ความแค้น NC

7.6

เขียนโดย chocobunnylove

วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.38 น.

  13 chapter
  97 วิจารณ์
  38.80K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ผับแห่งหนึ่ง 

 

โรงแรมในตัวผับ

 

" อ๊าาาาาาาาาาาาา เร็วอีกค่ะ อ๊ะๆๆๆๆ อ๊าา สุดยอดเลยค่ะ " เสียงผู้หญิงครางออกมายาวและรู้สึกมีความสุขมากๆเธอ

กำลังมีความสุขกับผู้ชายคนนึงที่สอดแกนกลางเข้าไปในช่องรักโดยป้องกันเรียบร้อยแล้ว เขากำลังดูดดื่มกับอกสวย

ของเธอ และจู่ๆก็นึกสนุกอยากแกล้งคนที่กำลังมีความสุขอยู่ให้อารมณ์ค้าง เลยถอดแกนกลางออกและนอนหันหลัง

 

" ผมเมื่อยละ นอนดีกว่า " ร่างสูงบอก แต่จริงๆตัวเองก็ยังไม่เสร็จ แค่อยากแกล้งหญิงสาวดูเฉยๆ

 

" อ๊าาา อย่าแกล้งกันสิค่ะโทโมะ ลิซซี่ไม่ไหวแล้วนะ " หญิงสาวที่มีชื่อว่าลิซซี่โอดโอยเพราะเธอกำลังมีความสุข

กับชายหนุ่มที่มีชื่อว่า โทโมะ เขาต้องการจะแกล้งหญิงสาวแล้วให้หญิงสาวช่วยตัวเอง

 

" ถ้ายังไม่เสร็จก็ทำเองสิ ฮึฮึ " ร่างสูงยิ้มอย่างยั่วยวนทำให้หญิงสาวหน้าแดงขึ้นมาทันที

 

" อย่าท้าลิซซี่นะค่ะ ฮิฮิ " หญิงสาวลุกขึ้นและไปนั่งบนตัวร่างสูงก่อนที่จะรูดแกนกลางขึ้นๆลงๆ แล้วถอดถุงยาง

ออก เพราะเธอทานยาคุมมาแล้วเลยไม่จำเป็นต้องใช้ถุงยาง พอถอดออกเธอก็รูดขึ้นรูดลง ทำอย่างนั้นเรื่อยๆ

 

" อ๊าาาาาา อืมมมม ลิซซี่ เธอร้ายมากนะ ฮึฮึ อ๊าาา " จากนั้นลิซซี่ก็ไปนั่งบนตัวร่างสูงและค่อยๆจับแกนกลางของ

ร่างสูง และสอดมันเข้าไปในช่องรัก จากนั้นเธอก็เริ่มขยับตัวขึ้นๆลงๆไปเรื่อยๆ อย่างแรง และเร็วขึ้นๆเรื่อยๆ

 

มือของร่างสูงก็บีบเคล้นคลึงอกงามนั้น

 

" อ๊ะๆๆๆๆๆ ไม่ไหวแล้วโทโมะ ลิซซี่ไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊าาาาาาา " หญิงสาวบอกร่างสูงเมื่อเธอไม่ไหวแล้วและเสร็จ

กันไปทั้งคู่ ทั้งคู่ต่างนอนด้วยกันและมีความสุขกันไป

 

กลับมาสู่ปัจจุบัน

 

บ้านไทยานนท์

 

พ่อโทโมะ : แกไปไหนมาไอ่โมะ ทำไมเมื่อคืนไม่กลับบ้าน

 

โทโมะ : เรื่องของผม

 

พ่อโทโมะ : แกชักจะเอาใหญ่แล้วนะไอ่โมะ

 

โทโมะ : หึ ผมเป็นอย่างนั้นตั้งแต่ที่พ่อทิ้งแม่ไปไงล่ะ ไหนละเมียใหม่พ่อ ขอดูหน้าหน่อยได้มั้ย หึ

 

พ่อโทโมะ : พูดให้ดีๆนะไอ่โมะ ฉันเลี้ยงแกมาแต่เล็ก อีกอย่าง ฉันไม่ได้..

 

โทโมะ : พ่อกำลังจะบอกใช่ไหมว่าพ่อไม่ได้ทิ้งแม่ไป แต่แม่ทิ้งพ่อไป หึ ผมไม่เคยเชื่อเลยพ่อ เป็นไปไม่ได้แน่

พ่อนั่นแหละที่ทิ้งแม่ไปหาเมียใหม่ !

 

เพี้ยะ ! [ เขาตบหน้าโทโมะอย่างแรงพี่เขาพูดด้วยคำพูดที่ไม่สุภาพแบบนั้น ]

 

โทโมะ : หึ ผมเกลียดพ่อ ! [ วิ่งขึ้นไปบนห้อง ]

 

พ่อโทโมะ : ซักวันแกจะรู้เองว่าใครที่ทิ้งพ่อไป.....

 

บ้านศิริมงคลสกุล [ ครอบครัวแก้วก็เป็นครอบครัวที่ใหญ่เลยทีเดียว แต่พ่อของแก้วได้จากแก้วไปแล้วจึงทำให้

แม่ของแก้วได้พอกับคนๆหนึ่งที่เข้ามาในชีวิตแม่ของแก้ว และทำให้เขามีความสุข ซึ่งท่านก็รักและเอ็นดูแก้ว

เหมือนลูกตัวเองแท้ๆเลยทีเดียว ]

 

แม่แก้ว : ลูก เดี๋ยววันนี้เราจะย้ายไปอยู่บ้านเขานะลูก

 

แก้ว : คุณอาหรอค่ะแม่ แล้วบ้านหลังนี้ล่ะ

 

แม่แก้ว : หลังนี้ก็ไว้ให้แก้วอีกไงลูก เผื่อมีสามี ฮึฮึ

 

แก้ว : ไม่มีหรอกแม่ ฮ่าๆๆๆ 

 

แม่แก้ว : เก็บของเร็วลูก เดี๋ยวเขาจะมารับแล้ว

 

แก้ว : ค่ะแม่ แต่แก้วอยากอยู่หลังนี้มากกว่า

 

แม่แก้ว : ลองไปอยู่เถอะลูก [ ยิ้มให้แก้ว แก้วเลยใจอ่อนเพราะรักแม่มาก ]

 

แก้ว : แม่ไม่กลัวลูกชายคุณอาหรอ

 

แม่แก้ว : ไม่หรอกลูก เดี๋ยวก็เข้ากันได้ดี

 

แก้ว : จ้ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา