Romeo + Juliette รักหมดใจยัยศัตรูตัวร้าย ( TK )

2

 เธอต้องเป็นทาสของฉัน

(Kaew Past )

  หลังจากที่อีตาโรคจิตจับตัวฉันได้ที่หน้าร้านหนังสือแล้วมาก็พาฉันไปไหนก็ไม่รู้

 “นี่นาย นายลากฉันไปไหนเนี่ย”ฉันถามเขาขึ้นหลังจากฉันกับเขาเงียบกันมานาน

 “พาไปลงโทษไง”อีตาโรคจิตตอบแต่ฉันอยากรู้ว่าจะพาไปลงโทษที่ไหน–0- 

 “แต่ฉันอยากรู้ว่านายจะพาไปลงโทษที่ไหน”ฉันถามเขาขึ้นอีกรอบพร้อมขมวดคิ้วใส่

 “ไปที่ปศุสัตว์ไง”- 0 -!!!อ๊ากกกก!!ฉันไม่ใช่สัตว์เดรัจฉานนะ

 “ไปที่ดีๆกว่านี้ได้ไหมอ่ะ”ฉันถามเขาเพราะรู้สึกที่นั่นมันเหมาะสำหรับคนอย่างฉัน

 “งั้นไปหาสัตวแพทย์กัน”- -“ฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของนายนะ

 “ไปที่ที่คนไปได้ไหม!!!ฉันไม่ใช่สัตว์นะ> 0 <”ฉันตะโกนออกมาอย่างดังพร้อมเสียงสะท้อนมาเรื่อย เพราะ

ตอนนี้ฉันกับไอโรคจิตอยู่ที่โรงรถแล้ว

 “งั้นบ้านฉัน!!”เขาตะโกนใส่ ทำให้ฉันแทบควบคุมอารมณ์ไม่เลย...

 “เออ!!ฮ๊า!!บะ...บ้านนายหรอ ไม่ไปโว้ย!!ปล่อยเดี๋ยวนี้”ฉันพยายามสะบัดมือของเขาออกแต่ฉันยิ่งสะบัดมาก

 เท่าไหร่เขาก็ยิ่งจับมือฉันแน่นมากเท่านั้น แล้วเขาก็พาฉันไปยังรถBMWสีน้ำเงิน แล้วก็เปิดประตูรถและผลัก

 ฉันเข้าไปในรถนั้นอย่างแรง

 “โอ๊ยย!!เจ็บนะโว้ย!!”ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บแต่ฉันก็พยายามชิ่งออกจากรถอีตาโรคจิตนี้แต่ ไม่ทันอ่ะอีตา

 บ้านี้ขึ้นไปบนเบาะคนขับแล้วอ่ะ

บรื้น~~~เขาออกตัวรถด้วยความเร็ว 120 กม. ทำให้ตัวฉันปลิวไปติดเบาะเลย

 “เฮอะ!!ไม่มีน้ำหนักหรือไงยัยกุ้งแห้ง”อ๊ากกกก!!ฉันไม่ใช่กุ้งแห้งนะเฮอะ!!พูดกับอีตานี้ทีต้องอารมณ์เสียตลอด

 เลย

 แกร๊ก!!ตึง!!ฉันเปิดประตูรถออกมาในขณะที่เขาขับรถอยู่ ทำให้เขาตกใจมาก

 “ยัยบ้าเปิดประตูรถทำไมปิดด้วยนี้นะ”เขาตะโกนออกมาอย่างดัง ฮึ!!ไม่ปิดหรอก นายพูดไม่ถูกหูฉันยังไงก็ไม่ปิด

 ปรื๊น!!!!ผัวะ!!!เสียงรถที่ตามหลังมาบีบแตรดังขึ้นเพื่อให้ปิดประตูแต่ฉันดันปิดไม่ทันทำให้รถคันนั้นชนเข้ากับ

 ประตูที่ฉันเปิดอย่างจังและมาก็หลุดออกจากรถของอีตานี่ไปอยู่ข้างถนน

 “o_o!!!!”อ๊าก!!!ยัยแก้วแกตายแน่ๆ

 “อ๊ากกกกกก!!!!!!ยัยบ้า!!!”เขาร้องโวยวายออกมาอย่างดัง แล้วรีบเบรกรถ แล้วจากนั้นก็เดินลงไปเก็บเศษประตู

 มาลูบ

 “โธ่~ลูกพ่อT ^ T”เขาร้องไห้อย่างสะอึกสะอื้น ฉันจึงใช้โอกาสนี้หนีตาย

 “เธอจะไปไหน”เขาพุดทำให้ฉันหยุดชะงักทันที

 “เอ่อ...ไปซื้อไอติมน่ะ^ ^แฮะๆ”ฉันพูดโกหกออกไปแต่ดูเหมือนเขาจับฉันได้แล้วอ่ะ

 “ไม่ต้องเลย ไปขึ้นรถเดี๋ยวนี้”เขาพูดพร้อมจ้องฉันด้วยสายตาอาฆาต

 “….”ฉันไม่พูดอะไร แต่ก็ต้องทำใจไปขึ้นรถของอีตานี่ เพราะถ้าชิ่งก็ต้องติดคุกก็ได้T T

 “เฮอะ!!เธอต้องโดนลงโทษเป็นสองเท่า!!”เขาพูดขึ้นมาอย่างดัง

 ปัง!!สิ้นเสียงประตูที่เขาปิดแล้ว ฉันกับเขาก็ไม่ได้พุดอะไรอีกเลย

 “นี่...นี่..ยัยประสาทหลอน!!”เขาพยายามเรียกฉันเพราะตอนนี้ฉันเหม่อลอยอะไรของฉันไปเรื่อยแต่พอถึงคำว่า ยัยหัวสิงโต มันทำให้ฉันสะดุ้งขึ้น

 “นี่!!ฉันไม่ใช่ยัยประสาทหลอนย่ะ ฉันชื่อว่าแก้วต่างหาก!!”ฉันตะโกนด่าเขากลับทั้งที่เขาพูดกับฉันดีๆ(ตรงไหน) “หรอ แก้วมันแตกยังอ่ะ”ว๊ากกก!!มาดูถูกชื่อฉันงั้นหรอ

 “เฮอะ!!นายล่ะชื่ออะไร”ฉันลองถามชื่อเขาบ้าง

 “ฉันชื่อโทโมะ”เอ...โทโมะ..โทโมะอะไรดีว่ะ

 “อ๋อ!!ไอ้โคกินเบียร์”ฉันลองล้อชื่อเขาบ้าง แต่ดูจากสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก

 “เดี๋ยวเราจะได้เห็นดีกัน”เขาพุดแล้วส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาที่ฉันในขณะที่กำลังเลี้ยวเข้าคฤหาสน์ของเขา

 ตึง!!เขาเบรกรถกะทันหันทำให้หัวของฉันไปชนกับหลังของเบาะหน้าอย่างจัง

 “จอดดีๆไม่เป็นรึไงว่ะ”ฉันบ่นพึมพำคนเดียวแต่มารู้ตัวอีกทีเขาก้มานั่งอยู่เบาะหลังกับฉันแล้ว

 “ฮึ!เธอไม่มีทางหนีออกไปได้แล้วตอนนี้”เขาก็มาคร่อมตัวฉันไว้แล้วก้จ้องด้วยสายตาไม่ลดละ

 “หยุดเดี๋ยวนี้!อีตาโรคจิต”ฉันพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดออกจากการคร่อมตัวของเขา

 “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธอต้องเป็นทาสของฉัน!!”เขาพูดตะโกนใส่หน้าฉัน มันทำให้ฉันอึ้งมาก เพราะฉันม่เคย

 เป็นทาสใครมาก่อนเลยนะ แล้วทาสนี้เขาเลิกกันไปตั้งนานแล้วด้วย

 “นายอยู่ในสมัยไหนเนี่ย”ฉันถามเขาเผื่อเขาระลึกอะไรได้บ้างแต่มันกับตรงข้ามกันเลย

 “ชั่งสิ มันเรื่องของฉัน มานี่เลย”เขาพูดแบบไม่นึกถึงอะไร แล้วอยู่ๆก็อุ้มฉันขึ้นมาพาดไหล่เขา

 “ปล่อยฉันลงเลยนะ อีตาบ้า”ฉันพุดพร้อมทุบหลังเขาอย่างแรงแต่กับไม่ปฏิกิริยาเกิดขึ้นเลยจนกระทั่งมาถึงห้อง

 ของเขา

 “โอ๊ย!!นายจะทำให้ฉันเจ็บอีกนานไหม”ฉันพูดขึ้นเพราะฉันเก็บกดมาตั้งแต่ตอนที่เขาลากฉันแล้ว

 “เฮอะ!!เจ็บเป็นด้วยหรอแก้ว”เขาพูดพร้อมมาบีบคางฉัน

 “อ่อยไอ้แอ้ว”ฉันพูดในขณะที่เขาบีบคางฉันอยู่

 “เฮอะ!!ถือว่าฉันไม่เอาเรื่องกับเธอแล้วกัน”เขาพูดแค่นี้เขาเดินออกจากห้องพร้อมล็อคประตูไว้ล็อคประตู0 _0!

 “อ๊ากกก!!หนีไม่ได้เลย ทำไงดี”ฉันร้องออกมาเพราะรู้ว่าไม่มีทางหนีแล้ว