เพราะดื้อดึงถึงต้องเสียเธอ...

10.0

เขียนโดย natmint

วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 เวลา 10.21 น.

  7 ตอน
  48 วิจารณ์
  18.78K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) ขอร้อง...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                               วันรุ่งขึ้น

แก้วปลือตาขึ้นมาก็พบกับเฟย์ที่นอนสลบไสลอยู่ดูเหมือนจะไม่สบาย

แก้ว:เฟย์เป็นไรป่าวเนี้ย

แก้วเห็นเฟย์รับสนิทปกติจะตื่นเช้าแต่วันนี้ตื่นสายแถมตัวร้อนจี๋

เฟย์:.....

เฟย์ยังคงนิ่ง

ฟาง:อ้าวยัยพวกแกตื่นแล้วหลอ^^!

แก้ว:ฟางเฟย์ไม่สบายขอร้องละพาเขาไปโรงบาลหน่อยนะ...

แก้วพูดด้วยเสียงเหนื่อยล้าน้ำตาที่ไหลออกมาเพราะเป็นห่วง

เพี๊ยะ!!

ฟาง:ฉันจะไม่ยื้อชีวิตพวกแกหลอกนะจะบอกให้เพราะพวกแกไม่สมควรอยู่บนบโลกนี้ฉันไม่ช่วยยัยน้องทรยศ

หลอกนะพวกแกเชิญตายไปเถอะ

ฟางพูดจบแล้วมองหน้าแก้วแก้วดูแล้วกำลังเห็นเฟย์เริ่มแย่ลงแล้วแก้วชักจะทนไม่ไหวแล้วที่ฟางนิสัยแบบนี้

แก้ว:ฉันบอกให้พาเฟย์ไปโรงบาลไงเล่า!!

แก้วตะหวาดเสียงดังทันทีเพราะเริ่มโมโหทั้งๆที่ปกป้องเพื่อนที่รักมาที่สุดไม่ได้เฟย์ต้องไม่ตายนะ...

เพี๊ยะ!!

ฟาง:คิดว่าฉันกลัวรึไงหน้าอย่างแกน่ะนะจะมาจัดการฉัน

พลั่วะ!!

แก้ว:ฉันทนไม่ไหวแล้วนะฟางหลายครั้งที่ฟางทำพวกเราทำให้พวกเรามีแผลเจ็บทั้งใจ

แก้วต่อยไปที่ท้องของฟางฟางจุกทันทีแต่ยังไม่สาสมที่ฟางตบพวกเฟย์กับแก้วจนต้องเข้าโรงบาลหลอก

แก้ว:ฉันบอกให้พาไปไงเล่าโง่อยู่ได้น้องสาวตัวเงอจะตายอยู้อล้วนะ!!

แก้วตะหวาดมือไม้ที่เริ่มสั่นเพราะความเกิดเรี่ยวแรงที่เกิดจากความโกรธแค้นเริ่มเข้ามาจากนางฟ้าที่แสนดีบัดนี้

ชักทนไม่ไหวแล้วที่ฟางนิสัแย่เลยต้องสั่งสอนเมื่อฟางเห็นฟางกลัวเลยรีบพาเฟย์ไปโรงบาลทันที

                      ณ โรงบาล

เฟย์เริ่มปลือตามาอีกครั้งหนึ่ง

เฟย์:แก้วอย่าเป็นอะไรนะฮือๆ...

เฟย์ร้องไห้ถึงเพื่อนรักที่แสนจะอ่อนแอใครๆก็มักจะแกล้งเมื่อเฟย์ลืมตามาก็เจอหน้าตาที่ช้ำมือรอยเลือดซึมที่มุม

ปากเหมือนเคยใบหน้าที่ขาวซีดนั้นมีน้ำตาอีกแล้วเฟย์รู้ตัวว่าแก้วมีเรื่องเครียดอีกมากมาย....

แก้ว:อ้าวตื่นแล้วหลอ

แก้วทักทายพร้อมปาดน้ำตา

เฟย์:จ๊ะแก้วพาเรามาที่นี้ได้ไงพี่ฟางยอมหลอ

แก้ว:ตอนแรฟางไม่ยอมหลอกจ๊ะเลยโดนตบไปน่ะ แต่แก้วโมโหแล้วเพราะเฟย์ชักจะเริ่มแย่เลยเผลอต่อยท้องน่ะ

แก้วขอโทษนะแก้วไม่ได้ตั้งใจแต่แก้วทนไม่ไหวจริงๆ

เฟย์:มันยังไม่สาสมเท่าที่ฟางทำกับแก้วนะ

แก้ว:เราทำไม่ได้หลอกเฟย์เพื่อนกันนะ

แก้วบอกด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาแก้วเห็นโทโมะมาแก้วจึงอยากจะคุยเรื่องธุระ

                          ณ ด่านฟ้า

แก้ว:โทโมะฉันมีอะไรจะสารภาพมาแสนนาน

----------------------------------------------------------------------------------------------

อยากรู้ต้องติดตามคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา