Sorry,Sorry ขอโทษทีพอดีผมซาดิสท์
เขียนโดย 
siza
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.05 น.
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) Talk POPPY
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอย่าโกธรเค้าน่ะ ถ้าจะบอกว่าหนอยมากกกกที่ไม่มีคอมเม้น และไม่ได้เขียนต่อ มันเลยลืมแพลนเรื่องอ่ะ แต่เดี๋ยวจะพยายามแต่งต่อให้เสร็จน่ะค่ะ
----------------------------------------------------------
"ทำไมพูดแบบนั้นว่ะ ไอ้ป๊อป" ดูเหมือนไอ้โมะจะไม่เข้าใจและยังคงเชื่อยัยเบล์นั่นอยู่ดี นี่เพื่อนผมมันกินหญ้าแทนข้าวหรือไงน่ะ
"ป่าว "ผมบอกออกไปอย่างนั้น แต่จิงๆผมอยากจะด่าไอ้โมะให้รู้สึกตัวตื่นจากยัยนรกนั่นสักที
"แล้วมีอะไรให้ฉันช่วยหรอก??"ไอ้โมะถามย้ำผมอีกครั้ง
"คือฉันอยากให้แกช่วยทำดีกับผู้หญิงคนนั้นหน่อย"
"เพื่อ" โอ๊ยจะพูดไงดีว่ะ
"เพราะว่ายัยนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องชั้น" ผมบอกออกไปอย่างกวนๆ
"ตกลงยัยนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องของมึงจิงดิ"
"จิงดิ กูเคยโกหกมึงด้วยเหรอ" ผมบอกอย่างมั่นใจ เพราะผมไม่เคยโกหก
"เคย!! ตอนที่แกพายัยฟางหนีไปเที่ยวทะเล" ช่วยไว้หน้ากูสักนิดก็ดี อายแฟนคลับ #ก้มเก็บเศษหน้าที่แตก อย่างช้าๆ
"-..- แล้วแกก็ต้องเลิกคิดได้เลยว่าัยัยแก้วขายตัว"
"ชื่อแก้วเหรอ เอ๋? ชื่อ...แก้ว ใช่แก้วใจ "ผมเห็นสายตาของโทโมะหม่นไปนิดหน่อย นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าไอ้โมะมันเสียใจ เสียใจมาก เมื่อนึกถึงชื่อที่มันคุ้นเคย อย่าง"แก้วใจ" ตอนนี้ทุกคนคงสงสัยว่าโทโมะกับยัยแก้ว มันเกี่ยวข้องกันอย่างไง ก็จงรอต่อ เพราะไรเตอร์ของเรามันขี้เกียจ มันขยันเมื่อไรทุกคนคงจะรู้
"ไอ่โมะ มึงเลิกฟุ้งซ่านเลยมึง "
"กูก็ไม่อยากคิดเหมือนกัน แต่ไม่รู้ทำไมกูถึงเลิกคิดไม่ได้มันเหมือนชื่อนี้มันทำให้กูเศร้า ได้ทุกครั้ง"
"เฮ้อ ตกลงมึงต้องทำดีกับยัยแก้วน่ะ"
"แล้วได้อะไรว่ะ"
"ได้ความทรงจำที่หายไป"ผมตอบมันกลับไปด้วยเสียงที่แผ่วลง และกลับบ้านตัวเองทันทีโดยไม่อธิบายให้มันได้เข้าใจกับสิ่งที่ผมพูด กลับสู่ปัจจุบัน
Talk แก้ว
"พวกแกไม่มีอะไรทำกันหรือไงวิ่งกันแบบเด็กๆไปได้" ไอ้คุณชายเอ๋อ พูดขึ้นมาทำให้ฉันนึกถึงลายเซ็น ใช่ ลายเซ็น
"นี่ๆๆ นายนะ" ฉันเรียกชายเอ๋อ
"มีอะไร"นายชายเอ๋ิอ ตอบกลับมาด้วยเสียงที่เย็นชา
"ขอ.ละ..อุ๊บส์"ก่อนที่ฉันจะพูดจบไอ้ป๊อปก็เอามือมันมาปิดปากฉันไว้ อะไรว่ะ แค่อยากให้มันจบๆจะได้กลับบา้น (ใครจะให้เรื่องมันจบแค่นี้ หึหึแค่นี้มันน้อยไป พวกแกทั้งสองคนต้องกลับไปเหมือนเดิม --ป๊อปปี้--)
"อะไอองอ่ะ" (อะไรว่ะ) ฉันพยายามแกะมือของไอ้ป๊อป และพยายามพูดออกมาแม้รู้ว่าทุกคนจะฟ้งไม่รู้เรื่อง
"พูดอะไรฟ่ะ ยัยแก้ว ของภาษาไทย"ไอ่ป๊อปพูดมา ทั้งๆที่มือมันยังปิดปากชั้นอยู่
"อืออึงอิดอากอันอู"(มือมึงปิดปากฉันอยู่)
"ไอ่เชี่ยป๊อป มือมึงปิดปากยัยนี่อยู่ ชาติหน้าก็พูดกันไม่รู้เรื่อง"ขอบคุนโทโมะที่ช่วยบอกไอ้ป๊อป
"เอ่อ โทษทีกูลืม "
-------
ดูเหมือนว่าสั้นไป แต่ตอนนี้ฟิวล์มันเริ่มมา 555 โม้ไปงั้นแหละ ขอเม้นหน่อยน่ะ แล้วจะอัพให้ทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
