รักที่เป็นไป..ไม่ได้

9.0

เขียนโดย toey

วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.31 น.

  70 chapter
  2894 วิจารณ์
  119.51K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

48) รู้ความจริง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ช่วงหัวค่ำ

 

               นี่ก็เย็นมากแล้วนะ โทโมะคงจะอยู่เป็นเพื่อนฟางอยู่นะสิ  คงจะลืมฉันไปแล้วละซิ ก็ใช่สิ! คนเขารัก

 

ของเขานิ ไอ้เรามันก็แค่คนอื่น คนที่ไม่เคยอยู่ในสายตา

 

"ฮึก.." มือน้อยๆยกขึ้นปาดน้ำตาตัวเอง ไม่คิดแล้ว คิดไปก็ร้องไห้เปล่าๆ ก่อนจะหดตัวลงนอนแล้วก็หลับไป

 

 

 

ห้องพักฟื้นของฟาง

 

"โทโมะ นายมาโรงพยาบาลที่ได้ไงหรอ?" ฟางถามโทโมะหลังจากที่คุยกับโทโมะมานาน

 

"อ่อ พอดีแก้วก็เข้าโรงพยาบาลนะ ยัยนั้นไม่สบาย" พูดแล้วก็ยิ้มให้ฟาง

 

"แล้วโทโมะไม่ต้องดูแลแก้วหรอ? แล้วแก้วอยู่กลับใครอ่ะ" ฟางถาม

 

"ยัยนั้นเก่งจะตาย อยู่คนเดียวไ้ด้อยู่แล้ว" โทโมะพูดแล้วก็ยิ้ม มือก็กุมมือฟางไว้

 

"แล้วป๊อปปี๊ล่ะ?" ฟางถามหาแฟนออกตัวเอง ทำให้โทโมะรีบเอามือที่กุมฟางอยู่ออกทันที

 

"มันไปเอาเสื้อผ้านะ แต่ปานนี้แล้วยังไม่มาเลย" โทโมะตอบไป

 

 

 

           จริงๆแล้วป๊อปปี๊มาที่ห้องพักของฟางตั้งนานแล้ว แต่เห็นว่าทั้งสองคนคุยอย่างสนุกสนานเลยเดินออกไป

 

เลือกที่จะไม่เข้าไปดีกว่า รู้สึกผิดเหมือนกันที่ไปแย่งคนที่เพื่อนชอบ เลยปล่อยเวลานี้ให้โทโมะมีความสุขกับฟาง

 

ส่วนตัวเองก็เดินออกไป แต่ก็เดินผ่านห้องที่มีชื่อคนไข้ว่า 'จริญญา ศิริมงคลสกุล' เลยเดินเข้าไป

 

"อือ..ป๊อปปี๊" ฉันตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีใครมาลูบหัว

 

"ขอโทษฉันทำเธอตื่นเลย" ป๊อปปี๊(ช)นรีบบอกแล้วก้ยิ้มให้

 

"มายังไง"ฉันถามแล้วก็ค่อยๆลุกขึ้นมานั่ง

 

"ฟางไม่สบายนะ ไอ้โมะมันเฝ้าอยู่" ป๊อปปี๊พูด

 

"..." ไม่ตอบแต่น้ำตาไหลออกมาทันทีที่ได้ยิน

 

"รักมันทำไมไม่บอกมันไปล่ะ?" ป๊อปปี๊ถามเพราะเดาความรู้สึกของแก้วได้

 

"บอกทำไมอ่ะ บอกไป ฮึก..ก็ไม่มีึ่ค่าอะไรอยู่แล้ว" ฉันพูดแล้วก็ร้องไห้ออกมา แต่ก็พยายามไม่ร้องเพื่อลูก

 

"ไม่เอาไม่ร้องนะ เดี๋ยวลูกเธอไม่แข็งแรง" ป๊อปปี๊พูดแล้วก็ลูบหัวแก้ว

 

"ฮึก..ฮือ ฉันไม่บอกนาย นายยังรู้เลย ทำไมคนนั้นถึงไม่รู้บ้าง ฮือ.." ยิ่งบอกให้หยุดร้องกับยิ่งร้องหนักกว่าเดิม

 

"ร้องใหญ่เลย ก็บอกมันไปสิ " ป๊อปปี๊ถาม

 

"บอกไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น จะหย่ากันอยู่แล้ว" ฉันพูดไปเพราะมันก็ใกล้เข้ามาเต็มที

 

"หย่าได้ยังไงเธอท้องอยู่นะ ถ้ามันรู้ว่าเธอท้องมันต้องไม่ยอมหย่ากับเธอแน่ๆ" ป๊อปปี๊พูดไปตามความคิด

 

ของตัวเอง

 

"โทโมะไม่รู้หรอกนะ ฉันท้องแค่เดือนกว่าๆเอง ไม่สังเกตไม่รู้หรอก" ฉันพูดออกไปก่อนจะยิ้มให้ป๊อปปี๊ดีเหมือน

 

กันที่หมอนี่เข้ามา ฉันเลยมีเพื่อนคุย ไม่ต้อง..อยู่คนเดียว

 

 

 

 

 

เปรี้ยง!! (เสียงฟ้าผ่า)

 

"อ๊ายยย" ร้องออกมาแต่ไม่ดังมาก ก่อนจะโผล่เข้ากอดป๊อปปี๊

 

"เอ่อ.." ป๊อปปี๊พูดทำให้ฉันผละออกทันที

 

"ฉันขอโทษฉันตกใจนะ"

 

"เธอจะนอนไหม? ฉันจะได้ไม่กวนเธอ" ป๊อปปี๊พูด

 

"อยู่กับฉันก่อนสิ ฉันกลัวเสียงฟ้าผ่า"

 

 

 

 

เปรี้ยง!!

 

"อื้อ.." ฉันรีบยกมือปิดหูทันที เสียงดังจัง

 

"อยู่ด้วยก็ได้ ฮึๆ" พูดแล้วก็ยิ้มขำกับถ้าห้องหญิงสาว แก้วก็ล้มตัวนอนลง

 

 

เปรี้ยง!!

 

          ฟ้าผ่าอีกครั้งฉันรีบจับมือของป๊อปปี๊มาทันที จับแน่นไม่ยอมปล่อยกลัวจะไม่มีคนอยู่ด้วย หมอนั้นก็ไม่ได้ว่า

 

อะไร แถมยังช่วยเอามือมาปิดหูให้ฉันเดียว แล้วก็เผลอหลับไป

 

 

 

 

ณ บ้านโทโมะ

 

"โทโมะกลับมาทำไมแล้วน้องอยู่กับใคร?" แม่โทดมะถามเพราะลงมาดื่มนมตอนดึกก็เจอโทดมะเดินเข้ามาในบ้าน

 

"แม่ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ยัยนั้นมีคนดูแลแล้ว!!" พูดฉุนๆแล้วก็เดินขึ้นห้องไปเล่นเอาซะแม่ของโทโมะงงเลย

 

 

 

 

ห้องโทโมะ

 

"โธ่เว้ย!!" พอเข้ามาถึงห้องได้ก็ปัดของบนโต๊ะหล่นหมด


'ที่ไม่ห้ามฉันตอนที่ไปเฝ้าฟาง เพราะนัดมันมาอยู่ด้วยแล้วสิ!!!'  โทโมะเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายให้ห้องพักของ

 

แก้ว เห็นตั้งแต่ป๊อปปี๊เดินเข้าไปในห้อง เห็นป๊อปปี๊ลูบหัวแก้ว เห็นป๊อปปี๊กับแ้ก้วกอดกัน เห็นที่ป๊อปปี๊ช่วยปิดหูให้

 

แก้ว เห็นตั้งแต่แรกจนจบ!! เขาถึงกลับบ้านมาด้วยความโมโหถึงขีดสุด

 

 

 

ตอนเช้า

 

"โทโมะกลับไปหาน้องเดี๋ยวนี้เลยนะ" แม่โทโมะเดินเข้ามาสั่ง

 

"ไม่ครับ ยัยนั้นไม่เป็นอะไรแล้ว แถมยังมีแรงอ่อยผู็ชายอีก!" โทโมะพูดแล้วก็นึกถึงภาพเมื่อวาน

 

"ทำไมว่าน้องแบบนั้นห๊ะ!!" แม่โืทโมะตวาดใส่หน้าโทโมะ

 

"ทำไมจะว่าไม่ได้ละครับ ก็มันเป็นความจริง!"

 

 

 

 

เพี๊ยะ~

 

          มือแม่ของโทโมะตบเข้าที่หน้าของโทโมะอย่างจัง จนโทโมะหน้าหัน

 

"รู็ไหมว่าน้องเข้าโรงพยาบาลเพราะอะไร?" แม่โทโมะพยายามควบคุมอารมณ์

 

"ไม่สบายไงครับ" โทโมะตอบไป

 

"แกนี่มันไม่รู้อะไรจริงๆเลยนะ ไม่รู้เลยหรอห๊ะ!ว่าน้องท้องลูกของแก!!" แม่โทโมะบอกออกไป จริงๆก็รู้จาก

 

ป๊อปปี๊(ญ) ว่าแก้วจะบอกโทโมะเอง แต่พอเห็นแบบนี้แล้วแม่โทโมะเลยบอกไป ถ้าไม่บอกเมื่อไหร่จะรักกันซะที

 

"ท้อง!!" โทโมะตกใจอึ้งไปช่วงขณะ

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ ฝากเม้น+โหวตด้วยอย่าอ่านเพลินนะ น้อยใจจังเลยยT^

ลองเดากันสิว่าโทโมะจะหย่ากับแก้วไหม?

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา