Your Girl รักนะ...หลาวสาวของอา
เขียนโดย Mylove_KJ
วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.05 น.
แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2556 21.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ สนานบินสุวรรณภูมิ 14.10 น.
เฮ้ออ...ตอนนี้ฉันลงจากเครื่องบินแล้วล่ะ ตอนนี้ถึงเมืองไทยบ้านเกิดของฉันแล้ว หลังจากที่ไปเรียนฮายสคูลมาตั้ง
3 ปีเชียว แค่ 3 ปีเองแปปเดียวเองเนอะ ฉันกลับมาคราวนี้คุณพ่อฝากฉันไว้กับคุณอา ซึ่งเป็นลูกชายของรุ่นพี่ของคุณ
พ่อฉัน ฉันชื่อแก้ว ลูกสาวคนเดียวของคุณพ่อฉัน คุณอาคงจะอายุราว 35-45 ได้แล้วมั้ง คุณพ่อไม่ได้บอกนะ
แต่ฉันคิดเอาเองอ่ะ ว่าแต่คุณอาอยู่ไหนเนี่ย โทรหาหน่อยดีกว่า
‘’สวัสดีค่ะคุณอา แก้วเองนะค่ะ ตอนนี้แก้วถึงแล้วคุณอาอยู่ไหนค่ะ เดี๋ยวแก้วเดินไปหา’’
(ตอนนี้อาอยู่ที่ร้านกาแฟ ตรงที่ 12 ครับ แก้วเดินมาหาอาได้เลยนะ)
‘’ค่ะคุณอา’’ คุยเสร็จฉันตัดสายทิ้งทันที แต่ว่า...คุณอาเสียงหนุ่มจังเลย ช่างมันเหอะ ฉันรีบไปดีกว่า
ณ ร้านกาแฟ ที่สนามบิน
‘’คุณอาโทโมะค่ะ’’ ฉันเรียกผู้ชายคนนึงที่โต๊ะอยู่ 12 นั้น
‘’ครับหลานสาวแก้ว ^^’ ’’ คุณอาโทโมะ! O_O ทำไม ทำไม? สิ่งที่ฉันคิดมันไม่ใช่นิ คุณอาดูเด็กกว่าที่ฉันคิดอีก
แถมยัง คุณอาดูแบดบอย หล่อ เท่ สูง มีเสน่ห์มากๆเลย ทำเอาหัวใจดวงน้อยๆของฉันเต้นแรงเลยทีเดียว
‘’แก้วครับเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมเงียบไปล่ะครับ? ‘’
‘’เอิ่ม..ปะเปล่าค่ะคุณอา นี้คุณอาโทโมะจริงๆหรอค่ะ? ‘’ ฉันถามเขาเพื่อให้มั่นใจว่าใช่คุณอาโทโมะจริงๆ
‘’นี้ครับบัตรประชาชนของอาเอง วิศว ไทยานนท์ไงครับ’’ คุณโทโมะ โชว์บัตรประชาชนเพื่อให้ฉันมั่นใจว่าใช่เขาจริงๆ
‘’นี้ก็คงเป็นหลานสาว คนสวยแก้ว จริญญาใช่ไมครับ? ’’ คุณอาโทโมะถามฉัน
‘’ใช่ค่ะ หนูเอง คุณอามารอนานหรือยังค่ะ’’ ฉันถามเขาเพราะกลัวมา จะรอฉันนานเกินไป
‘’ไม่เลยครับ อาว่าเราไปกันเถอะ หนุแก้วคงอยากจะพักแล้ว ไปกันเถอะครับ เดี๋ยวอาช่วยถือกระเป๋านะ’’ คุณอาพา
ฉันไปที่รถของเขา และช่วยถือกระป๋าของฉันให้ คุณอาใจดี น่ารักจัง ^^’
‘’ค่ะ’’ ตอนนี้ฉันก็อยู่บนรถบีเอ็มสีดำคันของคุณอา และพาไปที่พักของฉันก็คือคอนโดของอาเอง
‘’หลานแก้วมีอะไรจถามอาหรือเปล่าครับ เห็นมองอาบ่อยจัง’’ อารู้ด้วยหรอเนี่ย ว่าแก้วแอบมองอาอ่ะ
‘’ค่ะ’’ ฉันตอบไปแบบขะๆ เขินๆ ยังไงไม่รู้เนี่ย
‘’มีไรก็ว่ามาสิครับ’’ คุณอาแบบหัวเราะน้อยๆในลำคอด้วย
‘’คุณอาอายุเท่าไรหรอค่ะ? ทำไมดูเด็กจัง’’ นี้ล่ะคือคำถามที่ฉันอยากถามอาที่สุดเลย
‘’ทำไมล่ะ คงคิดว่าอาแก่มากเลยใช่ไมเนี่ย อาอ่ะอายุ 24 ครับแก้วก็คง 20 ล่ะสิ’’ คุณอารู้อายุเราด้วย สงสัยคุณพ่อฉัน
คงบอกคุณอาไปแล้วมั้ง
‘’เปล่าหรอกค่ะ ^^ ‘’ เมื่อฉันได้คำตอบ ฉันก็ยิ้มให้คุณอากลับ
ณ คอนโดแห่งหนึ่ง XXX
‘’ถึงแล้วครับคอนโดของอา หนูแก้วจะต้องพักที่นี้จนกว่าจะเรีนยจบ และหางานทำได้เป็นหลัก เป็นแหล่งรู้ไมครับ?’’
‘’รู้ค่ะคุณอา’’ ถ้าฉันอยู่ที่นี้น่าจะ 4 ปีได้มั้ง
‘’แก้ว? ‘’ หึ O_o
‘’ค้ะคุณอา? ‘’ ฉันก็ถามคุณอากลับไป
‘’หึหึ’’ ขำอะไรของอาเนี่ย มีอะไรให้ขำอ่อ
‘’ที่หลังไม่ต้องเรียกคุณอาก้ได้นะ เรียกอาโมะเฉยๆก็พอครับ ถึงห้องแล้ว แก้วเอาของไปเก็บเถอะ ห้องแก้วอยู่ข้างๆห้องอา
เลยนะ’’ พออาโมะบอกแก้วเสร็จ อาก็เดินเข้าห้องของอาไปทันทีเลย
‘’อุ้ย!! อะไรอ่ะ? ‘’ อยู่ดีๆ แนก็เกิดซุ่มซ่ามขึ้นซักงั้น เพราะฉันนะสิเดินไปชนกับกล่องสีน้ำตาลอ่อนมีโบว์สีเหลือ
อยู่ข้างหน้ากล่องด้วย พอฉันเปิดฝากล่องเท่านั้นล่ะ แทบกรี๊ด!! เพราะของข้างในกล่องมันเป็น...
‘’แม่เจ้า! ถุงยางอนามัย!!! O[]O ‘’ แทบช็อกค่ะผู้อ่าน อาโมะเนี่ยนะมีถุงยางอนามัยไว้ในห้องด้วย ไม่ใช่แค่นั้นค่ะ
มีเป็น สิบๆเลยทีเดียว หลานสี หลายกลิ่นสักด้วย อย่าบอกนะว่า อาโมะเป็นพวกเพลย์บอย แบดบอยอ่ะ
‘’ฮึ๋ย! เก็บดีกว่า เดี๋ยวอามาเห็นจะเป็นเรื่อง’’ ฉันก็เก็บไอกล่อถุงยางอนามัยไว้ที่เดิม ฉันรู้สึกว่าอยู่ที่นี้ไม่ค่อยปลอดภัย
ยังไงเลยฮ๊ะ แต่ก็เอาเถอะนอนคนละห้องก็ดีมากแล้ว
ก๊อกๆ! ก๊อกๆ!
‘’อามีอะไรหรอค่ะ? ‘’ ฉันถามอาโมะขณะที่อาโมะยังเคาะประตูอยู่
‘’ออกมาหน่อยสิครับอามีเรื่องจะคุยด้วย’’
‘’แต่แก้วยังเก็บของไม่เสร็จแล้วนะค่ะ’’ ฉันบอกอาไป เพราะฉันยังเก็บของไม่เสร็จจริงๆ อีก 3 วันมหา’ลัยก็จะ
เปิดแล้วด้วย ยังไม่ได้เตรียมตัวเลย
‘’เก็บเสร็จเมื่อไรออกมาหาอานะ อารออยู่’’ อาโมะมีไรหรือเปล่าเนี่ย อยากให้ฉันออกไปจัง มันจะปลอดภัยไมเนี่ย
ต้องมาอยู่กับอาโมะหนุ่มหล่อ แลเพลย์บอยสักด้วยสิ ถ้าฉันเป็นหลานแท้ๆทางสายเลือดไม่น่ามีปัญหาหรอกนะ
แต่นี้ไม่ใช่อาหลานแท้ๆล่ะสิ ไม่ค่อยปลอดภัยเลย
‘’ค่ะอาโมะ’’ แล้วฉันน่าจะใช้เวลาในการเก็บของประมาณ 15 นาทีได้ แล้วฉันก็ออกมานอกห้องเพราะอาโมะมีเรื่อง
จะคุยกับฉันด้วยนิ
‘’มาแล้วหรอครับหลานแก้ว’’ ถ้าแก้วยังไม่ออกมาอาคงไม่เห็นแก้วหรอกค่ะ
‘’แก้วว่าอาโมะเรียกแก้วเฉยๆดีค่ะ เราห่างกันแค่ 4 เองนะเป็นกันเองก็ได้ค่ะ แก้วไม่ถือ’’ ไม่ชินเลยจริงๆนะ ถ้าใครมาเรียก
ฉันแบบนี้ มันแปลกๆอ่ะ
‘’ก็ได้ครับแก้ว นั่งก่อนสิครับอามีเรื่องจะคุยด้วย’’ เมื่ออาโมะบอก ฉันก็นั่งลงบนโซฟาข้างๆเขา
‘’อาโมะมีเรื่องไรหรอค่ะ? ‘’
‘’วันนี้เป็นคนแรกที่แก้วกลับมาเมืองไทย อาก็เลยอยากจะชวนแก้วไปเที่ยวทานข้าวข้างนอกนะครับแก้วคงว่างน่ะ’’
ทานข้าวข้างนอกหรอ เหมือนดินเนอร์ตอนกลางคืน แต่ก็ดีเหมือนกันนะไม่ได้มาเมืองไทยตั้ง 3 ปีแน่ะ ฉันเองก็
คิดถึงเมืองไทย คิดถึงกรุงเทพจะแย่ล่ะ ไปกับอาโมะคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
‘’ไปค่ะอาโมะ แก้วเองก็คิดถึงแสงสีกลางคืนของกรุงเทพเหมือนกัน ^^ ’’ ฉันตอบตกลงและส่งยิ้มให้อาโมะอย่างดีใจ
‘’ครับแก้ว งั้นแก้วไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆนะ เดี๋ยวอาก็จะไปอาบน้ำเหมือนกันครับ งั้นเจอกันที่โซฟา หนึ่งทุ่มนะ
สาวน้อย ^_^ ‘’ สาวน้อยงั้นหรอ? อาโมะก็ แก้วก็เขินเป็นนะค่ะ
------------------------------------------------------------------------------------------
มากันแล้วกับอีก 1 ตอนนะค้าบบบบ วันนี้มาให้แบบยาวๆ(รึป่าว?) ตามคำขอของรีดเดอร์เลยเน้อ! 555
ไม่สนุกหรือมีอะไรต้องปรับปรุงแก้ไข ก็บอกกันได้นะขอร้าบ!!^0^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ