Do you love me? คุณรักฉันบ้างมั้ย

ฟางก็มาถึงห้องของตัวเอง  แก้วที่เดินอยู่ข้างล่างกำลังคุยกับเพื่อนร่วมงาน เห็นฟางลงมาจากรถใครก็ไม่รู้ หน้าก็ไม่ค่อยดีซะเท่าไร เลยคุยกับเพื่อนแล้วก็ขึ้นลิฟไปหา

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ฟาง - เข้ามาค่ะ

คนที่เคาะเดินเข้ามา

แก้ว - สวัสดี ฟาง

ฟาง - แก้ว

แก้ว - ใครมาส่งอ่ะ

ฟาง - พี่ป๊อป

แก้ว - นายนั่นน่ะเหรอ

ฟาง - อืม

แก้ว - เป็นไรหน้าไม่ค่อยดีเลย หรือว่านายนั่นล่วงเกินฟาง

ฟาง - เปล่า

แก้ว - แล้วเป็นไร

ฟาง - พี่ป๊อปคงเกลียดฟางมากเลยอ่ะ คุยก็ไม่คุย น่ากลัว อึดอัดอ่ะ

แก้ว - ฟางก็รู้นายนั่นอ่ะ ไม่อยากแต่งงานกับฟางแค่ไหน

ฟาง - แก้ว (หน้าบึ้ง)

แก้ว - โทษทีฟาง (ไปยืนปลอบฟางที่เก้าอี้ฟาง)

ฟาง - พี่เค้าเรียกฟางว่า ยัยจืดชืดอ่ะ

แก้ว - อย่าสนใจเลย (ไปหยิกหน้าฟาง)

เลขา - อุ้ย(เดินมาเข้ามาเลยไม่ได้เคาะประตู) ขอโทษค่ะ คิดว่าคุณฟางยังไม่มา

ฟาง - ไม่เป็นไรจ๊ัะ แฟ้มเอกสารวางบนโต๊ะเลยจ๊ะ

เลขา - ค่ะ (วางบนโต๊ะแล้วก็เดินออกไป)

นอกห้อง

เลขา - คุณฟางกับแก้วเป็นนนนนนนนนนนนนนน ไม่อยากคิด (สบัดหัว)

พนง. - เป็นไรพี่ (พนักงานที่เดินผ่านถาม)

เลขา - เอ่อ ถ้าบอกห้ามบอกใครน่ะ

พนง. - ได้สิค่ะ

เลขา - คุณฟางกับแก้วเป็นพวกรักเพศเดียวกัน

พนง . ห๊ะ จริงอ่ะ รู้ได้ไง

เลขา - ก็เมื่อกี้ พี่เดินเข้าไปในห้องพี่คิดว่าคุณฟางยังไม่มา แล้วเจอภาพที่แก้วกำลังจูบคุณฟางน่ะสิ (ตอนที่แก้วหยิกแก้มฟาง แก้วน้อมตัวไปหาฟางเลยคิดไปไกล)

พนง . - ใช่เหรอพี่

เลขา - จ๊ะ ห้ามบอกใครน่ะ

พนง . ค่ะ (เรื่องมีให้เมาท์แล้วโว้ยยยย) งั้นฉันไปทำงานก่อนน่ะ

เลขา - จ๊ะๆ

พนักงานที่ได้ยินเรื่องก็ไปเมาท์ต่อๆกันไปเรื่อยๆ จนรู้เกือบทั้งบริษัท พอแก้วเดินไปทางไหนก็มีแต่คนมอง แต่ฟางก็ไม่ค่อยมีเพราะฟางเป็นประธานบริษัท

ตอนเที่ยง

แก้ว - เป็นไรกันว่ะ มองกันอยู่นั่นแหละ(ยืนเกาหัวอยู่หน้าบริษัท)

ฟาง - เป็นไรแก้ว ยืนเกาหัวอยู่นั่นแหละ

แก้ว - เดี๋ยวค่อยคุยไปกันเถอะ (พูดเสร็จก็เดินโอบไหล่ฟางไป )

พวกพนักงานที่เห็นก็ยิ่งเชื่อเรื่องที่เมาท์กันมา

ร้านอาหาร

ฟาง - สั่งอาหารแล้วค่อยคุยแหละกัน หิวมาก

แก้ว - อืม 

พอแก้วกับฟางอาหารเสร็จฟางก็ถาม

ฟาง - มีไรเปล่า

แก้ว - ไม่รู้สิ มีแต่คนมองอ่ะ แล้วพอมองก็กระซิบอะไรกันก็ไม่รู้

ฟาง - เหรอ ไม่มีไรหรอกมั้ง เห็นแก้วหล่อมั้ง

แก้ว - งั้นเหรอ อาหารมาแล้วกินเถอะ

แก้วกับฟางก็ทานอาหารกันเสร็จ ก็กลับที่บริษัท พอกลับถึงบริษัทพนักงานที่กลับจากการกินข้าวเที่ยงก็มองกัน

แล้วมีพนักงานกลุ่มนึงเดินผ่านแก้วกำลังเมาท์เรื่องแก้วกับฟางเบาๆ แต่จะมีเหรอที่แก้วไม่ได้ยิน

แก้ว - เดี๋ยวก่อน พวกเธอ

พนง.1- อะ อะไร

แก้ว - เมื่อกี้พวกเธอพูดว่าอะไรน่ะ

พนง 2 - เปล่านิ

ฟาง - แก้วคงหูฝาดอ่ะ ไม่มีไรหรอก

แก้ว - ไม่มีได้ไง ก็พวกเนี้ยะบอกว่าพวกเราเป็นแฟนกัน

ฟาง - ห๊ะ จริงเหรอ

พนง. 1/2 - จะ..จริงค่ะ

ฟาง - ใครบอก

พนง.1- บอกต่อๆกันมา

แก้ว - ชิ ใครปล่อยเรื่องเนี้ยะ อย่างไงก็เถอะ อยู่กันเยอะ งั้นบอกเลย หล่ะ กันว่า    ''ฉันกับฟางเป็นเพื่อนกัน แล้วฟางกำลังจะแต่งงาน'' (แก้วตะโกนบอก) คงเคลีย์แล้วน่ะ งั้นก็เลิกเมาท์ได้แล้ว

ฟาง - แก้ว ทำไรลงไปเนี้ยะ

แก้ว - ทำเรื่องที่มันถูกไง

พนักงานที่ได้ยินก็ได้แต่พยักหน้าแบบว่ารู้แล้ว

แก้ว - ไปทำงานเหอะ 

ฟาง  - อืม

ในลิฟท์ไม่มีใครเลยคงกลัวที่ถูกฟางกับแก้วถามเลยไม่ขึ้นพร้อมฟางกับแก้ว

ฟาง - ทำไมไปบอกว่าฟางกำลังแต่งงาน

แก้ว - ก็จริงนิ ได้คิดเรื่องพันนั้น

ฟาง - แต่มันน่าขำเนอะ5555

แก้ว - เออก็จริง 555

พอถึงชั้นใครชั้นมันก็ต่างแยกย้ายกันไปทำงาน

-----------------------------------------------------------------------------------------------

มาอัพแล้วน่ะ พรุ่งนี้ไม่มาอัพน่ะ โทษล่วงหน้าแล้วกัน ใครที่อ่านแล้วมีติชมหรือจะบอกอะไรบอกในเม้นน่ะจ๊ะ  โหวต+เม้นน่ะจ๊ะ รักคนอ่าน30/3/13 18.40น. วันจันทร์เจอกันน่ะ