ไม่ใช่อิจฉา...แค่อยากลืมว่าเป็นเพื่อเธอ

8.2

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 เวลา 11.25 น.

  16 chapter
  95 วิจารณ์
  37.95K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) ความในใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 14


จากนั้นพองานปาร์ตี้เลิก โทโมะที่ไปส่งพิมกลับบ้านเสร็จแล้วก็กลับมาที่งานอีกครั้ง
”ฟางๆ แก้วอ่ะ ?”โทโมะถาม
”ไม่รู้!”ฟางตอบพร้อมเดินหนีไป
”เฟย์ๆ รู้มั้ยแก้วไปไหน ?”โทโมะถามเฟย์
”ไม่รู้ ไม่ได้ตัวติดกัน”เฟย์บอกพร้อมเดินหนีอีกคน
”ไอ้เขื่อน ไอ้ป็อป เห็นแก้วมั้ย ?”โทโมะถามเพื่อนทั้ง 2 ของตน
”เห็นออกไปกับผู้ชายคนนึงอ่ะ”ป็อปปี้บอก
”ไปนานยังว่ะ ?”โทโมะถามต่อ
”สักพักแล้วอ่ะ”ป็อปปี้บอก
”เมื่อไหร่จะกลับว่ะ ?”โทโมะถามต่อ
”ไม่รู้เว้ย ไม่ใช่ไอ้แก้วมันนะ”ป็อปปี้ตอบพร้อมเดินหนี
สักพักแก้วก็กลับมา
พอโทโมะเห็นว่าแก้วกลับมาแล้ว จึงรีบเดินเข้าไปหา แต่แก้วกลับเดินหนี แต่ก็ไม่พ้นมือโทโมะ
”ไปไหนมา ?”โทโมะถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
”ไปส่งนัททิวที่บ้านมา”แก้วบอก
”มันไม่มีขาหรือไง ? ถึงได้ต้องไปส่งมันอ่ะ”โทโมะถาม
”แล้วทำไม มันเกี่ยวอะไรกับนายไม่ทราบ”แก้วถาม
”แล้วอีกอย่างนะ ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับนาย ไปหาน้องพิมดิ มายุ่งวุ่นวายกะฉันทำไม ?”แก้วถามต่อ
”เหอะ!ออกตัวปกป้องมันขนาดนั้น ทำไมชอบมันหรือไง ?”โทโมะถามด้วยน้ำเสียงดุดัน
”ฉันจะชอบใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย หัวใจมันก็หัวใจฉัน ไม่ใช่หัวใจนายสักหน่อย หลีกไปฉันจะเข้าบ้าน”แก้วบอก
”ไม่ จนกว่าจะคุยกันให้รู้เรื่อง”โทโมะบอก
”แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย หลีกไป”แก้วบอก
”แต่ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน
”ทำไม ? นายจะหวงฉันทำไม ? นัทอ่ะเค้าดีกว่านายตั้งเยอะ ขี้เก๊กมั้ย ? ก็ไม่ เย็นชามั้ย ? ก็ไม่ แถมยังรู้จักรักษาน้ำใจคนอื่นเค้าอีกตะหาก ไม่เหมือนนาย ที่ไม่รู้จักรักษาน้ำใจของคนอื่น”แก้วพูด
”ฉันไปทำอะไรให้เธอ”โทโมะถาม
”ก็ที่ทำอยู่นี้ไงล่ะ ? จะหวงกันทำไม ในเมื่อนายไม่ได้คิดอะไรกับฉัน ฉันจะคบใครมันก็เรื่องของฉัน นายไม่มีสิทธิมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉัน ถามหน่อย !! ฉันเคยไปยุ่งกับคนของนายมั้ย ? เคยไปเกี่ยวข้องกับชีวิตนายมั้ย ? ห๊ะ !!”แก้วพูดพร้อมน้ำตาที่ตอนนี้มันเอ่อล้นออกมา
”เธอชอบมันหรือไง ?”โทโมะถาม
”นายตอบไม่ตรงคำถาม”แก้วพูด
”ฉันถาม ว่าเธอชอบมันหรือไง ?”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงโมโห
”จะชอบหรือไม่ชอบก็ไม่เกี่ยวกับนาย”แก้วพูด
ทันทีที่แก้วพูดจบโทโมะก็ดึงแก้วเข้ามาพร้อมกับประกบริมฝีปากของเค้าไว้กับเธอ
แก้วพยายามดันตัวของเธออกมา แต่ไม่เป็นผลเพราะยังไงซะ ผู้ชายก็คงแรงเยอะกว่าผู้หญิง
โทโมะจูบแก้วนานพอสมควร แก้วตอนนี้เธอกำลังร้องไห้ออกมา เป็นครั้งแรกที่เธอร้องไห้ให้โทโมะเห็นตั้งแต่รู้จักกันมา
พอโทโมะถอนจูบออก ก็พบว่าแก้วร้องไห้
เพลี๊ยะ !! <<< เสียงแก้วตบโทโมะ
”แก้ว ฉันขอโทษ”โทโมะพูด
”ฉันไม่ให้อภัย !!”แก้วพูดพร้อมกับวิ่งเข้าไปในบ้านทั้งน้ำตา
เฟย์ ฟาง ป็อปปี้ เขื่อน ที่เห็นเหตุการณ์ก็รีบวิ่งมาหาแก้ว
แต่ฟางดึงทุกคนไว้ก่อน
”ป็อป เขื่อน นายไปดูโทโมะนะ แล้วช่วยพูดเตือนสติเค้าที ว่าจริงๆแล้วเค้าน่ะ รักใคร? ฉันคิดว่า นายน่าจะรู้นะป็อปว่าควรจะพูดยังไง ในสถานการณ์แบบนี้ ฟางฝากด้วยนะ”ฟางพูดกับป็อปปี้และเขื่อน
ป็อปปี้และเขื่อนพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้
จากนั้นเฟย์กับฟางก็ขึ้นไปบนห้องเพื่อไปหาแก้ว
แก้วที่ตอนนี้กำลังร้องไห้อย่างหนักหน่วงอยู่ เพราะเหตุการณ์เมื่อสักครู่
”แก้ว พวกเราเข้าไปนะ”ฟางบอก
จากนั้น 2 พี่น้องก็เดินเข้ามา
”เฟย์ ฟาง”แก้วพูดพร้อมกับเข้าไปกอดเฟย์ และฟาง
”แก้วใจเย็นนะ ไหนแก้วลองเล่าให้ฟางฟังสิว่าทำไมแก้วถึงร้องไห้”ฟางบอก
”แก้วไม่รู้ อยู่ดีดีแก้วก็อยากร้องไห้ออกมา”แก้วพูด
”แล้วแก้วร้องไห้เพราะอะไร ดีใจ หรือเสียใจ”ฟางถามต่อ
”ไม่รู้สิ แก้วไม่รู้”แก้วพูดพร้อมกับการร้องไห้ที่หนักกว่าเก่า
”แก้วอยากร้องเท่าไหร่ ร้องออกมาให้หมด แต่ต่อจากนี้สัญญากับฟางและเฟย์ได้มั้ย ? ว่าจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว”ฟางบอก
”ได้ !! แก้วสัญญา”แก้วพูด
ทางด้านโทโมะ
”ไอ้โทโมะ แกทำอะไรลงไปว่ะ ?”เขื่อนถาม
”ไม่รู้ว่ะ ฉันรู้สึกหงุดหงิด ไม่ชอบให้แก้วไปหัวเราะกับใคร ไม่ชอบให้แก้วไปส่งยิ้มให้กับใครนอกจากฉัน”โทโมะพูด
”งั้นฉันถามหน่อย แกรักน้องพิมเค้าจริงๆหรอว่ะ ?”ป็อปปี้ถาม
”รักจริงดิ”โทโมะตอบ
”แต่การกระทำเมื่อกี้ มันเหมือนแกรักแก้วนะ”เขื่อนพูด
”บ้าน่า ฉันแค่หวง”โทโมะพูด
”แกหวง หรือแกหึง”ป็อปปี้ถามต่อ
”แกอย่าหนีจากใจตัวเองดิ ลองถามใจแกดูว่าแกรักใครกันแน่ คนที่อยู่ข้างนายมาตลอด 5 ปี หรือคนที่แกพึ่งเจอแค่ ไม่กี่เดือน”ป็อปปี้พูด
”แล้วใครกันที่ทำให้แกมีความสุขมากที่สุด อยากอยู่ใกล้เค้า อยากปกป้องเค้า เป็นห่วงเค้า”เขื่อนเสริม
”เรื่องแบบนี้ไม่มีใครคนอื่นตัดสินให้แกได้หรอกนะว่าแกชอบใคร รักใคร สิงเดียวที่จะตัดสินได้คือ
สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าหัวใจ ของแกเท่านั้นแหละ”ป็อปปี้พูด
”แล้วอีกอย่างนะ แกแน่ใจหรอว่าแกรักน้องพิมจริงๆ แกรักน้องเค้าไม่ใช่เพราะแกต้องการให้แก้วเป็นแบบนั้นหรอ ?”
ป็อปปี้พูด
”สิ่งที่พวกฉันทำได้ก็แค่นี้แหละ แค่เตือนสติแกก่อนที่แกจะทำร้ายจิตใจคนที่รักแกไปมากกว่านี้”เขื่อนบอก
”อะไรนะ ?”โทโมะถาม
”ไอ้เขื่อน !! แกพูดอะไรออกไปว่ะ ?”ป็อปปี้บอก
”ขอโทษคร้าบบบ ผมเผลอน่ะ มันกำลังซึ้งเลยหลุดปากออกไป”เขื่อนบอกป็อปปี้
”เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ ? แกพูดว่าแก้วชอบฉันหรอ ?”โทโมะถาม
”ก็อย่างที่แกได้ยินอ่ะ ? ถามหน่อยตอนนี้รู้สึกยังไงว่ะ “ป็อปปี้ถาม

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา