ช่วยไม่ได้เธออยากSexyเอง

"ก็ฉันจะทำไวท์องุ่นมันผิดตรงไหน"

"ก็มันผิดตรงที่ร้อยวันพันเก้าสิบเก้าปีแกไม่เคยคิดจะทำอะไรอย่างงี้เลยแค่คิดที่จะลงมือทำนะยิ่งคิดไม่ออกเลยอ่ะ"

ที่แจมพูอย่างนี้ก็เพราะว่าเขารู้จักนิสัยเพื่อนคนนี้พอสมควร ฟางไม่เคยคิดที่จะทำงานทางด้านค้าขายหรือแม้จะลงไปเดินต๊อกๆๆเก็บองุ่นยังไม่เคยเลยด้วยซ้ำ

และนั่นแหละสาเหตุที่เเจมเริ่มจะสงสัยเพื่อนคนนี้มากขึ้นเลื่อยๆ

"แกมีอะไรปิดบังเราอยู่รึป่าว"

แจมถามในสิ่งที่เธอสงสัย

"ก็.....แค่อยากทำไวท์ส่งออกนอก"

ฟางตอบไปปัดๆกลบเกลื่อยนความสงสัยจากเพื่อนสาวทั้งสอง

"ตอบไม่ตรงคำถาม"

เนยพูดออกไปบางหลังจากที่ฟังฟางกับพี่แจมสนทนากันอยู่ไม่นาน

"ก็.......โอ๊ยชั่งมันเหอะ บอกคนงานให้สร้างโรงบ่มไวท์ให้ฉันด้วยเอาเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เสียเท่าไรไม่ว่ากัน"

ฟางพูดจบก็เดินออกไป ปล่อยให้สองพี่น้องนั่งงงอยู่อย่างนั่น

ไม่นานหญิงสาวสองคนก็เดินไปบอกคนงานด้านการก่อสร้างที่มีอยู่แล้ว(ตอนไหนว่ะ)ไปจัดการออกแบบให้เก๋กับโรงบ่มไวท์หลังใหม่

เวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ไวท์ของฟางเริ่มมีคนรู้จักกันไปทั่วโลกวันๆๆมียอดส่งไม่ต่ำกว่าหมื่นขวดๆหนึ่งราคาหมื่นอัพ

"โห่...ขายดีจังนะ"

เนยนานๆทีจะมาเยื่อมฟางได้เข้ามาทัก

"ขอบคุณ"

ฟางตอบไปพร้อมกับลองสูตรไวท์ที่เธอพึ่งผสมใหม่ๆ

"อะลองชิมดู"

ฟางยื่นแก้วไวท์แก้วใหม่ให้เพื่อนสาวลองชิม

"อืม....อร่อยดี"

เนยตอบแล้ววางแก้วลง

"เหนื่อยเหรอฟางเหงื่อออกเยอะจัง"

เนยถามเพื่อนสาวที่มีเหงื่อออกเยอะมากทั้งๆที่ห้องบ่มวายติดแอร์เกินกว่าสิบเครื่องด้วยซ้ำ

"อือ....เดียวนี้ไม่รู้เป็นไรทำงานหนักๆไม่ค่อยจะได้ พอจะยกของหนักก็เจ็บที่ท้อง"

ฟางใช้ผ้าซับเหงื่อออกแล้วเล่าอาการของเธอให้เพื่อนฟัง

"อ่อ.....อิอิ"

เนยร้องเสียงหลงออกมาอย่างน่ารักๆ เธอเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าอาการนี้เป็นอาการของอะไรแต่เธอก็ยังไม่แน่ใจรอดูอาการต่อไปเรื่อยๆดีกว่า

"ขำไรเนี่ย"

ฟางงงกับถ้าทีน่ารักๆๆของเพื่อนสาว

"เออฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะเดียวว่างๆแวะมาเยี่ยม"

"จร้า"

แล้วเนยก็เดินออกไป ฟางก็ก้มลงผสมรสไวท์รสใหม่เรื่อยๆๆ

ตุ๊บ!

"โอ๊!....."

ฟางร้องเสียงหลงหลังจากเหมือนมีคนจงใจขว้างก้อนหินมาโดนตรงหน้าผากด้านซ้ายของเธอ เธอเอามือเเตะๆดูเธอรู้สึกว่ามีน้ำติดมากับมือเธอด้วย

"เลือด......"

เธอพูดเสียงเบาๆเพราะตกใจเข้าขั้นสูง

"ใครมันเป็นคนทำ!"

เธอตะโกนดังลั่น เธอเชื่อว่าคนที่ทำต้องอยู่แถวๆนี้แน่ไม่งั้นไม่แม่นขนาดนี้หรอก

ตึกๆๆๆ

"หวัดดี......ยัยฟาง!"

เสียงคนปริศนาทักทายฟาง

"ยัยซาตาล!"

ฟางพูดด้วยความโมโห

"จุๆๆๆๆพวกฉันไม่ใช่ซาตาลเเต่เป็นครึ่งนางฟ้าครึ่งซาตาลมากกว่า!"

คนปริศนาที่สองพูดขึ้น

"มาที่นี้ทำไม"

ฟางกดเสียงต่ำระงับความโกธร

"ฉันเตือนเธอแล้วนะว่าอย่ายุ่งกับป๊อป!"

เกลทบทวนความจำให้ฟางว่าวันนั้นเธอส่งอะไรมาให้ฟาง มันทำให้ฟางนึกถึงคนที่เธอลืมซะสนิด เธอมั่วแต่ยุ่งเรื่องไวท์จนลืมเรื่องหัวใจไปซะสนิดคนๆๆนั้น

ที่ทำให้เธอต้องหอบเสื้อผ้ามาอยู่ที่นี้เธอลืมไปแล้วจริงเหรอ

"ไง....คิดซะนานเลยนะ"

"อย่ามายุ่งกับฉันแล้วช่วยเอาตัวที่เป็นสเนียดของเธอออกไปด้วย!"

"อ๊าย...แก!"

เกลงางมือจะตบฟางแต่โบว์ห้ามไว้ก่อน

"ทำไม"

"ตบมันตอนนี้ก็ไม่สนุกสิ"

โบว์กระซิบบอกเกลทำให้เกลยิ้มขึ้นมากับความคิดของเพื่อนคนนี้ทันที

"งั้นไม่อยากรบกวนแหละไปก่อนนะบ่ายบาย"

"ไปให้ไกลๆเลย"

ฟางทำมือเป็นสัญญาณบอกว่า'ไปเลยชิ้วๆๆ'

"ย่ะ!"

แล้วเกลก็เดินออกไป

"เดียว!"

ฟางเรียกเกลก่อนที่เกลจะเปิดประตูออกไป

"อะไรอีกละ"

คราวนี้แบมหันมาถามแทน

"ห้ามบอกป๊อปแล้วก็ทุกคนว่าฉันอยู่ที่นี้ด้วย"

"ถ้าเธอไม่พูดฉันก็ไม่บอกอยู่แล้ว"

เกลพูดเสร็จก็เดินออกไปทันที

.

..

...

....

"โอ๊ย!อาทิตย์หนึ่งแล้วนะเนี่ยยังหาฟางไม่เจอเลย"

ป๊อปร้องออกมากับอาการถอดใจอย่างแรง

"หรือว่า.....พี่ฟางลื่นล้มหัวกระแทกพื้นในห้องน้ำ"

"โป๊ก!นี่แน่แช้งพี่ตัวเองอีก"

สาเหตุที่เฟย์พูดอย่างนี้ก็เพราะว่าพวกเธอยังเปิดประตูเข้าห้องฟางยังไม่ได้เลย ตอนนี้ทุกคนกำลังหาข้อมูลดูว่าฟางเคยไปที่ไหนมาก่อนรึป่าว

เพื่อที่จะได้ตามหาได้ถูกแต่....ตอนนี้จนแล้วจนเล่าไปทุกทีที่ฟางเคยไปแต่ไม่พบแม้แต่เงาของฟางเลยสักนิด ทุกคนตกอยู่ในภาวะเครียดโดยเฉพาะ'ป๊อป'จนเฟย์กับแก้วเอ่ยสงสัยมาไม่ได้

"นายคิดยังไงกับเพื่อนฉัน"

แก้วเอ่ยถามคนตรงหน้า

"หะ!.....เอ่อฉันรักฟาง"

ตอนเเรกป๊อปก็ตกใจทำไมแก้วถึงถามอย่างงั้นแต่ในที่สุดก็เข้าใจเพราะแก้วคงเป็นห่วงฟางมาก

"แล้วนายชอบพี่ฉันตอนไหน"

เฟย์ถามต่อบาง

"ไม่รู้อยู่ๆความรู้สึกนี้มันก็เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว ตอนแรกมันเป็นความรู้สึกที่แปลกมากเพราะฉันไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับผู้หญิงคนไหน"

ป๊อปเล่าความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นตั้งแต่เห็นแค่รูป

"แล้วนาย....เออ.....เคย......กับเพื่อนฉันแล้วใช่มั้ย"

แก้วถามป๊อปถึงเรื่องอย่างว่า

"เฮ้ย....ถามไรอย่างนั้นอ่ะเพื่อนโมะก็อายเป็นนะ"

"จริงด้วยว่ะ อ๊ะ....หรือว่าหน้ามัน.....แล้วว่ะ"

เขื่อนแซวป๊อปอย่างนึกสนุก

"มะเหกอ่ะมึง"

ขณะที่สนทนากันสนุกๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

ก๊อกๆๆๆ

"เชิญครับ"

เขื่อนตะโกนให้คนข้างนอกเข้ามา

"หวัดดี"

สามสาวพูดพร้อมกันก่อนจะเดินมาตรงที่มีคนนั่งอยู่

"เธอมามีไร"

ป๊อปถามเสียงนิ่ง

"ฮึ่ย....เออคือพวกเธอจะว่าไรไมถ้าฉันจะขอเป็นเพื่อนกับพวกเธอ"

ถึงแม้ตอนแรกเกลจะไม่พอใจกับน้ำเสียงที่ป๊อปพูดมากนักแต่ก็ต้องปรับสีหน้าให้เป็นมิตรอย่างเดิม

"หะ!"

ทั้งหมดพูดพร้อมกันก่อนจะจ้องตากันปริบๆ

"พวกเธอได้ยินไม่ผิดเหรอเรามาเป็นเพื่อนกันนะ"

เกลโบว์แบมยื่นมือมาข้างหน้าพร้อมส่งยิ้มหวานให้น่าเชื่อถือ

"ตกลง"

ป๊อปเขื่อนโทโมะตอบพร้อมกันแล้วยื่นมือไปจับมือเกลโบว์แบม

ตามด้วยสองสาว

"พวกเรามาแค่นี้แหละกลับก่อนนะไว้เจอกัน"

แกร็ก! สามสาวเดินออกไป คนที่เหลือในห้องก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายกับคำที่พวกนั่นพูดนั่งคิดหาหนทางตามหาฟางต่อ

ทุกวันสามสาวจะมาหาพวกเขาไม่เว้นแต่ละวันมันเริ่มทำให้ทุกคนเริ่มเบื่อ

"พวกเธอจะมาทุกวันเลยรึไง"

โทโมะถามคนที่ก้าวเข้ามา

"ไม่อ่ะพรุ่งนี้ฉันไม่อยู่เลยมาบอก"

"ดี"

สองสาวข้างหลังโทโมะพึ่มพำกันเบาๆ

"อืมๆจะไปไหนก็ไปไป๊มาหาทุกวันฉันละเบื่อเวลาตามหา'ฟาง'จะไม่มีอยู่แหละ"

ป๊อปเน้นคำว่าฟางมันทำให้เกลโกธรแล้วเดินหน้าบึ้งออกไปทันที

.

..

...

....

ปัง!

"โอ๊ยปิดประตูกันเบาๆหน่อยดิถ้าประตูพังโรงบ่มฉันฏ้แย่สิ"

ฟางพูดโดยไม่เงยหน้ามองคนที่เปิดประตูเข้ามา

"มานี่เลย"

เกลดึงผมฟางแล้วเหวี่ยงไปโดนถังบ่มไวท์ ทำให้ท้องของเธอชนกับถังเต็มๆ เลือดค่อยๆไหลลงมาที่ขาจนเผยให้เห็น

"นี่เธอ.....ท้องเหรอ"

"เธอพูดเรื่องไร"

ฟางพูดทั้งๆที่ยังไม่รู้สึกตัวว่ามีเลือดไหลลงมาที่ขา ฟางก้มลงมองที่ขาตามสายตาเกล เธอถึงกับช๊อกที่เห็นเลือด

"ไม่เป็นไปไม่ได้!"

ฟางตะโกนดั่งลั่นมาก ดังมากจนทำให้แจมกับเนยที่ทำงานอยู่แถวนั่นวิ่งเข้ามาดู

"ฟาง!"

ทั้งสองตกใจกับสภาพของฟาง แต่ก็ต้องรวมสติเรียกรถพยาบาล

"เธอมันใจร้ายทำร้ายเด็กได้ลงคอ"

เนยพูดไว้แค่นั่นแล้วเดินออกไป

"ใจร้ายเหรอ.....หึ!"

เธอพูดอย่างไม่รู้สึกผิดแต่กับรู้สึกสนุกขึ้นมาถ้าเรื่องนี้ถึงหูพ่อของเด็กซึ่งเป็นใครไปไม่ได้ ซาตาลสามคนรีบตรงดิ่งไปที่คอนโดที่พวกเธอมาประจำ

ก๊อกๆๆ

เธอไม่รอสัญาณเชิญรีบเปิดประตูเข้าไปทันที

"โอ๊ยมากอีกแล้วไหนบอกว่าวันนี้ไม่อยู่ไง"

เขื่อนร้องโอดโอ๊ยทันทีเมื่อรู้ว่าใครมา

"ฉันมีเรื่องเกี่ยวกับฟางจะมาบอก"

คำว่าฟางทำให้ทั้งหมดเดินตรงมายังสามสาวทันที

"ฟาง เธอรู้เหรอว่าฟางอยู่ที่ไหน"

ป๊อปมาถึงก็เปิดประเด่นพูดก่อนทันที

"ใช่พวกเรารู้ แล้วก็รู้มานานแล้วด้วย"

"แล้วทำไม่เธอไม่บอก!"

ป๊อปขึ้นเสียงแล้วเขย่าตัวเกล

"โอ๊ยเรื่องบอกไม่บอกชั่งมันก่อนเหอะ เรื่องที่สำคัญมันอยู่ที่ว่าฟางท้องกับนายป๊อปปี้"

"หะ!....แล้วตอนนี้ฟางอยู่ไหน"

ตอนแรกป๊อปตกใจกับคำที่เกลพูดก่อนจะตั้งสติ

"ถ้าพวกเราเล่าพวกนายก็ทำใจด้วยละ"

"ว่ามา"

"คือ.....วันนี้พวกเราจะไปขอฟางเป็นเพื่อนไม่อยากเป็นศัตรูกันเหมือนแต่ก่อนแต่ฟางไม่ฟังพวกเรารีบเดินหนีไปซะก่อน เธอเดินสะดุดกับก้อนหินทำให้เธอล้มลงไปนอนกับพื้นซึ่งนั่นแหละเธอ'แท้ง'"

"หะ....ไม่"

"ไอ้ป๊อปใจเย็น"

เขื่อนช่วยปอบเพื่อนที่ดูเหมือนว่าจะเสียใจไม่น้อย

"แล้วตอนนี้ฟางอยู่ไหน"ป๊อปถาม

"อยู่โรงบาลตัวเมืองเชียงใหม่"

พอเกลพูดเเค่นั่นแหละทำให้ทั้งหมดลุกขึ้นออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

"หึ....งานนี้มีสนุก"

โบว์พูดขึ้นเมื่อรู้ว่าาเพื่อนของเธอทำอย่างนี้เพื่ออะไร

*[++++]*ยาวม่ะอิอิๆๆๆ เกลนิสัยไม่ดีทำร้ายเด็กแล้วยังไม่สนใจอีก(อินจัด)*[++++]*