แบดบอยหน้าใสกระชากใจยัยsexy

“นายจะบ้ารึเปล่า นายจะให้ชั้นช่วยเพื่ออะไร นายอยากมีอะไรกับใครก็ออกไปหาสาวดอกไม้ริมทางก็ได้หนิ”แก้วบอกก่อนจะแบะปาก

“แต่ชั้นรักเธอ”จู่ๆป๊อปปี้ก็ถาโถมตัวเข้ากอดแก้ว

“ป๊อป...ชั้นขอบคุณที่นายรักชั้น แต่การรักกันไม่จำเป็นสักหน่อยที่จะต้องมามีอะไรกันนะ”แก้วพูด

“ชั้นต้องการเธอ อยากให้เธอเป็นของชั้น ได้โปรดเถอะนะแก้ว ชั้นจะไม่ขออะไรเธออีกเลย แม้เธอจะไม่รักชั้นก็ตาม”ป๊อปปี้ถอนกอดก่อนจะเอาจมูกชนกับจมูกแก้วอีกครั้ง

“นายแน่ใจใช่ไหมว่านายต้องการ”แก้วถามขึ้น

“นายแน่ใจใช่ไหมว่านายอยากรักชั้นแค่ข้ามคืน”แก้วย้ำ ป๊อปปี้ทำหน้าตาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแต่แล้วโรคหมาป่าก็สิง ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบประกบริมฝีปากหนาเข้าหาแก้วทันที

“อื้อๆๆ”แก้วอื้ออึ้งในลำคอก่อนจะพยายามผลักป๊อปปี้เต็มแรง

“ไหนเธอบอกว่าเธอจะยอมไง”ป๊อปปี้พูดขึ้น แก้วนิ่งไปสักพัก

“ถ้านายต้องการ...มันก็ได้”แก้วลุกขึ้นนั่งชันเข่ากับเตียงแล้วดันป๊อปปี้ลงนอนก่อนจะวาดลีลารัก ดึงดูดกันไปมาจนกระทั่งป๊อปปี้เริ่มเคลิ้มปลดปล่อยอารมณ์ไปกับมันและค่อยๆถอดเสื้อผ้าของแก้วออกทีละหน่อย แกร่ก...

“แก้ว...”เสียงแผ่วเบาดังขึ้นจากประตูที่ไม่ได้ล็อคของป๊อปปี้ แก้วถอนจูบออกและมองไปที่ต้นเสียง

“โทโมะ”แก้วถึงกับตกใจรีบถอนตัวออกจากป๊อปปี้แล้วมองกระดุมเสื้อของตัวเองที่ถูกปลดจนถึงช่วงอกแต่ก็มีบราเซียร์ปิดกั้นอยู่และหุบมัน

“พี่โทโมะ”ป๊อปปี้ลุกขึ้นนั่งอย่างกังวล เค้ามองไปที่แก้วแล้วลุกขึ้นไปหาโทโมะ

“ไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะ”ป๊อปปี้เดินเข้าไปก่อนจะพยายามบอก แต่แล้วโทโมะก็แสยะยิ้มออกมา

“นึกแล้วว่าแมวยั่วสวาทอย่างเธอคงไม่ปล่อยให้ป๊อปปี้หลุดมือไปได้”โทโมะพูดแล้วมองไปที่แก้ว

“เสียแรงที่ยังรักเธอ ยังรอเธอและตามหาเธอ เสียแรงจริงๆ”เค้าบอกก่อนจะเดินออกจากหน้าประตู แก้วลุกขึ้นยืนทำท่าจะวิ่งตามแต่แล้วก็ชะงักเท้าไว้

“แล้วยังไงหละ ชั้นจะมีอะไรกับใครมันก็สิทธิ์ของชั้น เหมือนนายไง อยากแต่งงานกับใครมันก็สิทธิ์ของนาย!!”แก้วตะโกนและหมุนตัวกลับเข้าไปในห้องดังเดิม โทโมะได้ยินก็กำมือแน่นตอนแรกก็ว่าจะเดินออกไป และทำไมชั้นต้องยอมเธอง่ายๆอย่างงี้ด้วย โทโมะนึกในใจก็ยิ้มมุมปากแล้วเดินกลับมาที่ห้องของป๊อปปี้ เจ้าของห้องเอาแต่ยืนกุมขมับ

“ถ้านายออกจากห้องนี้ไปชั้นจะขอบใจนายมาก แต่ถ้าไม่ออกไป ชั้นคงต้องใจร้ายหน่อยนะ”โทโมะพูดขึ้นแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้มองหน้าแก้วอย่างห่วงๆ

“ห้ามทำอะไรแก้ว เราไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ”ป๊อปปี้พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องไป แก้วที่นั่งอยู่บนเตียงอย่างเฉยชากลับเริ่มมีอาการโมโหหงุดหงิด

“โธ่เว้ย!!”แก้วคำรามดังแล้วเอามือฟาดเตียงนุ่ม

“ทำไม...ชั้นมาขัดจังหวะรักของเธอกับไอ้หน้าลิงนั่นหรอ”แก้วเงยหน้าขึ้นมองโทโมะทันที

“หน้าลิงมันก็ยังดีกว่าหน้าม่อก็แล้วกัน”แก้วพูดขึ้นอย่างเลือดเย็น

“หน้าม่อหรอ...เหอะ นั่นมันเมื่อก่อน เสียดายจริงๆ ไม่น่าได้เจอเธอเลย ชั้นจะได้ใช้ชีวิตเสเพลเหมือนเดิม มันช่างเป็นความสุขของชั้นจริงๆ”โทโมะพูดประชด เค้าล็อคประตูแน่นแล้วเดินมาหาแก้ว

“ชั้นก็ไม่น่าเจอนายเหมือนกัน!!”แก้วลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับโทโมะ

“เหอะ...มาให้ชื่นใจหน่อยสิสาวน้อย”จู่ๆโทโมะก็ดึงแก้วเข้ามากอดแล้วจูบอย่างหนาแน่น

“ฮึ้ย!! สกปรก ลามกที่สุด ผู้ชายเฮงซวย กำลังจะแต่งงานมีเมียแท้ๆ แต่กลับมาทำตัวสถุนแบบนี้กับผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่เมียตัวเอง”แก้วร้องดังเมื่อปากเป็นอิสระ แต่คอกลับถูกรุกราน

“ด่าแรงดีนะ แต่ก็ดี ชั้นจะให้เธอเป็นเมียน้อย เอาไหมหละ”โทโมะพูดก่อนจะยิ้มเบาๆ

“มันไม่ตลกนะ!!”แก้วร้องเสียงดัง โทโมะตวัดมือไปมาที่หน้าท้องของแก้วให้รู้สึกจั๊กจี๊

“รสชาติปากเธอมันหวานปานน้ำผึ้งจริงๆ มิน่าหละ ผู้ชายนับร้อยพากันติดแจเธอ รวมถึงชั้นเอง”เค้าบอกก่อนจะผลักแก้วล้มลงบนเตียง

“รู้ไหม เธอมันน่า....เสียจริงๆ”โทโมะเว้นระยะแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ใช่ ชั้นมันน่า งั้นก็เอาสิ อยากทำอะไรก็ทำ ชั้นเป็นของสาธารณะสำหรับทุกคนอยู่แล้ว ใครต้องการชั้นก็ให้ ใครอยากได้อะไรชั้นก็ให้ อยากทำอะไรก็ทำเลย ชั้นมันไม่เคยมีค่าอยู่แล้ว”แก้วพูด น้ำตาของสาวน้อยเอ่อล้นเหมือนจะไหลแต่ก็กลั้นมันเอาไว้

“งั้นชั้นขอแล้วกันนะ”โทโมะพูดแล้วจูบอย่างแผ่วเบาที่หน้าอกข้างซ้ายของแก้ว

“ขอหัวใจเธอมาเก็บไว้ชั่วนิรันดร์”โทโมะพูดก่อนจะเอามือจับที่หน้าอกข้างซ้ายของแก้วอย่างแผ่วเบา แก้วมองโทโมะอย่างไม่คาดคิดว่าเค้าจะพูดแบบนี้ โทโมะยิ้มก่อนจะช่วงชิงจูบอันหอมหวานของแก้วอีกครั้ง แก้วไม่ตอบสนองใดๆเพราะมัวแต่อึ้งและไม่รู้ว่าที่เค้าพูดนี้เชื่อได้ไหม เพราะเค้ากำลังจะแต่งงาน

“ชั้นไม่ให้!!”โทโมะที่กำลังวนเวียนอยู่กับคอขาวได้ยินเสียงสาวน้อยร้องขึ้นก็เงยหน้าขึ้นมอง

“ทำไม”ชายหนุ่มทำหน้าเหมือนทองไม่รู้ร้อน เลิกคิ้วสูงแล้วก้มลงจูบปากของแก้วอีกครั้ง

“นายกำลังจะแต่งงาน มีครอบครัว มีภรรยา ทำไมนายต้องมาพูดแบบนี้กับชั้นด้วย กี่ครั้งแล้วที่ชั้นรักนายและนายทำให้ชั้นต้องเจ็บ กี่ครั้งแล้วโทโมะ”แก้วพูดขึ้นน้ำตาที่เอ่ออยู่นานก็ไหลลง

“ทั้งหมดมันเกิดจากเธอเล่นอะไรบ้าๆกับเพื่อนของเธอ และก็ยังทิ้งชั้นไปเอง เรื่องทั้งหมดมันเกิดจากเธอเพียงคนเดียว ชั้นไม่ผิดอะไรเลย ถ้าเธอไม่ทิ้งชั้นไปเราจะไม่มีอุปสรรคอะไรเกิดขึ้นแม้แต่อย่างเดียว”โทโมะพูดขึ้น

“พอชั้นกลับมารักเธอ เธอก็ทิ้งชั้นไปอีกครั้ง จนชั้นมารักเธอครั้งนี้ เธอจะทิ้งชั้นไปอีกไหม”โทโมะก้มลงจุมผิตบริเวณหน้าผากของแก้วอย่างเบาบาง

“แล้วทำไมนายต้องไปคบกับเนย นายกำลังจะแต่งงาน นายจะให้ชั้นไปเป็นเมียน้อยของนายจริงๆงั้นหรือไง”แก้วพูดขึ้น

“เมียน้อยหรอ...ไม่มีทาง อย่างชั้นมันต้องมีคนรักเพียงคนเดียว คนคนนั้นคือเธอ...ส่วนเนย ที่ชั้นต้องแต่งงานด้วยเพราะเนยตั้งท้องกับจองเบ แฟนเก่าเธอที่ทิ้งไปอยู่เกาหลี เธอขอให้ชั้นช่วย ชั้นจำเป็น แต่ชั้นสัญญาว่าจะไม่มีงานแต่งนี้เกิดขึ้นแน่นอน”โทโมะพูดขึ้น

“แล้วจะให้ชั้นเชื่อนายได้ยังไง”แก้วถาม

“อย่าเชื่อชั้นที่คำพูด แต่จงเชื่อชั้นทีใจ”เค้าบอกก่อนจะยิ้มอย่างเบาๆและเปลี่ยนมาเป็นหน้าเครียด

“แต่เธอต้องถูกลงโทษ ทำไมต้องทำแบบนั้นกับไอ้หน้าลิง”เค้าบอกก่อนจะจูบแก้วอย่างเร่าร้อนจนหนำใจ

“อื้อ..แฮ่กๆ ไอ้บ้า ป๊อปปี้ขอร้องให้ชั้นช่วยมีอะไรกับเค้า ชั้นก็ไม่รู้ว่าทำไม ชั้นพยายามจะบอกเค้าแล้วแต่เค้าไม่ฟังชั้นพร้อมกับรุกรานชั้นอย่างเดียว จนชั้นไม่สนใจ อาจเพราะอยากประชดตัวเองเลยตกลงไป”แก้วพูดก่อนจะพยายามดันโทโมะออก

“งั้นชั้นจะไปกระทืบมัน”โทโมะทำท่าจะลุกไปแต่แก้วห้ามไว้ทัน

“อย่า..นายรู้ไหม ช่วงเวลาที่ชั้นร้องไห้ เวลาที่นายไม่อยู่ มีเพียงเค้าเท่านั้นที่อยู่ข้างชั้นเสมอ”แก้วพูดขึ้น

“งั้นชั้นจะเคลียกับมันทีหลัง แต่เคลียแน่ ส่วนตอนนี้ขอเคลียใจตัวเองกับเธอก่อนแล้วกัน”โทโมะเปลี่ยนมาเป็นสีหน้าหื่นกามทันทีแล้วพุ่งเข้าใส่แก้วอย่างไว

“เดี๋ยวๆที่รักคะ สัญญากับแก้วก่อนได้ไหมว่าจะไม่ทิ้งแก้วไปไหนอีก”แก้วพูดแล้วไล้นิ้วไปที่ปากของโทโมะ

“สัญญาครับ...แก้วก็ต้องสัญญานะว่าจะไม่ทิ้งพี่ไปไหนอีก”โทโมะบอกแล้วยิ้ม

“ได้ แก้วสัญญาคะ”แก้วพูดก่อนจะเอามือคล้องคอโทโมะแล้วจูบปากโทโมะอย่างดูดดื่ม อาภรณ์ของทั้งคู่ถูกปลดออกโดยฝีมือของทั้งสอง ถอดให้กันและกัน กายชายทรอดลึกไปในกายสาวอย่างโหยหา แก้วเกร็งตัวแน่นและเม้มปาก

“พี่โมะ...แก้วเจ็บ ><”แก้วจิกหลังชายหนุ่มเพื่อระงับอารมณ์เจ็บ

“พี่พยายามแล้วนะ”โทโมะพยายามแผ่วเบาแต่มันก็ทรมานตัวเองยิ่งนัก เขาเองก็เจ็บปวดไม่ต่างกัน

“อื้มมมม”แก้วหลับตาสนิทรับความเจ็บปวดที่เต็มไปด้วยรักอย่างพอใจ

บทเพลงแห่งรักของทั้งคู่จู่โจมกันแรงขึ้นจนค่อนสว่าง

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

NC แล้วนะ แต่หื่นน้อยๆก่อน ตอนอื่นค่อยหนัก

555+ มาหื่นกันตอนกลางคืนนี่หละ 555

ฝันดีนะฮะๆๆ Muah!!