ภารกิจหัวใจ 3

"แก้ว"

 

"อ้าว หวาย"

 

ร้องทักเพื่อนสาวที่เดินเข้ามาหาเธอ

 

"ไงแก มัวแต่หวานกับพี่โมะ จนลืมฉันไปเลยนะยะ"

 

"บ้า นิดหน่อยเอง"

 

"เออใช่ อ๊ะนี่"

 

หวายยื่นซองสีขาวให้แก้ว เจ้าตัวได้แต่มองซองในมือเพื่อน งงๆ

 

"อะไรของแก"

 

"ก็ ค่าจ้างเรื่องยัยพิมไง แกทำดีมาก ขอบใจมาก"

 

"หวาย ฉันมีเรื่องจะ....."

 

"นักแสดงแกเล่นถูกใจฉันมากอ่ะ เนียนเว่อร์"

 

"เล่นซะพี่โมะเชื่อเลยอ่ะ ว่ายัยพิมมีกิ๊ก"

 

"เอ่อ ฉันจะบอกแกว่า...."  แก้วทำท่าจะพูดขึ้นมาอีก

 

"หมายความว่าไง"

 

เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างไม่มีปรี่มีขลุ่ม ทำเอาทั้งสองสาวหน้าซีดก่อนจะค่อยๆหันกลับมามองเจ้าของเสียง

 

"พี่โมะ/โทโมะ"

 

"แกเองเหรอยัยหวาย ที่เป็นคนจ้างแก้วมาทำภารกิจ"

 

"เอ่อ.." 

 

"หมายความว่าไงแก้ว " หันกลับมาจ้องสวาสวยที่ยังอึ้งค้างไปกับการปรกฎตัวของเขา

 

"เรื่องทั้งหมดเธอทำขึ้นงั้นเหรอ" สีหน้าของโทโมะเต็มไปด้วยความผิดหวัง

 

"คือ..แก้ว  แก้ว"

 

"โธ๋โว้ย"  ร่างสูงสถบก่อนจะเดินหายไป

 

"โอ๊ย  ไอ้หวายทำไมแกไม่เปิดช่องให้ฉันพูดบ้างว่ะ" แก้วพูดพลางทำหน้าอยากตาย ที่โทดมะเข้าใจเธอผิด

 

"อ้าว แล้วแกจะพูดอะไรอ่ะ"

 

แก้วสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ จ้องหน้าเพื่อนสาว ก่อนจะพูดออกมา

 

"ฟังนะ  อย่างแรกฉันไม่ได้จ้างใครมาทั้งนั้น"

 

"แต่แกบอกว่า.."

 

"เออใช่ ฉันบอกจะจ้าง แต่ยังไม่ได้จ้าง

"ข้อสอง ยัยพิมมีกิ๊กจริงๆ"

 

"และสุดท้าย ฉันยังไม่ทันได้ทำอะไร ยัยนั้น ก็ทำความแตกออกมาเอง "

 

"ชัดมั้ย"

 

"แสดงว่ายัยพิม สวมเขาให้พี่โมะจริงๆ"

 

"เออ!!"

 

หวายได้แต่หน้าซีดที่เธอไม่ยอมฟังเพื่อนให้ดี จนทำให้โทโมะเข้าใจอะไรไปผิดๆ

 

'เอาแล้วไงยัยหวาย ทำไงล่ะทีนี้ ยัยแก้วมันจะฆ่าเรามั้ยเนี้ย'  ลอบมองสีหน้าเพื่อนหวาดๆ

 

"แล้วจะเอาไงอ่ะ"

 

"จะไปรู้เหรอ เฮ้อ!!"

 

ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

 

'ยังไม่มันจะได้เริ่ง ต้องมาจบซะแล้วยัยแก้วใจเอ๊ย ถ้าตามไปอธิบายโทโมะคงไม่ยอมฟังเธอแน่'

 

"ฉันจัดการเอง"

 

"เฮ้ยแกจะทำอะไร"

 

"ฉันยอมให้พี่ดมะคบแกแค่คนเดียว ยัยพิมนะหมดสิทธิ์"  พูดอย่างมุ่งมั่น ก่อนจะเดินหายไปอีกคน

 

หวายกระหน่ำกดโทรหาพี่ชาย  หลังจากผ่านไปเกือบสามชั่วโมง โทโมะถึงได้ยอมรับสายน้องสาว

 

"พี่ต้องฟังหวายอธิบายก่อน"

 

"ที่พี่ได้ยินมามันเป็นเรื่องเข้าใจผิด"

 

"เหอะเข้าใจผิด ฉันไม่อยากฟัง"

 

"แต่พี่ต้องฟัง ถ้าพี่รักยัยแก้วจริง แลัยังอยากเป็ปฟนกับแก้ว"

 

คนปลายสายเงีบยไป ก่อนจะยอมบอกให้หวายมาหาที่คอนโดตัวเอง หวายรีบบึ่งไปหาพี่ชายทันที

 

"อธิบายมา"

 

กอดอกตีหน้านิ่งใส่น้องสาว ที่นั่งหน้าจ๋อยอยู่ตรงหน้า

 

"คือ..."

 

เปิดปากเล่าทุกอย่างตั้งแต่แรกให้พี่ชายฟังทั้งหมด รวมถึงเหตุการณ์ต่อจากที่โทดมะเดินออกมาด้วย

 

"แกพูดจริงรึเปล่า ยัยหวาย"

 

"จริง ฉันไม่ได้โกหกพี่ หวายรู้นะพีแอบชอบแก้วมาตั้งนานแล้วใช่มั้ยล่ะ"

 

โทโมะตาโตกับความลับของเขาที่น้องสาวล่วงรู้

 

'ใช่เขานะชอบแก้วตั้งแต่ที่เจอครั้งแรก แต่เพราะว่าไปทำให้เธอขายหน้า แทนที่จะญาติดีกันอย่างคนอื่น เลยกลาย

เป็นคู่กัดกันไปซะงั้น ทำให้เขาไม่กล้าบอกความรู้สึกกับเธอออกไปตรงๆ จนพิมมาขอคบกับเขานั้นแหละ ถึงได้

ห่างๆเธอออกมา แต่ความรู้สึกที่มีต่อแก้วมันก็ยังไม่หายไปอยู่ดี ส่วนเรื่องพิมเขาก็แค่รู้สึกเสียหน้าที่หลงคบกับผู้

หญิงแบบนั้นมาตั้งนาน แล้วยิ่งมาเข้าใจผิดเรื่องที่แก้วทำอีก ถึงได้เผลแสงอารมณ์ออกไป'

 

"ถ้าพี่เข้าใจแล้ว พี่ง้อยัยแก้วมันนะ"

 

"ไม่"

 

"พี่โมะ ทำไมอ่ะ หรือพี่ไม่ชอบยัยแก้วแแล้ว"

 

"ไม่ใช่ แต่คราวนี้แก้วจะต้องเป็นฝ่ายง้อพี่ แล้วเรื่องนี้แกห้ามเอาไปบอกแก้วด้วย"

 

โทโมะยิ้มออกมาอย่างใจเย็น ต่างกับหวายที่ทำหน้าอยากตายกับความคิดของพี่ชาย

 

ผ่านมาเกือบอาทิตย์ตั้งแต่เกิดเรื่องแก้วก็ไม่กล้าติดต่อไปหาโทโมะ ได้แต่นั่งถอนหายใจ จนเฟย์เสนอความคิด

 

ให้คลายเครียดด้วยการ เที่ยวผับนั้นแหละ ในเมื่อมันเครียดนักก็ต้องหาทางคลายเครียดแล้วค่อยกับมาคิดหาวิธี

 

ง้อโทโมะต่อไป 

 

หลังจากโดนเพื่อนสาวจับแปลงโฉมเป็นสาว sexy ที่เธอแทบอยากจะถอนตัวออกจากแผนการคลายเครียดครั้งนี้

 

แต่เหมือนเจ้าตัวจะรู้ทันถึงได้ทั้งลากทั้งจูงเธอกับฟางเข้าไปด้านใน ชวนเพื่อนสาวไปหาที่นั่งก่อนที่จะโดนจีบ

 

ไปมากกว่าที่โดนอยู่ แต่แค่เดินผ่านโต๊ะตัวแรก ก็ทำเอาเธออยากจะลาโลกแล้ว

 

"นั่งนี้แหละ หรือว่ากลัว"

 

"โทโมะ"

 

'เวรแล้วไงอะไรมันจะบังเอิญ โลกกลม พรมลิขิต ขนาดนี้ว่ะ ผับในกรุงเทพมีเป็นพัน ยังอุตสาห์มาเจอกันอีก' 

 

กำลังจะออกปากว่าไม่แต่ก็โดนกระชากแขนบังคับให้นั่งลงข้างกายเขาซะก่อน เธอเลยได้แต่ชักสีหน้าใส่คน

 

ที่ทำรุ่นแรงกับเธอ  น้อยใจจนต้องประชดออกมา

 

"ถ้าไม่เต็มใจให้นั่ง ก็ไม่ต้อง"

 

ทำท่าจะลุกขขึ้นหนี แต่มีหรือที่โทดมะจะยอมเอามือมากดขาเธอไว้ไม่ยอมให้ลุก

 

"ร้อนตัวกับความผิดที่ทำไว้หรือไง"

 

แก้วปักมือชายหนุ่มออกอย่างโมโห

 

"คนอย่างฉันไม่เคยร้อนตัว เพราะไม่ได้ทำอะไรผิด"

 

น้ำตาคลอกับประโยคของโทโมะที่กล่าวออกมา นอกจากไม่ยอมฟังให้ดีแล้วยังมาทำโมโหใส่เธออีก

 

^____________________________________________________________^

 

ตอนหน้าจบแล้วน้า

 

เจอกันตอนหน้าคร้า ^^