มองเธออยู่....รู้รึเปล่า(KF)

9.2

เขียนโดย tietang

วันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.36 น.

  4 chapter
  107 วิจารณ์
  9,511 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หน้าคอนโดเขื่อน

"ค่อยๆนะแจมเดี๋ยวล้ม"ที่เฟย์เห็นคือเขื่อนกำลังพยุงผู้หญิงคนหนึ่ง เฟย์รีบตรงไปหาด้วยอารมณ์โกรธที่เขื่อนพาคนอื่นขึ้นห้อง(แม่หัวหอมหึงอยู่รู้ตัวไหม๊เนี่ย)

"พี่เขื่อน"

"อ้าวเฟย์มีอะไรรึเปล่า มาเช้าเชี่ยว"

"ทำไม เฟย์มาหาพี่ต้องมีธุระด้วยเหรอ"

"ไม่ใช่อย่างงั้น~"

ฟึ่บ~

ผู้หญิงที่เขื่อนพยุงอยู่เกิดล้มแต่ดีที่เขื่อนขว้าไว้ทันทำให้เมื่อกำลังกอดกันอยู่

"พี่เขื่อนยังคุยกับเฟยือยู่รึเปล่าเนี่ย"

"เอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่ไปส่งแจมทำแผลเสร็จแล้วเราค่อยคุยกันนะ"

"แต่เฟย์มีปัญหานะพี่เขื่อน"

"เอาไวก่อนได้ไหมแจมเจ็บขามาคงต้องไปหาหมอนะ"

"แต่..."

"โอ้ย...เขื่อนแจมเจ็บขาอะจะเดินไม่ไหวแล้วนะ"เธอพูดแทรกขึ้นมาเขื่อนเลยอุ้มแจงไปที่รถ แต่เฟยืยังคงเดินตาม

"พี่เขื่อน..."

"เฟย์อย่าพึ่งก่อกวนจะได้ไหม๊"

"อ๋ิอ...เฟย์ก่อกวนพี่เหรอ"

"เฟย์ก่อกวนใหญ่แล้วนะ พี่ไม่มีเวลามาเล่นนะเฟย์ กลับหอก่อนเดี๋ยวพี่ตามไปที่หลัง"

"ไม่เอา อะไรคำก็ก่อกวนสองคำก็ก่อกวนเฟย์ผิดใช่ไหม๊"

"เฟย์เป็นอะไรเนี่ย งอแงทำไม เฟย์เป็นอะไรไม่เหมือนเฟย์คนเก่าเลยนะ"

"ใครกันแน่ที่ไม่เหมือนเดิมเค้าสำคัญนักใช่ไหม ถ้าสำคัญมากก้ไปเลยไม่ต้องมายุ่งกับเฟย์"

"เฟย์มีเหตุผลหน่อยสิแจมเจ็ยขานะ แต่เฟย์ปกติดี จะให้พี่ดูแลคนที่ปกติแล้วทิ้งคนเจ็บเนี่ยนะพี่ทำไม่ได้"

"ฮึก ฮืก~พี่เขื่อน"เฟย์น้อยใจถึงกับร้องไห้ออกมา เมื่อเขื่อนเดินไปที่รถไม่สนใจเธอ เฟย์ได้แต่กลับหอด้วยความน้อยใจ

 

 

"ยัยเฟย์!!"ทันทีที่มิล่าเปิดประตูก็ตกใจที่เฟยืร้องไห้ เฟย์เป็นคนร้องไห้ยากมากตั้งแต่ที่เจอและนี้เป็นการร้องไห้ครั้งที่2เองที่มิล่าเคยเห็นและดูเหมือนว่าเฟย์จะเสียใจมา

"ฮึก ฮือ~"เข้ากอดมิล่า

"กะ แกเป็นอะไรร้องไห้ทำไม"

"แกฉันเจ็บ ปวดร้าวไปถึงขั่วหัวใจเลย ฉันเสียใจ"

"เฟย์แกไปทำอะไรมา"

"พี่เขื่อนฮึก ฮือ~พี่เค้าไม่สนใจฉันเลย เค้าเห็นคนอื่นสำคัญกว่าฉันฮือ ฮือ"

"เฮ้ย..."มิล่าลอบถอนหายใจ

"แกคงกำลังมีความรักเข้าแล้วซินะ"

"ความรักเหรอ แต่ทำไมมันถึงคงเจ็บปวดนักหล่ะ"

"แกถึงความรักมันเป็นสิ่งเจ็บปวด แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังเลือกที่จะมีมันไม่ใช่เหรอรวมทั้งแกด้วย"

"ฉันไม่อยากมีมันแล้ว แกช่วยไล่มันออกไปที ใจฉันมันกำลังจะสลายแล้วแก"

"แกจะว่าอะไรไหม๊ถ้าฉันจะพูดว่า...คนที่แกรักคือพี่เขื่อน"

"ไม่ใช่ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพี่เค้าซักหน่อย"

"แล้วไอ้ที่แกมานั่งแคร์ความรู้สึกเค้า มานั่งร้องไห้ให้เค้าแกทำไปเพื่ออะไร"

"ไม่รู้ เค้าสนใจฉันมองฉันแค่คนเดียวแต่วันนี้มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว"เฟย์ร้องไห้จนจไม่เหลือแรงสะอื้น แต่หยาดน้ำตายังคงพรั่งพรูไหลมาอย่างไม่ขาดสาย

"ถ้าแกไม่ได้รักพี่เค้าจริง แกก็ไม่จำเป็นต้องมาทำแบบที่ทำอยู่"

"ฉันห้ามแล้ว แต่มันทำไม่ได้"

""นั่นแหละแกรักพี่เค้าจริงๆ รักพี่เค้ามากเสียด้วย ในบ้างทีของที่มันอยู่ใกล้ตาเราเกินไปเราก้มองข้ามมัน แต่วันไหนที่เราเห็นว่ามันไม่อยู่เราถึงรู้ไงว่ามันสำคัญแค่ไหน เหมือนแกกับพี่เขื่อนที่สนิทกันมากจนไม่รู้ใจตัวเองว่ารักพี่เค้าไปแล้ว"

"ฉันรักพี่เค้าจริงๆเหรอ"

"ถ้ามใจตัวเองดูแล้วแกจะได้คำตอบ"

เ้ฟย์ลองนึกถึงช่วงที่เธอมีเขื่อนเข้ามาในชีวิต เวลาส่วนใหญ่เธออยู่กับเขื่อนมากกว่าอยู่กับตัวเองอีก ตลอดมาเธอเธอไม่ได้ทันคิดเลยว่าความใกล้ชิดมันจะเปลี่ยนเป็นความรัก ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้รู้อีกทีก็รักไปแล้ว

"แล้วฉันต้องทำยังไงตต่อไปดีแก พี่เค้าไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลย"

"มี2ทาง 1ทำใจ 2บอกเค้าไปเลยว่าเรารักเค้า"

"พี่เค้าไม่ได้รักฉันหนิไปบอกพี่เข้าได้ไง"

"หัวใจแก แกก้ควรจะเป็นคนกำหนดเอง"

"ฉันคงต้องทำใจใช่ไหม"น้ำตาหยดแหมะๆ มิล่าต้องปล่อยให้ร้องจนหยุดร้อง

"ปะแกเรามีเทสนะ"เฟยืเดินลงไปข้างล่างหอพรร้อมมิล่า

ระหว่างเดินมิล่าบีบมือแรงๆจนเฟย์รู้สึกได้

"มีอะไรรึเปล่าแก"ถามด้วยน้ำเสียงหม่นเศร้า

"แกต้องเข้มแข็งนะ"หันมาสบตาเฟย์

"ฉันจะพยายามอย่างถึงที่สุด"พูดเหมือนฮึดแต่ในใจมันจะถอยอย่าเดียว

 แต่เมื่อละสายตาจากมิล่าก็เห็นเขื่อนพยุงแจมที่มีผาพันแผลที่ขาขึ้นหอพักหญิงไป เฟย์เบื่อนหน้าหนี

ข่มไม่ให้น้ำตาไหลแล้วเดินไวๆขึ้นตึกไปห้องเรียนทันที

"วันนี้ใครจะมาแสดงเป็นคนแรกเอ่ยก้าวออกมาเลยจ๊ะ"มีพื้นที่หน้าว่างสำหรับทำการแสดงย่อยๆแต่จนถึงบัดนี้ก็ยังไม่มีใครก้าวออกมา เฟยืเลยเดินออกมา

"เริ่มได้จ๊ะ"ทันทีที่อาจารย์พูดจบเฟย์ก็ปล่อยทุกอย่างที่อึดอัดอยู่ในใจออกมาจนหมด พูดตามสริปทุกอย่าง เฟย์ร้องไห้อย่างนักจนเพื่อนที่มุงดูกันอยู่อึง เหวอไปตามๆกัน

"เก่งมากจ๊ะพรปวีร์ บอกคะแนนเลยแล้วกัน เล่นดีขนาดนี้A+จร้า"เฟย์ยกมือไหว้อาจารย์แล้วกลับเข้าที่ทั้งที่น้ำตายังนองหน้า

 

 

 

..................................................................................

รีดเดอร์ที่รักเข้ามาอ่านแล้วก้ช่วยกันเม้นเยอะๆ โหวดมากๆนะเจ้าค๊ะ

รักรีดเดอร์ที่สุดจุ๊ฟม๊วฟจะรักมากกว่านี้อีกถ้าเข้ามาอ่านแล้วเม้นนะจ๊ะ

ปล.ถ้าเย็นนี้เม้นเกิน5เมื่อไหร่อัพต่อนทันทีเลย อิ อิมีติดสิ้นบนด้วย555

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา