แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

เช้าวันรุ่งขึ้น

"แก้วครับตื่นได้แล้วคนสวย"หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมากระซิบข้างหูร่างบาง

"อืมเช้าแล้วหรอ"ลืมตาขึ้นมามองชายหนุ่มก่อนจะยิ้มให้นิดๆ

"ครับคนสวยของโมะไปอาบน้ำนะแล้วไปทานอาหารเช้ากัน"ยิ้มให้หญิงสาวตรงหน้าก่อนจะก้มลงห้อมแก้มใสเบาๆ

"ค่ะรอแก้วแป๊ปนึงนะ"ลุกขึ้นนั่งโดยลืมว่าตัวเองไม่ได้ใส่อะไร

"คนสวยอยากต่ออีกรอบรึไง"กอดร่างบางจากด้านหลัง

"บ้าแก้วแค่ลืมเฉยๆ"เอาผ้าห่มมาคลุมตัวจนหมดก่อนจะลุกขึ้นแต่พอเท้าแตะพื้นก็ถึงกับทรุด

"แก้วเป็นอะไรมากมั้ย"รีบเข้าประคองอุ้มขึ้นแนบอกก่อนจะถามอาการ

"หึไม่เป็นไร"ส่ายหัวให้ชายหนุ่ม

"อวดเก่งเมื่อกี้ยังล้มอยู่เลยมาเดี๋ยวโมะพาไปอาบน้ำ"พูดจบก็เดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ฟังคำค้านของร่างบาง

"โมะปล่อยแก้วเลยอาบเองได้ปล่อยเลยนะ"ตีอกหนาให้ปล่อยตัวเองลง

"หึอย่าดิ้นสิ่ตัวเล็กเดี๋ยวตกลงไปหัวกระแทกขอบอ่างความจำเสื่อมเลยนะ"ยิ้มให้นิดๆก่อนจะจะค่อยวางตัวหญิงสาวในอ่างอาบน้ำที่รองไว้จนเต็ม

"ออกไปเลยไม่ต้องมาทำหน้าหื่นใส่แก้ว"ดันชายหนุ่มให้ถอยออกไปจากอ่างอาบน้ำ

"ก็ได้อย่าอาบนานนะโมะคิดถึง"ยิ้มหวานให้ก่อนจะเดินออกไปแล้วปิดประตูห้องน้ำให้ร่างบาง

"หึที่แท้นายมันก็พวกหลงผู้หญิงจนโงหัวไม่ขึ้นชั้นจะทำให้บริษัทนายล้มละลายและทำให้นายตายทั้งเป็นเหมือนที่ชั้นเคยเป็นคุณ วิศว ไทยานนท์"พูดกับตัวเองก่อนจะชำระร่างกายระหว่างอาบน้ำก็คิดอะไรไปเรื่อยๆจนอาบเสร็จ

"เสร็จแล้วหรอที่รัก"พอออกมาก็ถูกกอดจากด้านหลัง

"แก้วยังไม่ได้แต่งตัวเลยปล่อยก่อนตัวแก้วก็เปียกน้ำด้วยเดี๋ยวเปียกนะโมะ"ตีแขนร่างสูงที่กอดเอวอยู่

"ฮะ ฮะครับแต่งตัวเร็วๆนะ"ปล่อยออกจากอ้อมกอดก่อนจะไปนั่งรอที่เตียง

"ออกไปเลยโมะแก้วจะแต่งตัว"ยืนไปเท้าเอวข้างหน้าชายหนุ่ม

"จะออกทำไมไม่ต้องอายหรอก...เมื่อคืนก็เห็นหมดแล้ว"คำหลังกระซิบข้างหูเล็กเล่นเอาหญิงสาวเลือดสูบฉีดมาบนแก้มใสจนแดงไปถึงหู

"บ้า>///<โทโมะไอ้หื่น"ตีเข้าที่แขนหนาก่อนจะหลบหน้า

"หื่นกับแก้วคนเดียวนั่นแหละ"กอดร่างบางไว้แน่น

"ปล่อยเลยแก้วจะแต่งตัว"ดันชายหนุ่มออกก่อนจะไปหยิบเสื้อผ้าแล้วเดินไปแต่งตัวในห้องน้ำ

"หึคิดว่าชั้นจะหลงเธอสักเท่าไหร่แก้วเธอมันก็ผู้หญิงทั่วไปที่ชั้นได้แล้วก็ทิ้ง!!!"ยิ้มอยู่คนเดียวนั่งรอร่างบางจนออกมาจากห้องน้ำ

"เสร็จแล้วหรอที่รักไปทานข้าวกันดีกว่าโมะหิวหรือว่าจะกินแก้วดีล่ะ"ก้มลงไปหอมคอขาวของหญิงสาว

"พอเลยแก้วว่าไปกินข้าวดีกว่าแก้วหิวเหมือนกัน"เอามือผลักชายหนุ่มออกก่อนจะลูบท้องตัวเอง

"ครับคนดีไปกันเถอะ"จับมือหญิงสาวก่อนจะพาลงไปข้างล่างเพื่อไปขึ้นรถก่อนจะพาไปที่ร้านอาหาร

"สวัสดีค่ะกี่ท่านคะ"พนักงานออกมาต้อนรับทั้งคู่

"สองที่ครับ"ตอบพนักงานก่อนจะเดินตามไปพนักงานไปนั่งที่โต๊ะ

"รับอะไรดีครับ"พนักงานหนุ่มมารับออเดอร์จากสองคน

"ขอเป็นสปาเก็ตตี้กุ้งกับน้ำส้มค่ะ"แก้วสั่ง

"เอาเหมือนแฟนผม"บอกพนักงาน

"ครับ"พยักหน้ารับแต่ก็ยังไม่ละสายตาออกจากขาอ่อนของหญิงสาว

"น้องมีหน้าที่มารับออเดอร์ไม่ใช่มีหน้าที่มองขา เมีย!!ชาวบ้านเค้าไป"เอ่ยปากไล่ก่อนจะย้ายมานั่งฝั่งเดียวกับหญิงสาว

"โมะพูดอะไรอ่ะ"กระซิบชายหนุ่ม

"พูดตามความจริงสิ่ที่รัก"ยิ้มให้ก่อนจะนั่งคุยกันไปเรื่อยๆจนอาหารมาแล้วก็ทานเสร็จ

"ไปไหนต่อดีคนสวย"ถามร่างบางหลังจากกินอาหารเสร็จ

"อืมแก้วว่าแก้วอยากไปดูเสื้อผ้ากับกระเป๋าอ่ะโทโมะเบื่อมั้ยกลับก่อนก็ได้นะ"หันไปหาชายหนุ่ม

"ไม่เบื่อใครบ้างเดินกับเมียตัวเองแล้วเบื่อไปเถอะ"จับมือหญิงสาวแล้วพาเดินไปซื้อของ

"โมะชุดนี้สวยมั้ย"หยิบชุดเดรสสีหวานขึ้นมาให้ชายหนุ่มดู

"คนสวยใส่อะไรก็สวยครับแก้วใจ"ยิ้มให้ก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวแล้วเอามือกอดเอวเอาไว้

"ทำอะไรอายบ้างสิ่โทโมะปล่อยเลย"ตีแขนก่อนจะแกะมือออกจากเอว

"โทโมะ"

"0_0"