hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end
เขียนโดย 
fernatty
วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 20.27 น.
แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่เกิดเหตุการณ์นั้นเซฮุนก็พาผมกลับบ้าน เพราะผมบ่นว่าอยากกลับบ้านมากๆ หมอนี่รำคาญเลยพากลับ
มา ผมนั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงบ้าน ตอนนี้ก็สี่ทุ่มแล้วผมเลยบอกให้เซฮุนนอนค้างบ้านผมเลย>0< ก็...มันเป็นห่วงนี่นา-3-
"หิวไม๊"ผมถามเพราะว่าตั้งแต่กลับมาก็ยังไม่ได้กินอะไรกันเลย
"นิดหน่อย"เซฮุนตอบมาและหันไปดูทีวีต่อ
ได้เวลาซุปเปอร์แมนออกโรงแย้วว-0- ผมเดินไปหาอาหารที่พอจะทำได้ นั่นก็คือ 'มาม่าาา' ยิ่ง
ใหญ่มาก-..- ผมจัดการต้มมาม่าและใส่หมูไข่ไส้กรอกไปอย่างเสร็จสัพ และเดินเอาไปให้เซฮุน
"หืมม น่ากินอ่ะ"นายนี่บอกและจ้วงมาม่ากินอย่างไม่หยุด
"นี่ๆ เดี๋ยวก็ติดคอตายก่อนหรอก ค่อยๆกินสิ"ผมตีไหล่แบบเบาๆและหันไปทำหน้าโหดใส่
"เป็นห่วงหรอ"เซฮุนเงยหน้ามามองนิดๆ และทำหน้าตาน่ารักใส่
"จะบ้าหรือไง ใครห่วงนายกันแค่ไม่อยากให้มีคนมาตายในบ้านก็เท่านั้น"ผมพูดและหันไปมอง
ทางอื่นเพื่อกลบเกลื่อนความเขิลของตัวเอง
"หรอครับ แล้วนี่หิวหรือป่าวมากินด้วยกันสิ"เซฮุนบอกดึงแขนผมลงไปนั่งข้างๆ
"ไม่เป็นไร นายกินไปเถอะเดี๋ยวไปทำใหม่"ผมบอกและเตรียมจะลุกขึ้นไป
"ยุ่งยากน่ากินด้วยนี่แหละ...อ้าปาก"ผมทำตามที่หมอนี่บอก..อื้อหือ...อร่อยอ่ะอย่าให้รู้นะว่าฝีมือ
ใครจะจ้างมาทำอาหารที่บ้านเลย(เว่อร์)
"ป้อนผมมั่ง"ผมหันไปมองหน้าเซฮุนอย่างงงๆที่อยู่ๆก็พูดเสียงอ้อนขึ้นมาซะงั้น
"มือก็มี กินเองสิ"ผมบอกและหันไปดูโทรทัศน์ต่อ
"งื้ออออออ ป้อนเดี่ยวนี้"อ้อนอีกแล้วผมยิ่งแพ้ลูกอ้อนของหมอนี่อยู่ปกติอ้อนซะที่ไหนหล่ะ
ทำน่าตาอย่างกับจะไปฆ่าคนพออ้อนขึ้นมาเท่านั้นหล่ะน่ารักชิบ-หาย ผมเลยหันไปป้อนเซฮุน ดู
ทำหน้าทำตาเข้าสิ คนอะไรจะน่ารักขนาดนี้น่าหมันไส้จริงๆเลย- -*
"ผมว่าถ้าจะให้อร่อยต้องป้อนแบบปากต่อปากนะ"ผมอึ้งไป10วิ หน้าร้อนผ่าวขึ้นมาซะงั้น
"อะ อะ อะไรนะป้อนแบบปากต่อปากเนี๊ยนะ"ผมถามแบบอึ้งๆ
"ช่ายยยเร็วๆดิ ผมหิวแล้วเอาทีล้ะเส้นนะ"โถ่ววว ทีล้ะเส้นมันจะอิ่มไม๊มันต้องแบบอมเข้าไปทั้ง
ปากและบ้วนใส่หน้าเลย ทำได้แค่คิดน่ะ-..-
"เอออก็ได้ๆ"ผมรีบตอบตกลงเมื่อสีหน้านายนี่เปลี่ยนจากอ้อนมาเป็นจะกินเลือดกินเนื้อ- -*
ส๊วบๆๆ ผมคีบเส้นขึ้นมาเส้นนึงและดูดเข้าปาก
"อื้อ"ผมร้องออกมานิดๆเมื่อเซฮุนฉวยโอกาสจูบปากผมแบบตั้งใจ ไอหมอนี่-00-
"เอาอีกๆ อร่อยๆ"เซฮุนลุกขึ้นกระโดดไปมาเหมือนเด็กอายุ8ขวบ อารมณ์ไหนเนี๊ยให้ตายสิ
ผมไม่เคยจะเดาอารมณ์หมอนี่ได้เลยซักครั้ง.-.
"ไม่ นายก็กินเองสิจะดูหนังแล้ว"ผมบอกปัด และตั้งหน้าตั้งตามองโทรทัศน์อย่างเดียว
"ไม่เอา ถ้าพี่ไม่ป้อน ผมจะแสดงหนังสดแทนนะ"ผมหันไปมองหน้าเซฮุนแบบงงๆ
"อะไรคือหนังสด?"เซฮุนมองหน้าผมแบบยิ้มๆ
"แบบนี้ไง" นายนี่เอาชามมาม่าวางก่อนจะพลิกตัวมาค่อมผมไว้
................................................................
กิ้กิ้ ไปต่อกันตอนหน้าเล้ยยยย จุ้บบบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
