wonderland ดินแดนแห่งมนตรา

"เพราะข้าคือท่านหญิงปัญญริสาแห่งดินแดนมหาสเน่ห์น่ะสิ" หญิงสาวเอ่ย "ท่านหญิงข้าเกรงว่านี่จะไม่เกี่ยวข้องกันกับดินแดนของท่านนะ" ชายแก่คนหนึ่งเอ่ย "ถ้าท่านยังอยากได้ผลประโยชน์เป็นทางออกสู่ทะเลเดิเนียนก็ควรที่จะให้ให้ท่านภาณุเข้าพิธีเลือกคู่กับเรา" หญิงสาวพูดพร้อมเดินอ้อมไปกอดป็อปปี้ทางด้านหลัง 

"ส่วนยัยนี่น่ะหรอ ฟาเนีย เนราหน้าตาก็งั้นๆจืดๆชืดๆไม่เหมาะกับเจ้าเลยนะภาณุ แล้วนี่เอ๊ะๆๆๆเหมือนมากๆเหมือนท่านป้าโซเฟียมากๆ เธอคงเป็นยัยแกฟินาซินะ ฮะๆดีหน่อยที่เจ้าหน้าเหมือนท่านป้า อ้อๆๆๆข้าลืมอะไรหรือปล่าวนะ อีกคนนึงเฟรา มาเนียเฮ้อแต่ละคนข้าช่างเครียดกับท่านหญิงดินแดนเจ้าซะแล้วซินะ" หญิงสาวพูดอยู่ข้างหลังป็อปปี้ก่อนที่จะเดินอ้อมโต๊ะไป "ข้าอยากให้พวกท่านคิดดีๆแค่นั้นเองนะ"

"นี่มันจะมากไปแล้วนะเจ้ามาจากไหนฮะอยู่ดีๆมาว่าทั้งสามคนนี้ได้ยังไงหะข้าได้ข่าวว่าเจ้าแค่มาท่องเที่ยวดินแดนเราไม่ใช่หรอแล้วเจ้ามีสิทธิ์อะไรมาในปราสาทวิจารณ์พวกนางกันฮะ" ขนมจีนที่เริ่มหมดความอดทนจึงใส่ไฟไม่ยั้ง

"อ๊ายยยย แกกล้าดียังไงห๊ะมายืนว่าข้าอย่างนี้อย่าคิดนะว่าเด็กสาวธรรมดาๆที่ได้เป็นภริยาของท่านชายจงเบก็แค่นั้นเอง" หญิงสาวตอบโต้

"แล้วยังไงล่ะห๊ะในเมื่อตอนนี้ข้าก็มีศักดิ์เท่ากับเจ้าแล้วนี่แล้วข้าก็มีสิทธิ์เท่าเจ้าเหมือนกันแหละน่า" ขนมจีนเองก็ยังไม่ยอม

"หยุดดดดดดดดดดดดด" ชายแก่ทั้งสามคนตะโกนขึ้นพร้อมกันทำเอาทั้งสามสาวหยุดเงียบทันที

"เอาหล่ะท่านหญิงปัญญริสาเชิญท่านกลับที่พักของท่านเถอะเพราะอีกอย่างทางนี้ก็เป็นงานที่เกี่ยวกับดินแดนมนตราโดยตรงไม่เกี่ยวกับคนนอก" ชายแก่ย้ำคำว่าคนนอกทำให้หญิงสาวเดินกระทืบเท้าออกไป "อย่าคิดว่าข้าจะยอมแค่นี้นะฝากไว้ก่อนเถอะย่ะคอยดูภาณุต้องเป็นของข้า ของข้าคนเดียวด้วย! "

"เฮ้อข้าปวดหัวกับนายหญิงคนนี้มานานมากแล้วขอท่านหญิงทั้งสามอย่าคิดมากเลย" ชายแก่อีกคนพูดในขณะที่ป็อปปี้นั่งกุมขมับส่ายหน้าไปมา ก่อเรื่องอีกแล้วยัยหวาย ชายหนุ่มคิด

"เธอดูน่ากลัวจังนะแก้ว" ฟางหันไปกระซิบเพื่อนสาว "เออนั่นดิดูเหวี่ยงๆวีนๆยังไงไม่รู้อ่ะ" แก้วตอบ "นี่ขนาดชั้นว่าแกไม่ค่อยกลัวอะไรแล้วนะ" "55ใช่ๆขนาดชั้นยังหวั่นๆแล้วแกล่ะ" "นี่ยัยแก้วถ้าแกหวั่นเนี่ยนะชั้นก็ขอผ่านอ่ะ ผู้หญิงอะไรน่ากลัวชะมัด"  "ว่าแต่ป็อปปี้ของแกเนี่ยก็เสน่ห์แรงเหมือนกันนะเนี่ย" แก้วแซวเพื่อน

"ของชั้นอะไรยัยแก้วพูดบ้าๆ" "อ้าวก็ชั้นเห็นแกมองเค้าตั้งแต่เข้ามาแล้วนี่นาใครจะไปรู้ไม่แน่แกอาจจะ..." "เงียบไปเลยนะยัยแก้ว"

"เอาหล่ะๆๆๆท่านหญิงทั้งสามข้าขอมาธุระแค่นี้แล้วกันนะเชิญทานอาหารกันตามสบาย" "ค่ะ" ทั้งสามสาวตอบ

"อย่าคิดมากไปเลยนะเฟย์ ฟาง แก้วหวายเขาก็เป็นอย่างนี้แหละ" มีนพูดปลอบหญิงสาว "ไม่เป็นไรหรอกจ้ะมีนพวกเราไม่เป็นอะไรเน๊อะพี่ฟาง แก้ว" เฟย์ตอบมีน "อืม/ใช่" "ยัยอ้วนนั่นก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้วแหละ"

"5555" ทั้งหมดหัวเราะกับคำที่ป็อปปี้พูดออกมาเพราะนานๆทีจะเห็นเขาพูดคำแบบนี้ "ขำอะไรกินข้าวสิข้าหิว"

ห้องฟาง

"เฮ้อแก้ว เฟย์ ชั้นอยากกลับบ้านแล้วอ่ะ" ฟางบ่นกับเพื่อนและน้องสาว "อะไรกันฟางแค่นี้แกก็ถอยแล้วหรอห๊ะ" แก้วพูก "นั่นดิพี่ฟางเฟย์ยังไม่ได้กินอะไรที่นี่อีกตั้งเยอะน๊า" "เฟย์แกเห็นของกินสำคัญกว่าพี่งั้นหรอห๊ะ เชอะพี่งอนแล้ว"

"โอ๋ๆๆๆๆพี่ฟางจ๋าอยู่ต่ออีกซักพักนะๆๆๆๆ เห็นแก่เฟย์เหอะมีอะไรอีกตั้งหลายอย่างแน่ะที่เฟย์ยังไม่ได้เห็นอ่ะนะๆๆๆ"

"ไม่....." "ฟาง/พี่ฟาง" "เอ๊ะแกนี่ยังไงเนี่ยแก้วเมื่อวานนี้แกอยากกลับพอมาวันนี้แกอยากอยู่ต่อแกติดใจอะไรที่นี่เนี่ย ? " ฟางอดถามเพื่อนสาวไม่ได้ "เฮอะชั้นไม่ติดใจอะไรที่นี่หรอกน่า" "เอ๊ะพี่ฟางหรือว่า..." "หรือว่าอะไรอ่ะเฟย์พี่อยากรู้ๆๆๆ" "หรือว่าติดใจคนที่นี่กันแน่น่ะสิพี่ฟาง"

"ฮะๆไม่อ่ะ" ตอบแล้วหันหน้าหนีแต่ภาพเมื่อเย็นก็โผล่ขึ้นมา

"งั้นติดใจคนที่นี่แทนได้ไหมล่ะ" ร่างสูงเอ่ยแล้วค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาหาร่างบาง

"คุณแก้วเจ้าคะคิตมาแล้วเจ้าค่ะ" ร่างบางหันไปตามเสียงเรียกพอหันกลับมาอีกทีหน้าของเธอก็แทบจะชิดกับร่างสูงอีกนิดเดียวเท่านั้น!!

"เอ๊ะๆๆๆหน้าแดงด้วยอ่ะพี่ฟาง" "ไหนๆๆเออจริงด้วยอ่ะเฟย์ จะเป็นท่านชาย..." "พอๆเลยแกสองคนน่ะชั้นกลับห้องดีกว่า" แก้วเดินอายออกจากห้องโดยมีเสียงแซวของสองพี่น้องไล่ตามไป ""เขินเลยอ่ะ555" สองพี่น้องคุยกันซักพักแล้วเฟย์ก็ขอกลับห้อง "เฟย์ไปก่อนนะพี่ฟาง"เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันจุ๊บ" "55เฟย์โตป่านนี้แล้วยังมาทำแบบนี้อีกน่า" สองสาวพี่น้องหอมแก้มกันก่อนที่เฟย์จะออกไป

"โบว์กลับห้องกันเหอะ" หันไปบอกโบว์ "เจ้าค่ะคุณเฟย์" "เดี๋ยวเฟย์คุยกับข้าก่อน" ทั้งสองหยุดเดินเมื่อมีร่างสูงมาขวางไว้ ร่างบางยังงอนที่ร่างสูงดุไปเมื่อเย็นจึงไม่ยอมพูดด้วยและกำลังจะเดินต่อ

"เฟย์ข้าขอร้องนะข้ามีเรื่องจะบอกมันอาจดูไม่น่าเชื่อ อีกอย่างข้าไม่เคยพูดเรื่องนี้กับใครนะได้โปรดคุยกับข้าก่อน"

เฟย์หันไปมองโบว์เหมือนกับว่าให้ออกไปก่อน โบว์เดินเลี่ยงออกไป

"มีอะไรเร็วๆนะชั้นจะไปนอน" ร่างบางพูด ร่างสูงค่อยยิ้มออกมานิดหน่อย

"คือข้า ข้าขอโทษเจ้าเรื่องเมื่อเย็น" ร่างบางดูอึ้งไปนิด "แล้วอีกเรื่องล่ะเขื่อน" "ข้า....

____________________________________________________

แว๊กๆๆๆๆๆ  ข้า  ข้าอะไร TT^TT 555 คอยดูตอนต่อไปนะเจ้าคะ >< มันเริ่มสนุกแล้วเพราะกำลังใจมาแล้วๆๆ วันนี้จะอัพอีกตอนๆๆๆ กลางคืนนะเจ้าคะ ถ้าเม้นต์เยอะอีกก็จะอัพยังเช้านั่นแหละเจ้าค่ะ ><

เย็นแล้ว ทานข้าวด้วยนะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน