คุณแม่มือใหม่ หัวใจสีชมพูTK

9.1

เขียนโดย CrazyGirl

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.30 น.

  33 chapter
  665 วิจารณ์
  71.39K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

33) 100%(END)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 "แก้ว โมะเจ็บ โอ๊ย!"


"โทโมะ โทโมะเป็นอะไร แล้วนี่โมะอยู่ไหน"

"โมะอยู่ที่..."หลังจากรู้สถานที่ร่างบางรีบขึ้นไปเปลี่ยนชุดแล้วรีบออกจากบ้านไปทันที เมื่อมาถึงคลับที่ว่าร่างบางก็เดินตรงเข้าไปด้านใน

เอ๊ะ ทำไมมืดจัง แถมยังเงียบอีกต่างหาก ร่างบางเริ่มกลัว 

"โทโมะอยู่ไหนน่ะ โทโมะ"ร่างบางตะโกนเรียกร่างสูงแต่ก็ไม่มีการตอบรับกลับมา

"โทโมะ" 

ฟรึ่บ  ไฟภายในร้านสว่างขึ้น ร่างบางมองไปรอบๆร้านอย่างตกใจ ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเธอสังเกตเห็น
รูปเธอจำนวนมากถูกติดไว้รอบๆร้านอย่างสวยงาม มีบางรูปที่อัดเป็นรูปใหญใส่กรอบไว้อย่างดี ร่างบาง
เดินดูรูปของตัวเองก่อนที่น้ำตาจะไหลลงมา ทุกๆรูปล้วนเป็นภาพแอบถ่ายเธอในกิริยาบทต่างๆ ตั้งแต่
ตอนที่ท้องจนกระทั่งคลอด

ฟรึ่บ ใฟในร้านดับลงอีกครั้ง พร้องกับเสียงเพลง happy birthday ดังขึ้น

"happy birthday to you happy birthday to you~~~" ร่างของคนที่ทำให้เธอต้องคิดมาก
เดินเข้าหาเธอพร้อมกับเค้กก้อนใหญ่ในมือ 

"Happy birthday to you~ สุขสันต์วันเกิดครับแก้วใจ"

แก้วมองหน้าร่างสูงนิ่ง พร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินลงมาอย่างไม่ขาดสาย

"โทโมะ"

"ครับ"ดู ยังมาทำหน้าระรื่นปล่อยให่้เธอคิดมากแทบตาย

"ยังจะมายิ้มอีก"ตีแขนร่างสูงไปทีหนึ่ง 

"555 เลิกร้องไห้ได้แล้ววันเกิดทั้งทีจะร้องไห้ทำไม"

"ก็เพราะใครกันล่ะ"

"เอ้า อย่าพึ่งมากุ๊กกิ๊กกัน แก้วเป่าเทียนได้แล้ว" ฟางพูดขัดทั้งสองคน

"ใครกุ๊กกิ๊กกันฮะฟาง"แก้วหันไปแหวเพื่อนสาว

"เป่าเทียนได้แล้วแก้ว"เสียงร่างสูงย้ำขึ้นอีกครั้ง

"อืม"ร่างบางหลับตาลงอธิษฐาน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาเป่าเทียน

เย้ เสียงเพื่อนๆดังขึ้นเมื่อเทียนทุกเล่มดับลง พร้อมกับไฟในร้านสว่างขึ้น

"หายโกรธโมะนะ"ร่างสูงดึงร่างบางเข้ามากอด

"ไม่"เอ่ยเสียงเฉียบ ทำเธอร้องไห้แทบตายเธอไม่ยอมหายโกรธง่ายๆหรอก

"ทำไมอ๊า"เอ่ยเสียงอ้อนกับร่างบาง ทำเอาสี่หนุ่มเคโอกลั้นหัวเราะกันแทบตาย

"ไม่รู้"ร่างบางก็ยังคงเล่นตัว(แรงนะ:แก้ว)

"งั้นมานี่"ร่างสูงดึงมือร่างบางให้ตามมา

"นี่ภาพนี้เป็นภาพที่แก้วสวยที่สุดเลยรู้มั้ย"โทโมะถามพร้อมกับสวมกอดแก้วจากทางด้านหลัง

ร่างบางเงียบพร้อมกับมองภาพที่อยู่ตรงหน้าเธอ ภาพที่เธออุ้มลูกน้อยแนบอกทั้งสองข้าง พร้อมกับดวง
ตาที่ปิดสนิท นี่คงเป็นช่วงสองเดือนแรกหลังจากออกจากโรงพยาบาล

"โมะขอโทษที่ทำให้แก้วต้องเสียใจ แต่โมะอยากให้แก้วรู้ว่าทุกอย่างที่โทโมะทำก็เพื่อแก้วนะ"ร่างบางหัน
ไปกอดร่างสูงทันทีที่ร่างสูงพูดจบ

"ขอบคุณนะโทโมะ ขอบคุณจริงๆ"

"โมะก็ขอบคุณแก้วนะที่ดูแลโทโมะและสอนให้โทโมะรู้ว่าการรักใครสักคนมันเป็นยังไง"

ทั้งสองคนกอดกันแน่นยิ่งขึ้นเพื่อให้รู้ว่าเราจะมีกันและกันตลอดไป

"ฮิ้ว หวานกันตั้งแต่ต้นยันจบไม่เบื่อกันบ้างหรือไง"เขื่อนที่แอบดูอยู่แซวขึึ้นมา

"อย่ามาทำตัวขี้อิจฉาแบบนี้นะเขื่อน"แก้วหันไปแซวเขื่อนบ้าง

"ใครเป็นตัวอิจฉาฮะแก้ว"เขื่อนถลาเข้าไปหวังจะบีบคอร่างบาง

"หยุดเลยไอ้เขื่อน คิดจะรังแกแก้วก็ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ"โทโมะดึงแก้วเข้ามากอดอย่างหวงแหน

"อ๊าก อิจฉาโว้ย"ว่าแล้วเขื่อนก็เดินสะบัดบ๊ฮบ(????)ไปนัง่ที่โต๊ะ

"555"

"เห็นมั้ยเนี่ยตัวอิจฉาชัดๆ"ร่างบางหัยไปแลบลิ้นใส่เขื่อน

"เห็นว่านี่เป็นวันเกิดแก้วนะ ไม่งั้นนะฮึ"เขื่อนยกมือขึ้นปาดคอตัวเอง

"น่ากลัวตายแหละ แบร่"แก้วแลบลิ้นใส่เขื่อน

"ไอ้โมะแกเอาเมียแกไปเก็บเลยไป"

"555 ไปแก้ว ไปกินเค้กกัน เฟย์กับฟางอบเองเลยนะ" เฟย์ดึงมือฉันให้ไปนั่งที่โต๊ะ

ฉแต่ไอ้ค่าอุปกรณ์ทั้งหมดน่ะ เงินฉันนะ"ป๊อปปี้ว่าอย่างเซ็งๆ

"แค่นี้บ่นจะจ่ายให้มั้ย ถ้าไม่ก็เอาเงินคืนไปเลย แล้วไม่ต้องมาคุยกันอีกนะ ฟางไม่ชอบผู้ชายขี้งก"ฟางยื่นเงินให้ป๊อปปี้

"ไม่เอาจ้ะ ไม่เอา ฟางอยากได้เท่าไหร่ป๊อปจ่ายให้หมดเลยนะ" ท่าทีที่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคน

"แววกลัวเมียมาแต่ไกลเลยว่ะไอ้ป๊อป" โทโมะหันไปหัวเราะเยาะเพื่อน

"นี่แหนะว่าแต่คนอื่นเค้า คืนนี้นอนนอกห้องไปเลยนะ" แก้วบิดหูร่างสูงจนร้องโอ๊ย  ก่อนที่จะพูดสิ่งที่ทำให้ร่างสูงแทบจะลงไปดิ้น

"ไม่เอานะแก้ว โมะเคยบอกแล้วไงว่าไม่มีแก้วแล้วโทโมะจะไปกอดใคร?"

"หมอนข้าง"สั้นๆง่ายๆได้ใจความ

"555่วาแต่คนอื่นตัวเองก็เหมือนกันแหละไอ้โมะ"ป๊อปปี้ว่า

"ใครว่ากลัว แค่เกรงใจต่างหาก"

"หรอ อออออ"เพื่อนๆลากเสียงยาวอย่างไม่อยากขะเชื่อ ร่างบางนั่งมองเพื่อนๆทุกคนอย่างมีความสุข วันเกิดปีนี้เป็นวันเกิดที่ร่างบางมีความสุขมากที่สุด ซันนี่กับซันชายส์นา่จะอยู่ด้วยเนอะ เธอคงจะมีความสุขมากกว่านี้ แต่ว่าไม่เอาอ่ะสอนลูกเข้าผับเข้าบาร์แต่เด็ก ไม่ไดีๆ รอโตก่อนละกันนะลูก   ล฿กรอม๊าก่อนนะ วันนี้ม๊าขอมีความสุขกับป๊าก่อนเดี๋ยวม๊าจะกลับไปหา

 

"ม๊ารักหนูนะ รักป๊าด้วย(เดี๋ยวไม่บอกรักแล้วจะน้อยใจ)"

 

--------------------------------------------------------------------------------------------

จบแล้วค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนิยายเรื่องนี้มาจนจบนะค่ะ ขอบคุณทุกคอมเม้น

ถ้าคิดถึงไรเตอร์ให้กลับไปอ่าน รักเธอนะยัยตัวแสบ นิยายเรื่องเก่าของไรเตอร์ไปพลางๆก่อนนะค่ะ กำลังแต่งเรื่องใหม่ไว้อยู่3-4เรื่อง แต่อยากให้มันใกล้จะจบก่อนแล้วค่อยลง  (รอนะจ๊ะ )

               

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา