รู้ไว้ซะ...ฉันไม่เต็มใจรักนาย!!

10.0

เขียนโดย tomokaewreal

วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 08.20 น.

  44 ตอน
  58 วิจารณ์
  71.72K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

37)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 37


ผ่านไปสักพัก
หวายหายไปไหนเนี่ย
แก้วคิดในใจพลางค่อยๆเดินหาเพื่อนตัวเองลึกไปเรื่อยๆ
พรวดดดดด !!!
“ แฮ่ !! ” O_O
“ กรี๊ดดด !!! ”
“ เฮ้ยๆ ฉันเองแก้ว !! ”
“ โถ่ ยัยพยูน เล่นอะไรงี้วะ ตกใจหมด ”
“ ขอโทษน้า ”
“ เชอะ งอนแล้ว ” ฉันสะบัดหน้าไปอีกทาง
“ งอนเหรอ ทำไงดี ๆ .................................................. ให้พี่โทโมะหอมแก้มแก 10 ครั้ง แถมด้วยจูบอีก 5 ที เอามั้ย เดี๋ยวไปบอกให้ ”
หวายทำท่าจะขึ้นฝั่ง
“ ไม่เอาเว้ย ไอ้บ้า !! ” จะยอมให้ยัยหวายแกล้งฟรีๆหรอ ไม่มีทาง ........... ปิ๊ง !! คิดอะไรดีๆออก แกล้งคนเล่นดีกว่า เหอๆ คนนิสัยดีก็งี้แหละ โอ๊ย !!!!..............................

“ อ้าว แก้วหายไปไหนอ่ะ เมื่อกี๊ยังตามเรามาอยู่เลยนี่ ” “ พี่โทโมะ แก้วล่ะ ”
หวายเดินมาถามโทโมะที่นั่งกินอะไรสักอย่างอยู่
“ จะไปรู้หรอไม่ได้ตัวติดกัน ”
“ เฟย์เห็นแก้วมั้ย ”
“ หึ ”
“ สองคนนี้ล่ะ ”
“ ไม่เห็น ”
“ ซวยแล้ว หรือว่ายัยแก้วจะจมน้ำ ”
“ เป็นไปไม่ได้หรอก แก้วว่ายน้ำเก่งจะตาย ” โทโมะ
“ เก่งแค่ไหนแต่ถ้าเกิดเป็นตะคริวขึ้นมาก็จมได้นะ ” กวิน
“ อย่าบอกนะว่า ”
“ แก้ว !! ”
พอรู้ดังนั้นทุกคนรีบวิ่งไปทันที

FAYE TALK
“ แก้ว แกอยู่ไหน !!!! ”
“ ไอผู้ชายสามคนนี้จะมัวยืนเอ๋อทำไม ไปช่วยกันหาสิ !!!! ” ฉันตะโกน

“ เจอมั้ยเขื่อน !!! ” ฉันถามเขื่อนที่โผล่ขึ้นมาอีกครั้ง
“ ไม่เจอ ! ”
“ กวินเจอแก้วมั้ย ”
“ ยังไม่เจอเลย หาจะทั่วแล้วนะ ”
“ หวาย ลองไปดูตรงนั้นกันเผื่อแก้วจะขึ้นมาเดินเล่น คิดในแง่ดีไว้ก่อนนะหวาย ”
“ แต่มันก็ไม่น่าจะไวขนาดนั้นนะเฟย์ แล้วที่นี่ก็มีแต่ป่ากับน้ำตก ” หวายเริ่มเสียงสั่น
“ แก้ว !!!! ทุกคน เจอแก้วแล้ว !!! ”
โทโมะรีบพาแก้วที่ไม่ได้สติขึ้นมาบนฝั่ง
“ ฉันไม่น่าไปแกล้งแก้วแบบนั้นเลย ฮึก ... ฮือ ๆ ๆ T^T ”
“ อย่าโทษตัวเองสิหวาย ไม่ใช่ความผิดแกหรอก ” กวิน
“ จะช้าอยู่ไย ผายปอดเลยสิไอโมะ เม้าส์ทูเมาส์อ่ะ อยากให้แก้วตายหรือไง ” เขื่อน
“ ถ้าไม่ทำผมทำเองนะ ” กวินขยับตัวเข้ามา
“ ไม่ต้อง ”
โทโมะค่อยๆก้มตัวลงไปจนริมฝีปากแนบติดแก้ว ........................ จนผ่านไปหลายนาทีจึงผละออก
( ผายปอดเขาทำกันยังไงอ่า เคยดูแต่ในละคร เลยแต่งไม่เป็น )
“ แค่ก ๆ ”
“ แก้วฟื้นแล้ว !!! ” กวิน
“ ฉันขอโทษ ฮือ.....ฮือ ” หวาย
“ พาไปบ้านก่อนเร็ว ” เขื่อน

KAEW TALK
“ ตกลงว่าแกเป็นอะไรเหรอแก้ว ” หวาย (หายเศร้าไวมาก)
“ .... ตะคริว ”
“ เห็นมั้ยล่ะ ต่อให้เก่งแค่ไหนก็แพ้ตะคริว ” กวิน
“ ถ้าช่วยไม่ทันนี่ โห ไม่อยากจะคิด ” เขื่อน
“ ช่วยยังไง ?? ”
“ อยากรู้จริงง่ะ ” “ ไปถามคนนั้นดูสิ ” เฟย์ชี้ไปที่โทโมะ ซึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่
“ ทำไมต้องเจาะจงว่าเป็นโทโมะ คนอื่นมีตั้งเยอะแยะ ”
“ เอาเหอะน่า เค้ารู้ดี ”
“ มีพิรุธนะ ” “ ถามกวินก็ด้ายยยย ”
“ ม่ายบอก ” กวิน
“ ถ้าไม่บอกฉันจะโกรธแกไปตลอดปีตลอดชาติ ทำอะไรไม่ประสบความสำเร็จ แฟนทิ้ง หมาตาย แล้วก็... ”
“ STOP !! พอแล้ว บอกก็ได้ ”
“ ก็บอกสักทีสิ ”
“ เวลาแกดูละคร ตอนนางเอกจมน้ำพระเอกจะทำยังไง ”
“ ผายปอดไง ”
“ แบบนั้นแหละ ”
“ O[]O ” พอจะรู้แล้วว่าทำไมต้องเจาะจง

TOMO TALK
ทำไมเราต้องรู้สึกแปลกๆกับยัยนี่ด้วยวะ ทั้งที่เมื่อก่อนก็ไม่เป็น คงไม่ได้ชอบหรอกนะ
“ เฮ้ยยยย !! ทำไรน่ะ ”
“ O_O ” ยัยบ้าเอ๊ย มาไม่ให้สุ้มให้เสียง ตกใจหมด
“ นายทำหน้าตกใจแล้วตลกดีเนอะ ฮ่าๆๆ ”
“ เงียบไปเลย ”
“ ตกลงทำอะไรอยู่เนี่ย ”
“ ซักผ้ามั้ง ก็เห็นอยู่นี่ว่าชงกาแฟ ”
“ จะใส่น้ำตาลให้หมดขวดเลยว่างั้น ฉันเพิ่งรู้ว่านายชอบกินกาแฟหวานๆ ”
“ หะ .................. อืม ชอบ ” ซะที่ไหนเล่า กลบเกลื่อนไปก่อน เดี๋ยวหาว่าเราเหม่อคิดถึงใครอีก “ ~ รักนะแต่ไม่แสดงออก ไม่ให้รู้หรอก แอบรู้สึกในใจฝืนทำในสิ่งที่ยากจริงๆ สวนทางหัวใจรักนะแต่ไม่ต้องการบอก ไม่จำเป็นหรอก เก็บคำพูดนี้ไว้ถ้าเธอนั้นอยากได้ยินเมื่อไหร่ ก็มีเขาคอยพูดให้ฟังอยู่แล้ว ~ ”

KAEW TALK
“ เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก ” อยู่ดีๆก็ร้องเพลง
“ ร้องเพลงไม่ได้ว่างั้น ”
“ ฉันเพิ่งรู้ว่านาย.... ”
“ ร้องเพลงเพราะ ”
โทโมะรีบพูดแทรก
“ ร้องเพลงห่วยแตกกว่านายเขื่อนอีก ”
“ ..................... ใช่สิ !! ใครมันจะไปร้องเพราะเหมือนเธอล่ะ = =* ”
โทโมะพูดแล้วสะบัดหน้าไปอีกทาง
“ เชอะ !!! ทำเป็นงอน ........................เป็นตุ๊ดก็บอกมาเหอะ....................ว่าแต่ รักใครอ่ะ ~ รักนะแต่ไม่แสดงออก ~ ” ฉันทำเสียงล้อเลียน
“ ............. รักเธอนั่นแหละ !!! ” O[]O
“ หะ เมื่อกี๊นายพูดว่าอะไรนะ ”
“ พูดว่ารักเธอนั่นแหละ !! ”
“ ....... ฮ่าๆๆล้อเล่นใช่มั้ย ”
“ ไม่ได้ล้อเล่น ” โอ้วววว หน้าตาเค้าจริงจังมาก ................. ฉันฝันไป ฉันฝันอยู่ใช่มั้ย
เพี๊ยยยย !! โอ๊ยยย
“ อ้าว อาการกำเริบ ตบหน้าตัวเองอีก ”
“ ฉันไม่ได้ฝัน !!! ”
“ ก็เออนะสิ ”
“ นายบอกว่ารักฉัน ”
“ ใช่ ”
“ เลือกบรรยากาศได้ดีมากกกกกกกก (ประชดค่ะ) ในห้องครัวเนี่ยนะ ”
“ ก็เธอถามอ่ะ ”
“ โอเค ฉันผิด ”
“ แล้วเธอคิดยังไงกับฉันกันแน่ ”
~ เธอไม่อยากแต่ว่าฉันนั้นมันอยาก อยากเป็นเพื่อนของเธอ ของเธอ
เป็นแฟนแล้วมันลำบาก ~
“ แปบนึง ..........ใครโทรมาอีกวะ ”

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา