เรือแห่งหัวใจดวงนี้คือเธอ

ตอนนี้จะมีเรื่องของเขาคนหนึ่ง และเขาจะจะอยู่ได้กี่ตอน

อันนี้คนเขียนก็ไม่รู้อิอิอิ

เริ่มเลยดีกว่า

แก้ว-ช่างเถอะ

โทโมะ-อืมๆ(โชคช่วยจริง)

......-อ้าวแก้วใช่ไหม

แก้ว-พี่ป้อง

ป้อง-ไง โตขึ้นนะเนีย(ลูบหัว)

โทโมะ-ใครอะแก้ว(โกรธนิดๆ)

แก้ว-พี่ป้องนะ(แจ่มใสได้เจอพี่ชาย)

โทโมะ- หวัดดีครับ

ป้อง-แก้วมาทำไรเนีย(เมินโทโมะ)

แก้ว-มาพักค่ะ มากับลุงแต่ตอนนี้ไม่อยู่

ทั้งสองคุยกับสนิทมาจนลืมไปว่ามีโทโมะอยู่ด้วย

โทโมะผู้ที่เกลือบจะได้เป็นแฟน  แต่เพราะไม่ยอมรับว่าจูบแก้ว

จะทำไงนะในเมื่อมีศตูรมาแล้ว

โทโมะ-แก้วกลับกันเถอะ

แก้ว-ทำไมละ ฉันยัง.....

โทโมะไม่รอช้ากระชากข้อมือแก้วแล้วพากลับกอง

แก้ว-นายเป็นอะไรเนียโทโมะ

โทโมะ-ฉันไม่ชอบหน้ามัน

แก้ว-มันไหนละ  แถวนั้นไม่มีมันมีแต่ทะเล

โทโมะ-ไอ้คุณพี่ป้องอะ

แก้ว-แต่ฉันไม่ได้เกลียดนี้น่า

โทโมะ-..........

แก้ว-พี่เขานิสัยดี  สูง  รวยด้วย

โทโมะ-...........

แก้ว-พี่เขายังบอกเลยนะว่าฉันน่ารัก

โทโมะ.-..........

แก้ว-พี่เขาเป็นคนพูดตรงๆด้วย

โทโมะไม่อยากฟังที่แก้วพูดต่อเขารีบปิดปากแก้วด้วยปากของเขาเอง

และนั้นไม่ใช่จูบที่อบอุ่นเหมื่อนที่แก้วได้รับเมื่อคืนก่อน

อาจเป็นเพราะโทโมะโกรธและเขาไม่รู้จะทำไงเลยทำกับแก้วแบบนี้

แก้ว-......(น้ำตาเริ่มไหล)

โทโมะ-ฉันจะบอกเธอเอง  เมื่อวาลคนที่อุ้มเธอคือฉัน จูบเธอก่อนนอนก็คือฉัน

แก้วตบหน้าโทโมะไปที่หนึ่ง  น้ำตาของสาวน้อยที่อดทนมานานเริ่มไหลริน

สาวที่ได้ชื่อว่า อดทน  เข้มแข็ง เป็นที่รักของทหารเรือ

แต่แล้วเธอก้ต้องมาเสียน้ำตาให้กับเขาอย่างไม่เต็มใจ

โทโมะ-แก้วฉันไม่ได้ตั้งใจ ขอโทดนะ

โทโมะขอโทด หลังจากที่เขารู้ตัวว่าทำให้แก้วร้องไห้

แต่คำพูดของแก้วก้ทำให้โทโมะเจ็บไม่ต่างกัน

แก้ว-ฉันคิดว่านายเป็นคนดี เชื่อในพรลิขิต ว่าการที่เจอนายเป็นเรื่องของพรลิขิต และเชื่อว่านายชอบฉัน รักฉันถึง      ได้จูบฉัน  แต่ฉันโง่เอง จูบเมื่อกี้ถือว่าล้างซวยละกัน

โทโมะ-ฉันชอบ....

โทโมะพูดไม่ทันจบแก้วก้พูดขึ้นก่อน

แก้ว-ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายคิดไงกับฉัน  แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้ชอบนายแล้ว

โทโมะ-เดี๋ยวก่อนแก้ว....ทำไมละ....บอกฉันหน่อยสิ

แก้ว-เพราะอะไรหรอก็....

ป้อง-แก้ว!  ใครทำอะไรแก้วบอกพี่สิ

แก้ว-เปล่าค่ะ  ไปเถอะพี่ป้องแก้วร้อน

ป้อง-แก้วแต่แก้วร้อนไห้นิ

แก้ว-ออ ช่างเถอะค่ะไปเถอะ

ป้อง-แก้ว(เป็นห่วงในใจ)

แก้ว- ^^(เจ็บแต่ก็ยังยิมได้)

ป้อง-ก็ได้ๆๆ  ไปเที่ยวกันก็แล้วกันนะ

แก้วกับป้องเดินคู่กันไป ทิ้งให้โทโมะที่ปวดราวในใจ

ละบายออกมาเป็น "น้ำตาของลูกผู้ชาย"

โทโมะ-  ฉันทำผิดตรงไหน  เพราะอะไร

            ทั้งๆที่เราก็ไปได้ดี  ถ้าฉันยอมรับเธอตั้งแต่แรกว่าจูบเธอ

            เธอจะยังชอบฉันไหม.......แก้ว

คำพูดของเขาที่พูดออกมาจะมีใครช่วยสื่อได้ไหม  ทำไหมชีวิตของเขาไม่สวยงาม

เหมื่อนหน้าที่การงานของเขาเลย  มันกลับเติมไม่ด้วยอุปสักต่างมากมาย

การเข้าใจผิด  การที่ตัวเขาไม่ไว้ใจในตัวคนที่เขารัก  เขาจะเริ่มต้นกับแก้วใหม่อย่างไงดี

แล้วถ้าเป็นคุณ  คุณจะทำไงกับคนที่คุณรัก

------------------------------------------------------------------------------

จบตอนค่ะ

ขอบคุณที่เม้นนะค่ะ  และขอบคุณที่ติดตามค่ะ