It's You ใช่นายแน่รักแท้ของฉัน!!

  สืบเนื่องมาจากการมีแฟนของเพื่อนร้ากกกก~

 ทำให้ฉันต้องมานั่งคนเดียวเปลี่ยวเอกา ส่วนยัยแก้วอย่าถามถึง...

 ก็ฉันโดนยัยนั่นเฉดหัวมานั่งตรงนี้น่ะสิ= =!!

 “ซาหวาดดีครับ มานั่งหนึ่งคนหรือครับU_U”เสียงผู้ชายพูดภาษาไทยเปร่งๆทำให้ฉันต้องกลั้นหัวเราะแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองแทน ว่าแต่...

 เขาหมายถึง สวัสดีครับ มานั่งคนเดียวหรือครับ รึเปล่านะ = =?

 “อ๋อ คะ ชื่ออะไรหรอค่ะ^^”ฉันฝืนยิ้มตอบไป

 “จงเบครับ^^”

 “ชะ..เชิญนั่งค่ะ”

 “จงเบ จงเบโว้ยยย!!!”เสียงโหวกเหวกเรียกชื่อคนเกาหลีสติเฟื่อง(?)ไปมา

 “เอ่อ..รู้สึกเขาจะเรียกนายนะ”ฉันบอกเบาๆ

 “ปลอยพัวขาวเถอะ เดียวขาวก้อเจอฉานน”

 อีนี่เป็นคนเกาหลีหรือเป็นอาบังกันจ๊ะนายจ๋า Y_Y

 “อ๊ะ อยู่นี่นี่เอง เพื่อนตามหาให้วุ่นเลยนะ”คนนี้พูดไทยเก่งกว่าแฮะ= =

  “อ้าว ยัยขี้แยงาบเพื่อนฉันมาตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ= = “

 กรี๊ดดด!!ไอ้เกาหลีสติเฟื่องมาทักฉันก่อนนะยะ - o -!!

 “ไอ้ขี้แกล้งหุบปากนายไปเลย เพื่อนนายมาหาฉันเองนะยะ”

 “เหรอ..เอ้อ เธอรู้ข่าวดีหรือยัง”ป๊อปปี้ทำหน้าเหมือนเพิ่งนึกออกแล้วเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์

 “อะไรหรอ”ฉันถามงงๆ

 “สืบเนื่องมาจากการมีดาร์ลิ้งของเฟย์ทำให้เฟย์มีเวลามานั่งกับเธอน้อยลง จึงส่งให้ฉัน เคนตะ และจงเบมาอยู่เป็นเพื่อนแทน” พอพูดจบก็หันพระราชสาสน์ที่มีลายมือของยัยเฟย์ยืนยัยอยู่

 ขอบคุณนะเฟย์ ฉันซาบซึ้งน้ำใจแกมาก แต่ว่า...

 ฉันไม่ต้องการ ฉันอยู่คนเดียวด้ายยยย TT_TT