Love me!! นายรักฉันได้ไหม ?
TK_only
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 6
“เอ่อ คือ ช่วยแกล้งเป็นแฟนเพื่อนพี่หน่อยได้มั้ย”แล้วฉันก็ตัดสินใจพูดมันออกไป
“ห๊า!! เป็นแฟนเพื่อนพี่”แบมตะโกน
“ใช่ คือว่าเขาโดนบังคับให้หมั้นอ่ะ”
“แต่ว่าแบม...”
“ช่วยพี่หน่อยนะ ช่วยเป็นแฟนมันหน่อย”
“ก็ได้ค่ะ ถึงแบมจะมีคนที่ชอบแล้วก็เถอะ”แบมพูดเสียงเศร้าๆ
“อ่า งั้นไม่ต้องช่วยก็ได้นะ ว่าแต่แบมชอบใครหรอ”ฉันถามออกไป ดูไม่อยากรู้เลย
“ไม่เป็นไรแบมจะช่วย แบมไม่รู้หรอกว่าเขาเป็นใคร แต่เค้าอยู่โรงเรียนเดียวกันกับพี่นะ” ใครกันว่ะ!
“อ่อ ถึงบ้านพี่แล้ว แบมเข้าบ้านไปก่อนนะเดี๋ยวพี่เอารถไปเก็บ” ฉันบอก แบมพยักหน้ารับก่อนจะเดินเข้าบ้านไป ส่วนฉันก็เอาจักรยานไปเก็บแล้วตามเข้าไปในบ้าน
“แบม เป็นไรอ่ะยืนนิ่งเชียว แล้วมองอะไรอยู่อะ”ฉันถามแบม แต่แบมไม่ตอบ ฉันเลยมองตามสายตาของแบม นั่นมันเควินหนิ มาถึงแล้วหรอ
“พะ พี่แก้ว นั่นมันคนที่แบมชอบหนิ”ห๊า! แบมชอบเควิน เควินก็ชอบแบม อะไรมันจะไปลงตัวปานนั้น
“สวัสดีแก้ว สวัสดีครับ -///-”เควินหันหน้ามมาทางฉันก่อนจะทักฉันแล้วก็ยัยแบม
“หวัดดีเควิน นี่แบมน้องสาวแก้วเอง แบมนี่เควินเพื่อนพี่”ฉันแนะนำทั้งสองให้รู้จักกัน
“สะ สวัสดีค่ะ”แบมพูด เควินไม่ตอบอะไรเพียงแค่ยิ้มให้
“คนนี้ไงที่พี่บอกให้ช่วย”แล้วฉันกระซิบบอกแบม แล้วแบมก็ยิ่งนิ่งเข้าไปอีก
“คุณหนูมาแล้วหรอค่ะ อาหารเสร็จพอดีเลย เดี๋ยวนมจะไปตามสองหนุ่มก่อนนะค่ะ”แม่นมบอก
“เดี๋ยวแก้วไปเองค่ะ แบมกับเควินไปรอที่โต๊ะอาหาเลยนะ เดี๋ยวแก้วมา”ฉันบอกแล้วเดินออกมา
ตอนนี้ฉันเดินออกจากบ้านมาก่อนจะตรงไปยังบ้านข้างๆ ยืนรออยู่สักพักยามที่บ้านของโทโมะก็เปิดประตูให้ แล้วฉันก็กำลังจะเดินเข้าไปในบ้านของโทโมะ ทำไมสร้างบ้านกว้างขนาดนี้ว่ะเนี่ย แล้วทำไมฉันไม่ไปเข้าประตูข้างเนี่ย แต่สนามบ้านโทโมะสวยชะมัดเลย เดินมาสักพักก็มาถึงหน้าบ้านแล้ว แล้วฉันก็เดินเข้ามาในบ้าน เจอสองพี่น้องนั่งเล่นเกมอยู่ที่ห้องนั่งเล่นอย่างเมามันส์ - -*
“โมะเม๊ะ ธามไท~”ฉันเรียกทั้งสอง
“อ้ากกก เป็นไปไม่ได้”โทโมะพูด อะไรว่ะ -*-
“ฮ่าๆๆ พี่แพ้แล้ว” ยัง ยังไม่สนใจฉันอีก
“แกโกง”ยังไม่หยุด
“ผมไม่ได้โกงพี่แพ้เองต่างหาก”ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ
“แกกะ....”โทโมะยังพูดไม่จบฉันก็แทรกขึ้น
“นี่!!! สนใจกันบ้างสิ จะมาชวนไปทานข้าวที่บ้าน เห็นว่าคุณลุงคุณป้าไม่อยู่ ถ้าไม่ไปก็อยู่นี่ เล่นเกมอยู่นั่นแหละ ไปแล้ว~”ฉันร่ายยาวก่อนจะเดินออกมาจากบ้านของโทโมะ
“เฮ้ยย รอด้วยยย”แล้วฉันก็ได้ยินเสียงของทั้งสองตะโกนออกมา ชิ ไม่รอหรอก
“แฮ่กๆ ใครมันทำบ้านกว้างขนาดนี้ว่ะ เหนื่อยชะมัด แก้วรอโมะด้วย”แล้วทั้งสองก็วิ่งตามฉันจนทัน แล้วก็มายืนบ่น - -*
“เลิกบ่นได้แล้ว!”ฉันพูดออกไป
“ฮ่าๆๆๆ สมน้ำหน้า”ธามไทพูด
“ธามก็ด้วย”
“ฮ่าๆๆ โดนเหมือนกันแหละ” - -*
ตอนนี้ทั้งสามก็เดินมาจนถึงบ้านฉันแล้วล่ะ แต่ต้องเดินเข้าอีกอีกสักหน่อยค่อยจะถึงตัวบ้าน หน้าบ้านฉันมันจะมีสนามหญ้าแล้วก็มีน้ำพุ แล้วก็บ่อปลา ที่บ่อปลาก็จะมีชิงช้าด้วยล่ะ J
“แบมมาด้วยนะ”ฉันพูดขึ้น
“จริงหรอพี่แก้ว”ธามพูด
“อืม อยู่ในห้องอาหารอ่ะ”เมื่อฉันพูดจบธามก็วิ่งเข้าไปในห้องอาหาร แล้วฉันกับโทโมะก็เดินตามเข้าไป
ห้องอาหาร
“ยัยอ้วน!!!!”เสียงธามไทอีกนั่นแหละ แบมกับธามเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ แต่ที่ไม่เรียนที่เดียวกันเพราะแบมไม่ชอบพวกคนรวย คุณหนู ทั้งที่ตัวเองก็เป็นคุณหนู แต่แบมบอกว่าคนพวกนั้นชอบเฟค ไม่จริงใจ
“ไอ้ลิง”แล้วเสียงก็แบมก็ตามมา
“แก้วมาแล้วหรอ”เควินถาม
“แล้วเห็นว่ามายังล่ะ”ฉันตอบกลับอย่างกวนๆ
“กวน เดี๋ยวสั่งประหารเลย”เควินพูด ฉันเพิ่งรู้ว่าเจ้าชายก็ติ๊งต๊อง - -*
“กลัวที่ไหนล่ะ โมะเม๊ะไปนั่งสิ”ฉันพูดกับเควิน ก่อนจะหันไปบอกโทโมะที่ยืนอยู่ข้างๆฉัน
ฉันนั่งหัวโต๊ะ โทโมะนั่งข้างฉันด้านขวา ข้างโทโมะก็มีธามไท เควินนั่งตรงข้ามกับโทโมะส่วนแบมนั่งตรงข้ามกับธามไท
“ตักข้าวเลยค่ะ”ฉันสั่งแม่บ้านที่ยืนอยู่มุมห้อง
“เดี๋ยวมานะ”ฉันพูดแล้วลุกขึ้น ก่อนจะลากเควินออกมาด้วย
“เป็นไงบ้าง”ฉันถาม
“เควินไม่กล้าบอก”เควินพูดเสียงเบา
“เอาน่า แบมชอบเควินนะ”ฉันพูด
“จริงหรอ แก้วรู้ได้ไงอ่ะ”
“แบมบอกแก้ว เควินรีบๆบอกแบมล่ะ เดี๋ยวจะเปลี่ยนใจเอาเสียก่อน”ฉันบอกเควินไปก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้องอาหารเดิมเหมือน
“ไปไหนมา”ทันทีที่เดินเข้ามาโทโมะก็ถามทันที
“ไม่มีอะไรหรอก ทานข้าวกันดีกว่านะ”ฉันบอกปัดๆไป
_____________________________________________________________
ตอนที่ 6 มาแล้ววววว
เม้นๆ โหวตๆ ให้หน่อยนะครับ นะคร้าบบ ' :) [ฟอ'เฟิร์น]
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
