Love friends รักสุดแสบขอคู่ใจนายน่ารักสุดซ่าส์

“วันนี้จะมีการแสดงละครเวทีเรื่อง รักสุดเซอร์ไพรส์ ของห้องบีครับ!!!”

~เมื่อนานมาแล้ว มีเจ้าชายองค์หนึ่ง แอบรักคนใช้คนหนึ่ง~
“…!!” แก้วตกใจนึกในใจว่า นายต้องรักเจ้าหญิงสิ
“โอ้~ แกรนนิค ข้าว่าเจ้าช่างเหมาะกับดอกไม้อกนี้ซะเหลือเกิน”
“พะ พะ พะ เพคะ??” นายเล่นอะไรเนี่ย!!
"เอิ่ม..."
"ข้าว่าข้าอยากเต้นรำยิ่นักแต่ท่านพ่อจับเต้นกับองหญืงที่ไหนมิทราบ"
"คะ"
"ข้าอยากให้เจ้าเต้นรำด้วยกัน"
=_= ฉันรำไม่เป็น
"ตกลงนะ"
"ค่ะ"

ระหว่างที่ถึงฉากพรำเพ้อขององค์หญิง ในหลังฉากการแสดง
v
v
"โทโมะ! นายนอกบทนี่"
"เปล่านะ เปล่าเล้ยยยยย ไม่ใช่ =^= ไม่เชื่อถามบทคนอื่นสิ"
"ก็....ก็....ฉันอยากเล่นกับเธอนี่นา! ว่าแต่ก่อนหน้าทำไมไม่พูดกับฉัน"
"ก็ฉันว่านายมีความลับกับฉันนี่นา แต่ตอนนี้ไม่อยากรู้แล้ว"
"ไมอ่ะ"
"ก็...."
"หึ ไม่เชื่ออ่ะ เดี๋ยวตอนแสดงเสร็จไปที่นี่นะ" โทโมะยื่นรูปบางอย่างให้
"หืม... หอคอย? เฮ้!! นี่บ้านนายนี่"
"อืม ^^ เดี๋ยวฉันจะตอบทุกคำถามที่เธออยากรู้"
"มาสวีตอะไรตรงนี้!"
"อาจาร์ย! TOT"
"เธอนอกบทนี่"
"คร้าบๆ -O-"
"ไปๆ ไปแสตนบายได้แล้ว เดี๋ยวอีกไม่กี่นาทีก็จบแล้ว ไปซะ นอกแล้วนี่!"

ฉากสำคัญ
พอฉากเต้นรำ (ที่องค์หญิงเป็นตัวประกอบเรียบร้อย =_=) จะถึงฉาก...จูบ
"นายๆ เอาไงอ่ะ"
"อืม...ฉากนี้รู้สึกว่าต้องจูบนะ - -"
"แล้วเอาไง"
"จูบ ^^"
Chu~~~
=[ ]=!
จูบจริง!!!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด TOT พี่โทโมะอ่ะ ทำไมเป็นพี่แก้ว ทำไมไม่เป็นหนูบ้าง T^T"
"จุ๊บจริงๆ XOXO"
"ว้า~~ จบซะแล้ว"
"อืม...หวานใช่เล่น ^^"

"นายมาจูบฉันทำไม =O="
"เอ่อ เอ่อ ก็ ก็ ตามหน้าที่ไง!"
"...."
"อืม...จบแล้วเราไปเข้าหอกันเถอะ"
"เฮ้ย!!!!!!"
"เอ่อ แก้ๆๆๆ หอที่บ้านฉัน"

หอๆๆๆๆๆๆ
"ถามมาดิ"
"-///-"
"ถามดิ๊"
"นายอย่ามาจ้องกันแบบนี้เซ่! TOT"
"เคๆ"
สงสัยล่ะสิว่าแก้วเขินอะไร ก็นายนี่เล่นเอาหน้าชิดแทบจะชนกันแล้ว -..-
"หนึ่ง"
นายนี่ทวนเลขให้
"ทำไมนายหล่อ -..-"
"เป็นกรรมของคนหน้าตาดี 555+"
"- -"
"สอง"
"ทำไมนายน่ารัก"
"หึ คำถามหรือคำชม เป็นกรรมของคนหน้าตาดี"
"- -"
"สาม"
"โอยยยย...นายจะให้ฉันถามทำไม"
"เธอไม่เคยเข้าใจ เข้าใจ ก็เธอไม่เคยถามว่าฉันรู้สึกเช่นไร ถามไม่ตรงคำตอบที่มีข้างใน ข้างใน แอบมีคำหนึ่งคำที่รอเธออยู่รู้มั้ย.... ^^"
"คำว่าไรยะ -///-"
"คือคำว่ารักเธอ...."
"O///O!!!"
"หวา...พูดไปซะแล้ว"
"-////-"
"เธอล่ะรู้สึกยังไงกับฉัน"
"ง่า...จะบอกแล้วนะ"
"...."
"ฉัน...รักนาย ^^ นายน่ารักสุดซ่าส์"

บทส่งท้าย+พวกเราเรียนจบแล้ว :)
ด้านป็อป
"ฟางๆๆๆๆ"
"ไร ไม"
"ไมฟาง ไม่สนใจป็อปเลย TOT ทำตัวห่างเหิน"
"ยังไงยะ"
"ก็ฟางติดเพื่อน" พอโตขึ้นฟางกับป็อปก็เป็นนักร้องในค่ายกามิกาเซ่ ;) เท่ๆ
"นายไม่ติดเลยเนอะเคกระติกเนี่ย"
"เคโอติก"
"เคตุกติก"
"เออๆ ฉันเรียกของฉันนายจะทำไม"
"หึ!~ ที่ Ffk เนี่ยฉันไม่เคยว่าเลยนะ แฟบฟายกุ้ย!"
"นายป็อป!! ว่าฉันฟายเหรอ"
"หึ! ฉันเรียกของฉันเธอจะทำไม"
"นาย!!!"
"เบื่อแล้ว"
"เบื่อไรยะ"
"เบื่อที่เห็นฟางไม่สนป็อป"
"เรื่องของนาย = ="
"เบื่อที่จะเป็นแฟน..."
"นายป็อป!!!!!"
"แต่อยากเป็นสามีภรรยา =3="
"...."
"ฟางจำสัญญาได้ใช่ม้า ^^"
"สัญญาไร"
"ฟางจะแต่งกับป็อป"
"-///-"
"แต่งงานกันนะ"
"บะ บ้า"
"นะๆๆๆ"
"หึ...ผ่านด่านพ่อฉันไปให้ได้แล้วกัน!!!!"
"=O=!!"
หึ ผ่านด่านพ่อฟาง...งานนี้เบบบี้ขอบาย -_-/ สู้ๆ นะป็อป!!!

ด้านแก้ว(เรื่องนี้มีแต่ TK กับ PF รึไงห๊ะ!!){น่าๆ ชอบ มีไรป่ะ = =}
"แก้วๆ"
"ฮัดชิ้ว~ ใครนินทา = ="(นายป็อปตะกี้ว่าเธอแฟบฟายกุ้ย = =)
"แก้วๆ"
"ฮ้า~ อัลบั้มเลดี้ส์แอนด์เจนเทิลแมน อืม...เรียลเคโอติก ว้าๆๆ"
"แก้วๆ"
"ไรยะ!"
"อืม...นึกว่าไม่สนใจกัน = ="
"อืม...นายจะไปไหนก็ไปก่อนนะ ฉันยุ่ง"
"..."
...เค้าจำไม่ได้จริงๆ ด้วย...

ถึงบ้าน
โทโมะค่อยๆ เปิดประตูพบว่า
ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"Happy birth day!!! ^O^"
"วันนี้วันเกิดนาย -///- ใครเค้าจะลืม" แก้วที่ถือเค้กว่าพลางเขิน (หน้าแดง)
"อืม...นึกว่าลืม"
"โอ๋ๆ อธิฐานซะ!"
งึมงำๆๆๆๆๆๆๆ
"แล้วก็..."
แผละ~
"เธอเอาเค้กปะหน้าเจ้าของวันเกิดทำไม TOT"
"ฮ่าๆ นายจำวันเกิดฉันได้มั้ย"
"อ๋อ...ได้ แต่นี่วันเกิดฉันนี่นา"
"ฉันกับนายเป็นคนคนเดียวกันนี่นา -/////- แค่นี้วันนี้ก็วันเกิดฉันแล้ว"
"....^^"
"ฮิ้วววววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"แก้วๆ ป็อปกับฟางจะแต่งกันเร็วๆๆ นี้ ^^"
"หา! ตัดหน้ากันชัดๆ แก้วๆ เราแต่งบ้างดีกว่า"
"หา"
"นะๆๆๆ"
"ก็ได้ -/////-"
"เย้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ตกค่ำ (บ้านโทโมะ)
"แก้วๆ"
"หืม"
"รู้มั้ยฉันอธิฐานอะไร"
"ไม่รู้สิ"
"ฉันอธิฐานว่าขอให้เรารักกันตลอดไป ^^"
"หา"
"เธอคิดว่าไง"
"ฉันก็คิดเหมือนนาย นายน่ารัดสุดซ่าส์เอ๊ย -///-"

THE END ♥

THANK YOU :')))