เถื่อนรักนายมาเฟีย NC

8.6

เขียนโดย PF_MEENNY

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 07.41 น.

  59 session
  450 วิจารณ์
  314.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2556 15.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) คืนนี้ต้องจัดหนัก NC

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

ไร่ส้มจิระคุณ 

 

 

   ป๊อปปี้อุ้มฟางมาโยนไว้ที่โรงม้า  ก่อนจะจับหญิงสาวมัดด้วยโซ่และจับกดไปที่กองฟาง ซึ่งเป็นอาหารไว้สำหรับให้น้องม้าทาน ก่อนจะคร่อมทับหญิงสาวและฉีกเสื้อของเธอจนขาดวิ่น พร้อมบดขยี้จูบที่ปากของหญิงสาวอย่างป่าเถื่อน 

 

 

ฟาง // : พี่ป๊อป อย่าทำฟางนะ 

 

 

ป๊อปปี้ // : เธอต้องการมากไม่ใช่หรอถึงต้องไปเสนอตัวให้มันถึงที่

 

ฉันจะสนองให้เธอได้สมใจแน่

 

( เริ่มปลดพันธนาการของตัวเอง และสอดใส่แกนกลางลงไปโดยที่ฟางไม่พร้อม )

 

 

ฟาง // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!! ( น้ำตาไหลอีกครั้ง)

 

 

 ป๊อปปี้ // : ไม่ต้องมาบีบน้ำตา ฉันจะไม่ใจอ่อนกับเธออีกแล้ว 

 

 

 บทรักขอฟางและป๊อปปี้ ผ่านไปอย่างป่าเถื่อน ชายหนุ่มปล่อยลำธารสีขาวขุ่นที่ตัวของหญิงสาว พร้อมจับแขนหญิงสาวทั้งสองข้างผูกไว้กับคานของคอกมเาในสภาพเปลือยเปล่า ก่อนจะปิดประตูคอกม้า และล็อกกุญแจไว้ พร้อมเขียนว่าห้ามเข้า 

 

 

เขื่อน // : นายขังคุณฟางไว้ที่คอกม้าหรอว่ะ 

 

 

จองเบ // : ใช่นะสิ สงสารคุณฟางเนอะ 

 

 

ป๊อปปี้ //  : พวกนายจะไปสงสารผู้หญิงพันธ์นั้นทำไม ข้าวได้หรือยัง

 

 

จองเบ // : ได้แล้วครับ ( ยื่นจานข้าวและน้ำแก้วหนึ่งให้ป๊อป )

 

 

~ ป๊อปมาที่คอกม้า ~

 

 

ป๊อปปี้ // : มากินข้าวสะสิ ( ปลดโซ่ออกจากข้อมือสวยของฟาง )

 

 

ฟาง // : ฟางไม่หิว และก้ไม่ทานด้วย ( เมินหน้าใส่ป๊อปปี้ )

 

 

ป๊อปปี้ // : ได้ !! ไม่กินก็ไม่ต้องกิน จะได้ไม่มีแรงมาขัดฉัน 

 

 

  ชายหนุ่มโยนร่างของหญิงสาวลงสู่กองฟางอย่างแรง ก่อนจะบรรเลงบทีักอันป่าเถื่อนอีกครั้ง เมื่อบทรักของชายหนุ่มจบลง ฟางก็ร้องไห้จนสลบคาอกของคนที่ทำร้ายเธออย่างเลือดเย็น ป๊อปปี้ขังหญิงสาวไว้นาน 1 เดือน และทุกครั้งเขาก็จัดหนักกับเรือนร่างของเธอทุกคืน จนกระทั่งวันนี้เขาเห็นหญิงสาวนอนหน้าซีดดเผือก ก็ใช้มือปลุกเบา ๆ เพื่อให้หญิงสาวได้ทานอาหาร แต่เธอกลับใช้มือปิดปากพร้อมบอกวา

 

 

ฟาง // : เหม็น !! ( อาเจียรใส่ป๊อปปี้แล้วสลบไป )

 

 

ป๊อปปี้ // : สำออยนะสิท่า ( เดินออกไปโดยไม่ยัยดีเลยสักนิด )

 

 

~ หลังจากผู้เป็นนายออกไปแล้ว เขื่อนก็ได้ยินเสียงคนร้องว่าปวดท้อง จึงเข้ามาดูที่คอกม้า~

 

 

เขื่อน // : คุณฟาง

 

 

(เห็นหญิงสาวเลือดออกที่หว่างขา รีบอุ้มไปส่งโรงพยาบาล )

 

 

โรพยาบาล 

 

 

คุณหมอ //  ใครเป็นญาตคนไข้ครับ

 

 

เขื่อน // : ผมครับ คุณฟางเป็นอะไรครับ 

 

 

คุณหมอ // : เธอตั้งครรถ์ได้สองเดือนกว่าแล้วนะครับ ช่วงนี้คงต้อง

 

ดูแลอย่างดี อย่าให้ยกของหนัก หรือเครียด เพราะอาจจะส่งผลทำให้

 

เธอแท้งได้ครับ เดี๋ยวผมจะย้ายคนไข้ไปห้องพิเศษทันทีนะครับ 

 

 

เขื่อน // : ครับ !!

 

 

~ เขื่อนมาหาฟางที่ห้อง ~

 

 

ฟาง // : อือ !! ( ลืมตาตื่นจะลุกขึ้น )

 

 

เขื่อน // : ค่อย ๆ ลุกนะครับคุณฟาง ( ประครองขึ้นนั่ง )

 

 

ฟาง // : ฟางเป็นอะไรไปคะ 

 

 

เขื่อน // : คุณฟางกำลังตั้งท้องลูกของคุณป๊อปปี้อยู่ครับ 

 

 

ฟาง // : ลูกหรอคะ ( ตกใจพร้อมเอามือลูบท้อง )

 

 

เขื่อน // : จะให้ผมบอกคุณป๊อปไหมครับ

 

 

ฟาง // : ไม่ต้องคะ ปิดเป็นความลับไว้แบบนี้ดีที่สุดแล้ว คุณเขื่อนพอจะมีที่พักและโรงพยาบาลที่ไกลจากกรุงเทพไหมครับ 

 

 

เขื่อน // : มีครับ 

 

 

ฟาง // : ช่วยย้ายฟางไปที่นั้นทีคะ 

 

 

เขื่อน // : ได้ครับ ( ทำเรื่องย้ายฟางไปทีเชียงใหม่ทันที )

 

 

~ รถพยาบาลที่ย้ายฟางไหม ~

 

 

ฟาง // : ลูกจ๋า ม๊าจะดูแลหนูให้เป็นอย่างดีนะ ด้วยความรัก ด้วย

 

หัวใจ ม๊าสัญญา

 

 

เขื่อน // : ถึงโรงพยาบาลแล้วครับ คุณฟาง 

 

 

ฟาง // : ช่วยโทรหาพี่โมะกับแก้วให้ด้วยนะคะ 

 

 

เขื่อน // : ได้ครับ 

 

 

~ ป๊อปปี้ตามหาเขื่อน ~

 

 

ป๊อปปี้ // : เขื่อน อยู่ไหนฟร๊ะ

 

 

จองเบ // : เขื่อนพาคุณฟางไปส่งโรงพยาบาลครับ 

 

 

ป๊อปปี้ // : ฟางไปส่งโรงพยาบาลงั้นหรอ

 

 

( โทรหาโรงพยาบาลที่ฟางไป )

 

 

____________________________________________

 

ป๊อปจะรู้ไหมว่าฟางตั้งครรถ์ เม้น โหวต 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา