ยัยน่ารักสุดร้ายกับนายสุดหล่อ

ด้าน แก้ว

แก้ว - อือออ

พายุ - ตื่นแล้วเหรอ

แก้ว - นายเป็นใคร

พายุ - อ้าวทำไมพูดกับ ว่าที่ สามี แบบนี้ละจ๊ะ

แก้ว - ไอบ้าๆๆ ไอโรคจิต ช่วยด้วยๆๆๆๆๆๆ

พายุ - หยุด จะแหกปากทำไมว่ะ 

พลั่ก พายุต่อยท้องแก้วอย่างรุนแรง

พายุ  - อ้าว หมดฤทธิ์ แล้วเหรอ

แก้ว - ไอบ้า อย่าทำอะไร ชั้นเลย 

พายุก้มลงไปบริเวณซอกคอของหญิงสาว

โทโมะ - เห้ย มึงจะทำอะไรว่ะ

พายุ - ผัว เมีย เค้า... กันมึงอย่าเสือก

โทโมะ - กูจะไม่ว่า อะไรหรอก ถ้านั่นไม่ใช่ เมียกู 

พายุ - นี่เมียมึงเหรอ

แก้ว - พะ พี่โมะ

พายุ - ขอโทด ครับ แล้วก็วิ่งหนีไปปปปป

(ถ้าจะป๊อดขนาดนี้เนี่ยนะ)

โทโมะ - กลัวอะไรของมันว่ะ

ป๊อปปี้ - กลัว มีดกลัวไม้พวกกูนี่แหละ ไอเชี่ย เพื่อนมา เสือกทำเท่ 

เคนตะ - ใช่ กูเก๊ก จนเมื่อยแล้วเนี่ย

จงเบ - กูก็ เก๊ก

เขื่อน - มึงอย่ามาเนียน ยืนเป็น เอ๋อ ม่ทำเชี่ยไรเลย

โทโมะ - ทะเลาะกันทำเหี้ยอะไร ไปช่วยแก้ว

ป๊อปปี้ - มึงอะต้องช่วย 

โทโมะก็รีบวิ่ง ไปอุ้มแก้ว แล้วรีบวิ่งไปที่รถ วางแก้วไว้บนหลังแล้ว รีบ

ไปนั่งที่ที่นั่ง คนขับ แล้วรีบขับรถ ไปยัง คอนโด 

คอนโด โทโมะ 

โทโมะเดินไปวางแก้ว ไว้บนเตียงอย่างช้าๆๆ   (คิดอะไรๆๆๆๆ)

...............................................................................................

ห่างหายไปนาน ลัลลา กลับมาอัพแล้ว ไรเตอร์จะมา อัพนิยาย ทุกวันพุธ นะจ๊ะๆๆๆๆๆ สัญยิง ปั้งๆๆ สัญญา ป๊าปๆๆๆๆ