wonderland ดินแดนแห่งมนตรา

8.5

เขียนโดย farry

วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.47 น.

  34 ตอน
  293 วิจารณ์
  55.88K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ข้าขออภัยท่านภาณุแต่ข้าจำเป็นจริงๆ" "ดีมากทีเจ" หญิงสาวเดินเข้ามา "หวาย" ทุกคนพูดพร้อมกีน "แหมๆๆๆช่างพร้อมเพรียงอะไรเช่นนี้รู้สึกเหมือนว่าข้าดูสำคัญกับที่นี่มากๆเลยนะ" หวายพูดใส่หน้าขนมจีนและทุกคน "เธอจะพาเพื่อนชั้นไปไหน" แก้วลุกขึ้นถาม "เรื่องของข้า เอ๊ะ แกก็อีกคนนะทีเจไปเอาตัวนังนั่นมา" หวายสั่ง "ทีเจหยุดอยู่ตรงนั้น" โทโมะตวาดลั่นจนหวายตกใจ "นี่วิศวเจ้ารักนังนั่นมากขนาดนั้นชักสนุกแล้วสิ" "หวายได้โปรดปล่อยฟางซะ" ป็อปปี้เริ่มใช้ไม้อ่อนกับหวาย "ภาณุถ้างั้นเจ้าก็เข้าพิธีกับข้าสิ" หวายบอก ป็อปปี้เริ่มทำสีหน้าไม่ถูก "ฮึ ทีเจไปพาตัวนังแก้วแตกนั่นมาเดี๋ยวนี้" หวายสั่งอีกที ทีเจเดินเข้าไป ท่านวิศวข้าโดนบังคับช่วยข้าด้วยข้าแค่ไม่อยากให้นายหญิงเป็นอันตราย ทีเจพูดในใจ โทโมะรับรู้ถึงคำพูดนั้นดึงตัวแก้วมาไว้ข้างหลัง "ทีเจให้มันเร็วๆหน่อยได้มั๊ยห๊ะ" หวายจับแขนฟางแน่นแล้วหันไปตวาดใส่ทีเจ โทโมะเริ่มมองหน้าทีเจ "นี่มัวแต่ทำอะไรอยู่น่ะ" หวายเห็นทีเจเงียบไป

"ข้า...ข้าทำไม่ได้" ทีเจหันมาพูดกับหวาย "ก็ได้งั้นข้าจัดการเอง" หวายโบกมือไปตรงหน้าโทโมะที่ไม่ทันตั้งตัวเซไปอีกด้าน "พิม มาเอาเอาตัวนังนี่ไป" หวายหันไปเรียกพิมเข้ามา "ยัยพิม" ขนมจีนอึ้งไปเมื่อเห็นน้องสาวตัวเอง "พิมนี่เจ้า" "ท่านพี่ข้าขออภัยแต่ข้ารักท่านวิศวข้าต้องทำ มานี่" พิมเข้ามากระชากฟางออกไป "นี่ปล่อยนะปล่อยชั้น" ฟางกระชากแขนออกมาแต่ก็ไม่หลุด "นี่แกอยู่เฉยๆ" พิมหันไปจ้องตาฟางแล้วพูดอะไรออกมา ฟางนิ่งไปแล้วเดินตามพิมออกไป "พิม / พี่ฟาง" ขนมจีนวิ่งออกไปตามด้วยเฟย์ จินนี่นั่งมองภาพตรงหน้าดูเหมือนจะเข้าแผนที่เธอวางไว้ "พิชชี่ตาไปไป" จินนี่หันไปบอกพิชชี่ "ครับ" แล้วก็วิ่งตามออกไป "ฟาง" ป็อปปี้ออกไปอีกคน

หวายที่เดินเข้าไปหาแก้ว "หวายหยุดนะยังไงภาณุก็ไม่รักเจ้าหรอก" มีนวิ่งเข้ามาขวาง "เจ้าอย่ามายุ่งเรื่องของข้านะ" หวายตวาดใส่มีน "ถอยไป" หวายสั่ง "ไม่" พูดจบหวายก็สะบัดมือใส่แต่มีนหลบทันแล้วเอามือมาวางตรงหน้าหวายหวายชะงักไป "อย่าหวังว่าเจ้าจะทำอะไรแก้วได้เลยหวายพอซะที" มีนหันหลังกลับ หวายที่ขยับได้แล้ว ยกมือขึ้นมาพูดอะไรบางอย่าแล้วชี้ไปที่มีนจินนี่เห็นแล้วก็รีบวิ่งมาใช้ตัวเองบังน้องสาวไว้

"กรี๊ดดดดดด" "ท่านพี่" มีนวิ่งกลับมาดูพี่สาวที่นอนนิ่งอยู่ตรงนั้น หวายปรายตามองแล้วเดินไปที่แก้วที่ยืนนิ่งอยู่ "ฮึ เจ้ามากับข้า" "ไม่" แก้ววิ่งไปอีกทาง คยองเทวิ่งมาขวางหวายไว้ส่วนโทโมะวิ่งตามแก้วไป "อย่าคิดว่าข้าจะยอมง่านๆ พลังข้ามากกว่าเจ้าเยอะ คยองเท"  ทั้งสองเริ่มร่ายมนตร์ใส่กันอย่างไม่ยอมใคร

"พิมหยุดนะ" ขนมจีนวิ่งตามมาบอกน้องสาว "ท่านพี่อย่าตามมาเลยนะ" "นี่เธอจะพาพี่ชั้นไหน พี่ฟางๆ กลับมานะ" เฟย์เรียกพี่สาว แต่ฟางก็ยังนิ่งเพราะพิมร่ายมนตร์ใส่ "พิมปล่อยฟาง" ป็อปปี้ที่เพิ่งวิ่งมาถึงบอกพิม "ท่านก็ให้ข้าเข้าพิธีกับท่านวิศวสิแล้วข้าจะปล่อยมัน" "โทโมะรักแกฟินาไม่ได้รักเจ้าพิม พี่ขอปล่อยนางเถอะ" ขนมจีนพูดกับน้อง "ไม่พี่ข้ารอคอยมานานว่าข้าจะได้เข้าพิธีกับวิศว ฮึก.. ข้ารอมาตลอด" พิมพูดแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา "แล้วทำไมเธอไม่มองคนอืนที่รักเธอบ้างล่ะพิม" เฟย์พูด "ก็เพราะว่ามันไม่มีน่ะสิ ฮึก ทำไม ทำไมถึงไม่มีใครรักข้าเหมือนที่รักพวกเจ้าบ้าง" พิมร้องไห้หนักขึ้นขนมจีนค่อยๆเดินมาหาน้องสาว "พิมเจ้ายังมีพี่ไง พี่สาวที่รักเจ้าไง" ขนมจีนเดินเข้ามาเรื่อยๆ "ท่านพี่รักท่านจงเบไม่ได้รักข้า อย่ามายุ่งกับข้า" พิมตวาดลั่นแล้วสะบัดมือใส่ทุกคนไม่เว้นพี่สาวจนล้มลงไป "แกมานี่เดี๋ยวหวายก็มาจัดการแกแล้วไปเดี๋ยวนี้" พิมกระชากแขนฟางออกไปทันที "พี่ฟาง พี่ฟาง" เฟย์ตะโกนเรียกพี่สาวแล้วร้องไห้ออกมา เขื่อนรีบวิ่งมาดู "ตามไปดินายไปดูพี่ฟาง ฮือ ชั้นบอกให้ไป" เฟย์ตวาดใส่ทั้งเขื่อนแล้วก็ป็อปปี้ ป็อปปี้วิ่งตามไปทันทีส่วนเขื่อนมันมามองเฟย์แล้วตามไป "นังฟาเนีย มานี่เดี๋ยวนี้" พิมกระชากแขนฟางอย่างแรง "พิมหยุดนะ" ป็อปปี้เรียก เขื่อนเรียกกาก้าแล้วไปขวางหน้าพิมฉุดแขนฟางขึ้นมา "นี่ภัทรดนัยเอามันลงมานะ" พิมตะโกนบอก "พิมหยุดซะที" ป็อปปี้กระชากพิมเข้ามาหา "กุลมาศรักเจ้ามากนะ" "ไม่จริงพี่ไม่เคยรักข้า ตลอดเวลาทั้งท่านแม่เองก็ไม่เคยรักข้าเลย ฮึกๆ ทุกคนในบ้านมีแค่คนรักพี่ อะไรๆก็ต้องพี่มาก่อนข้าตลอด ไม่มีใครสนใจข้าเลย" พิมร้องไห้ออกมา "พิม ข้ารักเจ้านะรักมากกว่าใครเรามีกันอยู่แค่สองคนแล้วนะ ฮึก ถ้าข้าไม่รักเจ้าที่เป็นน้องของข้าจะให้ข้าไปเป็นห่วงใครล่ะ" ขนมจีนเดินเข้ามาหาน้องสาว ตอนนี้เขื่อนวางฟางไว้ที่เฟย์แล้ว "ท่านพี่ ฮือ ข้าขออภัย ยกโทษให้ข้าด้วย" พิมเดินเข้ามากอดพี่สาวไว้แล้วร้องไห้ออกมา "พี่รักเจ้านะ" ขนมจีนบอกน้องสาว "ฮึก ข้าก็รักท่าน ฮือ" "พี่รักเจ้ามากกว่าจงเบอีก" ขนมจีนพูดถึงจงเบที่วันนี้เขาและเคนตะไม่อยู่ "ฮึก จริงๆนะ" พิมถาม "จ้ะ" "แล้วเรื่องแก้วล่ะพิม" ขนมจีนถาม "จริงสิรีบไปดูเถอะค่ะ" พิมรีบลากพี่สาวไปข้างใน....

ตอนนี้มีนยังนั่งกอดร่างของพี่สาวที่นอนนิ่งอยู่อย่างนั้น "พี่ ฮึกๆ ท่านอย่าเป็นอะไรนะ" มีนเรียกพี่สาว "มีน จินนี่" ขนมจีนเห็นร่างจินนี่ "หนมพี่ พี่เป็นอะไรก็ไม่รู้" มีนพูดกับขนมจีน "จินนี่แค่หลับน่ะเรารักษา...น่าจะได้นะ" เขื่อนพูดกับมีน "มีนโทโมะแก้วไปทางไหน" ป็อปปี้รีบถาม "ไปข้างหลัง" มีนบอก "ขนมจีนอยู่กับมีนนะพิมด้วยเดี๋ยวพวกเรามา" ป็อปปี้บอก "เดี๋ยวข้าไปด้วย" พิมบอก "อย่างน้อยข้าอาจจะช่วยได้" พิมบอก "งั้นก็ตามข้ามา" ป็อปปี้เขื่อนวิ่งออกไป "ระวังด้วยนะพิม" "ค่ะท่านพี่"

ทั้งสามวิ่งอ้อมมา แล้วก็ต้องเจอกับคยองเทที่......

______________________________________________

อยากให้ดราม่าแต่รู้สึกไม่ค่อยดราม่าให้ซักเท่าไหร่เน๊อะ >< มาอีกตอนแล้วๆๆๆๆ 

คยองเทของเค้าจะเป็นอะไรมั๊ย งือๆๆๆ (อ้าวไรเตอร์เธอเป็นคนแต่งนะ) ยังคิดตอนหน้าไม่ออก 5555 แต่เย็นๆค่ำๆเราจะกลับมาดราม่า(?)ต่อด้วยกันนะคะรีดเดอร์ทุกๆคน

จุ๊บๆ just morning kiss >3. [?]

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา