Oh My God!! รักสุดป่วนแสนมหัศจรรย์

10.0

เขียนโดย LoVeKaEwToMo

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 10.36 น.

  5 Chapter
  8 วิจารณ์
  12.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2558 21.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) chapter I เหตุเกิด ณ ไพรเวทมาร์เก็ต / การท้าประลอง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ที่ทำการของหัวหน้ากระทรวงและรองกระทรวง

" ท่านยมพิชท่านไปเตือนชายหนุ่มในแผนที่วิญญาณนี่นะ พาเขาเข้าไปในทุ่งหญ้าแห่งการทำนายซะ " แก้วพูดกับยมทูตที่เป็นลูกน้องของป๊อบปี้

" ขอรับท่านรอง "  ยมทูตพิชชี่ที่เธอดันเรียกว่าพิชพูดรับคำสั่ง

" ส่วนท่านยมกั้งท่านไปตามท่านเจ้ากระทรวงพิภพ สวรรค์ เวทมนตร์และสมุทรมาให้เราด้วย " พอสั่งกับอีกคนเสร็จเธอก็หันไปสั่งกับยมทูตนามว่ากั้ง

" ครับท่านรอง "

.....................................................................

กระทรวงพิภพ

"  อ้าวๆ ท่านยมกั้งมาทำไมอ่ะหรือว่าเราหมดอายุขัยแล้ว โนๆๆๆ TTOTT "

ฟางร้องโวยวายเมื่อเห็นยมทูตกั้งมาในกระทรวงพิภพของตน

" ติ๊งต๊องกันทุกกระทรวงเลยรึปล่าวเนี่ย " กั้งคิดในใจ

"  อ๋อปล่าวๆหรอกขอรับท่านรองให้มาตามน่ะ ให้ไปพบที่กระทรวงดวงชะตา "

" เออๆ ขอบใจๆ "

.....................................................................

กระทรวงสวรรค์

" ท่านจินนี่ครับ ไปพบท่านรองที่กระทรวงดวงชะตาด้วยครับ " เดินเข้ามาบอกพร้อมออกไปทันที

" จ้ะๆ ขอบใจนะ ^^ "  จินนี่พูดตามมารยา เอ๊ย!! มารยาท แต่ก็ไม่รู่ว่าคนที่จินนี่บอกขอบใจจะได้ยินรึปล่าว

.....................................................................

กระทรวงเวทมนตร์

"  สวัสดีจ้ะท่านยมกั้ง ไปไงมาไงเนี่ยนั่งก่อนๆ "  พอมินเห็นยมทูตกั้งก็ชวนให้มานั่งกับตน

"  ท่านรองให้มาตามไปพบที่กระทรวงดวงชะตานะครับ " ยมทูตกั้งไม่นั่งแต่ว่าบอกเรื่องที่ตนมาที่นี้แทน

" ทานคุกกี้ก่อนป่ะ อร่อยนะ "  มินชวนอย่างอารมณ์ดีแต่กั้งกลับส่ายหัวแทนคำตอบและหายตัวไปที่กระทรวงสมุทรต่อ

" อะไรของเขา? ยมทูตเป็นแบบนี้ทุกตนเลยรึปล่าวนะ " พูดเบาๆ เมื่อยมทูตกั้งทำเย็นชาใส่

.....................................................................

กระทรวงดวงชะตา

" เย้มากันแล้วววว >O< "  แก้วดีใจที่เพื่อนๆของตนมา

" มีธุรไรจ้ะเพื่อนรัก "  มินที่มาคนแรกก็เอ่ยปากทักด้วยน้ำเสียงใสๆ

" นั้นสิกำลังฝึกเวทสวรรค์ขั้นสองพันอยู่เลย " (เวทวสรรค์มีทั้งหมด 2000 ขั้นนะค่ะ) จินนี่ที่เดินตามมาใกล้ๆก็พูดขึ้นบ้าง

" ฟางก็กำลังทำความสะอาดแท่นเกร็ดเพชรอยู่เลยนะ "  แต่ฟางกลับพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นมัว

" เฟย์ก็กำลังกินข้าวอยู่นะเสียเวลา "  เฟย์ที่เดินมาคนสุดท้ายพูดติดตลกนิดหน่อยเพื่อให้บรรยากาศที่ดูท่าจะไม่ดี ดีขึ้น

" กินตลอดอะน้องฉัน "  ฟางพูดกับน้องตัวเอง

" 555 " ทุกคนหัวเราะกับคำพูดของฟาง

" คือว่าแก้วเห็นอนาคตว่าวันนี้แก้วจะต้องจากร่างไปอ่ะ TToTT " บรรยากาศกลับมาเคร่งขรึมเมื่อแก้วบอกสาเหตุที่เรียกทุกคนมาพร้อมกับน้ำตาที่คลอ

" ไม่หรอกมั้งถ้ามันเป็นเช่นนั้นจริงๆก็ต้องให้จินนี่ดูก่อนสิจินนี่เป็นเจ้ากระทรวงสวรรค์นะแก้ว " จินนี่พูดขึ้น

" เออนั้นนะสิ " แก้วคิดในใจ

" ไม่รู้สิหรือว่า.... " จินนี่

" ว่าอะไรอ่ะจิน " มินถามจินนี่ที่พูดค้างไว้แบบสงสัยสุดๆ

" พรสวรรค์ด้านการทำนายดวงชะตาของแก้วจะหมดแล้ว  " แก้วตอบเองด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย

" แก้วหยิบลูกแก้วแห่งการทำนายมาผิดรึปล่าว "  ฟางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงมีความหวังสุดๆ

" เออ O_O อาจจะใช่ก็ได้ อิอิ ^^ "   แก้วหัวเราะใสๆด้วยคนที่เห็นต้องเอ็นดูแน่นอน

"ยัยเด็กบ้าเอ๊ยตกใจหมดเลย" ฟาง มิน จินนี่ คิดอยู่ในใจ

" แกหยิบลูกแก้วสีไรมาอ่ะ " เฟย์ถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงสุดๆจึงทำให้ฟาง มิน จินนี่และแก้วหันมาสนใจ

" สีส้มอ่ะ " แก้วตอบแบบงงอยู่เหมือนกัน

" ไอ้บ้ามันก็เป็นผลอย่างนั้นนะสิแกเคยบอกฉันไม่ใช่หรอว่า 'ลูกแก้วสีส้มจะให้คำทำนายไม่ตรงและยังไปทางร้ายอีกต่างหาก ส่วนลูกแก้วสีเขียวจะให้ไม่ตรงเหมือนกันแต่จะให้ในด้านดีเกินไป หากต้องการคำทำนายที่แม่นยำต้องใช้ลูกแก้วสีฟ้า' " เฟย์บอกแก้วกับเรื่องที่ตนรู้

" เออเนอะ ^p^ "  แก้วกลับไม่เดือดร้อนอะไรแถมยังยิ้มได้อีก

"  =_= " เฟย์ ฟาง มิน จินนี่

แก้วที่มีสีหน้ายิ้มแย้มกับหุบลงทันใดเมื่อเห็นสีหน้าเบื่อหน่ายของเพื่อนๆ

" งั้นแก้วพาไปเที่ยวตลาดของพวกไพเวทก็ได้อ่ะ  " แก้วพูดด้วยน้ำเสียงสดใสๆ

" พาไปร้านที่มีของกินเยอะๆน้าาาาาาา " เฟย์ที่กำลังหิวพูดขึ้นแบบขอร้องปนๆไปกับคำสั่ง

" กินตลอดแหละเฟย์ 555 " จินนี่พูดพร้อมหัวเราะ

.....................................................................

ไพเวท มาร์เก็ต

" ว้าววว น่ากินอ่ะ *..*" เฟย์พูดพร้อมวิ่งไปวิ่งมาอย่างสนุก

" เฟย์ระวังเดี๋ยวชนพวกไพเวทแล้วจะมีเรื่องนะ " ฟางพูดเตือนน้องตัวเอง

" เฮ้ย!!! " ฟางเดินชนกับใครคนนึ่ง

" ปะ...ป๊อ เอ๊ย!! ขอโทษค่ะท่านหัวหน้า" ฟางจะเรียกชื่อป๊อบปี้แต่บ้างอย่างทำให้เธอกลับเรียกป๊อบปี้ว่าหัวหน้าแทน

" อ้าวพี่ป๊อบมาได้ไงอ่ะ  " แก้วที่เดินมาด้านหลังทักป๊อบปี้แทนฟาง

-_-

สายตาที่ป๊อบปี้มองใครบางคนทำให้แก้วสงสัยจึงมองตามสายตานั้นไป

_ _

และก็มาจบที่ฟาง ที่กำลังก้มหน้าอยู่

" อ้าว! เป็น....ไรกันอ่ะ" ประโยคแรกเฟย์พูดตะโกนถามแต่เมื่อหันมาเห็นทั้ง 5 คนกำลังเงียบกันอยู่ทำให้เดินมาถามมินกับจินนี่ที่เดินอยู่ด้านหลังเฟย์แต่หน้าแก้วกับฟาง

"ไม่รู้อ่ะเฟย์พอจินหันไปก็เห็นเป็นแบบนั้นแล้ว" จินนี่ตอบคำถามเฟย์ด้วยเสียงเบาๆคล้ายกับการกระซิบ

ตอนนี้ตลาดไพเวททั้งตลาดถึงกับเงียบเพราะเห็นผู้มีอำนาจทั้ง 6 กำลังยืนเครียดหน้าตึงมาก

O_O >> -_-^ >> _ _ (ชุดอิโมติคอนที่ทำให้ทุกคนงง 555)

แก้วมองป๊อบปี้ที่กำลังมองฟางอย่างเบื่อหบ่ายส่วนฟางก็ก้มหน้า

O_o (O_O >> -_-^ >> _ _) (ชุดอิโมติคอนที่ทำให้ทุกคนงงอีกครั้ง)

เฟย์ จินนี่ มิน มองทั้ง 3 คนด้วยความตกใจปนงุนงง

" เออ... ไปกันต่อเถอะแก้ว " คนที่ทนความเงียบไม่ไหวเอ่ยปากชวนแก้วเดินต่อนั่นคือ ฟางนั้นเอง

" ทำไมพวกเธอไม่เฝ้ากระทรวง ห๊ะ!!  " ป๊อบปี้ตะโกนบอกทั้ง 5 คนที่กำลังจะเดินไป

O_O

เสียงที่ป๊อบตะโกนถึงกับทำให้ทุกคนสะดุ้ง และตาโตเลยที่เดียว จะว่าไปแล้วทุกคนน่าจะชินกับนิสัยของป๊อบปี้แล้วที่เขามักจะเย็นชา ใจเย็น และโมโหร้าย

" เฮ้ย!! เป็นไรไปว่ะป๊อบ " เสียงตะโกนถามป๊อบปี้ตามมาหลังจากป๊อบปี้ตะโกนดังจนทำให้ไพเวทหลายๆคนในบริเวณนั้นต้องหันมามองรวมกันเป็นตาเดียว

" พวกเธอมีหน้าที่ต้องเฝ้ากระทรวงนะไม่ใช่เอะอะ ช้อบปิ้ง เดินเล่นยังนี้ หากสิ่งของในตำนานหายไปจะทำยังไง " ป๊อบปี้พูดด้วยน้ำเสียงที่ดังมากกกกน่ากลัวปนโมโห

" พี่ป๊อบ ทำไมพูดงี้อ่ะ แก้วเป็นคนชวนมาเองแหละพวกนี้ไม่ผิด ว่าแก้วเลยสิ!! ทำไมพี่ป๊อบไม่คิดถึงหัวอกพวกเราเลยละ ต้องเฝ้าสิ่งของในตำนานเครียดแค่ไหนรู้บ้างมั้ย ก็ใช่นะสิพี่ไม่ต้องดูแลอะไรนี่เที่ยวได้วันๆ มิกซ์ซี่ บ๊อกเซส พี่ป๊อบก็โยนหน้าที่มาให้แก้ว จำไว้นะหากพี่ป๊อบยังมีนิสัยอย่างนี้ไม่ต้องมาคุยกับแก้ว  ฮึกๆ ฮือ แก้วเกลียดพี่ป๊อบที่สุดเลย" แก้วพูดกับป๊อบปี้ในขณะที่น้ำตาไหลไม่ขาดสายพอพูดจบเธอก็เดินไปผลักป๊อบปี้และวิ่งไปไหนก็ไม่รู้

" เฮ้ยป๊อบพูดแบบนั้นได้ไงว่ะ แกก็ออกมาเที่ยวเหมือนกันนะเว้ยไปว่าอย่างนั้นได้ไง แก้วเสียใจนะเว้ย " เขื่อนพูดเตือนสติป๊อบปี้ก่อนจะวิ่งไปหาแก้ว

.....................................................................

" แก้วไม่เป็นไรนะ " เขื่อนเข้ามาถามแก้วด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

" ฮึก ฮือ พี่เขื่อนนนนนน ทำไมพี่ป๊อบต้องมีนิสัยอย่างนี้ด้วย " แก้วพูดขึ้นเพราะว่าพี่ชายของตนเองมีนิสัยที่ไม่มีใครเหมือน

" แก้วเข้าใจป๊อบเถอะมันเป็นงี้แหละ ^^ " เขื่อนพูดพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า

" อยากมีพี่แบบพี่เขื่อนที่สุดเลย " แก้วพูดพร้อมกอดเขื่อน

.....................................................................

" หยุดร้องไห้ได้แล้วนะเดี๋ยวตาบวมพรุ่งนี้ไปเรียนเวทไม่ได้ " คนที่มองอยู่ถึงกับร้องไห้เพราะภาพตรงหน้า

" รักพี่เขื่อนที่สุดเลย ^^"

" พี่ก็รักแก้ว........" ตอนนี้เธอไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นแล้วเพราะภาพตรงหน้าของเพื่อนสนิทกับคนที่เธอแอบชอบ

.....................................................................

" พี่ก็รักแก้วนะน้องสาวของพี่ ^^ " เขื่อนพูดพร้อมดึงแก้วให้ลุกขึ้นจากฟุตบาท

" ไปหาเพื่อนๆแก้วกันเถอะเขาเป็นห่วงแย่แล้ว "

" ค่ะพี่ชาย ^^"

.....................................................................

" แก้ว!! " ป๊อบปี้เมื่อเห็นแก้วเดินมากับเขื่อนก็วิ่งไปกอดทันที

" พี่ขอโทษนะแก้วพี่จะไม่อารมณ์ร้อนอีกแล้ว " ป๊อบปี้รีบขอโทษน้องสาวของตัวเองอย่างเร็ว

" …. " แก้วไม่ตอบอะไรแถมยังทำสีหน้าเย็นชาใส่ป๊อบปี้อีกต่างหาก

" นะแก้วพี่ขอร้อง " ป๊อบปี้พูดกับแก้วแบบขอร้องสุดๆถึงขนาดที่คนใจแข็งๆก็ยังต้องยอม

" ก็ได้แต่ถ้าพี่ป๊อบตวาดเพื่อนแก้วแบบนั้นอีกแก้วไม่ให้อภัยง่ายๆเหมือนครั้งนี้หรอกนะ" แก้วพูดทำให้เพื่อนๆทั้งของเธอและของป๊อบปี้ที่มาเดินเทื่ยวยิ้มได้

" ครับน้องรัก พี่สัญญา " ป๊อบปี้บอกแก้วและให้คำสัญญา....................................................................

 ณ โรงเรียนเวทมนตร์สวรรค์

โรงเรียนเวทมนตร์สวรรค์ เป็นโรงเรียนที่พวกเขาทั้ง 10 คนเรียนอยู่เป็นโรงเรียนที่เคร่งเรื่องกฎระเบียบมากมีแต่เชื้อสายแท้เท่านั้นที่จะมาเรียนได้และโรงเรียนนี้จะเปิดตอน 8:00 – 12:00 น.

" ฮ้ายยยยย!!! อากาศสดชื่นที่สุดเลยพี่เขื่อน มิน ^O^ " แก้วพูดกับเขื่อนและ

มินซึ่งแก้วมาพร้อมเขื่อนและมินเพราะเมื่อคืนเธอไม่ได้นอนที่บ้านแต่อยู่ที่บ้านเขื่อนและมินแทนเพราะอะไรน่ะหรอแก้วไม่ได้โกรธป๊อบปี้หรอกแต่เป็นเพราะป๊อบปี้ตื่นสายสุดๆเมื่อคืนแก้วจึงหนีออกมานอนกับเขื่อนและมินโดยที่แก้วนอนห้องเดียวกับมินพี่สาวของเขื่อน

" อ้าว!! มินนนนน แก้วววววทางนี้ๆ " เสียงคนๆหนึ่งดังมาจากด้านหลังทำให้แก้วและมินหันไปดู

" จิน เฟย์ ฟาง หวัดดีจ้า เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพวกแกมาโรงเรียนเช้าเหมือนกัน " แก้วคุยกับเพื่อนๆ

" เป็นเพราะแกไม่เคยมาเช้าเลยมากกว่า ทำให้ไม่รู้ว่าพวกฉันมาเช้า " เฟย์ตอบแก้ว

" 555 "   เพื่อนๆในกลุ่มหัวเราะ

" แก้วพี่ไปเข้าห้องแล้วนะ " เขื่อนพูดบอกแก้ว

" ค่ะ เดินดีๆนะค่ะ " แก้วบอกเขื่อน

" ทำไมละแก้ว ^-^?" เขื่อนถามแก้วเพราะคำพูดของเธอทำให้เขางง

" เดี๋ยวตกหลุมรักที่ยัยเฟย์ขุดไงค่ะ ^^ " แก้วตอบเขื่อนด้วยน้ำเสียงร่าเริงทำให้เขื่อนและเฟย์ที่ยืนอยู่ตรงนั้นหน้าแดงเลยที่เดียว

" ^//^ " เขื่อน

" =//= " เฟย์

" แก้วทำไมเธอถึงต้องพูดเรื่องนี้เนี่ย " เฟย์คิดอยู่ในใจ

ณ ห้องเรียนเวทขั้น  1869

" สวัสดีข้าคือเทวดาที่อยู่ ณ ก้อนเมฆชั้นที่ 13 ชื่อว่าจีโฮ " อาจารย์หน้าห้องพูดแนะนำเกี่ยวกับตนเอง

" ข้าได้ข่าวว่าห้องนี้มีผู้ทรงอำนาจทั้ง 10 อยู่ด้วยไหนลองออกมาแสดงพลังเวทย์ให้ข้าดูหน้าห้องหน่อยซิ " อาจารย์พูดขึ้นอีกครั้งหลังจากแนะนำตัวเองเสร็จ

" ก็แค่เด็กทำไมได้เป็นถึงเจ้ากระทรวงนะ เรียนเวทก็ถึงแค่ขั้น 1869 " เทวดาที่มาสอนหน้าห้องพูดเหยียดหยามเมื่อทุกคนออกมาแสดงตัวหน้าห้อง

" นี่เจ้าข้าเป็นหัวหน้าเจ้านะ เจ้าเทวดาโอหัง "  จินนี่พูดขึ้นเมื่อเริ่มรู้สึกว่าเทวดาที่ทำงานอยู่ในกระทรวงของตนเริ่มดูถูกเหยีดหยามพรรคพวกของตน

" ยังไงท่านก็เรียนอยู่นิท่านเจ้ากระทรวงสวรรค์ " เทวดานามว่า จีโฮ ตนนั้นยังพูดต่อ

" งั้นข้าให้ท่านนำเพื่อนของท่านมาอีก 9 คน ที่มีฝีมือดีมาสู้กับพวกข้าที่ลานประลองเวทขั้นสูง ตอนสี่โมงเย็นไพรเวท กับผู้ทรงอำนาจทั้งห้านั้นก็คือฉันมิน เฟย์ ฟางและแก้ว หากท่านแพ้ท่านต้องถูกเนรเทศไปที่โลกมนุษย์ หากข้าแพ้ข้าจะสละตำแหน่งเจ้ากระทรวงสวรรค์ให้เจ้าและทั้ง 5 คนจะลงยอมที่จะถูกเนรเทศลงไปโลกมนุษย์เอง " จินนี่พูดเพื่อท้าประลองกับเทวดานามว่า จีโฮ ตนนั้น

" อย่าขี้ขลาดก็แล้วกันท่านเจ้ากระทรวงสวรรค์ " เทวดาตนนั้นรับคำท้าของจินนี่

" ไม่รงไม่เรียนแล้ว!!!  ปึก!! เบเดี๋ยวฉันมาเรียนคลาสต่อไปนะไปตามด้วย " หลังจากท้าประลองกับเทวดาเสร็จจินนี่ก็ร้องโวยวายว่าตนจะไม่เรียนคลาสนี้แล้ว และผลักโต๊ะเพื่อระบายอารมณ์ พร้อมบอกน้องชายที่เหมือนเพื่อนว่าพอคลาสต่อไปจะเริ่มให้ไปตามด้วย

" เฮ้ย! จิน รอพวกฉันด้วยสิ เขื่อนตามพี่ด้วยถ้าจบคลาส " มินเรียกจินนี่แล้วหันมาบอกกับน้องชาย

" ฟางไปกันเหอะ พี่เคน ตามเฟย์กับฟางด้วยนะ" เฟย์ชวนฟาง พอฟางพยักหน้าจึงหันไปบอกเคนตะ

" แล้วฉันจะอยู่ทำไมเนี่ย พี่ป๊อบตามแก้วด้วย " แก้วเมื่อเห็นเพื่อนๆไปหมดแล้วจึงเก็บของแล้วลุกขึ้นพร้อมบอกป๊อบและวิ่งออกมา

.....................................................................

" ทำไมแค่ฉันเรียนอยู่เองนะเว้ยเรียนอยู่แล้วจะไม่เก่งรึไง!!! ฮึย!! " จินนี่พอออกจากห้องก็ตรงมายังโต๊ะสำหรับพวกเธอโดยเฉพาะ

" ใจเย็นสิจินการที่เวทย์สวรรค์หรือเวทย์นรก เธอมากหรือน้อยก็ไม่ได้อยู่ที่อีตาพูดนั้นหรอกนะ จะไปต่อสู้ให้เปลื่องพลังทำไมล่ะ " มินที่เดินมาติดๆเตือนจินนี่

" เธอยอมหรอมิน ฉันไม่ยอมหรอกนะยังไงเวทสวรรค์ของฉันก็ขั้นที่ 1999 แล้วนะและตอนนี้เวทย์สวรรค์ของฉันก็ถึงขั้นสูงสุดแล้วด้วย " จินนี่พูดหลังจากปลดปล่อยอารมณ์หงุดหงิดออกมาแล้ว

" แฮ่ก!! แฮ่ก!! พวกเธอเดินเร็วมาก ลงบันไดบ้าอะไรแป๊บเดี๋ยวเองย่ะ " เฟย์ที่เดินด้วยอาการเหนื่อยหอบมาบ่นจินนี่ที่เดินเร็วมาก

" ฉันไม่ได้เดินย่ะ หายตัวมา " จินนี่บอก

" เฮ้ย!! O_O จะ...จิน บรรลุขั้นสูงสุดแล้วหรอ " เฟย์ถามจินนี่ด้วยน้ำเสียงตกใจ

" เหลือแต่เธอคนเดียวที่ยังไม่บรรลุ คนเดียวเท่านั้น เฟย์!!! " เสียงอันน่าเกรงขามของแก้วดังขึ้นหลังเฟย์ถามจินนี่

" บ้าป่าวแก้ว เฟย์บรรลุแล้วนะเวทย์สวรรค์ขั้นสูงสุดแล้วนะ " เฟย์ว่าแก้ว

" เออเนอะ แฮ่ๆ :P " แก้วนึกขึ้นได้เลยพูดพร้อมแลบลิ้นออกมาอย่างน่ารัก

" เวทย์นรกล่ะ " อยู่ดีๆจินนี่ก็พูดขึ้น

" ฉันบรรลุขั้นสูงสุดแล้ว " ทั้ง 5 คนพูดพร้อมกัน

" มันถูกเนรเทศแน่นอน 555 " มินพูดทำให้ทุกคน รวมทั้งจินนี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขและมีเลศนัย

" แต่ฉันอยากอยู่ที่โลกมนุษย์อ่ะ " จินนี่พูดขึ้น

" ฉันมีแผนย่ะ 555 " มินพูดตอบ

กริ๊งงงงงงง!!

" หมดคลาสแล้ว " แก้วพูดอย่างดีใจ

" นี้ก่อนไปลานประลองไปหาแม่มดเทรซี่แล้ววางแผนกันก่อนเถอะ " มินพูด

.....................................................................

ณ ห้องเรียนเวทขั้น  1869

" ดีเนอะพวกนั้นโดดได้ " เขื่อนพูดปลง

" อ้าว! แล้วเราโดดไม่ได้หรอว่ะ ทำไม่อ่ะ? " เคนตะถามเขื่อนงงๆ

" แกไม่รู้หรอว่ะเคนว่าที่พวกนั้นมาเรียนแค่เพื่อปิดบังพลังตนเอง ที่จริงแล้วพวกนั้นบรรลุขั้นสูงสุดทั้งเวทสวรรค์และนรก ไม่เรียนคลาสนี้ก็ได้เข้าใจเหมือนกัน หากสอบเพื่อวัดประสิทธิภาพเจ้ากระทรวงก็คงทำได้สบายๆ เพราะต้องสอบเวทขั้นที่ 1900 - 2000 " จองเบบอกเคนตะที่กำลังนั่งงงอยู่

" เฮ้ย!! จริงหรอว่ะ งั้นเราไปเรียนให้บรรลุบ้างเถอะ " เคนตะพูดแบบอิจฉา

" บ้าป่าวเคนกว่าจะบรรลุใช้เวลาเป็น 10 ปีเลยนะโว้ย " เขื่อนที่เก็บของอยู่พูดขึ้น

" แต่ไอ้โมะกับไอ้ป๊อบมันก็บรรลุแล้วไม่ใช่หรอว่ะ " เคนตะพูดถามป๊อบโทโมะที่นั่งเงียบอยู่

 " อืมๆ -_- " โทโมะกับป๊อบตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา

" เหมือนกลุ่มเรามีกันแค่ 3 คนเองว่ะป๊อบกับโมะแมร่งพูดคำตอบคำคนรึปล่าวว่ะ?" เคนตะบ่นกับเขื่อนและจองเบ

" ไปที่ลานประลองกันเถอะ" โทโมะพูดชวนเขื่อน จองเบ ป๊อบปี้และเคนตะและก็ลุกขึ้นเดินไปจากห้องเลย

" โทโมะนี้กี่โมงไพรเวทแล้ว " ป๊อบปี้ตะโกนถามโทโมะที่เดินออกไปแล้วด้วยน้ำเสียงเรียบ

" สามโมงครึ่งไพรเวทแล้ว" โทโมะตอบ

" ไปเถอะๆ ป่ะๆ "

.....................................................................

ลานประลองเวทย์ ขั้นสูง

" จินนี่ โอเคแล้วนะสำหรับคฑาเวทย์ขั้นสูง 10 อันอ่ะ " ฟางพูดหลังจากไปตรวงสอบคฑาเวทย์มา

" อ้าวจินทำไมใช้คฑาเวทย์ตั้ง 10 อันอ่ะ " เฟย์ที่นั่งคุยกับคนที่มาดูการประลองอยู่หันมาถาม

" เดี๋ยวพวกผู้ชายอีก 5 คนมาประลองด้วยอ่ะจ้ะ " 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา