Stepchild จากลูกเลี้ยงเป็นลูกรัก

9.5

เขียนโดย fafilmfim

วันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 10.06 น.

  14 ตอน
  248 วิจารณ์
  36.43K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"หายงอนรึยัง" ฟางถามเมื่อถึงบ้านก่อนเดินมาเกาะแขนป๊อปปี้ทันที

 

"ยัง"

 

"ง้อนะ" ชูนิ้วก้อยให้ ก่อนส่งสายตาปิ๊งๆ

 

"…" เงียบก่อนเดินหนีไปอาบน้ำทันที ส่วนฟางก็ได้แต่หน้ามุ่ยนั่งทำการบ้านจนเสร็จ

 

 

 

 

 

 

 

"ว่าไงพายุ?" รับโทรศัพท์เจ้าปัญหาที่ทำให้เธอต้องวางของทุกอย่างลง

 

' ทำการบ้านเสร็จรึยัง? '

 

"อื้ม เพิ่งเสร็จเมื่อกี้เอง มีอะไรหรอ"

 

' ป่าว คือ… '

 

"หืม?"

 

' คือ… ไปปาร์ตี้ห้องป่าว '

 

"ไปสิ ต้องไปอยู่แล้ว"

 

' โอเค งั้นไม่มีอะไรแล้ว แค่นี้นะ '

 

"โอเค บ๊ายบาย"

 

' ครับ บาย ' พายุตัดสายทิ้งก่อนยิ้มให้กับตัวเอง อย่างน้อยเมื่อบอกชอบไป เธอก็ไม่ได้เปลี่ยน

ไปมากมาย จากที่เมื่อก่อนกอดรัดฟัดเหวี่ยงก็เหลือลงมาแค่นี้ แต่เขาก็สุขใจ อย่างน้อยยังมีฟาง

อยู่ให้เห็น

 

 

 

 

 

ฟางรีบเก็บของก่อนขึ้นไปอาบน้ำทันที เห็นไฟในห้องดนตรีรอดออกมาใต้ประตู คิดว่าป๊อปปี้คงเล่นกีต้าอยู่ กะจะไปง้อต่อ แต่เมื่อออกมาจากห้องน้ำก็หายไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

"สามทุ่มแล้วนี่?" รีบเดินเข้าห้องนอนทันที ก็เจอป๊อปปี้นั่งดูแบบโมเดลอยู่

 

 

"ฟางช่วยนะ"

 

"ยังไม่มีอะไรให้ช่วยหรอก ไว้ช่วยพี่ตอนโมเดลละกัน"

 

"แล้วพี่หายงอนฟางรึยังงงงงง~~~" อ้อนเสียงยาว

 

"ยัง" ป๊อปปี้ตอบกลับมาเสียงห้วนๆก่อนลงมานอนบนเตียงในที่สุด

 

"ฟางง้อนะ" เดินตามลงมานั่งบนเตียงในที่สุด

 

"ไม่หาย"

 

"งั้น…" กดหน้าตัวเองลงไปจูบป๊อปปี้ทันที ป๊อปปี้ไปปล่อยให้เสียโอกาสกลับนึกสนุก ดึงตัวฟาง

ให้ลงมานอนทับร่างกายของเขาด้วย ระหว่างที่จูบนี้ดำเนินเนิ่นนาน มือทั้งสองข้างของทั้งสองคน

กลับไม่อยู่นิ่ง ฟางที่ขยำเสื้อป๊อปปี้ไว้ กับป๊อปปี้ที่มือนึงลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังที่ยังมีชุดนอนปกปิด

เอาไว้ อีกมือนึงก็ไล่สัมผัสเบาๆมาตั้งแต่ใบหน้าเรียวจนถึงหน้าอกของเธอ

 

"พี่ป๊อป..." เมื่อป๊อปปี้ผละจูบออก ฟางก็เอ่ยเรียกทันที แต่ฟางยังคงอยู่บนร่างกายกำยำของ

ป๊อปปี้

 

"ถ้าฟางให้ พี่จะไม่ปล่อยให้โอกาสมันหลุดไป" พูดถึงเรื่องอย่างว่า สบตากันสักพัก เมื่อฟางพยัก

หน้าเขาก็ประทับจูบร้อนแรงกลับไปอีกทีทันที ก่อนช้อนตัวฟางขึ้นมาแล้วทิ้งฟางให้เป็นฝ่ายนอน

ราบกับเตียงแทน ไม่รอช้าปลดพันธนาการที่ความกั้นทุกอย่างออกทันที

 

"จะแต่งงานกันอยู่แล้ว นอนกับพี่ยังใส่บลาอีกหรือไง" พูดแซวฟางก่อนที่จะปลดด่านสุดท้ายออก

ก่อนจะไล่พรมจูบร้อนแรงไปทั่วคอขาวจนเกิดรอยสีแดงระเรื่อแต่ไม่ชัดมากนัก ก่อนจะครอบครอง

ยอดอกชูชันอย่างสบายอารมณ์

 

"อือ…" ฟางครางออกมาเสียงแผ่ว ป๊อปปี้ละจากหน้าอกงามขึ้นมาพูดกับฟางเป็นครั้งสุดท้าย

 

"ให้พี่จริงๆใช่มั้ย?" ถามฟางด้วยแววตาแน่วแน่

 

"…อื้ออออ ให้" ตอบด้วยความเขินอาย ก่อนจะหลับตาหนีสายตาร้อนแรงทันที ป๊อปปี้ส่งนิ้วร้าย

เข้าไปทักทายดอกไม้งามอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ฟางได้แต่สะดุ้งโหยงกับสัมผัสแปลกปลอมที่ไม่เคยมี

มาก่อน

 

"อือห์ พี่ป๊อป ทะทำอะ ไร" พูดขาดห้วงกับความอึดอัดที่ป๊อปปี้มอบให้ ป๊อปปี้ยังแปลกใจอยู่เลย

กับการส่งนิ้วเข้าไปของเขา ถ้าเปลี่ยนเป็นอะไรอย่างอื่น เธอจะทนไหวรึเปล่า หรือด้วยอายุเธอที่

เพิ่งสิบเจ็ดกว่าๆ เธอพร้อมแล้วแน่หรอกับการมีเพศสัมพันธ์น่ะ?

 

"อ๊า" ส่งนิ้วเข้าไปสองนิ้วแทบขยับไม่ได้กันเลยทีเดียว จนต้องถอดถอนออกมาให้เหลือนิ้วเดียว

อย่างเคย เร่งจังหวะเร็วขึ้นเร็วขึ้นตามเสียงครางทรมานเพราะความเจ็บของคนตรงหน้า แอบ

ได้ยินเสียงสะอื้นเหมือนร้องไห้ ก่อนที่จะส่งเธอไปในที่สุด

 

"อึก อาห์..."

 

 

 

 

 

 

"พี่? ไม่เข้ามา..." ถามอายๆเมื่อเห็นป๊อปปี้ดึงกระดาษทิชชู่มาเช็ดนิ้วตนจากคราบรักของหญิง

สาว กับเช็ดลงเบาๆที่จุดอ่อนไหว

 

"พี่ไม่เข้าไปหรอก เรายังเด็ก" พูดก่อนโยนกระดาษทิชชู่ทิ้งไป

 

"…" ฟางได้แต่เงียบและพยักหน้าเบาๆ จริงสินะ ตอนนี้อุปกรณ์ป้องกันอะไรก็ไม่มีสักอย่าง มัน

คงจะเสี่ยงเกินไป

 

"ใส่เสื้อผ้าไหวรึเปล่า?" ถามก่อนวางชุดนอนที่เขาและเธอเพิ่งร่วมกันถอดออกเมื่อครู่นี้ไว้ข้างๆ

ตัวฟาง

 

"ไหวค่ะ"

 

"ไม่ต้องใส่บลาหรอก ใส่ไปก็อึดอัดเปล่าๆ" พูดก่อนดึงชั้นในตัวสวยที่ที่วางรวมอยู่ในกองเสื้อผ้า

ออก

 

"พี่ป๊อป..." ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้กับอาการเอาแต่ใจของคนตรงหน้า

 

"หรือจะใส่? ใส่ไปก็นอนไม่หลับนี่?"

 

"เชอะ... ไม่ใส่ก็ได้ แต่… พี่ห้ามมองนะ" ยื่นข้อเสนอให้เมื่อใส่ชุดนอนเสร็จ ก่อนดึงผ้าห่มนุ่มขึ้น

มาห่มทันที

 

"มองอะไร?" ป๊อปปี้ถามงงๆระหว่างเอื้อมไปปิดโคมไฟข้างหัวเตียง

 

"ก็…" เปิดผ้าห่มออก และหันไปให้ป๊อปปี้ดูพอเข้าใจ

 

"ยัยบ้า ถ้าทำอย่างนี้อีกครั้ง พี่จะออกไปซื้อถุงยางซะตอนนี้เลย" รีบดึงผ้าห่มกลับไปปิดอีกครั้ง

พรางพูดขู่ฟางไปด้วย

 

"อ๊าย พี่ป๊อป บ้า!!" เขินตาโต ทำปากเบ้ใส่แสดงอาการไม่พอใจนิดๆ ก่อนหันหน้าหนีทันที

 

"มา ขอนอนกอดคนตัวเตี้ยหน่อยสิ" เอื้อมมือไปดึงฟางมากอดไว้ในอ้อมแขนอบอุ่นของเขา

 

"คำก็เตี้ยสองคำก็เตี้ย" บ่นเบาๆก่อนหลับตาและหลับไปในที่สุด ถึงจะยังหัวค่ำแต่ก็เหนื่อยจากที่

โรงเรียนและยังกิจกรรมรักๆลับๆอย่างว่าอีก

 

"ฝันดีค่ะ" ลืมตาปรือขึ้นมาพูดกับป๊อปปี้ก่อนหันกลับไปตอบเขาเช่นกัน

 

"ฝันดี" หลุดยิ้มออกมาก่อนก้มลงจูบหน้าผากมนและหลับตามๆกันไปในที่สุด

 

 

 

 

 

"ฟาง ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวสายนะ" ป๊อปปี้ที่ตื่นเก่าจัดการอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จก่อนตามมาปลุกฟาง

ที่ห้อง

 

"อือ ฟางขอนอนต่ออีกแปปนึงนะ"

 

"เหนื่อยหรือไง?"

 

"อือ เพลียๆ ยังไงไม่รู้" ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นี่เขาแค่จัดบทเบาๆเมื่อคืนยังเพลียขนาดนี้

 

"งั้นวันนี้ไม่ต้องไปก็ได้ เดี๋ยวพี่โทรบอกโรงเรียน โอเคนะ"

 

"ฟางไปครึ่งวันละกัน"

 

"จะหยุดก็หยุดไปเลยสิ มาครึ่งวันอะไร" ป๊อปปี้บ่นอุบ ตัวเองให้โอกาสพักผ่อนอยู่บ้านยังมาข้อ

นู่นข้อนี่

 

"ฟางไม่อยากขาดเรียนนี่"

 

"ก็ได้ งั้นพี่ไปเรียนก่อน โอเคนะ?"

 

"พี่กินข้าวกลางวันเสร็จอย่าลืมมารับฟางนะ"

 

"โอเค พี่ไปละ เพลียก็นอนนะ" ดึงฟางเข้ามาจูบอย่างเอาแต่ใจ ก่อนโบกมือบ๊ายบายแล้วออกไป

ในที่สุด

 

 

 

 

 

 

FWN

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา