Do you love me? คุณรักฉันบ้างมั้ย

8.4

เขียนโดย PFTKKFFOREVER

วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.23 น.

  53 ตอน
  146 วิจารณ์
  100.96K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2556 18.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แสงแดดยามเช้าลอดผ่านม่านขาวเข้าตาฟาง เพราะตอนนี้ก็แปดโมงแล้ว

ฟาง - อือ (ค่อยๆลืมตาแล้วหันไปมองหลังป๊อปปี้) พี่ป๊อปฟางรักพี่น่ะคะ่(พูดกับแผ่นหลังกว้างแล้วก็ค่อยเดินลงจากเตียงไปอาบนํ้า) 

ผ่านไป20นาที ฟางก็อายนํ้าเสร็จแต่ป๊อปปี้ก็ยังไม่ตื่น

ฟาง - ยังไม่ตื่นอีกเหรอค่ะ แล้วพี่จะชุดไหนกลับบ้านเนี้ยะ อ๊ะๆบนรถพี่มีชุดนิ (ว่าแล้วฟางก็เดินไปหยิบกุญแจรถป๊อปแล้วเดินไปที่ลิฟกดไปชั้นแรกแล้วด็เดินไปที่รถแต่ระหว่างทาง)

แก้ว - ฟาง

ฟาง - แก้ว หวัดดี

แก้ว - เมื่อวานทำไมปิดเครื่องหล่ะ

ฟาง - แบตหมดอ่ะ

แก้ว - แน่น่ะ เมื่อวานไปลองชุดไม่ใช่เหรอ

ฟาง - แน่สิ เดี่ยวฟางมาน่ะ แกไปทำงานต่อเหอะ (แก้วที่ลวมาถ่ายเอกสารแต่เห็นฟางเลยหยุดถาม)

แก้ว - แล้วทำไมแก้วไม่เห็นรถฟางเลยอ่ะ เห็แต่รถนายนั่น

ฟาง - เหรอ แก้วไปทำงานได้แล้วหน่า (ดันหลังแก้วไปที่ลิฟท์)

แก้ว - ก่อนแก้วจะไป ฟางไม่ได้เอารถมาแต่กุญแจรถใคร(ชี้ไปที่มือฟาง)

ฟาง - เถอะหน่า ไปทำงานได้แล้ว

แก้ว - เออๆ (แล้วก็ขึ้นลิฟท์)

ฟาง - เห้อ เกือยไม่รอด รีบไปเอาชุดพี่ป๊อปดีกว่า 

ลานจอดรถ

ฟาง - อยู่ไหนหน่า  เจอแล้ว (ฟางหยิบกระเป๋าชุดของป๊อปจากด้าหลังรถ) ไปซื้อข้าวให้พี่ป๊อปดีกว่า(ว่าฟางก็เดินที่โรงอาหารที่บริษัทที่ไม่ค่อยมีคนสักเท่าไร)

ร้านข้าว

แม่ค้า - คุณฟางจะรับอะไรดีค่ะ

ฟาง - ข้าวต้มสองถ้วยจ๊ะั

2นาทีผ่านไป

แม่ค้า - เดี่ยวให้ลูกช่วยถือไปดีกว่าน่ะ

ฟาง  - ขอบคุณค่ะ (ลูกแม่ค้าก็เดินถือถาดที่มีข้าวต้นตามฟางขึ้นมาด้านบน)

ด้านบน

ฟาง - ไม่ต้องให้ใครเข้ามาในห้องน่ะ จนกว่าฟางจะบอก(บอกเลขาหน้าห้อง)

เลขา - ค่ะคุณฟาง เอกสารหล่ะค่ะ

ฟาง - เดี๋ยวฟางออกมาเอา โอเคน่ะ

เลขา - ค่ะ 

ฟางก็เปิดประตูเข้ามา

ฟาง - ขอบใจน่ะจ๊ะ(รับถาดจากลูกแม่ค้า)

ลุกแม่ค้า - ไม่เป็นไรค่ะ (แล้วเดินออกไป)

ฟาง - เอาไปไว้ในห้องหล่ะกัน

ฟางก็เดินเข้าไปในห้องนอน

ฟางเดินเข้ามาไม่เจอป๊อปปี้อยู่บนเตียง

ฟาง - สงสัยอาบนํ้าอยู่ งั้นวางไว้หล่ะกัน (ฟางวางชุดป๊อปไว้บนเตียงแล้ววางชามข้าวต้ม1ถ้วยไว้บนโต๊ะ แล้วหยิบกระดาษแล้วเขียนว่า ''ทานข้าวต้มร้อนๆน่ะค่ะพี่ป๊อป'' แล้วก็เดินออกไปจากห้องนอน) ไปเอาเอกสารดีกว่า (ว่าแล้วก็เดินออกไปหยิบเอกสารบนโต๊ะเลขาแล้วไม่ลืมกระชับว่าอย่าให้ใครเข้าห้องเด็ดขาด) กินข้าวต้นดีกว่า แล้วค่อยทำงาน

ด้านป๊อปปี้ที่เดินออกจากห้อง

ป๊อแ - ชุดในรถนิ ยัยจืดหยิบมาให้เหรอ (ว่าแล้วก็แต่งตัวจนเสร็จ) แล้วนี้ข้าวต้ม มีข้อความด้วย ''ทานข้าวต้มร้อนๆน่ะค่ะพี่ป๊อป''(อ่านเสียงเบาๆแล้วก็อมยิ้ม) เป็นเชี่ยไรว่ะ (ตบปากตัวเองที่ยิ้มก่อนที่กินข้าวต้ม)

ด้านฟางที่นั่งกินข้าวต้มอยู่

ฟาง - พี่จะกินข้าวต้มไหมหน่า เรื่องเมื่อคืนพี่ป๊อปเค้าคงไม่สนใจหรอก แต่ทำไมฟางถึงไม่โกรธพี่น่ะแต่มันเจ็บแทน..(คิดสักพักแล้วก็กินไป) ที่ไม่โกรธเพราะฟางรักพี่ แต่ที่เจ็บเพราะพี่พูดว่า ''อย่าคิดว่าฉันจะรักเธอ''  คงน่าจะใช่มั้ง แต่ถึงอย่างไง ฟางก็รัก (พูดเสร็จก็ยิ้มแล้วก็ทานจนหมด)

ผ่านไป5นาที ทั้งคู่ก็กินข้าวเสร็จแต่ยังไม่ได้เจอหน้ากัน

ป๊อปปี้เดินออกข้างนอก

แกร็ก (เสียงป๊อปปี้เปิดประตู)

ฟาง - พี่ป๊อป อรุณสวัสค่ะ (เดินไปตรงหน้าป๊อปแล้วหยิบชามที่ป๊อปถืออกจากมือแล้วเดินไปวางที่โต๊ะ)

ป๊อป - อืม

ฟาง - พี่ป๊อปค่ะ นํ้าค่ะ(ยื่นนํ้าให้)

ป๊อปไม่พูดอะำไรแต่ก็รับมาดื่ม ฟางก็เดินไปนั่งทำงานเหมือนเดิม ส่วนป๊อปก็เดินไปดูวิวที่หน้าต่าง

เวลาผ่านไป ป๊อปปี้ก็เดินมานั่งข้างหน้าฟาง ฟางที่มัวแต่ทำงานก็ไม่รู้ว่าป๊อปมานั่ง

ป๊อป - ยัยจืดชืด

ฟาง - ค่ะ พี่ป๊อป (แต่หน้ายังไม่มอง)

ป๊อป - อย่าเพิ่งทำ(จับมือฟางแล้วก็ปล่อย "ได้ผลยัยนั่นมองหน้าเลย")

ฟาง - ค่ะ 

ป๊อป- เธอไม่โกรธฉันเรื่องเมื่อคืนเหรอ

ฟาง - (หน้าแดง) พี่ป๊อปคิดว่าฟางโกรธไมหล่ะค่ะ

ป๊อป - ฉันต้องการคำตอบ ไม่ใช่ถามกลับ

ฟาง - ถ้าพี่เป็นคนอื่น ฟางจะโกรธแต่นี้เป็นพี่ป๊อปฟางไม่โกรธหรอกค่ะ มันสมควรแล้วที่ฟางต้องโดน 

ป๊อป - เหรอ (หันหน้าไปทางอื่น)

ฟาง -  พี่ป๊อป (ป๊อปหันหน้ามา) ฟางตกหลุมรักพี่เค้าแล้ว (พูดจบฟางก็น้อมตัวไปจูบปากพี่ป๊อป แล้วถอดออกแล้วนั่งหน้าแดงทำงานต่อ)

ป๊อป - ("อึ้งสิครับ ยัยนั้นบอกรักโคตรน่ารักเลย เห้ย แล้วทำไมฉันต้องชมด้วย") แต่ฉันเกลียดเธอ 

ฟางที่นั่งทำงานก็เงยหน้ามองป๊อปปี้ แล้วนํ้าตาก็ไหลป๊อปที่เห็นฟางร้องไห้ ก็ลุกขึ้นแล้วกำลังจะเดินออกไปแต่..

ฟาง - เรื่องเมื่อวาน ที่ฟางร้องไห้เพราะพี่ ว่าที่เจ้าสาวที่กำลังจะแต่งถามว่าทีเจ้าบ่าวว่าอยากได้งานเป็นแบบไหน ว่าที่เจ้าบ่าวก็ตอบว่า สีแดง สีดำ  ไม่มีเจ้าสาวคนไหนต้องการที่จะมีงานแต่งแบบนั่นหรอกค่ะ ส่วนเรื่องเมื่อคืน ถ้าเป็นคนอื่นฟางจะเกลียดและแช่งมันแต่ เพราะคนนั้นคือพี่ป๊อปฟางถึงไม่เกลียดเพราะพี่ป๊อปเป็นคนเดียวที่ทำให้รู้คำว่ารัก และคำว่าเจ็บในเวลาเดียวกัน พี่ป๊อปฟางรักพี่ค่ะ (ฟางพูดเสร็จก็นั่งทำงานต่อพร้อมนํ้าตาที่ไหลไม่หยุด)

ป๊อป "เธอทำให้ฉันบ้าน่ะ รู้ตัวบ้างไหม" ป๊อปปี้ที่กำลังจะเดินออกจากห้องแต่กลับเดินไปที่ห้องนอนเหมือนเดิม

-----------------------------------------------------------------------------------------------

อัพพพพพพแล้วหน่า วันนี้อัพเยอะกว่าวันอื่นอีก เดี๋ยวพรุ่งนี้อัพต่อจ๊ะ

รักคนอ่าน3/4/56 20.29น.

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา