the look of love หน้าตาของความรัก
เขียนโดย 
น้ำตาล
วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.31 น.
แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2556 14.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ07.00 น.
~~กริ๊ง~~ (ฟังให้เป็นเสียงนาฬิกาปลุกนะ 
)
เมื่อนาฬิกาปลุกดังขึ้นร่างบางก็ตื่นขึ้นมาแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำเสร็จ ก็ออกมาใส่ชุดนักศึกษาเป็นแบบสีขาวพิดีตัวกับกระโปรงสั้นเหนือเข่ามาคืบนึง แล้วก็จัดกระเป๋าผ้าใบที่มีเสื้อสำรองและกางเกงขายาวเพราะว่าวันนี้ร่างบางมีฃว้อมเต้นที่ค่าย kamikaze เมื่อจัดกระเป๋าเสร็จแล้วร่างบางก็คว้าเสื้กันหนาวสีเทากับกระเป๋าสะพายลงมาที่รถแล้วขับรถไปมหาลัย
มหาวิทยาลัย sweet choco university(แต่งชื่อมหาลัยซะหวานเลย 555)
ร่างบางลงมาจากรถแล้วเดินมารอเพื่อนตรงม้านั่งใต้ต้นไม้ที่นัดกันไว้พอนั่งสักพักก็มีเสียงเรียกดังมา
"สวัสดีแก้วใจ มาเช้าจังเลยนะ" เฟย์ทักเสียงมาก่อนที่ตัวจะเดินมานั่งตรงข้าม
"ก็ใครมันนัดฉันมาเช้า แต่ตัวเองมาสายยะ" ฉันว่ายัยเฟย์
"ก็พี่ฟางตื่นสายอ่ะ โอ๊ย" เฟย์โยนความผิดให้ฟาง แล้วก็ต้องร้องขึ้นเมื่อฟางตบหัวเข้าให้
"ใครกันแน่ที่ตื่นสาย สวัสดีจ่ะแก้ว" ฟางด่าเฟย์ แล้วหันมาทักฉัน
"ฮ่าๆๆ สวัสดีจ่ะฟางไปไหนมาอ่ะทำไมไม่เดินมาพร้อมเฟย์"
"อ๋อ ไปเข้าห้องน้ำมาจ่ะ นี่เจ็ดโมงครึ่งเองไปกินข้าวเช้ากันเถอะปะ"
"อือ ไปเหอะเฟย์ เรามีเรียนกันตอนแปดโมงนะ" ฉันบอกพร้อมหยิบหนังสือขึ้นมาถือ
"จ่ะๆ ไปกันเถอะ" เฟย์รีบเก็บของแล้วเดินนำไป
"เฮ้อ เรื่องกินนี่ตลอดอ่ะแก" ฉันกับฟางพูดพร้อมกันก่อนจะเดินตามไป
"โอ๊ย" ฉันเดินมาเรื่อยๆแล้วก็ชนผู้ชายคนนึงจนหนังสือหล่น
"เป็นไรป่าวแก้ว" ฟางกับเฟย์หยุดเดินแล้วหันมาถาม
"ขอโทษนะ พอดีรีบไปหน่อยอ่ะหนังสือ" ผู้ชายคนนั้นพูดขึ้น
"เฟย์ฟางไปรอที่โรงอาหารเลยก็ได้เดี๋ยวแก้วตามไป ไม่เป็นไรฉันเดินไม่ดูทางเองอ่ะ" ประโยคแรก
พูดกับเฟย์ฟาง แล้วหันมารับหนังสือ
"จ่ะ รีบตามมานะ" ฟางว่าแล้วเดินไปกับเฟย์
"ขอโทษอีกทีนะ ได้แผลเลยมาฉันช่วยถือ"
"ขอบคุณนะ เดี๋ยวไปทำแผลก็หายแล้วล่ะ" ฉันยื่นหนังสือให้เขาแล้วยิ้มให้
"งั้นเดี๋ยวฉันไปส่งละกัน" เขาว่าแล้วเดินมาเรื่อยๆ
"อ้าวไอ้โมะ ไปทำไรมาอ่ะมาช้ามากแล้วมากับใครอ่ะ" พวกผู้ชายสองคนทัก
"พอดีเดินชนเธออ่ะเลยจะพาไปห้องพยาบาล" เขาตอบเพื่อนไป
"อ๋อ สวัสดีครับชื่อป็อปปี้ครับ"
"สวัสดีครับชื่อเขื่อนครับ ส่วนไอ้ที่เดินชนคุณชื่อโทโมะนะครับ"
"ค่ะ ชื่อแก้วค่ะ" ฉันทักทายกลับ
"งั้นเราพาแก้วไปห้องพยาบาลแล้วไปโรงอาหารกัน" ป็อปปี้ว่า
"ขอบคุณมากค่ะ" แล้วฉันก็เดินกะเผลกไปเรื่อยๆ
"มาฉันช่วย" โทโมะเข้ามาช่วยพยุงฉัน ส่วนหนังสือของฉันก็ฝากเพื่อนเขาถือ
"ขอบคุณจ่ะ"
ช่วยคอมเม้นด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
