ไม่รัก.....ไม่แคร์......ถึงเสียใจแต่อยากให้เธอรู้ว่าไม่แคร์

ปูน :ลำเอียงน๊มึง

ธาม : เรื่องของกรู

.................................................... มาต่อกันเลย ................................................................

เกด : หยุด บอกให้หยุดไงเล่า โธ่เว้ย น่าลำคาญที่สุด

มิน : พี่เกด เป็นไรมากหรือป่าวคะ

เกด : อย่ามายุ่ง จะไปไหนก็ไป ชั้นอยากอยู่คนเดียว

ปราง : ไปเถอะมิน พี่เกดกำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่

คิว : พี่เกด เค้าไปอารมณ์เสียมาจากไหนเนี่ย

แก้ว : เด๋วแก้วไปดูน้องเองดีกว่า

ก๊อก ~ ก๊อก

ห้องนอน เกด

เกด :ใครคะ

แก้ว :พี่เองเกด เป็นไนหรือป่าว

เกด : เข้ามาก่อนสิคะ พี่แก้ว

แก้ว : ได้จ๊

เกด : พี่แก้ว ธามขอเลิกกับเกด แล้วค่ะ เค้าทิ้งเกดไปแล้ว

แก้ว : เป็นไปได้ไง

เกด : พี่แก้ว เห็นผู้หญิงที่เดินตามธามมาใช่ไหมคะ

แก้ว : ใช่ ทำไมหรอ

เกด : เค้าคนนั้นเป็นแฟนใหม่ธาม เป็นผู้หญิงที่ธามรัก

แก้ว : ไม่ต้องเสียใจ ไปพักผ่อนเถอะ

เกด : ค่ะพี่แก้ว

หลังจากแก้วออกมาจากห้องนอนน้องเกด

โทโมะ : เป็นไงบ้างคับแก้ว

แก้ว : ได้เรื่องแล้วหละ ต้นเหตุของเรื่องที่ทำให้น้องสาวแก้วอารมณ์เสีย

ฟาง : อะไรหรอแก้ว 

แก้ว : นั้นไงตัวต้นเหตุ

ทุกคน : ธามหรอแก้ว ทำไมอ่าส์

แก้ว: มันขอเกด เลิกนะสิ

โทโมะ : เห็นมันเคยพูดเหมือนกัน แก้วจำวันที่โมะบอกว่าไอ้ธามไม่ยอมให้น้องเกดถ่ายได้ใช่มั้ย

แก้ว : นั้นแหละคือสาเหตุ ที่โมะต้องเอาแก้วมาถ่ายแทนน้องอ่าส์

โทโมะ : ใช่ น้องเกดไปมาถ่ายเพราะอะไรแก้วคงรู้น๊

แก้ว :เพราัะ น้องเกด ต้องนอนแอดมิดอยู่โรงพยาบาล ถึง 3 เดือน เพราะ น๊อก

ป๊อปปี้ : รุนแรงขนาดนั้นเชียวหรอแก้ว

แก้ว : มันจะไม่รุนแรงเลยป๊อปถ้าน้องเกดไมมีโรคประจำตัวอยู่ก่อนแล้วน๊

เฟย์/เขื่อน : หมายความว่าไงแก้ว

เกด : เกดเป็น โรคหัวใจนะคะ เป็นมา 17 ปีแล้ว

แก้ว : เกดลงมาทำไม ทำไมไม่พักผ่อนละ

เกด : ไม่เป็นไรค่ะ เกดดีขึ้นแล้ว

ฟุ๊บ

แก้ว : เกด เกด อย่าเป็นไรไปนะ

โทโมะ : ไอ้ป๊อปไปเอารถออกด่วน

โรงพยาบาล เชียงใหม่

แก้ว : พี่กาน น้องจะเป็นอะไรมั้ย

กาน : ไม่ต้องห่วง พี่จะรักษาน้องจนสุดฝีมือ

แกรรี่ : กานเร็ว อาการน้องกำเริบหนักกว่าเดิมอีก

กาน : ไปเร็วไอ้กัน ไอ้กาย ไอ้กอล์ฟ ยัยเกรซ ยัยกิ๊ฟ รีบไปเร็ว

โทโมะ : แก้วทำไมต้องใช้หมอเยอะขนาดด้วย

แก้ว :เพราอาการน้องหนักกว่าที่คิดนะสิ

ห้องพัก27/22

เกด : กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

แก้ว : เกด เป็นอะไร

เกด : พี่แก้ว เกดอยู่ที่ไหนคะ

แก้ว : อยู่โรงพยาบาล นะ

กิ๊ฟ : อย่าพึ่งคุยกันนะจะ 2 สาว เด๋วเกดต้องไปตรวจก่อน

แก้ว : ค่ะ ไงโดนว่าอีกจนได้

เกด :งั้นเกดไปก่อนน๊คะ ไปค่ะพี่กิ๊ฟ

กิ๊ฟ : จ๊ น้องสาว

หลังจากตรวจร่างกายเสร็จ

ธาม : เกด เป็นไงบ้าง ธามเป็นห่วงรู้มั้ย

เกด : ขอโทษ ค่ะเรารู้จักกันด้วยหรอคะ

ธาม : ทำไมคุณจำผมไม่ได้อ่าส์

เกด : ขอโทษ นะคะ เกดขอตัวก่อน

แก้ว : เกด ไงละไปตรวจมาเป็นไง

เกด : สมบูรณ์ เพอร์เฟ็ก 100% ค่ะ เออ พี่แก้วเมื่อกี๋เนี่ยมีคนมาทักเกดด้วยแหละ

แก้ว : ใครหรอจ๊

เกด : คนนั้นไงคะ

โทโมะ : ไอ้ธาม งั้นหรอ เกดจำผู้ชายคนนั้นไม่ได้จริงหรอ

เกด : เค้าเป็นใคร เกดไม่เห็นจำได้เลย แล้วนี่ใครเห็นเชทไหมคะ

ตึก ~ ตึก

แอ๊ดดดดดดดดดดดดดด

เกด : เชท คุณไปไหนมาคะ

เชท : ผมต้องถามคุณมากกว่าเกด คุณหนีผมกลับมาทำไมไม่บอก

เกด : ชั้น ไม่รู้ ป้าคุณท่านบอกให้เกดออกไปจากชีวิตคุณ

เชท : ยังดี ที่ผมให้คนสืบหาคุณที่ๆคุณจะไปจนผมได้มาสัมนาที่เชียงใหม่ มันทำให้ผมดีใจมากที่ผมได้เจอคุณอีกที่รัก

เกด : เชท เกดขอโทษเชทไม่โกรธเกดใช่ไหม

เชท : ไม่เลยที่รัก แต่ผมคิดถึงคุณนะ จุ๊บ

แก้ว : หวานเว่อร์อ่าส์

โทโมะ : ผู้ชายคนนี้เป็นใครหรอที่รัก

แก้ว : น้องเขยแก้วเอง คู่เนี่ยเค้าแต่งงานกันแล้ว ต้องห่างกันเพราะ ป้าของเชท่านกีดกันนะ

เฟย์/ฟาง : น่าสงสาร

เขื่อน : แล้วเค้าไม่มีลูกด้วยกันหรอ

เชท : มีคับ ธิชามานี่สิลูก

ธิชา : ค่ะป๊า ม๊าธิชาคิดถึงม๊าจังเลยค่ะ

เกด : ม๊าก็คิดถึงหนูค่ะธิชา

......................................................................................................................................

55555555555555555555+ อัฟแล้วเน้อรีดเด่อร์ที่รัก