Stepchild จากลูกเลี้ยงเป็นลูกรัก
fafilmfim
บทนำ
บทนำ
"ฟาง" เสียงผู้เป็นแม่ร้องเรียกชื่อลูกสาววัย 8 ขวบไว้ ก่อนจะหันหลังไปคว้าเด็กชายหน้าคล้าย
หมีคนหนึ่งเดินออกมา จากความสูงก็น่าจะดูรู้ว่าเขาโตกว่าเธอหลายปีทีเดียว
"นี่ป๊อปปี้ หนูต้องเรียกเขาว่าพี่ป๊อปปี้นะคะ ต่อจากนี้เขาจะมาอยู่กับเรานะ" ดันเด็กทั้งสองคนให้
เข้ามาหัน ราวๆกับให้พูดคุยทำความรู้จักกันให้ดี
"แม่…" ฟางได้แต่เดินหนี ตามไปเกาะแขนผู้เป็นแม่ ราวๆกับว่าไม่อยากจะยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้น
"แม่รู้ว่าทำใจยาก แต่…แม่ต้องหาสักคนที่เค้าดูแลหนูได้ มาคอยดูแลช่วงที่แม่ไม่อยู่"
"แม่หมายความว่ายังไงคะ? แม่ไม่อยู่? แม่จะไปไหนคะ?" เด็กน้อยน่าใสวัยน่ารักยิงคำถามใส่ผู้
เป็นแม่ของตนเป็นชุด พร้อมๆกับดึงแขนเสื้อที่ออกแรงอยู่มากแล้วมากเข้าไปอีก
"แม่ต้องไปอังกฤษนะคะลูก แม่ไปทำงาน แม่ต้องไป... เพื่อบ้านเรานะ" ยิ้มพร้อมแววตาเศร้าๆ
จำใจจากลา...
"…ฮึก แม่ไม่รักฟางหรอคะ" ปาดน้ำตา งอแงตามประสาเด็กๆ
"รักสิคะ" ผู้เป็นแม่ย่อตัวลงเช็ดน้ำตาพรางจับลูกสาวเข้ามากอดมาหอมอย่างปลอบใจ
"รักแล้วพาฟางไปด้วยนะ ฟางยอมให้พี่ป๊อปไปด้วยก็ได้" ดึงรั้งแขนเสื้อไม่ยอมปล่อย สร้าง
ความตกใจให้กับป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ห่างออกไปไม่น้อย ถ้าไม่ใช่เพราะครอบครัวเขา... ทั้งตัวเขาเอง
และตัวเธอคงไม่ต้องมาเจอเรื่องน่าใจหายแบบนี้
"แม่ไปนะคะ คนเก่ง" หอมแก้มลูกสาวฟอดใหญ่เป็นการบอกลาพร้อมแสดงความรักครั้งสุดท้าย
ก่อนที่ทั้งคู่จะไม่ได้เจอกันอีกเลย...ก็เป็นได้
"ฮึก แม่คะแม่" มองตามรถที่ขับห่างออกไปพร้อมน้ำตาไหลพราก
"ยัยขี้แง เลิกร้องไห้ได้แล้ว" เด็กน้อยอีกคนพูดอย่างหงุดหงิดก่อนจูงมือน้องสาวหมาดๆของตน
เข้าบ้านไปด้วย
"ฮือ…" กระโดดเข้ากอดคนตรงหน้าทันที เหมือนกับว่าเค้าเป็นที่พึ่งเดียวที่เหลืออยู่ ณ ตอนนี้
"นี่ๆ" แอบตกใจแต่ก็พรางอดลูบหัวคนตรงหน้าไม่ได้
"คุณหนูคะ ทานข้าวค่ะ" แม่เลี้ยงคนเก่าแก่ของฟางเรียกเด็กทั้งสองให้เข้าไปกินข้าว เพราะนี่ก็
เลยเวลาที่เด็กๆอย่างพวกเธอควรจะกินข้าวมานานพอควรแล้วเหมือนกัน
"นี่พี่ป๊อป พี่อายุเท่าไหร่" ฟางถามพรางวางช้อนส้อมลงอย่างเรียบร้อยตามมารยาทที่บ้านเธอ
เคร่งครัดกันนัก
"12"
"12? อืม 1 2 3 4… พี่แก่กว่าฟางตั้ง 4 ปีแหนะ" พูดหัวเราะคิกคักพรางชูนิ้วเป็นเลขสี่ตามไป
เหมือนกัน
"…" ได้แต่ทำหน้าเซ็งและไม่พอใจอยู่นิดๆออกมา ฟางที่เห็นอย่างงั้นเสียงหัวเราะก็เงียบลงทันที
"เห้อ ยัยนี่นะหรอที่ฉันจะต้องแต่งงานด้วย?" เสียงเด็กชายถอนหายใจลงอย่างเหนื่อยอ่อนพราง
ค่อยๆหย่อนกายลงบนเตียงนุ่มที่บ้านนีระสิงห์จัดเตรียมไว้ให้เขาเป็นอย่างดี
FWN
ฝากติดตามด้วยนะค้า:D
ขอบคุณป้ายนิยายจาก นาระ ( narami )
สวยถูกใจไรท์เตอร์มากกกกก><
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
