Back Togeter

8.7

เขียนโดย katem

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 15.30 น.

  59 ตอน
  628 วิจารณ์
  102.23K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เพลงแล้ว เพลงเล่าถูกขับกล่อมขึ้น ซึ่งล้วนแต่ทำให้เหล่าแฟนคลับมีความสุข แต่สำหรับภายในใจของศิลปินทั้งมีแต่ความทรมาน แก้วพยายามจดจำทุกวินาทีไว้ให้มากที่สุด คนอื่น ๆ ที่เหลือ พยายามจดจำทุกวินาทีที่ได้อยู่ร่วมกัน เพราะไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไรจะอยู่ครบอีก...

และแล้วก็ถึงเวลาเลิก

มิลา // เพลงสุดท้ายขอมอบให้เพื่อน ๆ ทุกคนที่อยู่ในที่นี้นะค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ

เฟย์ // ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกัน สัญญานะว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป (เหลือบมองดูแก้ว)

ฟาง // สัญญานะว่าจะไม่ลืมกัน (กล่าวเสียงเคลือ น้ำตาคลอ)

เขื่อน // จะอยู่ใกล้หรือไกล สัญญานะครับว่าจะไม่ลืมกัน

ป๊อปปี้ // เพลงนี้มองให้ทุกคนครับผม "เพื่อนกันตลอดไป"

แก้ว // (ไม่มีในสคลิปนี่นา จะทนไม่ไหวแล้วนะ)

เสียงเพลงบรรเลงขึ้น ทั้งหมดช่วยกันร้อง เฟย์ ฟาง และ มิลา กลั่นน้ำตาไม่อยู่ถึงกับเดินเข้าไปกอดแก้ว ซึ่งแก้วก็มีอาการอย่างเดียวกัน ... แต่ฝืนใจปลอบเพื่อน

แก้ว // ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราก็จัดคอนเสริต์อีกเนอะ (หัวเราะแต่ใจร้องไห้)

เฟย์ ฟาง มิลา // ขอเก็บภาพนี้ ขอกอดแกหน่อยนะ

k - otic // (ฝืนจนจะร้องเพลงไม่จบ)

และแล้วคอนเสริต์จบลง ... หลังเวที

โทโมะ // พี่ ๆ เห็นแก้วรึป่าวครับ

สต๊าฟ // กลับไปแล้วครับ ตั้งแต่ลงเวที เสื้อผ้าก็ไม่เปลี่ยน บอกว่าขอเก็บไว้

เฟย์ ฟาง // โทโมะ... แก้วหล่ะ

โทโมะ // กลับไปแล้ว

มิลา // อะไร เพิ่งลงมาเมื่อกี้ แล้วทำไมไม่มีใครรั้งไว้ ขอบอกลาสั้งครั้งไม่ได้รึไง (ร้องไห้เสียงดัง) ทำเอาทีมงานงงไปตาม ๆ กัน เพราะไม่รู้เรื่องที่จะเกิดขึ้น

เฟย์ ฟาง // เดินเข้าไปกอดมิลา แล้วก็ร้องไห้ออกมาเสียงดัง จนเขื่อน กับป๊อปปี้ต้องเข้าไปช่วยกันปลอบส่วนเคนตะกับจงเบ ก็หามุมนั่งเงียบ ๆ ไม่ร่าเริงเหมือนก่อน ส่วนโทโมะ เดินหนีออกมาจากทุกคน น้ำตาลูกผู้ชายค่อย ๆ ไหล อารมณ์ทั้งโกรธ ทั้งเศร้า ปะปนกันไปหมด โกรธตัวเองที่ทำไมขี้ขาด ไม่กล้าบอก สับสน วุ่นวาย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ... แล้วก็ทรุดตัวอย่างหมดสภาพ จนทีมงานมาเห็นแล้วก็ช่วยประคองกลับเข้าไป เพราะกลัวแฟนคลับสงสัย 

พี่เอ // กลับบ้านได้แล้ว พักผ่อนเถอะเหนื่อยมาเยอะแล้ว ยังไงก็ต้องอยู่ต่อไป อย่าเห็นแก่ตัวสิ นึกถึงแก้วบ้าง ถ้าแก้วรู้ จะรู้สึกอย่างไง พี่รู้ว่าพวกเราเจ็บใจเสียใจ แต่แก้วก็ไม่แพ้กับพวกเราหรอก ดีไม่ดีอาจแย่กว่าพวกเราอีกนะ เพราะแก้วไปไม่เหลือใคร ไม่มีแฟนคลับ แล้วก็ต้องแบกรับแรงกดดังอีก นี่ ๆ พวกเรายังมีแฟนคลับข้างนอกอีกนะ เข้มแข็งหน่อยสิ (พูดไป ร้องไห้ไป) ... กลับเถอะ ร่าเริงด้วย ไม่เห็นแก่ใคร เห็นแก่พี่นะขอร้อง พรุ่งนี้ไม่รู้จะตอบนักข่าวอย่างไงเลย นะ ขอร้อง ...

เขื่อน // พี่เอ พวกผมตามไปสนามบินได้ไหม (ถามโดยไม่มองหน้า)

พี่เอ // อืม ... ก็ตามใจ แต่พวกเราก็ต้องรู้ด้วยนะว่าทำอะไรอยู่

ทุกคน (ยกเว้นโทโมะ) // ครับ/ค่ะ

เขื่อน // เช็ดน้ำตาแล้วรีบไปกับเถอะ ไม่ได้ไปส่ง ก็ขอไปให้เห็นหน้าก็พอ ว่าแต่มีใครเห็นไอ้โมะบ้างอ่ะ

เคนตะ // ไม่เห็นสักพักแล้ว

ทีมงาน // นั่งอยู่ห้องข้าง ๆ ครับ พอดีเห็นนั่งพุบอยู่ พี่เลยพามาพักครับ เดี๋ยวไปตามให้

ป๊อปปี้ // ขอบคุณครับ ไม่เป็นไรเดี๋ยวพวกผมไปตามเอง

เขื่อน // ไอ้โมะ ไปสนามบินกัน เดี๋ยวไม่ทัน รีบ ๆ เถอะ

โทโมะ // ไปเถอะ ขออยู่คนเดียวสักพักนะ รับไม่ไหวแล้วจริง ๆ พวกแกไปเถอะ เดี๋ยวก็ดีขึ้น ...

เฟย์ ฟาง // พวกเราก็รับไม่ไหวแล้ว เขื่อน พวกเราไม่ไปนะ ขออยู่ตรงนี้สักพัก

มิลา เคนตะ // เห็นด้วย

เขื่อน มองหน้าป๊อปปี้ แล้วทุกคนก็พากันนั่งล้อมวง บ้างร้องไห้ บ้างก้มหน้า และไม่มีเสียงพูดคุยกันอีกเลย

..............................................................

สนามบิน

แม่แก้ว // แม่ขอโทษที่ทำให้ลูกต้องเป็นอย่างนี้

แก้ว // ฟื้นยิ้ม ไม่เป็นไรค่ะแม่ แก้วไม่เป็นอะไร ไปเถอะค่ะ พ่อมานั่นแล้ว (ก้มหน้า สะกดน้ำตา)

พ่อแก้ว แม่แก่ง // ถอนหายใจ แต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก

แฟนคลับ // พี่แก้วจะไปไหนเหรอค่ะ มาพร้อมหน้ากันเลย เนี๊ยะตามมาจากคอนเสริต์เลยนะ ไปพักผ่อนเหรอค่ะ พี่แก้วกับครอบครัวพักผ่อนมาก ๆ นะ พวกเราเป็นห่วง

แก้ว // (ร้องไห้ออกมา) ขอพี่กอดพวกเราหน่อยนะ แล้วแก้วก็เดินไปกอด (นานมาก)

แฟนคลับ // เป็นอะไรรึป่าวแก้ว ร้องไห้ด้วย ... อย่าร้องสิเดี๋ยวร้องตาม เป็นอะไรไปใครทำอะไรบอกมาเลยนะ

แก้ว // ไม่เป็นไรจ่ะ อืมต้องไปแล้วนะ ขอบคุณมากจริง ๆ ขอบคุณจากใจค่ะ บ๊ายบาย

แล้วแก้วกับครอบครัวก็รีบเดินจากไป

แฟนคลับ // พวกเราว่าพี่แก้วเป็นอะไรไปอ่ะ ไม่เคยเห็นเป็นอย่างนี้เลย ... เห็นแล้วเศร้าแปลก ๆ เนอะ ว่าไหม

....................................................................................

ณ. บริษัทในงานแถลงข่าว เฮีย ซ้อ กรรมการบริษัท ทีมงาน พี่เอ เฟย์ ฟาง เขื่อน เคนตะ ป๊อปปี้ จงเบ มิลา

นักข่าว // เฮียครับ วันนี้เชิญพวกผมมา บอกว่าจะมีเรื่องแจ้ง เกี่ยวกับเรื่องผลงานใหม่ หรือความสำเร็จของคอนเสริต์เมื่อวานครับ

เฮีย // ไม่ใช่ทั้งสองเรื่องครับ (เงียบสักครู่ ก่อนจะถอนหายใจ)

นักข่าว // หรือข่าวคาวของศิลปินในสังกัดค่ะ แล้วเนี๊ยะน้อง ๆ มากันเกือบครบเลยนะคะ เอ! ถ้าจะขาดก็มีน้องแก้ว กับน้องโทโมะ ใช่ข่าวคู่นี้รึป่าวค่ะ ... ถ้าใช่เรื่องที่พวกคิด แฟนคลับคงดีใจ

เฮีย // ไม่ใช่ครับ (ถอนหายใจ) เอาแหละไม่ต้องเดาครับ เรื่องที่ผมจะพูดวันนี้ก็คืน FFK จะไม่มีแก้วอีกต่อไปครับ

นักข่าวทุกสำนัก // (ฮือฮา) เกิดอะไรขึ้นค่ะ เป็นไปได้อย่างไรครับ เฮียช่วยแถลงให้ทราบด้วยนะครับ เพราะเรื่องนี้ใหญ่ และมีผลกระทบกับหลาย ๆ คน ... แล้วแฟนคลับรู้เรื่องรึยังค่ะ

เฮีย // ไม่มีใครรู้ ถ้าจะรู้ ก็รู้พร้อมพวกคุณทุกคน เอาเป็นว่าแก้วจะไม่มีผลงานสักพัก แต่ผมบอกไม่ได้ว่านานแค่ไหน และไม่ต้องเดานะครับ น้องเค้าไม่ได้ทำอะไรผิดเพียงแต่น้องเค้าไม่สะดวกเท่านั้น เรื่องอื่น ๆ ไม่มีอะไรแอบแฝง ผมต้องขอโทษแทนน้องเขาด้วยที่ไม่ได้มาด้วยตนเอง ขอโทษแฟนคลับน้องเค้าด้วย แต่ผมว่าทุกคนต้องเข้าใจ ซึ่งเหตุผลมันเป็นเรื่องส่วนตัวของน้องเขาซึ่งผมไม่สามารถบอกได้ แต่ผมรับรองไม่มีเรื่องเสียหาย ต่อไปนี้ FFK จะเหลือเฟย์และฟาง สักระยะ ไม่ต้องถามว่ามีใครแทนแก้ว คำตอบคือไม่มีครับ จะไม่มีใครแทนแก้วได้ สิ่งที่ต้องทำคือรอน้องเค้ากลับมาเท่านั้น ซึ่งผมไม่รู้ว่าเมื่อไร ... ผมขอจบการแถลงข่าวแค่นี้ครับ

แล้วทั้งหมดก็รีบลุกออกไป ปล่อยให้นักข่าวงง พยายามถามแต่ก็ไม่ได้รับคำตอบใด ๆ

..................................................................

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา