ลุ้นรัก หนุ่มหน้าหวาน

ความเดิมตอนที่แล้ว 

จองเบ:ฉันอุ้มยัยนี่ไหวน่า

แหม พอหงุดหงิดก้เปลี่ยนสรรพนามเป็นยัยเลยนะยะ

จองเบ:ไม่เป็นไรนะ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เย็นวันนั้น

หลังจากเล่นทะเลกันจนอิ่มหนำสำราญแล้ว ก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากลับบ้านตามรถที่มากัน

โทโมะ:เช็คดูก่อนนะครับว่ารถแต่ละคันมากันครบหรือยัง

ทุกคน:ครบครับ/ค่ะ(เนี้ยบซะ -_-)

ป๊อปปี้:เดินทางกลับได้

จู่ๆจนมจีนก็เป็นลมขึ้นมา

มีล่า:ว้าย แย่แล้ว

จองเบ:มีอาไรคับ

หวาย:ขนมจีนเป็นลมนี่

มีล่า:ใครมียาดมบ้าง

แก้ว:เดี๋ยวไปหาซื้อข้างหน้าก็ได้ รีบกลับกันเถอะ

ฟาง:ใช่ๆ

ระหว่างทางกลับ ได้ผ่านหน้า7-11(ได้โปรดอย่างง อ่านเป็นภาษาอังกฤษก็รู้เอง)

จองเบ:จอด เดี๋ยวฉันจะโลงไปซื้อยาโดมให้ขนมจีน

เขื่อน:จัดให้คราบบบบบ

ระหว่างที่จองเบแวะ 7-11 อยู่นั้นโทโมะได้เห็นว่าขนมจีนลงจากรถกับมีล่า

ดูแล้วน่าจะแกล้งเป็นลมชัวร์ๆ

โทโมะ:ทุกคนดูแถวห้างดิวะ

เคนตะ:ไหนวะ มีไร สาวๆสวยๆหรา

ป๊อปปี้:ไหนๆ

เขื่อน:นั่นมัน! มีล่ากับ ขะ...ขะ...ขนมจีน!!!!!!!!!!!!!!!!

โทโมะ:ใช่ ขนมจีนแกล้งเป็นลมจะได้ไปซื้อเค้กไง

เขื่อน:ทั้งสวยทั้งฉลาดว่ะ

เคนตะ:เฮ้ย! แล้วนั่นใครเดินตามวะ ดูดิดูดิ

โทโมะ:เดี๋ยวเราไปช่วยเอง

พอโทโมะตัดสินใจลงจากรถก็เห็นว่าแก้วลงจากรถเช่นกัน

แก้ว:นายลงมาทำไมห๊ะ ไอ่ตุ๊ด

โทโมะ:มันไม่เกี่ยวกับเธอ ยัยแสบ

แก้ว:หรอ ฉันไปล่ะ 

โทโมะ:เชิ๊ญ

แล้วแก้วก็เดินจากไป

โทโมะ:รีบไปดีกว่า

ระหว่างที่โทโมะกำลังตามหลังคนที่แอบตามขนมจีนกับมีล่าไปนั้น

ดูเหมือนว่าขนมจีนกับมีล่าจะรู้ตัวแล้วจึงรีบเข้าไปในร้านเค้กรานนึง

ขนมจีน:ฉันว่ามีคนไล่ตามเรามานะ

มีล่า:นั่นสิ แล้วมันจะตามเรามาทำไม

ขนมจีน:หนมจีนก็ไม่รู้เหมือนกัน

แก้ว:นี่ พวกเธอ

มีล่า:อุ้ย ตกใจหมดเลย แก้วนี่เอง

แก้ว:รู้ตัวบ้างมั้ยว่า...

ขนมจีน:มีคนตามมา

แก้วใช่:พวกเธอรีบซื้อเค้กแล้วเดินให้เร็วนะ เดี๋ยวเราจะตามไปข้างหลังเงียบๆนะ

ขนมจีน:ได้ๆ

เมื่อขนมจีนกับมีล่าซื้อเค้กกันเสร็จแล้ว ก็เดินออกไปโดยมีแก้วเดินตามหลัง

โทโมะ:เฮ้ย นั่นยัยแสบนี่ ซวยแล้วไง

ในขณะที่แก้วบอกให้ทั้งสองคนรีบขึ้นรถไปซะ แก้วก็ส่งสัญญาณหาโทโมะเมื่อเห็นว่าตามมา

แก้ว:ดักไว้!

โทโมะ:จัดให้

และคนร้ายที่ติดตามมาก็ถูกได้ไว้

โทโมะ:แกตามพวกเรามาทำไม

คนร้าย:พวกแกจะรู้ไปทำไม

แก้ว:พวกฉันถามแกก็แค่ตอบมา!

คนร้าย:มีคนจ้างให้ฉันดูความเคลื่อนไหวของพวกเธอน่ะสิ

คนร้ายพูดยิ้มๆแล้วเปิดหมวกออก

โทโมะ แก้ว:พี่เอฟู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!(ดูระดับความตกใจตามจำนวน!)

พี่เอฟู:ใช่ พี่เองๆ

แก้ว:พี่กลับมาจากต่างประเทศแล้วหรอ

เอฟู:ใช่ๆ

โทโมะ:เนื่องในโอกาสวันเกิดจองเบหรอคราบบบบ

เอฟู:แหม รู้ทันนะเนี่ย

แก้ว:เรากลับไปรถกันเถอะ ให้พี่เอฟูขึ้นคันเราไปก็ได้

โทโมะ:ป่ะ ไปกัน

เมื่อทั้งสองพาพี่เอฟูไปถึงรถ

หวาย:สองคนนั้นกลับมาแล้ว!

เฟย์:แก้ว! โทโมะ!

มีล่า:มากับใครอ่ะ

ขนมจีน:นั่นดิ แต่หน้าคุ้นๆนะ

ธามไท:พี่เอ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

พี่เอฟู:ใช่ พี่เอง

เกือบทุกคน:พี่เอฟู!!!!!

บางคนกรี๊ดบ้าง เข้าไปกอดบ้าง วันนี้จะได้กลับกันมั้ยเนี่ย เฮ้อ ～

พี่เอฟู:พอได้แล้วน่า จะได้กลับบ้านกัน

ทุกคน:ครับ/ค่ะ

ฟาง:พี่เอฟูจะกลับกับใครอ่ะ

พี่เอฟู:คันเรานั่นแหละ

เฟย์:เย้ เย้ เย้ เย เย่

โทโมะ:กลับกันได้แล้ว!

@บ้านของK-OTIC

ทุกคน:ถึงซะที เฮ้อ ～

เมื่อถึงบ้าน หลายคนก็ไปเตรียมตัว ส่วนK-OTICยกเว้นจองเบ ก็พากันจัดงาน

ขนมจีน:นี่เค้กอ่ะ

จองเบ:พวกเธอนี่จริงๆเลยนะ

มีล่า:อื้ม

เขื่อน:ไปเรียกเฟย์คนสวยมาช่วยดีกว่า

โทโมะ:ไปด้วยดิวะ พวกแกจัดกันไปก่อนนะเว้ย

เคนตะ:พวกแกนี่ตลอดเลยนะ สาวๆครับ สนใจจะช่วยบ้างมั้ยครับ

ขนมจีน:ไม่สนอ่ะ แต่เห็นแก่จองเบแล้วช่วยก็ได้

ป๊อปปี้:พวกนายอ่ะ รีบไปรีบมานะ

@หน้าบ้าน Flower

เขื่อน:เฟย์ ฟาง แก้ว เสร็จกันรึยางงงงง

เฟย์ยื่นหน้ามาจากหน้าต่าง เปลี่ยนชุดแล้วแปลว่าเสร็จแล้ว

เฟย์:มีอะไร

โทโมะ:มาช่วยกันจัดงานหน่อยดิ

แก้ว ฟาง:เดี๋ยวไปๆๆๆ

เขื่อน:เฟย์จ๋า เร็วๆนะจ๊ะ

เฟย์:อืม เดี๋ยวจะลงไปหาแล้ว

โทโมะ:เร็วๆล่ะ ยัยแสบบบบบบบบบบบบบบ

แก้ว:ย่ะ ไอ่ตุ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

ฟาง:ป๊อปปี้ไม่มาหรอ

โทโมะ:ไม่มาหรอก เราทิ้งเคนตะไว้คนเดียวไม่ได้

เฟย์ ฟาง แก้วออกมาจากบ้านแล้วเดินตามเขื่อนกับโทโมะไป

@บ้านK-OTIC

ป๊อปปี้:นานจังนะ นึกว่าจะไปไม่กลับแล้ว

เขื่อน:อย่างฉันไม่ตายง่านๆหรอกเว้ย

เคนตะ:ไงคับ สาวๆ(อีกแล้วนะค้า)

แก้ว:ไม่ไงอ่ะ จะให้มาช่วยไม่ใช่หรอ บอกมาสิว่าให้ทำอะไร

โทโมะ:เอางี้ ขนมจีนกับมีล่าไปเตรียมเค้ก เฟย์ฟางไปจัดสายรุ้ง ส่วนแก้วไปจัดไฟด้สนนอกกับฉัน

แก้ว:คนอื่นได้ง่ายๆทำไมฉันได้หนักสุดอ่ะ -^-

โทโมะ:ไปได้!

TK

@ทางเดินหน้าบ้าน

ตอนนี้ยังไม่มีใครเตรียมตัวเสร็จเลยมีแค่โทโมะกับแก้วตรงนั้น

แก้ว:นายจัดให้ฉันทำอะไร

โทโมะ:เธอแขวนไฟด้านนู้น เดี๋ยวฉันทำด้านนี้เอง

แก้ว:อืม ดีนะที่ต้นไม้ไม่สูงมาก แค่ยื่อก็ถึง

โทโมะ:ใช่ เริ่มทำกันได้แล้ว

แก้ว:อืม

โทโมะกับแก้วช่วยกันแขวนไฟจนได้เกือบสุดท้ายแล้ว...

แก้ว:เฮ้ย

แก้วสะดุดล้มไปทับโทโมะ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังนอนทับกันอยู่โดยแก้วอยู่ข้างบนตัวโทโมะ

โทโมะสบตากับแก้วนิ่ง..แล้วหน้าของทั้งสองก็ค่อยๆเลื่อนหากัน

เขื่อน:เสร็จยังวะพวกแกอ่ะ ข้างในเขาเสร็จกันหมดแล้ว เฮ้ย!!

เขื่อนดันออกไปจ๊ะเอ๋กับตอนที่ทั้งสองเกือบ คิส กันแล้วอ่ะนะ

ทั้งโทโมะและแก้วรีบผละออกจากกันโดยเร็ว โทโมะยืนขึ้นก่อนแล้วยื่นมือฉุดให้แก้วยืนขึ้นตาม

โทโมะ:กะ...ใกล้เสร็จแล้วล่ะ

แก้ว:อืม เดี๋ยวตามไป

เขื่อน:อย่ามัวแต่ คิส คิส กันน้า

แก้ว:บ้า!!!

แล้วแก้วกับโทโมะก็มองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมาย

โทโมะ:รีบจัดเถอะ ใกล้เวลาแล้ว

แก้ว:อืม

ตึกตักตึกตัก หัวใจของทั้งสองเต้นรัวมาก

....................................................................................................................................

จบแล้ว ยาวไปหน่อยนะคะ ฝากติดตามด้วยค่ะ ช่วงนี้จะหาเวลามาอัพบ่อยๆนะคะ

 

ตามนั้นนะๆคะๆ บาย