ต้นเหตุ..........จุดจบ......

6.8

เขียนโดย faking

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.07 น.

  2 ตอน
  9 วิจารณ์
  7,648 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ทำไม ทำไม ไม่เข้าใจกันบ้าง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฟางรอนั่งสามีขอเธอด้วยอาการกระสับกระส่าย จะให้ฉันอยู่เฉยได้ไงหละ มันตีสองแล้ว ป๊อปก็ยังไม่กับบ้าน

นั้นเสียงรถ เสียงรถ ป๊อปมาแล้วแน่ๆเลย ฉันวิ่งลงไปดูนั้นไงป๊อปจริงด้วย

"ป๊อป ป๊อปไปไหนมา" ป๊อปปี้เหม็นเหลามาก เค้าต้องไปดื่มมาแน่ๆ ฉันก็ไม่น่าจะถาม ><

"เอาไป เอาไป" ป๊อปปี้ไล่ฉันอย่างไม่ไยดี

"ป๊อป ฟังฟางก่อนซิ เรื่องเมื่อเช้า"

"ฉันไม่อยากใช้ของรวมกันไอ้โมะ"

"ป๊อป ทำไม ป๊อปฟังฟางบ้างซิ เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะ ฟังฟางบ้าง"

"เธออย่ามาพูดคำนี้นะ ตั้งแต่แต่งงานฉันยังไม่เคยมีอะไรกับเธอด้วยซ้ำ ฉันให้เกลียดเธอทุกอย่าง แต่ทำไม ทำไมเธอถึงทำกับฉันอย่งนี้เหอะฟาง ฉันไม่น่าเอาสาวใช้อย่างเธอมาทำเมียเลย"

"ป๊อป Y^Y" คำพูดของป๊อป มันแทงใจฉันมาก เข้าไม่ฟังฉันจริงๆด้วย ฉันกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่แล้วจริงๆ ใช่ซิ ฉันเป็นสาวใช้ของบ้านนี้ ป๊อปกับฉันรักกันมาก จนแม่ฉันต้องจากไปก่อน ป๊อปเลยสงสารฉัน ให้ฉันมาเป็นภรรยาของเค้า ฉันก็ตกลงด้วยซิ ก็เพราะฉันรักเค้าไง แต่ตอนนี้ ป๊อปเมามากเลย ฉันไปส่งป๊อปบนห้องดีกว่า ขืนให้เดินคนเดียวไม่ถึงห้องแน่

"ฉันบอกให้เธอออกไปไง ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน"

"ป๊อป นายเมามากแล้วนะ มะ ฟางเช็ดตัวให้"

"ฉันเตือนเธอแล้วนะ ไม่ออกใช่ไหมได้"

"ป๊อป นายจะทำอะไร"

ป๊อปจับฉันเหวี่ยงลงบนที่นอน เค้าฉีกเสื้อฉันออก กดฉันลงราบกับเตียง 

"ไม่เอานะป๊อป ไม่เอา " ฉันตกใจมาก ทั้งร้องห้ามและร้องไห้ เค้าก็ไม่สนใจฉันเลย

"ฉันบอกเธอแล้ว เธอไม่ออกไปเอง ช่วยไม่ได้" 

ป๊อปไซร้คอฉัน ทิ้งรอยแดงๆไว้ให้ฉันเต็มไปหมด จากคอเรื่อยลงมายังอกของฉัน เค้าปลดบลาองฉันออก ใช้มือทั้งสองข้างเค้นหน้าอกของฉันอย่างมัน  หลังจากนั้นเค้าก็ถอดกระโปรงฉันออก สอดใส่แกนกายของเค้าเข้ามายังช่องทางของฉัน

"โอ๊ยย ป๊อป ไม่เอา อือ ป๊อป ฟางเจ็บ"

"อย่างเธอเจ็บเป็นด้วยหรอ ดี ฉันจัดหนักให้เธอแน่"

ป๊อปกระแทกน้องชายของเค้าอย่างไม่ยั้ง เเสียงร้องของฉันดังไปทั่วห้อง ป๊อปก็ไม่สนใจ

ฉันเจ็บเหลือเกิน น้ำรักของฉันไหลเอามาปลนไปด้วยเลือด ฉันหยุดการขัดขืน ฉันสู้เค้าไม่ไหวแล้ว

ฉันได้แต่นอนนิ่ง ปล่อยให้เค้าทำฉันไป...........จนเสร็จภารกิจของเค้า

"นับตั้งแต่วันพรุ่งนี้ ฉันจะให้เธอไปอยู่ห้องคนใช้ เหมือนที่เธอเคยอยู่ แล้วเธอต้องเรียกฉันว่าคุณป๊อป  จำไว้ด้วย"

"ป๊อป ฮือออ" 

"ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้ ฉันต้องการเธอเมื่อไหร่ ฉันจะเรียกเธอมาให้ฉันเล่นอีก"

ทุกคำพูดของเค้า มันทำให้ฉันเจ็บปวดใจ เหลือเกิน ตอนนี้ ฉันเจ็บไปหมดแล้ว เจ็บทั้งตัวและหัวใจ

ฉันเจ็บตรงนั้นมากๆเลย เค้าทำฉันเสร็จก็ไล่ฉันไป ฉันจะมีแรงเดินไปไหม ทำไมกัน ทำไมไม่ฟังฉันบ้าง

 

 

 

เป็นไงบ้างค่ะ พึ่งหัดแต่ง  แนะนำกันได้นะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา