The heart เธอคือหัวใจของฉัน

7.7

เขียนโดย kwangy

วันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.09 น.

  10 session
  58 วิจารณ์
  22.59K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 10 (อวสาร)

โทโมะ:แฟนผมเป็นยังไงบ้างครับ

หมอ:หมอขอโทษด้วยนะครับ แฟนคุณเลือดคั่งในสมองนะครับ ถ้าฟื้นก่อนสองอาทิตนี้ ก็ดีไป แต่ถ้าไม่ฟื้นก็จะกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรานะครับ

โทโมะ:ทำไมล่ะครับ อาการหนักขนากนั้นเลยเหรอครับ

ฟาง:นั้นสิคะ

หมอ:ครับ สมองได้รับความกระทบกระเทือนมากครับ งั้นหมอขอตัวนะครับ

ฟาง:เดี๋ยวก่อนะค่ะ แล้วเราจะเข้าไปเยี่ยมได้มั้ยคะ

หมอ:ยังครับ ร่างกายคนไข้ยังอ่อนแอมาก ให้พักอีกซักระยะนะครับ ให้ร่างกายคนไข้แข็งแรงกว่านี้ก่อนนะครับ

ฟาง:ค่ะ

หมอ:งั้นหมอขอตัวนะครับ

ฟาง:ค่ะ นี่พวกเรา จะทำยังไงกันดี ถ้าแก้วไม่ฟื้นก่อนสองอาทิตนี้ล่ะก็ เฮ้อ

โทโมะ:ชั้นจะทำทุกวิถีทางที่จะให้แก้วฟื้น

แล้วน้ำตาเม็ดใสๆจากตาของโทโมะก็หยดลงบนพื้น

ป๊อปปี้:โมะ ยังไงแก้วก็ต้องฟื้นแน่ๆ

เขื่อน:ใช่ ยังไงก็ต้องฟื้นมาให้ได้

ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เกลียดเค้าไป เสียงโทรศัพท์ป๊อกปี้

ป๊อปปี้:ฮัลโหล

พ่อ:ป๊อป พ่อจัดการให้ลูกเรียบร้อยแล้วนะ แล้วเพื่อนลูกเป็นยังบ้างล่ะ

ป๊อปปี้:หมอบอกว่าถ้ายังไม่ฟื้นก่อนสองอาทิตนี้ จะกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราอ่ะครับ

พ่อ:อืม งั้นพ่อจัดการเรื่องนี้ให้ลูกเอง ลูกก็ดูแลเพื่อนให้ดีๆล่ะ

ป๊อปปี้:ครับ

โทโมะ:ป๊อป พ่อมีอะไรเหรอ

ป๊อปปี้:พ่อบอกว่าจัดการเรื่องให้เรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง

โทโมะ:อืม

ฟาง:ตอนนี้ก็แค่ขอภาวนาให้แก้วฟื้นขึ้นมา

เฟย์:งั้นวันนี้พวกเราอยู่เฝ้าแก้วให้ครบสองอาทิตกันเลยดีกว่า

ทุกคนยกเว้นเฟย์:อืม

พี่กิ่ง:แก้วเป็นยังไงบ้าง

แม่มล:แก้วเป็นยังไงบ้างจ๊ะ

ฟาง:เอ่อ คือ

แล้วฟางก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่กับพี่กิ่งฟัง แล้วแม่มลก็เป็นลมลงไปกองกับพื้น พยาบาลเลยพาไปนอนห้องพัก

พี่กิ่ง:ฝากแก้วยด้วยนะ

ทุกคน:ครับ/ค่ะ

ขอข้ามเวลาไปสองอาทิตเลยนะ

ฟาง:อีกสิบนาทีเอง แก้ว ต้องฟื้นขึ้นมาสิ

โทโมะ:แก้ววววว น้ำตาก็ได้ร่วงลงสุ่พื้น

ตอนนี้ห้องที่แก้วนอนอยู่เงียบสนิท ทุกคนนั่งภาวนาให้แก้วพื้นขึ้นมา เหลือเวลาอีกหนึ่งนาที แล้วปาฎิหาริย์ก็เกิดขึ้น

แก้ว:อือออ

ทุกคน:แก้ว แก้วฟื้นแล้วปาฏิหาริย์ปาฏิหาริย์

แม่มล:แก้ว แก้วลูกแม่ เป็นยังไงบ้าง

พี่กิ่ง:แก้ว เป็นห่วงแทบแย่

แก้ว:ทุกคน แม่ พีกิ่ง

โทโมะ:แก้วเป็นยังบ้าง

แก้ว:โอ๊ย เจ็บแผลจังเลย

พี่กิ่ง:แก้ว ยังไม่ต้องลุกหรอก นอนพักก่อนเถอะ

แก้ว:อือ

โทโมะ:แก้ว โมะมีอะไรอยากจะบอกแก้วนานแล้ว

แก้ว:อะไรเหรอ

โทโมะ:แต่งงานกับโมะนะ >/////<

แก้ว:อือ ได้สิ >/////<

โทโมะ:เย้ รักแก้วที่สุกเลย

เฟย์:ดีใจด้วยนะแก้ว ก็มีแต่ชั้นที่ยังไม่มีคู่

เขื่อน:ก็กำลังจะมีไง เฟย์ เป็นแฟนกับเขื่อนนะ

เฟย์:เฮ้ย นายว่าไงนะ

เขื่อน:เฟย์เป็นแฟนกับเขื่อนนะ

เฟย์:อืม ได้สิ

ป๊อปปี้:ฟาง แต่งงานกับเรานะ

ฟาง:ได้สิ

ป๊อปปี้:เย้ จุ๊บ!

ฟาง:ป๊อป ทำอะไรเนี่ย >/////<

ทุกคนยกเว้นฟาง:ฮ่าๆๆๆ

โทโมะ:แก้ว จุ๊บ!!

โทโมะเอาปากประกบกับปากของแก้วต่อหน้าทุกคน

แก้ว:ทำอะไรเนี่ยโมะ

โทโมะ:ก็หลักฐานว่ารักแก้วมากไง

ทุกคนยกเว้นแก้วกับโทโมะ:ฮ่าๆๆ ฮิ้วววว

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา