ประธานตัวร้ายกับหวานใจตัวแสบ

9.8

เขียนโดย African_violet

วันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.56 น.

  31 chapter
  88 วิจารณ์
  44.88K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2563 13.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 “ก๊อกๆๆ ฟางตื่นแล้วหรือยัง”

“ขออีก 10 นาทีนะ Zzzzzz..”ฉันตะโกนออกไป

“แค่ 10 นาทีนะพี่ทำกับข้าวเสร็จแล้วจะขึ้นมาตามอีกที”

“ค่ะๆๆๆ”

10 นาที ผ่านไป

“ฟางตื่นๆๆครบห้านาทีแล้ว”

“ขออีก 10 นาทีนะพลีส”ฉันตอบด้วยน้ำเสียงที่ยังงังเงีย

“นี่พี่ไม่ใช่นาฬิกาปลุกนะจะได้เลื่อนปลุกทุกสิบนาทีนะ”พี่จองเบเปิดประตูเข้ามาแล้วมาที่เตียงฉัน

“ก็ฟางยังง่วงอยู่เลยนี่นา”

“ถามหน่อยเถอะเมื่อคืนเธอนอนกี่ทุ่ม”

“3 ทุ่ม”

“นอน 3 ทุ่ม ตื่น 7 โมง เธอไม่ใช่เด็กประถมนะเฟ้ย”

“ก็ไม่ใช่นะสิ พี่ชายค่ะออกไปก่อนได้ไหมจะนอนนนนน”

“จะนอนใช่ไหม”

“.............”

“อย่าว่าพี่ใจร้ายนะน้องสาว”พี่จองเบพึมพำ แต่ฉันก็ง่วงนอนจนไม่มีกระจิตกระใจจะฟัง

ซ่า ซ่า ซ่า

“กรี้ดดดดด ด พี่เอาน้ำอะไรมาสาดฉันเนี่ย”

“น้ำอะไรไม่รู้อ่ะเห็นวางอยู่ในห้องน้ำ”พี่จองเบหันมาตอบหน้าตาเฉย น้ำที่อยู่ในห้องน้ำงั้นหรอ กรี้ดดด นั่นมันน้ำถูพื้นที่ฉันลืมเทนี่นาถึงว่ากลิ่นแปลกๆ

“พี่กล้าดียังไงเอาน้ำถูพื้นมาซาดฉันเนี่ย”

“ก็เธอไม่ยอมตื่นนี่นาจะให้พี่ทำยังไงล่ะ ไปอาบน้ำได้แล้วไป”

“พี่ไม่บอกฉันก็อาบอยู่แล้วล่ะ กลิ่นงี้เหม็นเชียว”ฉันตอบ แล้วรีบวิ่งไปอาบน้ำ นอนแซ่น้ำอุ่นในตอนเช้านี่มันสบายจริง

หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็เดินลงไปกินอาหารเช้ามื้อแรกของเดือน จะบอกว่าของปีเลยก็ได้ เพราะว่าปกติแทบจะไม่มีครั้งไหนเลยที่ฉันตื่นมาทันกินอาหารเช้านะ

“หอมจังเลยทำอะไรหรอค่ะ”

“ข้าวผัดอเมริกันหน่ะ”พี่จองเบทำหน้าตาภูมิใจสุดขีดกับอาหารที่ตัวเองทำ

“ภาวนาให้ฉันกินแล้วอยู่รอดปลอดภัยนะ”

“กินๆไปเถอะหน่าอย่าบ่นให้มากนัก”

“ค่ะๆๆ”ฉันตักข้าวเข้าปาก อร่อยใช้ได้เลยไม่นึกว่าไม่เจอกันตั้งนานพี่ชายฉันจะทำอาหารเก่งขึ้นเป็นกองเลย

“เป็นไงอร่อยไหม”พี่จองเบถามด้วยใบหน้าคาดหวังสุด

“อืมมมมมมมมมม”ฉันทำท่าใคร่ครวญตัดสินใจเล่นเอาความอยากรู้อยากเห็นของพี่จองเบพุ่งพล่าน

“ว่าไงเป็นไงบ้าง”

“อร่อยสุดๆไปเลย เก่งขึ้นนะเนี่ย”ฉันพูด เรียกรอยยิ้มกว้างจากพี่ชายสุดที่รักของฉันได้อย่างดี

“พูดจาน่ารักแบบนี้ค่อนสมกับเป็นน้องสาวพี่หน่อย”

“อืม งั้นฟางไปเรียนก่อนนะคะ”ฉันกำลังจะไปขึ้นรถเมล์ตามปกติ เล่นเอาพี่ชายที่เมื่อกี้อารมณ์ดีมองตาเขียวเชียวที่ฉันไม่ได้ขอให้ไปส่งนะ

“ก็บอกแล้วไงว่าจะไปส่งหน่ะพี่จองเบพูดเสียงเขียว

“อย่าลำบากเลยดีกว่าค่ะ พี่จองเบมีนัดตอนเช้าไม่ใช่หรอไง”

“ไม่ใช่ประเด็น ไปโรงเรียนเองมันอันตรายรู้ไหมแถมเรายังสู้คนไม่ค่อยจะเป็นอยู่ด้วย”

“ง่ะ ก็ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นซักหน่อย”

“เอาเป็นว่าให้พี่ไปส่งดีกว่า”

“แต่ว่า ฟางอายนี่นา”ฉันบ่นเบาๆ

“อย่าบอกนะว่าเราอายที่มีพี่ชายแบบพี่หน่ะ”พี่จองเบทำหน้าเศร้าๆ แย่แล้วพี่ชายฉันน้อยใจแล้วชิ

“เปล่าซะหน่อย”

“แล้วทำไมล่ะ”

“ก็ดูรถที่พี่ใช้สิ”

“รถพี่?? เฟอร์รารี่คนนั้นอ่ะหรอ”

“อืม”ฉันพยักหน้า

“แต่พี่เพิ่งถอยมาใหม่เลยนะ ถ้าเราไม่ชอบงั้นเดี๋ยวพี่เปลี่ยนใหม่ก็ได้”

“ไม่ใช่อย่างงั้นค่ะ ฟางแค่คิดว่ามันดูเด่นเกินไปเท่านั้นเอง”

“แค่นี้เองหรอไม่เห็นเป็นไรเลย”

“ฟางไม่ชอบนี่นา”

“งั้นเรื่องนี้เอาไว้คุยกันมันหลังล่ะกันพี่ว่าเราไปเรียนก่อนดีกว่า”
“อืมก็ได้ค่ะ”ฉันพยักหน้าอย่างปลงๆ

“เยี่ยมงั้นเราไปกันเถอะ”

พี่จองเบขับรถมาส่งฉันถึงในโรงเรียน แน่นอนล่ะว่าคนมองกันเป็นแถวเลยไม่รู้ว่ามองความหล่อของพี่ชายฉันหรือมองด้วยความงงกันแน่ว่าหน้าอย่างฉันที่ทั้งตัวไม่มีอะไรแพงกว่าพันเลย จะมีปํญญานั่งเฟอร์รารี่

 “เย็นนี้เจอกันน่ะ อย่าได้คิดหนีกลับเองเชียว”พี่จองเบย้ำนักย้ำหนาเป็นสิบรอบ

“ค่ะๆฟางไม่หนีกลับเองหรอก”

“งั้นก็ตั้งใจเรียนแล้วอย่าหลับในห้องเรียนล่ะ”

“ค่ะ ฟางไปก่อนนะคะ”ฉันปิดประตูรถแล้วกำลังจะเดินไปที่ตึกเรียน

“อ่ะเดี๋ยวก่อนสิ”พี่จองเบตะโกนเรียก

“หืมว่าไงค่ะ”

“ไอ้หนุ่มคนเมื่อวานไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกับเราใช่ไหม”

“เอ้คนไหนหรอ”

“ไอ้เด็กหัวดำปากเสียนั่นหน่ะ  คงไม่ดีแน่ถ้ามันเรียนที่เดียวกับเธอ”

“แย่จังนะที่ผมดันเรียนที่เดียวกับยัยนี่”นายป๊อบปี้ที่มาจากไหนไม่รู้เดินมายืนอยู่ข้างๆฉัน

“นาย ทำไมนายถึงเรียนที่เดียวกับน้องสาวฉัน”

“นั่นมันเรื่องของผม แปลกจังฟางพี่ชายเธอเค้านี่ว่างงานเนอะถึงได้มายืนทะเลากับเด็กปากเสียอย่าผม”นายป๊อบปี้จงใจยั่วพี่จองเบนายจะทำร้ายตัวเองทำไมย่ะ

“ฟางพรุ่งนี้เดี๋ยวพี่พาไปหาที่เรียนใหม่”

“ก็ดีค่ะ เฮ้ยยย แล้วทำไมฟางต้องย้ายอ่ะ”

“พี่ไม่ชอบหน้าเด็กนั่น พี่ทนไม่ได้ที่ต้องมาเห็นหน้ามันแถมมันยังมาวุ่นวายกับเราอีก”

“พี่จองเบอย่าคิดมากสิค่ะ”

“เอางี้ถ้าไม่อยากเห็นหน้าผมก็ไม่ต้องมาส่งฟางสิ”

“แล้วจะให้ฉันปล่อยน้องสาวไปโรงเรียนเองหรือไง”

“เปล่า ถ้าไม่อยากมาส่งเดี๋ยวผมจะเป็นคนไปรับยัยนี่เอง”

“ไม่มีทาง”>>ฉัน&พี่จองเบ

“ดีมากน้องรัก”พี่จองเบยิ้มอย่างอารมณ์ดีและดูเหมือนจะสบายใจขึ้นมากเลยบอกลาฉันส่วนไอ้หนุ่มหัวดำอีกคนหน่ะหรอตอนนี้กำลังของขึ้นเซียว

“ยัยตัวแสบเธอเจอดีแน่”

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา