อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

8.9

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.40 น.

  40 ตอน
  742 วิจารณ์
  87.60K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

36) เซอร์ไพร์ส

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 36 เซอร์ไพร์ส
ที่บ้านแก้ว
“ไง กลับมาแล้วหรอ สองสาว ?”ป็อปปี้ถาม
“ม๊าค่ะๆๆๆ”เกรปเรียก
“ขอบคุณมากนะค่ะพี่ป็อปที่ไปรับลูกแก้วมาให้”แก้วพูดพร้อมกับอุ้มน้องเกรป
“ไม่เป็นไร พี่กะว่าจะพาแกนั่งรถเล่นอยู่เหมือนกัน”ป็อปปี้พูด
“อาป็อปพาเพื่อนมาด้วยแหละค่ะ”เกรปพูด
“พี่เขื่อนหรอ ?”แก้วถามป็อปปี้
“ไม่ใช่ๆ เอาไว้แก้วจะรู้เอง พี่ว่าแก้วไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่าเย็นนี้มีปาร์ตี้”ป็อปปี้พูด
“ส่วนน้องเกรปก็ไหนบอกมีการบ้านไงไม่ทำหรอ ?”ป็อปปี้ถาม
“ทำค่ะๆ”เกรปพูด
“งั้นไปทำกันเลย”ป็อปปี้พูดแล้วเดินพาเกรปไปที่สวนหลังบ้าน
“ฉันกะว่าจะนอนน่ะ พอดีมึน โทษทีนะที่อาจจะไม่ได้ช่วยเรื่องงานปาร์ตี้คืนนี้”แก้วพูดกับฟาง
“ไม่เป็นไร แกนอนพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง”ฟางพูด
“ขอบใจนะฟาง”แก้วพูดพร้อมกับเดินขึ้นข้างบนไป

ห้องนอน
“เหนื่อยจัง สักงีบดีกว่าเรา”แก้วพูดแล้วนอนหลับไป
เอี๊ยดด! เสียงเปิดประตูเบาๆ
แก้วที่หลับอยู่ไม่รู้ว่ามีใครแอบเข้ามาในห้อง ตอนนี้เขาได้มานั่งข้างๆเธอบนเตียงแล้ว แต่ดูเหมือนว่าคนที่หลับอยู่จะไม่รู้เรื่อง
‘หลับลึกขนาดนี้ โจรเข้าบ้านคงไม่รู้ตัวแน่ๆ’เขาคิดในใจก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆ
‘อ้อมกอดนี้ คิดถึงจัง’เขาคิดในใจพร้อมกับกอดแก้วจากทางด้านหลังเบาๆ
‘คิดถึงนะ’เขาคิดในใจก่อนจะค่อยๆจูบเบาๆที่หน้าผากของแก้วแล้วเดินออกไป
ตกเย็น
“ตื่นแล้วหรอแก้ว ?”ฟางถาม
“อื้มมม นอนเพลินไปหน่อย”แก้วพูด
“เราไปที่สวนเถอะ พวกฉันรอแกลงมาตั้งนาน
ตอนนี้น้องเกรปบ่นว่าหิวๆๆๆๆ”ฟางพูดพร้อมกับจับมือแก้วเดินไปที่ท้ายสวน แถมยังบ่นตลอดทางเลย
จากนั้นทั้งหมดก็ทานอาหารร่วมกัน
“อิ่มจังงงงง”ทั้งหมดพูดพร้อมกัน
พรึ่บ! อยู่ๆไฟก็ดับ
“ใครดับไฟกัน ? น้องเกรปอยู่ไหนลูก”แก้วเรียก
“น้องเกรปอยู่นี้ค่ะ”เกรปเรียก
“ไม่เป็นไรแก้ว เกรปอยู่กับฉัน เดี๋ยวฉันไปดูห้องไฟก่อน พี่ป็อปปี้ไปกันค่ะ”ฟางพูดแล้วเดินไป
สักพัก ไฟที่ติดอยู่ตรงต้นไม้ก็สว่างขึ้นพร้อมกับกล่องใบใหญ่หนึ่งใบ
“กล่องอะไร ?”แก้วถามด้วยความสงสัย อยู่ดีดีกล่องนั้นก็ขยับไปมา
“ทำไม ? ขยับได้ด้วย ? สุกี้น้ำหรอ ? ไม่เอานะ ฟาง พี่ป็อป ช่วยแก้วด้วย”แก้วร้องเรียก
แต่ไม่มีใครตอบรับ
แก้วจึงหันหลังไปพร้อมกับตะโกนเรียกอีกครั้ง
“พี่ป็อป ยัยฟาง ลูกเกรป ช่วยด้วย แก้วกลัว...ชะ..”
“จุ๊ๆ อย่าเสียงดังไป”อยู่ๆใครบางคนที่อยู่ทางด้านหลังขของแก้วก็พูดขึ้นพร้อมกับปิดปากแก้วด้วยมือของเขา
เสียงๆนี้ ทำให้แก้วถึงกับตาโต น้ำตาไหลลงมาโดยไม่มีสาเหตุ
ภายในใจเธอรู้สึกยังไงไม่มีใครรู้แม้กระทั่งตัวเธอเอง ดีใจ หรือเสียใจ
เธอดีใจเพราะเสียงที่พูดกับเธอนั้นเป็นเสียงที่เธอรอคอยมานาน
เขากลับมาหาเธอแล้ว แต่...ถ้าหากนี้เป็นเหมือนเมื่อเช้าอีกล่ะ ?
มันเป็นความฝันหรือความมจริงกันแน่ ? เธอพยายามสะบัดความคิดบ้าๆนั้นเอง
“คิดว่าฝันหรือไง แก้ว ?”ชายคนนั้นถามพร้อมกับดึงตัวเธอให้หันหน้ามาหาเขา
“เธอไม่ได้ฝัน เรื่องทุกอย่างตอนนี้คือความจริงแก้ว พี่กลับมาหาเธอแล้ว ดวงใจของพี่”โทโมะพูดพร้อมกับดึงแก้วเข้ามากอด
“ฮึกๆ แก้วฝัน แก้วฝันอยู่ใช่มั้ย ? พี่ตายไปแล้วพี่จะมาหาแก้วได้ไง ?”แก้วถามทั้งน้ำตาในขณะที่กำลังอยู่ในอ้อมกอดของเขา
“ถ้าไม่ช่ความฝัน พี่ลองหยิกแก้วสิ”แก้วพูด
“นี้แหนะ”โทโมะพูดพร้อมกับตีมือแก้ว
“โอ้ย! เจ็บ...งั้นแสดงว่านี้คือความจริง ? ความจริง ? ความจริงจริงๆด้วย
พี่กลับมาแล้ว พี่มาหาแก้วแล้วจริงๆ แก้วคิดถึงพี่ๆๆๆๆ”แก้วพูดพร้อมกับกอดโทโมะอีกครั้ง
“พี่ก็คิดถึงแก้วนะ”โทโมะพูด
“คนบ้า คนนิสัยไม่ดี ทิ้งเขาไว้ตามลำพัง ปล่อยให้คิดถึงแทบตาย”แก้วพูด
“ใครว่าแก้วคิดถึงพี่คนเดียว พี่เองก็คิดถึงแก้วเหมือนกันนะ
ที่หายไปเพราะพี่ต้องสะสางเรื่องทั้งหมด”โทโมะพูด
“แล้วทำไมพี่ไม่บอกแก้ว ?”แก้วถาม
“พี่ไม่อยากให้แก้วเป็นห่วงพี่ ก็เลยทำแบบนั้นขอโทษด้วยนะ”โทโมะพูด
“ไม่เป็นไร แค่ตอนนี้พี่กลับมาหาแก้วแล้ว แก้วก็ดีใจแล้ว”แก้วพูดทั้งน้ำตา
“ร้องไห้งอแงเชียว ไม่อายลูกหรือไง ?”โทโมะถามพร้อมมองไปทางน้องเกรปที่เดินเข้ามาพร้อมฟาง
“ป๊าม๊าสวีตกันๆ”เกรปพูด
“แซวม๊าหรอ ? แล้วหนูรู้ได้ไงว่าคนนี้คือป๊า ?”แก้วถาม
“อาป็อปบอกน้องเกกรปตั้งแต่อยู่บนรถแล้ว
บอกว่าป๊าจะมาง้อม๊า เพราะป๊าหนีม๊าไปทำงานม๊าเลยงอน
ป๊าเลยบอกว่า ป๊าจะเซอร์ไพร์สม๊า ห้ามบอกม๊าว่าน้องเกรเจอป๊าแล้ว”เกรปร่ายซะยาวเลย
“ร่วมมือกับป๊าหรอ ? น้องเกรปเดี๋ยวเถอะ”แก้วพูด
“ก็ม๊างอนป๊านิ น้องเกรปเลยช่วย อิอิ”เกรปพูด
“เจ้าเล่ห์ทั้งพ่อทั้งลูกเลย”แก้วพูด
“ก็พ่อลูกกันนิเนอะ”เกรปกับโทโมะพูดพร้อมกัน
“555555555555”ทั้งหมดหัวเราะพร้อมกัน
สักพักป็อปปี้กับฟางก็ขอตัวกลับบ้านไป

Next Chapter :
“แก้ว...พี่มีเรื่องจะบอกแก้ว”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้วจากทางด้านหลัง
“อะไร ?”แก้วถาม
“แต่งงานกับพี่นะ”โทโมะพูดพร้อมกับชูแหวนให้แก้วดู
“พี่โทโมะ...”แก้วเรียกพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นขอบตาของเธอ


WRITER TALK :

http://ilovekamikaze.com/index.php?m=member&a=KamiLogo-DIY_img&id=36

http://ilovekamikaze.com/index.php?m=member&a=KamiLogo-DIY_img&id=37 

ฝากไลค์ด้วยน้าาาา รีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน อันไหนก็ได้ หรือทั้งสองอันเลยก็ได้ ^^ 
เลือกดราม่ากันซะทีนะ รีดเดอร์เก่งกันจริงๆเลย
ที่รู้ว่าแต่งแบบป๊าไม่ตาย ฮ่าๆๆๆ ใครจะไปใจร้ายกับม๊าได้ลงคอล่ะ ฮ่าๆๆ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา