Music of love ทำนองเพลง บรรเลงรัก

Talk / บีม

 

นั่นไง พวกพี่เบลล์เราไปนั่งกับพวกพี่เบลล์กันเถอะ ยัยแนนเดินนำไป

 

พี่เบลล์  นั่งด้วยได้มั้ยคะ   ยัยเดินเข้าไปทักและขอพี้เบลล์นั่ง

 

ได้สิจ้ะแนน  อ้าวบีม ก้อย มานั่งด้วยกันมา หลายๆคนสนุกดี

 

แต่วันนี้สำหรับบีมมันไม่สนุกเอาซะเลย เฮ้อ ฉันนั่งลงข้างๆพี่เบลล์

 

ทำไมวันนี้มันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ พี่เบลล์ถามฉัน ฉันไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ทำหน้าเซ็งๆ

 

คือวันนี้ยัยบีมโดนอาจารย์ฝ่ายปกครองทำโทษหน่ะค่ะ  ยัยแนนเริ่มอธิบายแทนฉัน เพราะตอนนี้ฉันเซ็งสุดๆ

 

ไม่ใช่แค่นั้นนะคะพอยัยบีมเข้าห้องมา ก็ดันลืมเอารายงานมาส่งอาจารย์ สุพจน์ ที่สั่งไว้ก่อนปิดเทอม ก็เลยทำโทษอีกน่ะสิคะเสริมทับด้วยยัยก้อย เอาเข้าไปยำฉันให้เละเลยนะยัยเพื่อนบ้า

 

ก็ไม่หน้าแปลกนี่ตื่นสายซะขนาดนั้น พี่ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น อ้าว!ไอ้เราก็นึกว่าจะเห้นใจดันเกทับกันเข้ามาอีก พี่เบลล์นะ พี่เบลล์ไม่สงสารน้องสาวผู้น่าสงสารคนนี้บ้างเล้ยยย

 

ก็จะไม่ให้ตื่นสายได้ไงล่ะ บีมนั่งทำรายงานนอนตั้งตี 3  ตื่นเช้ามาก็โดนอาจารย์ฝ่ายปกครองทำโทษอีก เข้าห้องมาดันลืมเอารายงานที่ทำเมื่อคืนมาส่ง ก็เลยโดน 2 เด้งเลย  เฮ้อ ทั้งเซ็ง ทั้งง่วงฮ้าวว ว่าแล้วฉันก็อ้าปากหาวแบบเต็มมิดเต็มเหนี่ยว

 

เอาน่า ไม่เป็นไรหรอก คิดซะว่าจำเอาไว้เป็นบทเรียนก็แล้วกัน มากินเข้ากันดีกว่าเนอะ  พี่เบลล์เปลี่ยนเรื่อง  ฉันก็เลยตั้งหน้าตั้งตากินข้าวไม่สนใจใคร ระหว่างที่ทุกคน(โดยเฉพาะยัยแนน)กำลังกินไปด้วยแล้วก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่นั้น ก็มีแขกไม่ได้รับเชิญเดินเข้ามาแทรกกลางวงสทนาเข้า

 

นั่งด้วยคนนะคร้าบ นั่นน่ะเป็นน้ำเสียงกวนโอ้ยของอีตาพี่ไนน์รุ่นพี่ปีสี่ที่เรียนอยู่คณะเดียวกันกับพี่เบลล์ และก็ฉัน ซึ่งฉันก็ต้องทนฟังประโยคที่ต่อท้ายด้วยสร้อยว่า คร้าบ หรือ ครับผม ของตุ่นพี่สุดกวนคนนี้ที่ใช้พูดกับฉันเกือบทุกวัน แล้วอีตาพี่ไนน์ก็ถือวิสาสะเดินเข้ามานั่งข้างๆฉัน (ยังไม่ได้อนุญาตเลยนะยะ)

 

โอ้โฮ้ แบบเนี้ยคราวหลังก็ไม่ต้องขอเลยจะดีกว่านะ  ยังไม่ทันบอกว่าเชิญเลย นั่งซะแล้วนะนายไนน์ พี่เบลล์พูดเชิงปะชดนิดๆ ใส่นายรุ่นพี่จอมกวน (ฉายาตาคนเนี้ยเปลี่ยนได้ตลอดเวลาค่ะ สำหรับฉัน)

 

แหะๆ  โทษทีคร้าบที่เสียมารยาท ถ้างั้นเดี๋ยวผมไปเดินมาใหม่นะคร้าบนะ แล้วพี่ไนน์ก็กลับไปเดินมาใหม่   คร้าบ    นะคร้าบ เกลียดซะเหลือเกินเสียงเนี้ยวันๆไม่รู้จะพูดคำอื่นบ้างรึไงกัน

 

นั่งด้วยคนนะคร้าบ  พี่ไนน์พูดเหมือนเพิ่งพูดครั้งแรก

 

เอ้าเชิญค่ะพี่เบลล์บอกขำๆ พี่ฉันของชินกับอาการบ้าๆบอของ นายคนนี้ซะแล้วล่ะค่ะแล้วพี่ไนน์มานั่งที่เดิม(ข้างๆฉันนั่นแหละ)

 

อาหารอร่อยมั้ยสาวๆ  พี่ไนน์ถามก่อนที่จะตักข้าวใส่ปาก

 

แรกๆก็อร่อยอยู่หรอกค่ะ แต่พอพี่มาเนี้ยะจากอาหารที่อร่อยๆ ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันนะคะ ถึงอยากจะเอาไปเทให้หมา เอ้ย! สุนัขกินจังเลยอ่ะ 555 ฉันขำอะไรนะหรอก็พอฉันพูดจบอีตาพี่ไนน์ก็สำลักข้าวหาน้ำแทบไม่ทัน   แต่เท่าที่ฉันสังเกตเห็นตอนนี้ก็คือ ยัยแนนที่เมื่อกี้ยังเม้าส์อย่างสบายแฮร์อยู่ดีๆกลับเงียบไป เงียบมากจนน่าสงสัย

 

แนน แนน ยัยแนน  ฉันเรียกเพื่อนสาว

 

ห่ะ ห่ะ มีไรหรอ เรียกดีก็ได้ไม่เห็นต้องเขย่าเลย 

 

อ้าว! ก็ฉันเรียกเธอดีๆแล้วนี่ เธอไม่ได้ยินฉันเองอ่ะ แล้วนี่เป็นอะไรเห็นนั่งเงียบอยู่นานแล้ว หึ?

 

เปล่า ไม่ได้เป็นไรสักหน่อย ก็แค่ไม่มีอะไรจะพูด  แนนพูดพลางเขี่ยข้าวในจาน

 

จริงหรอ / อื้ม

 

แน่ใจ? / แน่ใจสิ โอ้ย มั่วแต่คุยกับเธอฉันไม่ได้กินข้าวกันพอดี กินข้าวดีกว่าไม่คุยด้วยแล้ว

 

อ้าว! เป็นงั้นไป

 

 

 Talk / เบลล์

 

ตายแน่ฉัน สายแล้วไปก่อนนะทุกคนยัยบีมลุกลี้ลุกรนรีบวิ่งไป

 

อ้าวจะไปไหนเนี้ยะยัยบีม ฉันดึงมือน้องสาวเอาไว้

 

บีมต้องรีบไปรายงานตัวค่ะ สายมากแล้วขอตัวนะ แล้วยัยบีมก็รีบวิ่งหน้าตั้งไปทางห้องสมุด ฉันอดขำกับท่าทางการวิ่งของน้องสาวฉันไม่ได้เลยสักครั้ง  พอคิดแล้วฉันก็หัวเราะขึ้นมา แต่จู่ๆก็มีคนมากระซิบข้างหูฉัน

 

หัวเราะอะไรยัยเป็ดเบลล์ เสียงนั่นก็ไม่ใช่ใคร ก็ไอ้หมีพูนะสิ ทำเอาฉันสะดุ้งเลย

 

เฮ้ย เล่นบ้าอะไรของนายเนี้ย  เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวก็โดนหรอก  ฉันเงื้อมือขึ้นสูงทำท่าเหมือนจะโบกนายหมีพู

 

โอ้ยกลัวจังครับ กลัวจังเลย ไหนผมจะโดนอะไรหรอครับพี่ นายเอ็มวางจานข้าวลงข้างฉัน แล้วยื่นหน้าเข้ามา

 

ก็โดนแบบนี้ไง ว่าแล้วฉันก็ดีดหูนายนั่นอย่างแรงกะว่าจะโบกบ้องหูนายนี่เอาซะให้หูดับ แต่ก็สงสารก็เลยเปลี่ยนเป็นดีดหูแทน

 

นายนั่นร้องโอดครวญแล้วเอามือข้างนึงกุมหูไว้ส่วนอีกข้างชี้มาทางฉัน

 

โอ้ย ฮึ่ย!@ ยัยหน้าเป็ด กล้าทำกับฉันอย่างงี้เลยหรอ หมอนั่นทำหน้าอาฆาตแค้น แหมหน้ากลัวจริง จริ๊ง

 

ทำไม แล้วนายจะทำอะไรฉันหรอ ฉันลุกขึ้นยืนแล้วทำหน้าทำตากวนประสาทหมอนั่นอย่างเต็มเหนี่ยว แล้วก็เยียบเท้าหมอนั่นอย่างแรงที่สุดเท่าที่จะแรงได้นายนั่นสะดุ้งโหยงลุกขึ้นมากระโดดโลดเต้น อย่างกับหมา เอ้ย สุนัขโดนน้ำร้อนลวก เป็นภาพที่ตลกชะมัดยาก 5555

 

โอ้ย ยัยเบลล์ ฝากไว้ก่อนเถอะ โอ้ย นายนั่นยังคงกระโดดเหย่งๆอยู่ซึ่งตอนนี้คนทั้งโรงอาหารต่างก็พากันเบนความสนใจมาที่โต๊ะของฉัน

 

แล้วอย่าลืมมาเอาคืนก่อนธนาคารปิดนะคะ ขอบคุณค่ะ ไปกันเถอะก้อย แนน พี่ว่าเราเขยิบที่ให้พวกพี่ๆเขากระโดดดีกว่านะ 555ประโยคเนี้ยฉันใช้ประจำเวลาที่ได้ปะทะกับนายเอ็มแล้วฉันเป็นฝ่ายชนะ เอ้อลืมบอกไปค่ะ ว่า ฉายาของนายนี่ก็เปลี่ยนไปตามใจชอบของฉันเหมือนกัน

 

Tack /เอ็ม

 

55555 555 พวกเพื่อนๆผมก็เป็นไปกะเค้าด้วย

 

นี่พวกแกหัวเราะกันพอรึยัง  พอผมพูดจบพวกมันก็เงียบในบัดดลเพราะพวกมันรู้ไงล่ะ ว่าถ้าผมโกรธขึ้นมาล่ะก็มันจะเกิดอะไรขึ้น ผมกลับมานั่งที่โต๊ะแล้วก็ได้ยินเสียงทุบโต๊ะอย่างดัง

ตายละหว่าไอ้ไนน์ แกต้องไปรายงานตัวกับอาจารย์อนุสาที่ห้องสมุดตอนเที่ยงตรงไม่ใช่หรอ ไอ้เซกิพุดอย่างร้อนรน อย่างเอาเป็นเอาตาย แกจะบ้าพลังไปถึงหนาย

ใช่ แล้วไงวะ ไอ้ไนน์ตอบหน้าตาเฉยพลางตักข้าวใส่ปากอีกคำ

 

ก็นี่มัน เที่ยง 15 แล้วนะเว้ย  ไอ้เซกิพูดขณะที่ดูนาฬิกาข้อมือของตัวเองไปพร้อมๆกัน

 

อะไร นี่มันเพิ่ง 11 โมง 15 อยู่เลย ไอ้ไนน์ดูนาฬิกาตัวเอง

 

ไม่เชื่อก็ดูที่นาฬิกาของฉันสิ แล้วไอ้ไนน์ก็ดูนาฬิกาของไอ้เซกิ แล้วก็ขอดูนาฬิกาผม ไอ้ที ไอ้เจมส์ และนาฬิกาเรือนยักษ์ของโรงอาหาร

 

เฮ้ย! เที่ยง 15 โถ่เอ้ย นาฬิกาฉันตาย ไอ้ไนน์รีบลุกขึ้นเก็บของอย่างทันควัน

 

ไม่ใช่แค่นาฬิกาของแกหรอกนะที่จะตาย แกตายแน่ไอ้ไนน์ ไอ้ทีพูดซึ่งนั่นก็ทำให้ยิ่งลุกลี้ลุกลนเข้าไปใหญ่ ไอ้ไนน์รีบวิ่งออกไป  ทุกคนมองตามท่าทางของมันเหมือนกับตอนที่บีมวิ่งออกไปเมื่อกี้ไม่มีผิด

 

โชคดีนะเพื่อน ไอ้เจมส์ตะโกนไล่หลังไอ้ไนน์  (โอ้โฮ้ครั้งแรกที่นายเจมส์พูดชัด :aum)

 

โชคดี หรือว่าโชคเลือดกันแน่ว่ะ 555 ผมพูด แล้วทุกคนก็หัวเราะพร้อมกัน

 

 

Tack / บีม

 

ฉันวิ่งสุดแรงเกิดเข้าไปในห้องสมุด แล้วไปหยุดหอบอยู่ตรงหน้าอาจารย์นิศารัตน์

 

เกือบไปแล้วนะปกฉัตร อาจารย์นิศารัตน์พูดหลังจากมองนาฬิกาแล้วมองหน้าฉัน

 

เดี๋ยวอาจารย์จะเป็นคนคอยคุมดูแลการทำงานของเธอ ตลอดเวลา ไปเดี๋ยวเธอไปจัดหนังสือตรงนู้นนะ อาจารย์ชี้ให้ฉันดูกองหนังสือที่กองพูนอย่างกับภูเขาทำให้ฉันถึงกับตาโตแล้วก็อ้าปากกว้าง อยากจะเป็นลมตรงนี้ให้ได้เลยฉันเยอะขนาดนี้จัดถึงชาติหน้าจะจัดเสร็จมั้ยเนี้ย

 

เธอต้องจัดหนังสือกองนี้ให้เสร็จก่อนเข้าเรียน  อาจารย์พูดเรียบๆ

 

ห๊ะ อะไรนะคะอาจารย์หมดนี่เลยหรอคะ

 

ใช่จ้ะ เธอมีปัญหาอะไรรึเปล่า

 

เปล่าค่ะอาจารย์  ฉันจำใจสุดๆที่จะต้องตอบว่า เปล่า ทั้งๆที่มัน ไม่เลยสักะนิ๊ดเดียว เฮ้อจัดหนังสือหมดกองนี้ฉันคงไม่มีแรงไปทำความสะอาดโรงยิม แหงๆ T T

ถ้าเปล่าก็ไปจัดได้แล้วจ๊ะ

 

ค่ะอาจารย์ ฉันก็ได้แต่ตอบรับอาจารย์ไปแล้วก็เดินไปจัดหนังสือเข้าชั้น ดีนะที่กองหนังสืออยู่ใกล้ชั้นก็เลยไม่ต้องแบกไปไกล

 

ขอโทษครับอาจารย์เสียงผู้ชายคนหนึ่งซึ่งฉันเห็นหน้าเขาไม่ค่อยชัดเพราะชั้นหนังสือบังจึงได้ยินแต่เสียงและก็เห็นแค่ขาของเขา เขาพูดกับอาจารย์นิศารัตน์เสียงเหมือนพูดไปหอบไป

 

ผมขอโทษจริงๆครับอาจารย์ นาฬิกาของผมมันตายครับ

 

พอเถอะอาจารย์ไม่อยากฟัง อาจารย์ว่าเธอไปจัดหนังสือตรงนั้นดีกว่านะ

 

แล้วฉันก็รู้สึกว่า เขาเดินไปฝังตรงข้ามกับฉัน คงจะโดนทำโทษเหมือนกันสินะ  โอ้ยมั่วแต่ห่วงคนอื่นฉันก็เลยเดินไปชนกับชั้นหนังสือที่อยู่ข้างหลังที่ฉันเพิ่งจัดเสร็จหนังสือเลยร่วงลงมาใส่ฉัน

 

โอ้ย  นี่ฉันต้องจัดใหม่อีกหรอเนี้ย ฉันพูดพร้อมปัดฝุ่นที่ตอนนี้ย้ายจากหนังสือมาเกาะที่ตัวของฉันแทน

 

แอ๊ก ๆๆ โอ้ยตายแน่ฉัน   นิสัยซุ่มซ่ามไปเคยเปลี่ยนเล้ยยย  ฉันบ่นกับตัวเอง

 

เป็นอะไรไป ปกฉัตร เสียงอาจารย์ถามมาจากที่เคาน์เตอร์ของห้องสมุด

 

ขอโทษทีค่ะอาจารย์ หนูเดินไปชนชั้นหนังสือ หนังสือก็เลยร่วงน่ะค่ะ

 

เก็บให้เร็วๆ เลยนะ

 

ค่ะ อาจารย์

 

Tack /ไนน์

 

เสียงคุ้นๆแหะ น้องที่จัดหนังสืออยู่ฝั่งตรงข้าม ผมพูดให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ (ก็นี่มันห้องสมุดนี่ครับ) :aum ทำถูกแล้วจ้าไนน์

 

นี่นายนวพลเธอจัดหนังสือเสร็จรึยัง ถ้าเสร็จแล้วเธอไปดูน้องปี3ทางโน้นสิ ท่าทางแย่นะน่ะ

 

ครับผม  แล้วผมก็ยัดหนังสือเล่มสุดท้ายเข้าไปในชั้น ก่อนที่จะเดินไปทางน้องผู้หญิงคนนั้น

 

มีอะไรให้พี่ช่วยมั้ย  ผมมองไปที่น้องปี3ที่กำลังวุ่นหยิบหนังสืออยู่

 

ยินดีเลยค่ะพี่ น้องผู้หญิงเงยหน้าขึ้นมามองผม เธอคนนั้นคือน้องบีมนั่นเอง

 

อ้าวพี่/อ้าวมาได้ไงเนี้ย

 

โดนทำโทษเหมือนกันละสิ

 

พี่ก็คงโดนเหมือนกันแหละ แล้วทำไมถึงไม่ไปจัดหนังสือล่ะคะ

 

โอ้ยพี่จัดจนชินแล้วล่ะ ตอนนี้พี่จัดเสร็จแล้ว อาจารย์ก็เลยให้พี่มาช่วยบีมน่ะ

 

Tack /บีม

 

ขอบคุณมากค่ะ ฉันพูดแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่ก็ดีเหมือนกัน จากนั้นเราสองคนก็ช่วยกันจัดหนังสือจนเสร็จ นี่เป็นครั้งแรกที่พี่ไนน์พูดกับฉันเหมือนคนปกติธรรมดา ไม่มีคำว่า คร้าบ นะคร้าบ ที่แสนจะขัดหูฉันเลย

 

เฮ้อ เสร็จซะที  โอ้โฮเสร็จก่อนเวลาอีก ฉันพูดพลางมองที่หน้าฬิกาข้อมือของฉันแล้วพลางยืดเส้นยืดสาย

 

อาจารย์ครับ/ค่ะ หนู/ผม จัดหนังสือเสร็จแล้วครับ/ค่ะ เราสองคนพูดพร้อมกัน

 

Ok ถ้างั้นก็ไปเข้าเรียนได้ ทีหลังก็อย่าทำแบบนี้อีกก็แล้วกันโดยเฉพาะนาย นายนวพล

 

คร้าบ   พี่ไนน์ลากเสียงยาวววววมากตอบอาจารย์ไป

 

ขอบคุณนะคะพี่ไนน์

 

ไม่เป็นไร ไว้แล้วเจอกันใหม่นะ ต้องรีบไปเข้าเรียน แล้วพี่ไนน์ก็เดินออกไปจากห้องสมุด อย่างน้อยวันนี้ฉันก็ได้รู้ว่าพี่ไนน์ไม่ได้ทำท่าทีเจ้าชู้ใส่ฉันเลยแม้แต่นิดเดียวตอนที่จัดหนังสือด้วยกัน

 

 

……..โปรดติดตามตอนต่อไป……..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตัวอย่างตอนต่อไป

 

มันไม่เห็นเข้าท่าตรงไหนเลย ฉันไม่เอาด้วยหรอก

 

อ้าวเธอ/พี่อีกแล้วหรอเนี้ย