รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

8.8

เขียนโดย tanopa

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.06 น.

  50 chapter
  291 วิจารณ์
  72.56K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) แผนแรก ...โรแมนติกสร้างรัก..โดยป๊อปปี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนนี้พวกผมมานัดรวมพลกันที่ สนามบินกันแล้วครับ เวลามันไวมากๆใช่ไหมแน่นอนครับมันคือนิยายมันเลยรวบรัดไวมาก((บ่นจริง//ไรเตอร์)) ตอนนี้พวกผมห้ากำลังรอสามสาวอยู่ครับเห็นว่าฟางกับเฟย์รอแก้วอยู่ เพราะแก้วขึ้นไปเคลียร์ตารางงานกับธามไทอยู่

เคนตะ - ไอ่ป๊อปเมิงทำไรชักช้าว่ะวันนี้แกจะมาบอกแผนแกไม่ใช่เหรอ เงียบแบบนี้คิดไม่ออกใช่ป่ะ

จงเบ - หือ พี่นึกลุ้นว่าเราจะมีไม้เด็ดอะไรสะอีก เรามันตัวต้นคิดเลยน่ะเรื่องแผนพิชิตจงพิชิตจายแก้วเขาน่ะ

เขื่อน - พี่จงเบพิชิตใจไม่ใช่จาย แหม่อยู่เมืองไทยจะแปดปีเก้าปีอยู่แล้วยังไม่คล่องอีกเหรอ ป๊อปแกบอกมาเลยแผนๆๆ ดูสิโมะมันรอฟัง อยู่

 ในขณะที่ทุกคนหันไปมองโทโมะตามที่เขื่อนบอกนั้น ก็เห็นว่าโทโมะนั้นตั้งใจมากตั้งใจฟังเพลง

ทุกคนยกเว้นเขื่อนกับโทโมะ - ไอ่เขื่อนมันตั้งใจมากกกกกก ไอ่โมะโว๊ยยย พวกฉันช่วยแกอยู่น่ะเว้ย

 ป๊อปทนไม่ไหวรีบเดินไปหยุดตรงหน้าโทโมะแล้วนั่งตรงหน้าโทโมะ จ้องตาโทโมะจากนั้นดึงหูฟังออกจากศรีษะโทโมะทันที

ป๊อปปี้ - ไงเจ้าโมะสบายใจจริงน่ะแกพวกฉันอาสาคิดแผนดีๆให้แก แกกลับมานั่งฟังเพลงสบายใจเชิปแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน มาเลยมารวมวงกันก่อนสาวๆจะมา นี่ยังเฉยจะจีบไหมแก้วอ่ะ อยากได้เขาไหม ตามมาเช่ หึยๆต้่องให้หมีอารมณ์เสียๆ

เขื่อน - พี่หมี ของขึ้น มาเลยๆมาฟังแผนกัน

ป๊อปปี้ - โมะแก้วเขาชอบอะไรนายพอจำได้ไหม

โทโมะ - แก้วเขาชอบทะเล ชอบกีฬาทุกอย่าง ชอบคนมีเหตุผล ไม่ชอบคนเจ้าชู้ ไม่ชอบคนโกหก

เขื่อน - แกรู้ละเอียดแบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อยนึกว่าไม่รู้ๆ เหมือนตอนที่ถามว่าแก้วเมินเฉยกับแกเรื่องไร แกบอกว่าไม่รู้ ซะอีก ฮ่าๆๆๆๆ

เคนตะ - แล้วป๊อปนายคิดแผนอะไรได้บอกมาดิ 

ป๊อปปี้ - คืองี้น่ะ ฉันคิดว่า ผู้หญิงยังไงก็ต้องแพ้ความโรแมนติกอยู่ดีต่อให้ห้าวแค่ไหนก็ต้องแพ้บรรยากาศ คืองี้อย่ามองหน้าแบบ งง กันดิ ฉันกำลังจะบอกขั้นตอนแผนอยู่ พอเราถึงเชียงใหม่ตอนสองทุ่มกว่าๆใช่ป่ะ พี่ๆทีมงานทางนู่นเขาจัดให้เราพิเศษคือ ตอนสามทุ่มเขาจะพาเราเข้า ซูอควาเลี่ยมรอบมิดไนท์ ฉันก็เลยว่ามันเข้าล็อค ให้เจ้าโมะพาแก้วไป สารภาพรัก กลางอุโมงค์ไง แล้วจะมีปลามาเป็นพยานให้พวกมันไง

จงเบ - อืม ...... เข้าท่าน่ะแต่จะได้ผลเหรอ เฟย์กับฟางเกาะแก้วอย่างกะปลิง

เขื่อน - เฟย์ไม่ต้องห่วงพี่ เขื่อนน้อยจัดการได้แต่ฟาง ป๊อปฉันว่าแกต้องกันๆฟางน้อยแกไว้ด้วยล่ะอย่าให้ทำแผลแกพังก่อนเจ้าโมะได้บอกรัก 

เคนตะ - น่าสนุกแล้วสิน่ะงานนี้ เฮ้ยสาวๆมาแล้ว 

จากนั้นไม่นานสามสาวก็เดินทางมาถึง พวกเราเลยพากันไปเช็คอินที่เค้าเตอร์แล้วเข้าไปยังห้องพักรอขึ้นเครื่องเพื่อเดินทางไปเชียงใหม่ ผมแอบสังเกตเห็นเจ้าโมะมันพยายามเข้าใกล้น้องแก้ว แต่น้องแก้วกลับนิ่งเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย เขื่อนกับน้องเฟย์ก็กินขนมกันอย่างเดียว น้องฟางกับเจ้าป๊อปก็คุยกันสนุกจนลืมไปว่าพวกเราอยู่กันแปดคนน่ะครับ เคนตะอย่าพูดถึงนั่งเล่นเกมส์ของมันคนเดียวไม่ชวนผมเลย ผมไม่เข้าใจว่าเหตุการณ์อะไรเมื่อ สามปีก่อนที่ทำให้แก้ว เขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ผมแค่รู้ๆมาว่า แก้วเคยพบกับแม่โทโมะมาครั้งหนึ่งซึ่งเป็นครั้งเดียวที่แก้วไม่เอ่ยถึงแม่โทโมะอีกเลย............

เฟย์ - แก้วเฟย์มีเรื่องจะถาม เป้งที่มาหาแก้วก่อนที่แก้วจะมาสนามบิน ใช่เป้งคนที่พวกเฟย์เคยเจอตอนไปส่งแก้วที่สนามบินใช่ป่ะ 

ฟาง - คนที่สูงๆขาวๆหล่อๆใช่ป่ะ ถ้าจำไม่ผิดน่ะ เขาเอาอะไรมาให้แก้วเหรอ สองคนนี่น่ะยังไงๆอยู่น่ะนี่ 

แก้ว - มันเอาเสื้อมาให้ไม่มีไรหรอก พวกแกคิดมากกกกกกกก ไปเหอะได้เวลาขึ้นเครื่องแล้วพี่ๆค่ะเราเดินทางได้แล้วค่ะ พี่โทโมะๆตื่นๆจะนอนอีกนานไหม เดินทางได้แล้วค่ะ

เวลาผ่านไป ชั่วโมงครึ่ง ถึงเชียงใหม่แล้วววววว

กรี๊ดดดดดดดดดด พี่เขื่อน พี่โทโมะ พี่เคนตะ พี่ป๊อปปี้ พี่จงเบ กร๊ดดดดดดดดดดดด หล่อจังเลย เสียงบรรดาแฟนคลับที่มารอตอนรับนักร้องของตนที่สนามบินดังขึ้น

เขื่อน - แล้วเจอกันที่คอนเสริ์ตน่ะครับน้องๆ พวกพี่ขอตัวก่อนน่ะครับ

ป๊อปปี้ - แล้วเจอกันครับ ขอบคุณครับ

ทีมงาน - เอาล่ะค่ะครบแปดท่านแล้วน่ะค่ะ เดี๋ยวขอแนะนำตัวก่อนน่ะค่ะ พี่ชื่อกวางน่ะค่ะ พี่จะเป็นคนประสานงานกับน้อง....น้องแก้วตัวแทนพี่เอกน่ะค่ะ พี่จะดูแลพวกน้องทั้งแปดคนเป็นเวลาสองวันน่ะค่ะคือวันนี้กับพรุ่งนี้ เดี๋ยวพี่จะขอคุยเรื่องตารางงานกับน้องแก้วอีกทีน่ะค่ะ

เขื่อน - พี่กวางคนสวยคร๊าบบบบ พวกผมจะต้องเช็คอินที่โรงแรมก่อนหรือว่าเราไปที่อื่นก่อนครับ

พี่กวาง - ดูเวลาแล้วพี่ว่าเราคงเข้าโรงแรมไม่ทันแล้วล่ะค่ะ พี่จะขอพาน้องๆไปเที่ยวตามที่บริษัทของพี่บอกไปน่ะค่ะ พี่จะรอน้องๆที่รถ เราจะมีไกด์ของอควาเลี่ยม รอน้องอยู่ที่ทางเข้าน่ะค่ะ

เมื่อถึงที่หมายแล้ว พวกผมก็รีบสะกิดกันทันที ป๊อปเดินไปคุยกับผู้แนะนำว่าจะขอเวลาส่วนตัวไม่ได้รังเกลียดที่จะมีคนนำทางหรอกเพียงแต่ต้องการเดินกันเพียงแปดคน ทีแรกพนักงานไม่ยอมเพราะเป็นกฎของอควาเลี่ยมแต่ด้วยฝีปากของป๊อปปี้จึงเป็นอันตกลงว่าจะมีเพียงแต่พวกเขาเท่านั้น

ป๊อปปี้ - เฮ้ยโมะตามแผนเลยน่ะมึง เดี๋ยวฉันกับไอ่เขื่อนจะไปดักสองสาวนั้นก่อน

โทโมะ - ขอบใจเว้ย

ทุกคนยกเว้นโทโมะ - สู้ๆ ขอให้โชคดี 

ป๊อปปี้ - ฟาง มาหาพี่หน่อยเฟย์ด้วยครับมาหาพี่กับเขื่อนครับ

ฟาง - มีอะไรเหรอค่ะพี่ป๊อปทำไมพี่กับพี่เขื่อนถึงเรียกแค่เราสองคน เดี๋ยวฟางไปเรียกแก้วก่อน

ป๊อปปี้ - ม่ายยยยยต๊อง พี่บอกให้พวกเราสองคนมาอยู่กับพวกพี่ปล่อยแก้วเขาเดียวคนเดียวพวกพี่....

เขื่อน - พี่จะบอกว่าโมะมันจะสารภาพรักแก้ว

ฟาง/เฟย์ - อะไรน่ะสารภาพรักแก้ว พี่โทโมะน่ะเหรอกะก...........

เขื่อน/ป๊อปปี้ - ชูว์์์์ เงียบสิครับ(รีบเอามือปิดปากสองสาวทันที) ปล่อยให้โทโมะมันได้ทำในสิ่งที่มันอัดอั้นก่อนน่ะ 

 จากนั้นสองสาวรีบนำทีมตามแอบดูแก้วกับโทโมะทันที

แก้ว - เฟย์ ฟางดูปลาฉลามวาฬดิตัวโตชมัดเลย สวยเนอะทะเลยามค่ำคืนนี้ นี่ถ้าแก้วได้มาเดินแบบนี้กับคนที่ชอบคงจะดีน่ะ เฟย์ ฟาง ว่าไงทำไม......(ในจังหวะที่แก้วหันกับไปนั้นก็ชนกับโทโมะทันที)

โทโมะ - แก้วชอบเหรอครับ พี่ก็ชอบเหมือนกัน อย่ารีบหนีพี่ไปสิครับ คุยกับพี่ก่อน

แก้ว - ปล่อยมือแก้วด้วยค่ะ 

โทโมะ - ถ้าปล่อยแล้วแก้วหนีพี่ไปอีก พี่ไม่ปล่อยหรอก พี่อยากคุยกับแก้ว แก้วชอบหลบหน้าพี่ ไม่ต้องบอกเลยว่าแก้วไม่มีอะไรจะคุยกับพี่แก้วฟังพี่หน่อยน่ะครับคนดี แก้วพี่ทำอะไรผิด พี่ทำอะไรให้แก้วไม่พอใจพี่เหรอครับ ทำไมไม่เอาน่ะครับ แก้วเงียบไปแบบนี้พี่ไม่ชอบเลย 

แก้ว - ปล่อยค่ะ แก้วบอกให้ปล่อย พี่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยน่ะค่ะ พี่ไม่ผิด แก้วผิดเองที่แก้วใจง่ายไปต่างหาก แก้วผิดที่เข้าข้างตัวเอง 

โทโมะ - ยังไงพี่ไม่เข้าใจ เรากับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมครับ แก้ว

แก้ว - พี่หมายความว่าไงที่ว่ามาเป็นเหมือนเดิม แก้วไม่เข้าใจเราไม่เคยเป็นอะไรกันมาก่อน เราไม่ได้เป็นอะไรเลย พี่เข้าใจอะไรผิดไหมค่ะ พี่ควรใช่คำนี้กับแฟนเก่าพี่จะดีกว่า

โทโมะ - แก้ว พี่ชอบ แก้ว ไม่สิ พี่รัก เรา น่ะ เราจะให้โอกาสพี่ ไม่ได้เหรอ ที่ผ่านมาเราไม่รู้เหรอว่าพี่แคร์เรามากแค่ไหน พี่ไม่อยากเสียเราไป เหมือนที่เราหายไปจากชีวิต สามปี แก้วให้พี่ได้รักแก้วน่ะ

แก้ว - แก้วไม่เข้าใจพี่ รักแก้ว ตอนไหน เมื่อไหร่ แก้วไม่เชื่อว่าพี่จะรักแก้วไหนเมื่อพี่ มีผู้หญิงอีกเยอะ 

โทโมะ - แล้วแก้วจะให้พี่ทำอย่างไง ว่าพี่รักแก้วไหนเมื่อตอนนี้พี่ไม่มีใครจริง เพราะพี่ รัก เราน่ะ

แก้ว - เวลาจะเป็นเครื่องตัดสิน 

 

จากนั้นแก้วก็เดินออกไปเลยทิ้งผมเอาไว้ตรงนั้นโดยไม่หันกลับมามองผมสักนิดเดียว พวกเขื่อนวิ่งมาทางผมทันที

เขื่อน - แมร่งใจแข็ง ชมัดเลยแผนป๊อปหมดกันๆไม่เป็น เขื่อนน้อยยังอยู่เดี๋ยวแผนเขื่อนต่อแล้วกัน

ฟาง - ใครว่าแผนพี่ป๊อปไม่ได้ผลล่ะค่ะ พี่ไม่ได้ยินเหรอว่าแก้วให้เวลาเป็นเครื่องตัดสิน 

เฟย์ - ใช่ พี่โมะอย่าไปฟังที่พี่เขื่อนพูดเลย เอาเป็นว่าเดี๋ยวพวกเฟย์จะลองคุยกับแก้วให้น่ะค่ะ ยิ้มน่ะค่ะพี่โมะ

จงเบ - ก็จริงอย่างสาวๆพูดน่ะโมะ นายต้องสู้ต่อสิ แก้วเขาคงสับสนและ งง ที่อยู่ๆแกบอกรักขึ้นมาดื้อๆ จากที่ไม่เคยคิด เขาคงอยากดูๆนายไปก่อนก็ได้ เอาน่า

เคนตะ - รักเขาก็สู้หน่อย นึกถึงผลตอบแทนมันน่าสู้ไหมก็สู้ต่อไป

ป๊อปปี้ - ไม้ต่อไปคิวนายแล้วน่ะเขื่อน อย่าให้ล้มไม่เป็นท่าล่ะ

 

 

เอาล่ะแผนแรกนู๋ป๊อปปี้ใช่ว่าจะแย่ อย่างน้อยก็ทำให้โมะได้บอกความรู้สึกไปแล้ว

แต่จะสานต่อยังไงนั้นต้อง ติดตามต่อไปปปปปปปปปปปป 

รักรีดเดอร์น่ะเอ่อ เริ่มเบื่อกันหรือยัง เพราะรู้สึกมันสับสนไปไหมค่ะ บอกได้น่ะถ้ายืดไปจะได้ตัด 

ฝันดีค๊าฟฟฟฟฟฟฟ ม๊วฟฟฟฟฟ >x<

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา