Chum เสี่ยวดีนักมารักกันมั๊ย
tietang
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว : อืมๆงั้นเจอกันที่หน้าโรงเรียน
แยกยากกันไปโทโมะไปเอารถ ส่วนแก้วเดินไปเก็บของ
หน้าโรงเรียน
โทโมะ : แก้วขึ้นมาเร็ว
เลื่อนกระจกข้างคนขับลง แต่มีคนนั่งมาด้วย แก้วไม่ได้สนใจโทโมะสายตาจับจ้องไปยังคนที่นั่งมากับโทโมะ
‘เบลล์’
โทโมะ : อ้าวววแก้วไปไหนหล่ะ...แก้ว
แก้วเดินออกมาทันทีที่นึกชื่อนคนที่มาด้วยออก ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องเดินหนีออกมาด้วย ปกติเธอไม่แคร์อยู่แล้ว
ว่าใครจะนั่งมากับโทโมะด้วยเพราะเธอจะสามารถไล่ยัยคนนั้นลงไปได้ใน1วินาที แต่กับคนนี้เธอคงไม่มีสิทธิ์ไป
ไล่ได้หรอก
บ้านแก้ว
‘กลับมางั้นเหรอ’
นอนเกลื้อกกลิ้งอยู่บนเตียงพลางนึกถึงเธอคนนั้นกับเพื่อนชายของตัวเองอยู่
แก้ว : พอแล้วๆไม่นึกแล้วไม่แคร์คะทำการบ้านดีกว่า
เดินลงมาจากเตียงไปยังโต๊ะทำการบ้านแต่ทำได้10นาทีก็เผลอหลับ
ครื้น ครื้น~
ด้วยความที่แก้วหลับสนิท คนโทรมาก็ไม่ได้ยิน
แก้ว : ฮ้าววว~
ตื่นขึ้นมาก็บิดตัวไปมา
01.16AM.
แก้ว : โอ้โห้...เผลอหลับไปนานนะเหมือนกันนะเนี่ย
แทนที่จะทำการบ้านต่อกลับเดินไปที่เตียงเพื่อหลับต่อ ไม่ได้สนใจโทรศัพท์เลย
บ้านโทโมะ
โทโมะ : เป็นอะไรทำไมไม่รับโทรศัพท์นะ
กระวนกระวายอยู่กับโทรศัพท์จนไม่ได้นอนโทรไปทั้งคืนแก้วก้ไม่ยอมรับ แต่ไม่รู้หรอกว่าที่ไม่รับเป็นเพราะ
หลับพอฟ้าเริ่มสว่าก็รีบแต่งตัวแล้วขับรถไปรอแก้วที่หน้าบ้าน
...........................................................................
ขอโทษค๊าาาหายไปนานแถมกลับมายังอัพน้อยอีกเนอะฮ่าฮ่า
สัญญานะว่าตอนหน้าจะยาวๆและสนุกกว่านี้ ไรเตอร์เรียนหนักนิดนึ่งค๊า
อ่านๆ เม้นๆ โหวด แล้วพรุ่งนี้จะมาอัพน้า:)))รักลีดเดอร์จ๊วฟฟฟฟ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
