wonderland ดินแดนแห่งมนตรา

"อ้าวหวายเจ้ามาได้ยังไงนี่ย" ป็อปปี้ทักคนที่เดินมาใหม่ "แหมๆวันเกิดลูกชายของดินแดนนี้ทั้งทีเค้ารู้กันทั่วทุกแคว้นละเจ้าค่ะท่านภาณุ" หวายแหย่เบาๆ "ฟางว่าเราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะป่านนี้เด็กๆคงรอป็อปกับพาร์กันแย่แล้วมั๊ง วิลเลจใช่มั๊ยจ๊ะ มาด้วยกันสิ" ฟางเอ่ยก่อนจะเดินจูงมือพูพาร์และวิเลจเข้าไปด้วยกัน

"ทุคนดูซิใครมา" ฟางเดิแกมวิ่งเข้าไปในงาน "อ้าววิลเลจนี่นา" ขนมจีนทักคนแรก "กุลมาศรู้จักด้วยหรอ" จงเบถามภรรยา "ค่ะลูกสาวคนโตของ นั่นไงหวายเจ้าหญิงดินแดนมหาเสน่ห๋กับเจ้าชายทีเจ" ขนมจีนมองไปที่หวายกับเด็กที่มากับฟาง "ไม่ได้เจอกันนานกลายเป็นแม่กันซะหมดยกเว้นคนเดียว ไงจินนี่ยังเกาะคานอย่างเหนียวแน่น" หวายพูดทุกคนรวมถึงจินนี่หัเราะออกมาเด็กๆพากัน งง "ท่านแม่ๆใครกันคะ" สมายด์ดึงกระโปรงเฟย์เบาๆ "เพื่อนของท่านป้าจ้ะมายดื ชื่อว่าปัญญริสาเรียกท่านป้าหวายนะจ๊ะ" "นี่ๆๆๆ ท่านอาก็พอมั๊ง" หวายรีบทัก "นี่เจ้ากลัวแก่หรือ" ทีเจแซวเบาๆ

"ไม่ใช่ซะหน่อยข้าเป็นน้องของภัทรดนัยไม่ใช่หรอข้ากฌต้องเป็นท่านอาสิ" หวายแย้งสามี "ว่าแต่ลูกใครชื่ออะไรกันมั่งเนี่ย" หวายมองเด็กๆแล้วถามขึ้น

จินนี่ลุกขึ้นจากที่นั่งค่อยๆเดินเข้ามาหาหวาย "คนนั้นๆ ชื่อโซลเมทลูกชายวิศวะ นั่นก็หลานสาวข้าไอเฟล นั่นลูกสาวขนมจีนปารีส ส่วนนี่ลูกสาวแบมฟอเรส นั่นพูพาร์น่าจะรู้ว่าลูกใครหน้าเหมือนพ่อขนาดนั้น ส่วนสมายด์คงไม่ต้องแนะนำ รู้จัักกันอยู่แล้วนี่" จินนี่อธิบายและแนะนำทุกๆคน

"แล้วที่บอกว่าเป็นลูกคนโตแล้วลูกคนเล็กล่ะจ๊ะหวาย" มีนถาม "อ๋ออยู่ในนี้" ทีเจจิ้มเบาๆที่ท้องหวาย "ไวไฟจริงๆ เฟย์งั้นเรามามีอีกคนนะ" เขื่อนยิ้มทะเล้นมาหาเฟย์ "เขื่อน ทะลึ่งเด็กๆไปเล่นกันก่อนนะคะเดี๋ยวเสร็จแล้วให้ท่านพ่อไปตามนะ" เฟย์หันไปบอกเด็กๆ "ฟอเรสดูแลท่านชายท่านหญิงด้วยนะ" แบมบอกลูกสาวแล้วหันไปจัดการกับบาร์บีคิวกับแก้วต่อ "ค่ะ ท่านแม่" เด็กน้อยรับปากแล้ววิ่งตามออกไป

"แหมๆเด็กวัยนี้กำลังดื้อเลย" เคนตะเริ่มบ่น "ก็เหมือนเจ้าแหละ" ป็อปปี้พูด "ไม่ๆๆข้าไม่ดื้ออย่างน้อยก็มากกว่าเจ้ากับเขื่อนแหละ" เคนตะมองไปที่เขื่อนแล้วขำนิดๆ "เฮ้ยข้าอยู่ของข้าเฉยๆนะ" เขื่อนเงยหน้าจากเตาไฟ "อย่างน้อยก็ยังไม่เด็ดเท่า..." จงเบพูดแล้วทันไปทาโทโมะที่ยืนอ้อนแก้วที่เตา "ฮะ อะไรๆไม่ๆๆ" โทโมะประท้วง "แหมข้าเพิ่งนึกออกเจ้าเป็นคนที่แอบออกไปนอกปราสาทเพิ่อไปหอรีมอล์เป็นคนแรกนี่นา" ขนมจีนทำท่านึกแล้วพูดออกมาทั้งหมดยกเว้นโทโมะ แก้ว ฟาง เฟย์ หัวเราะออกมา "เดี๋ยวๆๆ อยู่มาตั้งนานชั้นยังไม่รู้เลยว่าไอ้หอนั่นคืออะไร" แก้วถามบ้าง 

"ก็หอพวกแบบว่า ไอ้ ข้าจะบอกยังไงดีล่ะ" ขนมจีนพูด "เอาเป็นว่าเป็นหอที่ผู้ชายชอบจ้ะ" มีนบ้าง "ง่ายๆป่ะ หออย่างว่าแหละ จบ" จินนี่พูดปิดท้ายทำเอาสามสาวหันไปมองหน้าสามีอย่างเอาเรื่องโดยเฉพาะแก้ว "วิศวะไปที่หอนั่นครั้งล่าสุดตอนไหน" แก้วถามเสียงเขียว

"เอ่อ..." "วันก่อน" เคนตะพูดเสียงดัง "นี่ๆๆๆๆ ข้าก็ไปกับพวกเจ้าไม่ใช่หรอ" โทโมะชี้ทุกคน "อ้าว" ป็อปปี้ จงเบ เขื่อนและเคนตะร้องออกมา

"นอนนอกห้องเลยนะ" ห้าสาวพูดพร้อมกัน "ม่ายยยยย" เสียงประสานของห้าหนุ่ม

"อะไรกันเนี่ยมีลูกกันแล้วยังจไปหอนั่นอีก" หวายส่ายหัวแล้วหันไปหาทีเจ "แล้วเจ้าไดเไปกับเค้าป่าวเนี่ย" "ไม่เลยครับที่รัก" "ดีมาก"

"คยองเทไปตามเด็กๆมาทีสิ" แบมบอกสามีแล้วเดินมาที่โต๊ะ "ครับผม คุณหนๆๆๆ มากันได้แล้วครับ" สิ้นเสียงเด็กๆก็พากันวิ่งมาหาท่านพ่อและท่านแม่

"โซล วันนี้เจ้ามานอนกับแม่นะจะให้ท่านพ่อนอนข้างนอก" แก้วบอกลูกชาย "ครับท่านแม่" เด็กชายตอบอย่างเด็กว่าง่าย "อ้าวได้ไงอ่ะ ไม่เอาๆๆ โซลไม่อยากมีน้องหรือครับ" โทโมะกระซิบบอกลูกชาย "อยากครับ" "งั้นบอกท่านแม่นะว่าให้นอนกับพ่อ" "ท่านแม่ๆๆๆ คืนนี้ท่านแม่นอนกับท่านพ่อนะครับ โซลอยากมีน้อง" "ห๊ะ" แก้วตกใจกับคำพูดของเด็กน้อย "นะๆๆๆท่านแม่นะ" เด็กน้อยรบเร้ามีหรือที่แก้วจะไม่ขัดลูกรัก "ก็ได้ๆๆ แม่นอนกับท่านพ่อกได้จ้ะ" แก้วหันไปขึงตาใส่โทโมะแต่เขากลับยิ้มเจ้าเล่ห์กลับมา

"ฮะๆพวกเจ้านี่ เด็กๆตอนนี้ท่านพ่อกับท่านแม่ทะเลาะกันช่วยทำให้ดีกันหน่อยสิ" จินนี่พูดขึ้น เหล่ากามเทพตัวน้อยก็จัดการทันที ไม่นานนักพ่อกับแม่ก็กลับมาหวานกันเหมือนเดิม

"โฏรธง่ายหายเร็วดีจังนะเนี่ย" แบมพูดกับคยองเท "นั่นสิเนี่ย ว่าแต่เห็นท่านภัทรดนัยบอกว่าอยากมีน้องให้สมายด์อยากมีบ้าง" คยองเททำตาปิ๊งๆใส่ "นี่ๆๆๆ ในนี้ยังไม่ออกมาเลยนะ" แบมชี้มาที่ท้องตัวเอง เรียกเสียงหัวเราะให้ทุกคนเป็นอย่างดี  งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลาหลังจากร่ำลากันเสน็จก็ได้พากันกลับห้องของตัวเอง

"โซลเมทฝันดีนะคะ" แก้วใจหอมแก้วลูกชายคนละข้างกับโทโมะ "ครับท่านพ่อท่านแม่ ข้ารักท่านนะ" แก้วและโทโมะยิ้มให้เด็กน้อยก่อนจะเดินออกมานอกห้องเพื่อเดินมาห้องตัวเอง

"วันนี้จัดหนักนะ" โทโมะกระซิบเบาๆ "นี่ๆๆๆไม่ต้องเลยนะ" แก้วตีแขนสามีเบาๆ "ไม่เอาอ่ะโมะอยากได้" หน้างอเหมือนเด็กแล้วกอดแน่น แก้วดันตัวออกมาแล้วเดินไปที่เตียง "นะๆๆ" โทโมะยังอ้อนอยู่ "นี่ชั้นนำขนาดนี้แล้วนะ รออะไรล่ะมาซักที" แ้ก้วนั่งหน้างออยู่บนเตียงแต่ก็เรียกโทโมะ "ว๊าวๆๆๆๆๆ จัดไปที่รัก...

จินตนาการว่าอะไรจะเกิดขึ้นๆ 5555

_______________________________________________________________

วันนี้ขออัพตอนสุดท้ายแล้วจริงๆ จบล่ะเรื่องนี้โอเคป่าว หรือจะเอาเพิ่ม 5555 บ้าละๆๆ โอเคมือเริ่มบวมละเดี๋ยวไรเตอร์ขอตัวนอนก่อนดีกว่านะคะ เค้านอนโรงบาล ไม่โกรธกันนะฮะ

ฝันดีฮะรีดเดอร์ที่รักทุกคน