รักร้ายลูกชายกำมะลอ

10.0

เขียนโดย Painzing

วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.27 น.

  6 ตอน
  30 วิจารณ์
  13.01K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) แฟนเก็บกับเมียน้อยฉันไม่เป็น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ป๊อปปี้   แก้วฉันรักเธอนะ !!

แก้ว  บอส คะ คุนอย่ามาพูดเเบบนี้เรยค่ะเเก้วรู้สึกไม่ดีอย่ามาทำให้เสียความรู้สึกกันมากกว่านี้

เรยค่ะ

ป๊อป  ผมไม่ได้ตั้งใจหลอกคุนนะแก้วผมรักคุนจริงๆ เชื่อผมนะเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะแก้ว

แก้ว  เหมือนเดิม เป็นแฟนเก็บหรือเป็นเมียน้อยหละคะแก้วไม่เอาด้วยหลอก

คนอื่นเค้าจะมองแก้วยังไงแก้วไม่อยากเป็นเเบบนั้น

เอ่อ ออ  แร้วแก้ว ขอลาออกวันนี้เรยนะคะบอส

ป๊อป  แก้ว อย่าไปเรยนะ อย่าลาออกเรยเเก้ว ผมขอร้องอย่าทำให้ผมรู้สึกผิดมากไปกว่านี้เรย

ผมขอได้ไหม ผมอยากทำงานกับคุนแค่ทำงานก้อยังดี

แก้ว  แต่ว่า ..

ป๊อป อย่ามีแต่เรยนะแก้วเอาเป็ว่าผมจะคุนพักงานได้สามเดือนเเร้วเรามาเริ่มกันใหม่นะมาเริ่มงานก้อได้มาเริ่มงานกันใหม่ อย่าทิ้ง คนเลวๆ คนนี้ไปจริงๆเรย ผมขอเห็นหน้าคุนก้อยังดี

แก้ว  พอเถอะค่ะ เอาอย่างนั้นก้อได้ แก้วลาหละ ...

ฉัน ขับรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดด้วยหัวใจห่อเหี่ยว 

วันนี้เศร้าเหลือเกิน อยากหาที่พึ่งพิง ฉันเรยกลับไปหา คุน ย่าที่ไม่เจอกันเป็นปีเเร้วตั้งเเต่ฉันทำงาน

ใน กทม  วันนี้เรยถือโอกาศมากลาบละกัน

ย่าค่ะแก้วคิดถึงที่สุดเรย

พอมาถึงบ้ายฉันก้อรีบวิ่งเข้าไปกอดย่า ทันทีเรย

ย่า  หลานย่าไม่เจอกันเป็นปี ซูบๆ ไปเยอะเรยนะ

กินกับข้าว กทม ไม่อร่อยหลอ ลูก

แก้ว  ป่าวค่ะ สงสัยงานจะหนักอ่ะค่ะหนูคิดถึงย่าจังเรย  

ฉันสะอื้นตัวโยน เข้าไปหา ย่า ที่ไม่เจอกันนานมาก วันนี้อ้อมกอดจากย่าคงเป็นกอดที่ดีที่สุดสำหลับคนที่ไร้ที่พึ่งทางใจ อย่างฉัน

คืนนี้ฉันขอนอนกอดย่า ละ กัน TT

 

 

 เช้า วันใหม่สุดเเสนไม่สดใส เพราะ ฉันลืมจายเงินค่า คอนโดฉันหนะ สิ สงสัยต้องขับรถกลับกทม อีกเเระทั้งๆที่ตั้งใมาอยู่นี่เป็นเดือนๆเเร้วแท้ๆ

ย่า  แก้วกินข้าวเช้ากันลูก

แก้ว ย่าค่ะพอดีว่าเเก้วมมีธุระหนะค่ะ  ไปเอาของค่ะเเด๋ว ไว้ธุระเสร็จหนูจะรีบมาหายายนะค่ะหนูลาหละ

 ย่า  ตายๆๆ หลานคนนี้ยังไม่ทันกอดให้หายคิดถึงเรย จะไปอีกเเร้ว

 

ฉัน ขับรถความเร็ว สูง จะมาจ่ายตังค่าคอนโดให้ทัน ก่อนสามโมงเย็นหนะสิ

ระหว่างที่กำลังจะซิ่งเต็มที่ โอ๊ยๆๆ คัยไม่รู้โทรมาขัดจังหวะคนจะบินอีกแร้ว

อ้าว ฮันโหล ? โทโมะ ว่าไงนะตะเอง

โทโมะ  ฉันลาพักร้อนสามเดือนขอไปอยู่ด้วยคนสิตะเอง ?

แก้ว  ย๊ากๆ จริงเดะๆ แร้วเนี่ยตะเองอยู่ไหนเเร้ว

โทโมะ  อย่หน้าคอนโดตะเองแหละ

แก้ว  ตะเองจะมาอยู่กับเค้าจริงหลอ์ๆ?

โทโมะก้อใช่หนะ สิพอดีว่าเค้าไม่มีที่ไปอ่ะ

เค้ารอตะเองนานเเร้วนะแก้วจัย แต่นี่มันจะบ่ายเเร้วนะแก้วเค้ารอตะเองตั้งเเต่9 โมงเเร้ว

แก้ว  รุ้เเร้วๆๆแด๋ว จากนั้นพอฉันทำธุระเสร็จเเร้วก้อรีบกลับไปหาเพื่อนบังเกิด กร้าว ทันทีเเน่สิเพื่อนฉันเป็น สจ๊วตๆ หนุ่มรูปหล่อ

เรยน้าสาวๆใครเค้าก้อเเย่งกันไปหมเดหละเพื่อนฉัน แต่มันต้องเป็นตุ๊ส เชื่อฉัน สิเห็นๆกันมาตั้งเเต่เด็กแร้ว5555 -ำ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา