ขอโทษ.. คุณเป็นของผมคนเดียว NC++

9.8

เขียนโดย JustTime

วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.04 น.

11 session

61 วิจารณ์

22.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

7) โกรธ NC

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนนี้ฉันกลับมาที่คอนโดแล้ว ฉันรู้สึกเหมือนว่าพี่โมะน่าจะกลับมานานพอสมควร

ฉันรีบดิ่งขึ้นไปหาพี่โมะ ใส่คีย์การ์ด {แกร๊ก เสียงประตูเปิด ทำให้คนข้างในรู้ว่ามีคนมา}

กลับมาแล้วหรอ [เขาพูดพร้อมดูทีวี]

พี่กลับมานานยัง [เธอเริ่มเค้นชายตรงหน้า]

นานแล้ว [เขาตอบอย่างงุดหงิด]

ทำไมไม่มารับ

ความสุข

งั้นก็ดี งั้นก็ความสุขของแก้ว

คงมีความสุขมากสิ คบผู้ชายที่เดียวสองคน

เขาพูดพร้อมเดินเข้าไปหาหญิงสาว พร้อมประกบปากอย่างดูดดื่มแต่ครั้งนี้มันเร้าร้อนจนเสียงครางของร่างบางทำให้เธอรู้ว่าอากาศกำลังจะหมด เขาปล่อยปากให้เธอหายใจได้สะดวก พร้อมช้อนตัวเธอขึ้น เข้าห้องของเขาไป เธอวางรางบางลง แตารางบางทำท่าจะหนี เขาจึงจับขาของเธอก่อนที่จะขึ้นคร่อม

ปล่อย!! ปล่อยแก้วนะ พี่โมะบ้าไปแล้ว

ก็บ้าเพราะรักเธอนั้นแหละ ใครจะไปทนเห็นไปกับคนอื่นแบบนั้น

พี่โมะ มัน ไม่ ใช่....

เขาไม่รอช้าเขาประกบปากของเธอลิ้นหนาควานหาความหอมควานในโพรงปากของร่างบางที่เคยชิมมาหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยรู้สึกเบื่อเลยสักครั้งเดียว

เขาเอามือขวาไล่เข้าไปในนักนักศึกษาของเธอบีบเคล้นหน้าอกของเธอเล็กน้อย ก่อนไล่มือลงมาข้างลงเพื่อรูดซิบกระโปรงของเธอลงจนท่อนล่างเหลือแค่อันเดอร์แวตัวจิ๋วสีขาว มือซ้ายที่ทำหน้าที่ยันกับเตียงเพื่อที่จะไม่ให้ไปล้มทับร่างของหญิงสาว มือขวายังคงทำหน้าที่ปลดเสื้อผ้าออกจากล่างขึ้นบนทำให้ตอนนี้เหลือแค่บราเซียกับอันเดอร์แวของเธอ

สติตอนนี้ทำให้จางหายไปด้วยรสจูบอันหอมหวานของชายหนุ่มที่ไล่ลิ้นร้อนมาที่คอทำก่อนจะฝากรอยคิสมาร์กครั้งนี้ไว้ห้าหกรอย

เธอแอ่นอกเพื่อที่จะทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าถอดบราเซียของเธอได้สะดวกขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ช่วยเขาได้มากเลยทีเดียว

เป็นของพี่คนเดียวนะ [ชายหนุ่มพูดกับร่างบาง]

เขาบีบหน้าอกก่อนที่จะกัดเม็ดบัวที่ชูชันขึ้นมาเล็กน้อย

เจ็บนะ... [หญิงสาวพูดกับร่างสูง]

เขาเริ่มไล่ลิ้นมาข้างล่าง ช่วงล่างของเธอ เขาแยกขาเรียวออกจากกันพร้อมค่อยๆถอดอันเดอร์แวออก

พี่โมะ ตรงนั้น อย่า...

ไม่ทันที่เธอพูด เขาใช้ลิ้นร้อนไปทำความสะอาดภายในของเธอพอสมควร ก่อนที่จะสอดนิ้วเข้าไป

เจ็บหน่อยนะ

เขาไม่พูดเปล่าพร้อมสอดนิ้วจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วจากสองนิ้วเป็นสามนิ้วแล้ว ดึงเข้าออกจากช้าไปเร็วจน....

อ่าห์.... [มีน้ำไหลออกมา เข้าก้มเลียน้ำของเธอจนสะอาด]

คราวนี้ของจริงนะ

เขาพูดพร้อมสอดแกนกายเข้าไปทีละนิดเพราะเธอยังไม่ค่อยชิน

พี่โมะแก้วเจ็บ ไม่เอาแล้ว [เธอพูดพร้อมน้ำตาไหลออกมาอาบแก้มของเธอ]

ทนหน่อยนะคนดี จะเสร็จแล้ว [เขาพูดพร้อมประกบปากของเธอเพื่อทำให้เธอลืมความเจ็บไปได้บ้าง

เขาสอดแก่นกายเข้าไปมิด [เขาสังเกตเห็น เลือดสีแดงบริสุทธิ์ไหลออกมา] เขาดึงเข้าออก

อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อี่ โอะ แอ้ว เอ็บ... {พี่โมะแก้วเจ็บ}

อะ เอ็อ แอ้ว {จะเสร็จแล้ว}

กรี๊ดดดด~~//อ๊าาาาา...~~. เสียงร่างสูงที่แตะสวรรค์ไปพร้อมกับร่างบางที่สลบไป น้ำสีขาวขุ่นปนพร้อมกับเลือดสีแดงบริสุทธิ์ที่ทำให้เข้ารู้ว่าเขานั้นพรากเวอร์จิ้นของเธอไปแล้ว

เขาอุ้มเธอไปห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายทั้งเขาและเธอ

พร้อมเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่

เขาจัดการแต่งตัวให้เธอและวางเธอบนที่นอนพร้อมกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขน

15/03/13 23.59น.

JUSTTIME

.......

จบไปกับเอนซีเกือบเน่า เม้นโหวต!! กันด้วย!!

ขอบคุณคะ เมื่อวานไรเดอร์เพิ่งนั่งลุ้นโอเน็ตปีนี้กับเพื่อน 555. พอคะแนนออกมาไรเดอร์อยากบอกว่า ไรเดอร์ก็ฉลาด โอ๊ะๆๆๆ. ส่วนพรุ่งนี้ไรเดอร์จะไปดูแผนการเรียนพร้อมกับไปส่งใบสมัคร อาจจะไม่ว่างอัพ แต่ไม่เป็น อย่าเพิ่งหาย ไรเดอร์คงมาช่วงดึกๆๆ ดึกมาก ไรเดอร์ต้องอัพให้อยู่แล้ว. อย่าเพิ่งหนีนะโว้ย ใครอยากติดต่อไรเดอร์ พิมพ์ S T // 1213468 มาที่เบอร์ 12345 ไม่ใช่และ ไรเดอร์นอกเรื่อง ใครอยากได้ เม้นขอมาข้างล่าง เดี๋ยวไรเดอร์จะให้ในตอนหน้า โอเคคะจบแล้ว

ปล. ใครพูด บ่องตง ไรเดอร์ตบแน่ ไรเดอร์เกลียด 555 บายคะ >3< จุ๊บๆๆ

session 6

สารบัญ

session 8