แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

หลังจากนั่งดิ่มกันไปนิดหน่อยแล้วก็คุยกันไปเรื่อยจนถึงเวลาผับเปิดก็มีผู้คนมากมายมาใช้บริการในผับ

"สวัสดีค่ะ"เดินลงมานั่งข้างชายหนุ่ม

"ครับ"ยิ้มให้ก่อนจะขยับให้หญิงสาว

"ค่ะชื่ออะไรคะพ่อรูปหล่อ"ไล้ใบหน้าชายหนุ่ม

"โทโมะครับแล้วคุณล่ะครับ"ลูบไล้ไหล่มนจนคนที่นั่งมองแทบจะกำแก้วให้แตกคามือ

"พิมค่ะยินดีที่ได้รู้จักนะโทโมะ"

"ครับมีแฟนรึยังพิม"

"ยังหรอกค่ะพิมโสดแล้วโทโมะล่ะ"

"เอ่อไม่มีครับ"ตอบก่อนจะชำเลืองมองร่างบางเล็กน้อย

"นี่ฟางคนที่มีแฟนแล้วแล้วบอกไม่มีเนี่ยเค้าเรียกว่าพวกโกหกเจ้าชู้นิสัยแย่ผู้ชายห่วยแตกใช่มั้ย"

"เอ่อใช่มันห่วยมากชั้นล่ะเกลียดผู้ชายแบบนี้จริงๆ"

"เอ่อโทโฒะคะนั่งอยู่ตั้งนานไม่คิดแนะนำคนอื่นให้พิมรู่จักหรอ"

"เอ่อครับ นี่ฟาง เฟย์แก้วแล้วนี่ป๊อปปี้ส่วนนี่ไอ้..."

"เขื่อนครับพิมเป็นเจ้าของผับนี้เพื่อนๆชอบเรียกเขื่อนว่าไอ้กบแหะๆ"

"เขื่อนเป็นคนตลกน่าดูนะเนี่ย"

"ครับ"ยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะหันไปคุยกับเฟย์

"ฟางไปเต้นกับป๊อปนะ"คว้ามือหญิงสาวไปเต้น

"เขื่อนไปเต้นกัน"ดึงแขนชายหนุ่มตามพี่สาวไปเต้น

"แก้วเป็นเพื่อนโทโมะมานานรึยังคะ"ถามร่างบางที่นั่งกินคอกเทลอย่างเดียวไม่สนใคร

"ไม่หรอกก็ประมาณสองเดือนกว่าๆน่ะ"

"อ๋อแล้วโทโมะนิสัยเป็นยังไงบ้างอ่ะ"

"เค้าหรอ"เหลือบมองชายหนุ่มนิดนึงก่อนจะหันกลับมาหาพิม

"นิสัยดี ปากหวาน ชอบเอาใจน่ะแต่แปลกเนาะเค้ายังไม่มีแฟน"พูดคำว่าไม่มีแฟนด้วยน้ำเสียงสี่ยคล้ายคนร้องไห้

"อืมจ้าพิมยินดีที่ได้รู้จักแก้วด้วยนะ"

"จ้ะพิม"ยิ้มให้ก่อนจะมองชายหนุ่มที่คุยสนุกสนานกับสาวคนใหม่น้ำตาคลอเบ้าแค่กระพริบตาครั้งเดียวมันคงร่วงมาไม่ขาดสาย

ซ่าส์ จู่ๆก็ลุกขึ้นหยิบคอกเทลสาดใส่ทั้งคู่ที่กำลังจะจูบกัน

"ว๊าย"รีบผละออกก่อนจะดูเสื้อผ้าตัวเอง

"แก้วทำไมทำแบบนี้"

"ฮึกนายมันก็แค่นี้โกหกบอกว่าไม่มีแฟนทั้งๆที่แฟนก็ยืนอยู่ตรงนี้ฮึกชั้นไม่ใช่แฟนนายหรอหะโทโมะฮือบอกมาสิ่พูดไม่ได้สรุปชั้นเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์นายใช่มั้ยหะเป็นที่ระบายใช่มั้ยโทโมะ"กระชากคอเสื้อชายหนุ่ม

"ยัยแก้วใจเย็นนะ"ดึงเพื่อนสาวออกส่วนคนในผับก็ทำตัวเป็นไทมุงเช่นเคย

"ฮึกบอกมาสิ่ว่าชั้นเป็นที่ระบายโมโหอะไรก็ลงที่ชั้นด้วยการโมโหใส่ตะคอกใส่ดึงชั้นบ้างลากชั้นบ้างตวาดอย่างเดียว"

"คิดว่าชั้นไม่มีความรู้สึกหรอโทโมะที่ไม่ได้พูดเพราะชั้นไม่อยากให้นายโมโหแต่วันนี้นายทำมากเกินไปจูบผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าชั้นหรอชั้นยังอยู่นี่นะฮึกชั้นเกลียดนาย"ตะโกนลั่นก่อนจะวิ่งออกไป

"ไอ้โมะตามแก้วไปเดี๋ยวนี้"ป๊อปปี้สั่งเพื่อนเสียงแข็ง

"ไม่"

"ไปเดี๋ยวนี้ไอ้โมะ"สั่งซ้ำ

"เออไปก็ได้วะ"กึ่งวิ่งกึ่งเดินตามหญิงสาวออกไป

***

"ฮึก"โบกมือเรียกแท็กซี่กำลังจะเปิดประตูเข้าไปนั่งแต่ก็ถูกกระชากแขนไว้

"โอ๊ยปล่อยชั้น"สะบัดแขนให้หลุดจากมือหนา

ปัง มือหนาปิดประตูแท็กซี่ก่อนจะอุ้มหญิงสาวไปที่รถ

"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะโทโมะ"พอจะลงก็ถูกดึงไว้ก่อนที่ชายหนุ่มจะรัดเข็มขัดให้

"โทโมะจอดเดี๋ยวนี้"ตะโกนลั่น

"โว้ยเงียบดิ่วะอยากลงไปตายก็เปิดไปดิ่แต่ถ้าไม่อยากตายก็เงียบ"ตะคอกใส่

"ฮึกเออ"กระแทกเสียงใส่ก่อนจะหันหน้าหนี

"แก้วถึงแล้ว"สะกิดร่างบาง

"อืม นี่ไม่ใช่ที่บ้านนี่"ลืมตาก่อนจะมองไปรอบๆ

"ทะเลไปในโรงแรมกันเถอะจองห้องแล้ว"ดึงแขนหญิงสาวเดินเข้าไปในโรงแรมก่อนจะขึ้นห้องพัก

"พามาที่นี่เพื่ออะไร"เข้ามาในห้องก็ถามชายหนุ่ม

"ชั้นจะเคลียร์กับเธอ"ผลักหญิงสาวนอนกับเตียงก่อนจะคร่อมไว้

"ลุกออกถ้าอยากเคลียร์กับชั้นนั่งก็ได้ไม่ต้องคร่อม"ผลักชายหนุ่มออกก่อนจะลุกขึ้นนั่ง

"ทำไมเธอต้องทำพิมเค้าแบบนั้น"ตวาดใส่ร่างบาง

"แล้วทำไมล่ะแล้วทีนายล่ะไม่เห็นใจชั้นบ้างรึไง"น้ำตาคลอเบ้าก่อนจะหันหน้าหนีเพื่อปาดน้ำตาทิ้ง

"อย่ามาร้องไห้เลิกใช้อารมณ์ผู้หญิงที่มีอะไรแล้วไม่บอกโกรธก็ไม่บอกไม่ชอบก็ไม่บอกเอาแต่เงียบแล้วใช้น้ำตา"ตะคอกใส่ร่างบาง

"ฮึกแล้วนายเคยเข้าใจบ้างมั้ยที่ผู้หญิงเป็นแบบนี้เพราะไม่อยากให้คนที่รักหนักใจเลยต้องเก็บไว้คนเดียวเก็บจนมันจุกและน้ำตากับความเงียบเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้หญิงเข้าใจตัวเองน้ำตามันช่วยให้ลืมอะไรได้หลายอย่างเข้าใจมั้ยชั้นก็อยากมีความรักที่สวยงามอย่างคนอื่นบ้างมีความสุขกับคนที่รักแต่สุดท้ายนายก็ทำให้ชั้นเสียใจฮึก"ปาดน้ำตาลวกๆก่อนจะเดินออกไปนอกระเบียง

"แก้ว"เรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนจะกอดจากด้านหลัง

"ฮึกปล่อยเถอะ"ดิ้นแต่ก็ไม่หลุดกลับยิ่งทำให้ร่างสูงกอดแน่นขึ้น

"ขอโทษกับสิ่งที่ทำ"

"ไม่ปล่อยชั้นต่อไปนี้ชั้นกับนายเราคือหุ้นส่วนที่ชั้นต้องใช้หนี้เพื่อแลกกับหุ้นที่นายให้มา"

"ไม่แก้วชั้นไม่ยอมไม่ต้องรักชั้นไม่ต้องหวานใส่กันเหมือนเมื่อก่อนก็ได้แค่นอนกอดกันเหมือนเดิมได้ไหมโดนตัวกันได้ไม่พูดคำว่ารังเกียจได้มั้ยได้รึเปล่าชั้นอยากรู้"กอดหญิงสาวแน่นขึ้น

"ฮึกชั้น...."