กองปราบจิตป่วน [City Hunter] ตอน รถไฟเหาะหฤหรรษ์





เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น 
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

# เรื่องสั้น เรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter #

ตอน รถไฟเหาะหฤหรรษ์ ตอนที่ 3

"โมะไปดูแถวๆที่เก็บของกันเหอะ แถวนั้นอาจจะมีเจ้าเครื่องเล่นนั้นก็ได้ ตอนมันยังไม่ประกอบน่าจะหาของง่ายกว่านะ"

                แสดงละครตบตาพนักงานสาวสวยขายบัตรด้านหน้าเสร็จก็ตรงดิ่งมายังร้านไอติมที่สองพ่อลูก เอ้ย! สองน้าหลานยืนคอยอยู่สักครู่ใหญ่ๆแล้วทันที เข้าถึงตัวได้ก็คว้าที่ข้อมือหนาของคนตัวโตกว่าให้ออกไปหาของด้วยกัน อาทิตย์หน้าเจ้าของเล่นหวาดเสียวที่ว่าจะเปิดทำการ ถ้าเธอหาไม่เจอ ของสำคัญที่ว่าอาจจะเสียหายไปก่อนได้ หรือไม่อย่างนั้นก็ถูกเปลี่ยนที่ซ่อนซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นโอกาสที่จะเจอยิ่งยากเข้าไปใหญ่

                ก่อนจะได้ออกทำงาน ก็เจอแรงขืนตัวของเด็กโข่งกลายร่าง 'ยังจะมีอารมณ์เล่นอีกนะ!'

"โห..........แม่อ่ะ พ่อกะลูกยังไม่ได้เล่นอะไรเลยนะครับ เข้ามาปุ๊บจะให้ทำงานเลย ?" มือข้างหนึ่งอุ้มคนดีตัวเล็ก อีกข้างที่ถือไอติมกลับถูกนักแสดงมืออาชีพลากให้ไปยังจุดหมายที่เธอวาดหวังโดยไม่ทันตั้งตัว ยื้อแขนไว้เบาๆสาวเจ้าก็ไม่สามารถทำอะไรต่อได้ เพราะประโยคที่เขาเอ่ยออกไปชวนให้เกิดอาการเห่อแดงขึ้นมาที่แก้มสวยซะอย่างนั้น

                'น่ารัก' กับทุกๆอย่างที่เป็นแก้ว ภายนอกใครๆอาจจะมองว่าผู้หญิงของเขาสวยและเซ็กซี่ ยิ่งบนร่างกายประดับด้วยเสื้อผ้าของหัวขโมยจอมวางแผนอย่างซีสต้าร์ ชุดหนังรัดรูปนั่นด้วยแล้ว ถึงจะเป็นวายร้ายจอมขี้ขโมยแต่ก็ไม