Bad Boy Brothers

ตอนนี้พี่เขื่อนกลับมาอยู่บ้านได้สองอาทิืตย์แล้วแหละ ฉันก็พยายามทำตัวให้ปกติที่สุดหลังจากที่ได้รู้ความจริงวันนั้น!

"พี่!เร็วๆสิ"ฉันขึ้นมาเร่งพี่เขื่อนบนห้องเพราะวันนี้เป็นวันสอบวันแรก

"จะรีบไปไหนเนี่ย!"พี่เขื่อนยังคงอ้อยอิ้งติดกระดุมเสื้อ

"ฉันจะสายแล้วนะ!พี่นี้ชักช้าจัง"ฉันเดินหงุดหงิดไปช่วยพี่เขื่อนติดกระดุมเสื้อ

"แต่ฉันยังเหลืออีกตั้งสองชั่วโมงนะ"

"งั้นเฟย์ไปเองก็ได้ ชิ!"ฉันติดกระดุมเม็ดสุดท้ายเสร็จก็เดินออกไปทันที

"เดี๋ยวสิ!ฉันแต่งตัวเสร็จแล้วไปพร้อมกันก็ได้"พี่เขื่อนหยิบกระเป๋าแล้วเดินนำออกไป

.................................................................................................................................

~หน้าตึกคณะ~

"ฉันสอบเสร็จเที่ยงแล้วพี่ละ?"ฉันหันไปถามเมื่อรถจอดสนิท

"ประมาณบ่ายสอง เธอจะรอฉันหรือให้ไอ้เคนมารับละ"น้ำเสียงฟังดูประชดนะ

"งั้นฉันไปนั่งรอพี่ที่หอสมุดนะ"

"ฉันจะรีบทำให้เร็วที่สุดละกันเธอจะได้ไม่รอนาน"

"พี่ไม่ต้องห่วงฉันหรอกนะ!ใช้เวลาให้คุ้มดีกว่า ถ้าไม่อยากเสียฉันไป"ประโยคหลังฉันพูดเบาๆแต่คงดังพอให้คนข้างๆได้ยิน

"ฉันจะทำให้เต็มที่ที่สุด!โอกาสครั้งเดียวที่ฉันมีมันจะหลุดลอยไปไม่ได้"พี่เขื่อนพูดด้วยสายตามุ่งมั่น

"อ่ะ!อยู่ไหนเนี่ย?"ฉันหาของในกระเป๋าจำได้ว่าใส่มาสองอันนี้หน่าแล้วมันหายไปไหนอันนึงอ่ะ

"อะไรของเธอ?"

"ฉันลืมเอาเครื่องรางมา"

"เครื่องราง?"

"ใช่!ฉันทำเครื่องรางให้พี่กับฉันนะ แต่ว่า...ฉันเอามาแค่อันเดียวเอง"ฉันพูดเศร้าๆอุตส่าห์ทำมาแล้วแท้ๆ

"งั้นพี่เอาไปเหอะ"ฉันยัดใส่มือพี่เขื่อน

"ไม่ต้องหรอกเธอเอาไปนั้นแหละ"พี่เขื่อนยัดกลับใส่มือฉัน

"ฉันนะความรู้เยอะแล้วไม่ต้องพึ่งโชคหรอก"ฉันยัดใส่มือพี่เขื่อน

"เธอเอาไปเหอะ...ฉันมีเธอเป็นเครื่องรางแล้ว"ประโยคหลังเค้าพูดเบาๆ

"อะไรนะ?"ฉันแกล้งถาม

"ไม่พูดแล้ว!พูดได้ครั้งเดียวเว้ย-///-"พี่เขื่อนหน้าขึ้นสี

"พี่ไปจำมาจากไหนเนี่ยเลี่ยนจัง"

"เธอได้ยินนี้!"

"555 ฉันไปแล้วนะ"ฉันกำลังจะเปิดประตูแต่พี่เขื่อนดึงไว้

"ขอกำลังใจหน่อยนะ...จุ๊บO/////O"พี่เขื่อนหอมแก้มช้านนนนนนนน

"มีพลังขึ้นมาเลย^-^"

"บ้า!!พี่ชอบฉวยโอกาสตลอดเลยนะ>///<"

"กับเธอคนเดียวนั้นแหละ"

"ไปแล้ว!สายแล้ว>///<"ฉันรีบเปิดประตูออกไป รู้สึกว่าหน้าร้อนมากเลยอ่ะ!!

.................................................................................................................................

~ห้องพี่เขื่อน(ตอนกลางคืน)~

"ทำมั้ยฉันต้องไปผับในสภาพนี้ด้วยเนี่ย!"พี่เขื่อนบ่นขนาดที่ฉันกำลังเซ็ตผมให้เค้าอยู่ ที่พี่เขื่อนบ่นก็เพราะว่าเฝือกที่คอนะยังไม่ได้เอาออกเลย...พี่เขื่อนนะชอบขยับไปขยับมาทำให้กระดูกยังไม่เข้าที่สนิท

"ก็พวกเราอยากไปเที่ยวนี้"พวกเราก็หมายถึงพี่เคนตะ พี่ป๊อบปี้ พี่โทโมะและฉันเอง ความจริงแล้ววันนี้พี่เคนตะจะไปแก้แค้นนะ

"เราพึ่งสอบวันแรกเองนะเสียเวลาอ่านหนังสือหมด"

"อ๊ะ!พี่มีความคิดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย?"ฉันพูดติดตลก

"ก็ตั้งแต่รู้ว่าจะเสียเธอไปนั้นแหละ"

"เอาน่าๆพรุ่งนี้ก็ไม่มีสอบเวลาอ่านหนังสือมีอีกเยอะ"

"เสร็จแล้วววววววววว"ฉันบอกด้วยความภาคภูมิใจ ฉันนะเก่งกว่าโทมัส ทอร์ อีกนะไม่อยากจะคุย 

"คนอะไรหล่อจริงๆ"พี่เขื่อนพูดพร้อมส้่องกระจก

"หลงตัวเอง!ถ้าไม่ได้ช่างผมระดับเทพแบบเฟย์เย่คนนี้จัดทรงให้นะไม่หล่อหรอก"

"เธอก็หลงตัวเองเหมือนกันนั้นแหละ!"

"เฮ้ยๆ!จะไปมั้ยว่ะ?"พี่ป๊อบปี้เข้ามาตาม

"เสร็จแล้วค่ะ"

"5555555 แฟชั่นใหม่หรอว่ะไอ้เขื่อนใส่ปลอกคอด้วย"

"พี่!!"

"เฮ้ยๆ!อย่าขยับมากนะเว้ยหมอบอกกระดูกยังอ่อนอยู่เดี๋ยวคอจะหักอีกรอบ 555"

"จะไปได้ยังละ!!"เมื่อเถียงไม่ได้พี่เขื่อนเลยเปลี่ยนเรื่องแทน 555

"ก็มาตามอยู่นี้ไงว่ะ!ไปดิ"

.................................................................................................................................

~ผับ~

เสียงเพลงจังหวะแดนซ์ๆดังกระหัมจนหูจะแตก ผู้คนก็มากมายจนดูอึดอัดทั้งหญิงและชาย กลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้งไปทั่ว นี้หรอผับที่เคยเห็นในทีวีอ่ะ!เหมือนกันเป๊ะเลย!! แฮะๆ...ฉันไม่เคยมาเที่ยวผับหรอกนี้ครั้งแรกเลยนะเนี่ย ตื่นเต้นๆ ฉันรู้สึกว่าตอนนี้มีแต่คนมองมาทางเราเต็มไปหมด!มองแบบเหลียวหลังเลยนะสงสัยเพราะฉันสวย อิอิ เอ๊ะ!หรือเพราะว่ามีหนุ่มๆเดินประกบฉันอยู่ตั้งสี่คนกันแน่นะเพราะแต่ละคนนี้หน้าตาขั้นเทพทั้งนั้นเลย พี่เขื่อนกับพี่เคนตะประกบข้างแถมจับมือฉันไว้ด้วยส่วนพี่ป๊อบปี้กับพี่โทโมะเดินตามหลัง กรี๊ดดดด...ฉันดูเหมือนกึมจันดีในF4เลยอ่ะมีผู้ชายหล่อ รวย รายล้อมรอบตัว>///<

"เฟย์!เฟย์!ยัยเฟย์!!"

"อ๊ะ!"ฉันสะดุ้งกับเสียงเรียกของพี่เขื่อน

"เป็นบ้าอะไรของเธอเนี่ยยืนยิ้มอยู่คนเดียว-_-;;"

"เปล่าๆแค่ตื่นเต้น"

"ฉันว่าเราไปนั่งข้างบนกันดีกว่าว่ะแถวนี้คนเยอะ"พี่โทโมะเสนอ

"ก็ดีนะพี่!ผมอายว่่ะคนมองผมอย่างกับตัวประหลาด"พี่เขื่อนเสริม

"เค้าคงชอบแฟชั่นปลอกคอของแกมั้ง!555"พี่ป๊อบปี้แซวและเดินนำไป เราขึ้นมานั่งชั้นบนมุมในสุดสั่งเครื่องดื่มและอาหารมากินกัน พวกผู้ชายก็ดื่มเหล้าส่วนฉันก็นั่งดื่มน้ำโค้ก...เพราะพี่เขื่อนไม่ให้ดื่มแอลกอฮอล์อ่ะ!!บอกว่ามันไม่ดี ถ้ามันไม่ดีแล้วพวกพี่ดื่มกันทำมั้ยเนี่ย!ฉันเกลียดการเป็นผู้หญิงที่สุดเลยทำอะไรก็ไม่ได้

"เฮ้ย!แกยังไม่ตายอีกหรอว่ะ!?!"เสียงผู้ชายดูโหดๆดังขึ้นทำให้พวกเราหันไปมอง

"แก!คนที่พวกฉันมีเรื่องเมื่อเดือนทีแล้วนี้หว่า ยังไม่เข็ดใช่มั้ย!"พี่ป๊อบปี้พูดพร้อมหักนิ้วดังกร๊อบ

"ฉันไม่ได้พูดกับแกอย่าสะเออะ!!"มันชี้หน้าพี่ป๊อบปี้

"เฮ้ย!!พูดแบบนี้มันหาเรื่องกันนี้หว่า!!"พี่โทโมะลุกขึ้น

"ใจเย็นๆพี่"พี่เคนตะห้ามไว้

"พวกมึงมันก็เก่งแต่หมาหมู่!เวลาอยู่คนเดียวมึงก็ไม่ต่างกับหมาหรอกว่ะ 5555"มันหัวเราะลั่นแต่ก็ไม่มีใครสนใจเพราะเราอยู่ในมุมมืด

"แกพูดแบบนี้หมายความว่าไงว่ะ!?!"พี่ป๊อบปี้ขมวดคิ้ว

"มึงรู้เอาไว้ด้วยนะ!!ที่น้องชายมึงต้องเข้าโรงพยาบาลก็เพราะพวกกูนี้แหละ!!5555"อะไรนะ!ไอ้พวกนี้มันมาแก้แค้นพี่เขื่อนจริงๆด้วย

"ก็แค่มีเรื่องกันตอนเมามึงทำกับน้องกูขนาดนี้เลยหรอว่ะ!!!"พี่โทโมะเดือด

"ถ้าน้องมึงไม่ยิงน้องกูก็คงไม่มีปัญหาหรอก!!"

"กูบอกอะไรให้นะเว้ย!!ถึงตระกูลมึงจะใหญ่แค่ไหนแต่ลูกๆแม่งไม่ได้เรื่องว่ะ!!5555"

"ไอ้เวร!!"อยู่ดีๆพี่เคนตะก็พุ่งตรงเข้าไปปลอยหมัดใส่หน้ามันเต็มๆ

"เฮ้ย!!จัดการ!"ไอ้หัวหน้าหันไปสั่งลูกน้องก่อนที่พวกมันจะล้อมพี่เคนตะไว้

"เฮ้ย!!"พี่ป๊อบ พี่โทโมะ พี่เขื่อนจะเข้าไปช่วยแต่พี่เคนตะห้ามไว้ เค้าบอกวว่าเค้าจะสู้เองเพื่อพิสูจน์ให้ใครบ้างคนรู้ว่าเค้าทำได้!!นี้เองสาเหตุที่พี่เคนตะชวนพวกเรามาเที่ยว พี่เคนตะทั้งเตะ ต่อย ถีบ กระทืบ!!จนพวกมันล้มไปทีละคนทีละคน 

"คนสุดท้ายแล้วนะ!!มึงทำอะไรเพื่อนกูไว้บ้างกูขอเอาคืนละกัน"พี่เคนตะพูดกับหัวหน้ามันและวิ่งเข้าไป

~ปัง!!!~

เสียงปืนดังสนั่นก่อนที่มันจะล้มลงไป

"ไปเร็ว!!"พี่เคนตะบอกแล้วรีบวิ่งออกไป พี่ป๊อบปี้วางเงินแล้วก็รีบตามออกไปเช่นเดียวกับพี่โทโมะ

"ไปสิยัยบ้า!!ยืนรอให้ตำรวจมาจับหรือไง!"พี่เขื่อนเข้ามาลากฉันไป ตอนนี้เรานั่งอยู่บนรถโดยมีพี่โทโมะเป็นคนขับ

"ไอ้พวกนั้นใช่มั้ยที่มันรุมแกจนมีสภาพแบบนี้อ่ะ?"พี่ป๊อบปี้ถามขึ้น

"ใช่!!"

"งั้นก็สมควรแล้วแหละที่มันจะโดนแบบนั้น!ว่าแต่แกไปเอาปืนมาจากไหนว่ะไอ้เคน?"พี่ป๊อบปี้หันไปถามพี่เคนตะ

"ของผมเองครับ!ผมซื้อมาไว้ป้องกันตัวนะ"พี่เคนตะตอบ

"แกนี้เก่งว่ะสิบรุมหนึ่งยังจัดการเรียบ"พี่โทโมะเอ่ยขึ้น

"ผมอยากลบคำสบประหม่าของใครบ้างคนนะครับ"พี่เคนตะหันมามองพี่เขื่อน

.................................................................................................................................

~วันประกาศผมสอบ~

"ทำมั้ยแกต้องให้ฉันมาดูเกรดเองด้วยว่ะ!ในเว็บมันก็มีบอกอ่ะ"พี่เขื่อนบ่นอุบเพราะคนที่มหาลัยวันนี้เยอะมากเลย

"มันต่างกันนะเว้ย!ถ้าดูในเว็บแกแค่พิมพ์รหัสนักศึกษามันก็ขึ้นมาแหละแต่ถ้าแกมาดูที่นี้แกจะต้องไล่หาชื่อตัวเองลุ้นจะตายไป"

"อะไรของแกว่ะ?"

"เออน่า!ไปดูได้แล้วไป"พี่เคนตะผลักเราสองคนเข้าไป

"เฮ้ย!คนที่ดูแล้วอ่ะก็ออกไปดิว่ะจะยืนให้พ่อมาตามไง!!"พี่เขื่อนตะโกนเสียงดังจนคนกระจายหายไปเกือบหมด

"พี่นี้เอาแต่ใจจริงเลย!"ฉันต่อว่า

"ไปดูเร็วๆไป"พี่เขื่อนดันฉันไปทางบอร์ดปีสามส่วนเค้าก็เดินไปดูบอร์ดปีสี่

"ว่าไงเฟย์!ได้เท่าไร?"พี่เคนตะถามเมื่อเราเดินออกมา

"ได้แค่..."ฉันทำหน้าเศร้า

"ได้น้อยกว่าเดิมหรอ?"พี่เขื่อนถาม

"แค่ 3.78 เองอ่ะ!!เย้ๆๆๆๆ"ฉันกระโดดตัวลอย

"เก่งจริงๆเลย"พี่เคนตะขยี้หัวฉันเล่น

"แล้วแกละว่ะ?"พี่เคนตะหันไปถามพี่เขื่อน

"ฉันได้...2.99"พี่เขื่อนบอกเสียงเศร้า

"แสดงว่าแกแพ้!เฟย์เป็นของฉัน"พี่เคนตะดึงฉันเข้าไปใกล้ตัว

"ได้ไงว่ะ!!ฉันไม่ยอมหรอก!"พี่เขื่อนเดินเข้ามาหาเรา

"แพ้แล้วก็ยอมรับความจริงหน่อยสิว่ะ!"พี่เคนตะผลักออก

"ไม่เว้ย!!ยังไงเฟย์ก็ต้องเป็นของฉัน!!"พี่เขื่อนเข้ามากระชากฉัน

"แพ้แล้วอย่าพาลสิว่ะ!!"

"ฉันไม่สน!!หัวใจยัยนี้ไม่ใช่สิ่งของจะเอามาเป็นเดิมพันแบบนี้ไม่ได้!!"

"งั้นเฟย์เลือกมาเลยดีกว่าว่าจะอยู่กับใคร?"พี่เคนตะถามฉัน พอพี่เคนตะพูดขึ้นประโยคสนทนาที่ฉันเคยได้ยินของพี่น้องตระกูลมาเฟียก็ดังก้องอยู่ในหู ฉันเป็นแค่เครื่องมือให้เค้าเอาไปหลอกพ่องั้นหรอ!งั้นฉันควรจะเลือกสิที่ดีที่สุดใช่มั้ย?ฉันแกะมือพี่เขื่อนออกและค่อยๆเดินไปหาพี่เคนตะ

"เฟย์..."พี่เขื่อนพูดเสียงเบา

"เฟย์เลือกฉันไปนะ!"เราหันหลังเดินออกไป

"ไม่เว้ย!!ฉันไม่ให้ใครหน้าไหนเอาแฟนฉันไปทั้งนั้น!!!"พี่เขื่อนวิ่งเข้ามาถีบพี่เคนตะจนล้ม

"ไอ้เขื่อน!!มึงอยากมีเรื่องใช่มั้ย!!"พี่เคนตะลุกขึ้นมาชี้หน้า

"เออ!!เฟย์คือคนที่กูรัก!!ยังไงกูก็ไม่ยอมเสียเฟย์ไปเด็ดขาด!!"พี่เขื่อนเข้ามาต่อยพี่เคนตะ

"แต่เฟย์เลือกกู!!จำไว้!!"พี่เคนตะสวนกลับ

"กูไม่สน!!มึงอยากเอาชนะกูใช่มั้ยมึงถึงได้ทำแบบนี้!!!มึงล้มพวกมันได้และมึงยังเอาแฟนกูไปอีก!!ไอ้เพื่อนเวร!!"พี่เขื่อนต่อยไปอีกหมัด

"ก็ไม่ต่างกับเพื่อนทรยศแบบมึงหรอกเว้ย!!!"พี่เคนตะต่อยพี่เขื่อนจนล้มหัวกระแทกพื้นทำให้เฝือกคอหลุดออก

"หลุดออกสักที!!มันจะได้ถนัดหน่อย!ทีเนี่ยมึงตายแน่ไอ้เคน!!!"พี่เขื่อนพุ่งตรงเข้ามาหวังจะต่อยพี่เคนตะิอีกหมัดแต่ฉันเข้ามาบังไว้

"เฟย์!!เฟย์ปกป้องมันทำมั้ย!?!"

"พี่ดูนี้ซะก่อนที่จะไปว่าพี่เคนเค้านะ"ฉันเดินไปหยิบเฝือกมาให้เค้าอ่าน

"ข้อความที่พี่เคนตะเขียนให้พี่นะ!!แล้วพี่ยังบอกว่าเค้าเลวอีกหรอ!!"

"แล้วไงว่ะ!!ยังไงฉันก็ไม่ยอมให้เธอไปกับมันแน่!!"

"ฉันทนไม่ไหวกับนิสัยของพี่แล้วนะ!!"ฉันตวาดอย่างเหลืออด

"พี่จำเอาไว้เลยว่าพี่จะไม่ได้เห็นหน้าฉันอีก!!"

"เธอหมายความว่ายังไง?!"

"ฉันจะไปเรียนต่อที่ลอนดอนกับพี่เคนตะ!"

"เธอคิดเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไร?"

"ตอนนี้แหละ!!ฉันทนเห็นหน้าคนแบบพี่ไม่ได้แล้ว!!คนที่ไม่เคยแคร์ใครแบบพี่นะฉันเกลียดที่สุด!!!"ฉันตะโกนใส่หน้าพี่เขื่อนก่อนจะเดินไปหาพี่เคนตะและเราก็หันหลังเดินออกมาอีกครั้ง

"หยุด!!ฉันบอกให้หยุดไงเฟย์!!"เสียงพี่เขื่อนดังขึ้นแต่ฉันก็ไม่สนใจ

"ใจเย็นๆนะคุณ!นั้นมันมีดนะ"ฉันได้ยินเสียงคนพูดขึ้นเลยหันกลับไปดู พี่เขื่อน!!พี่เขื่อนกำลังถือมีดคัตเตอร์

"พี่ทำบ้าอะไรนะ!!"ฉันวิ่งเข้าไปห้าม

"ถ้าเธอไป..."

"ทำมั้ย!!พี่จะฆ่าฉันหรอ!!เอาเลยสิ!!แทงมาเลย!!"ฉันทำใจดีสู้เสือทั้งที่จริงกลัวจะตายอยู่แล้ว

~แควก!~

พี่เขื่อนเอาคัตเตอร์กรีดเสื้อนักศึกษาของเค้าจนขาดเผยให้เห็นรอยสักบนอกแกร่ง

"เธออ่านออกมั้ย?"พี่เขื่อนถาม

"อะไร?"

"ชื่อเธอไง...ฉันสักชื่อเธอไว้บนอกข้างซ้ายตรงกับตำแหน่งของหัวใจ"อยู่ดีๆน้ำตาลูกผู้ชายก็ไหล่ออกมา

"ถ้าเธอจะไป...ลบมันออกไปที"พี่เขื่อนยัดคัตเตอร์ใส่มือฉัน

"เธอช่วยลบมันออกไปที...ช่วยลบเธอออกไปจากใจฉัน...ไม่งั้นมันก็จะติดตัวฉันไปตลอด"พี่เขื่อนจับมือฉันบังคับให้กรีดคัตเตอร์ลงไป

"ไม่!!...ฉันทำไม่ได้ ฮึก ไม่นะ ฮือๆๆๆ"ฉันร้องไห้ออกมา

"เอาเลยสิเฟย์!!ลบมันออกไปสิ!!"

"ไม่!ไม่!ไม่ๆๆๆ ฮึก ฮือๆๆๆ"พี่เขื่อนค่อยๆปล่อยมือฉันออก

"ถ้าเธอเลือกแล้ว....ถ้าเลือกแล้วก็รีบไปซะเหอะ"พี่เขื่อนผลักฉันออก พี่เคนตะเดินมารับฉันและเราก็เดินจากมา ฉันเห็นพี่เขื่อนทรุดลงร้องไห้ไกลออกไปๆจนหายจากสายตา....

................................................................................................................................

(Kone Talk)

วันนี้พ่อผมกลับมาแล้วแหละครับ พี่ๆผมก็มีแฟนกันหมดแล้วถึงพวกมันจะทะเลาะกับแฟนก็เหอะเมื่อกี้พึงกลับจากโรงพยาบาลเพราะไอ้พี่โทโมะตัวดีมันตกบันไดให้แฟนง้อ!แม่งลงทุนชิบ

"ไอ้เขื่อน!แล้วแฟนแกละ?"เสียงพ่อดังขึ้น

"อย่าบอกนะว่าแกไม่มีแฟนอ่ะ!เฮ้ย!!ตอบดิว่ะ!"

"ใครทำลูกฉันเป็นใบ้ว่ะเนี่ยเมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย"

"น้องฉันเป็นใบ้หรอว่ะเนี่ย?"เสียงไอ้พี่โทโมะดังขึ้นแต่ผมก็ไม่ได้สนใจ

"เฮ้ย!!ใครทำอะไรแกว่ะลูก?"

"มันเป็นแบบนี้มาอาทิตย์กว่าแล้วพ่อ"พี่ป๊อบปี้บอก

"ใช่ๆ!สงสัยอกหักจากสาวข้างบ้าน"ไอ้พี่โทโมะเสริม

"สาวข้างบ้าน?"

"ก็น้องเฟย์ไงพ่อ!สงสัยจะโดนหักอก"

"แต่เฟย์เค้าเป็นแฟนกับเคนตะไม่ให้หรอว่ะ?"

"พ่อ!"ผมพูดเสียงสั่น

"แกพูดได้แล้วหรอว่ะ?"

"เขื่อนอยากย้อนเวลาพ่อ เขื่อนอยากย้อนเวลา ฮึก"ผมคลานเข้าไปกอดขาพ่อร้องไห้!ผมไม่อายใครหน้าไหนทั้งนั้นแหละ ผมเสียใจ!เสียใจจนทนไม่ไว้แล้วนะ

"เขื่อนอยากย้อนเวลา เขื่อนไม่อยากเป็นแบบนี้ ฮึก พ่อมีเครื่องย้อนเวลามั้ย"

"เฮ้ย!!ไอ้ลูกบ้า!ปล่อยฉันนะเว้ย"พ่อพยายามสลัดผมออกแต่ผมกลับกอดแน่น

"เขื่อนไม่อยากได้มรดกแล้วพ่อ เขื่อนอยากย้อนเวลา"

"อ๊ากกก...ใครก็ได้เอามันออกไปจากตูที"พ่อพูด

"มันน่าสงสารนะพ่อ"พี่ป๊อบปี้พูดขึ้น

"นั้นสิ!ปล่อยมันเหอะพ่อผมเห็นแล้วจะร้องไห้ตามว่ะ"พี่โทโมะเสริม

"ฉันให้แกเอามันออกไปไม่ใช่ให้มาสงสารมันนะเว้ย!"ผมค่อยๆลุกออกมา ไม่ต้องให้ใครมาลากผมหรอกผมออกมาเองก็ได้ ผมเดินร้องไห้ออกมาจนถึงหน้าบ้าน

"พี่เขื่อน!!"ยัยเฟย์!!

"หลับตาซะ!!"ผมสั่ง

"อะไรนะ?"

"บอกให้หลับตาไงเล่า!!"เฟย์ทำตาม ผมรีบปาดน้ำตาออก!จะให้ยัยนี้เห็นผมสภาพนี้ไม่ได้

"ลืมตาได้!"ผมบอก

"ฉันกลับมาแล้ว^-^"

"ทำมั้ยเธอไปไวมาไวแบบนี้ละ?"

"จะบ้าหรอ!!ฉันไม่ได้ไปไหนสักหน่อย"

"ไหนเธอบอกว่าจะไปเรียนต่อไง?"

"ไปได้ที่ไหนเล่า!"

"ทำมั้ยอ่ะ?วีซ่าไม่ผ่านหรอ"

"จะบ้าหรอ!!ก็หัวใจฉันอยู่ตรงนี้แล้วจะให้ไปไหนได้ละ>///<"ยัยเฟย์หน้าแดงจิ้มๆมาที่ผม

"ฉันว่าเราเข้าไปข้างในกันเหอะ"เฟย์บอก

"ไปทำมั้ย?"

"ก็เข้าไปแสดงตัวไง!เดี๋ยวพี่ก็ไม่ได้มรดกหรอก"

"ฉันไม่เอาหรอกมรดกนั้นอ่ะ"

"แต่ฉันอยากได้ส่วนของพี่นะ"

"-_-;;"

"ล้อเล่นๆ!ฉันอยากให้พ่อพี่รู้ต่างหากละว่าพี่นะดีที่สุดแล้ว^-^"

"นี้หรอแฟนแกอ๊ะ?"เสียงพ่อดังขึ้น

"ใช่ค่ะ!เฟย์เป็นแฟนพี่เขื่อนเอง"เฟย์ตอบแทน

"แน่ใจนะว่าไม่ได้โดนจ้างมาหลอกฉันนะ"พ่อมองอย่างจับผิด

"แน่นอนค่ะ!เฟย์มีหลักฐานด้วยนะค่ะ"

"หลักฐาน?"ผมทำหน้างงเช่นเดียวกับทุกคน

"เฟย์ไปสักมา!ที่เดียวกับของพี่เลยนะ"ไปสักมา!ที่เดียวกับของผม?....อกข้างซ้าย!!

"เฮ้ย!!"ผมรีบคว้าตัวยัยเฟย์มากอดก่อนที่ยัยเด็กนี้จะปลดกระดุมเม็ดที่สอง

"เสียดาย"ไอ้พี่โทโมะกับป๊อบปี้พูดขึ้น

"พี่!มาบังทำมั้ยละฉันจะโชว์หลักฐานนะ"เฟย์บอก!ยังมาทำหน้าตาแอ๊บแบ๊วอีกนะ

"เธอจะบ้าหรือไง!ไปเปิดให้ใครดูได้ไงเล่า!ฉันดูได้คนเดียวเว้ย!!"

"เดี๋ยวพ่อพี่ก็ไม่เชื่อหรอก!"

"ไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อดิ!ไม่เอาก็ได้มรดกนะแต่เธอห้ามเปิดเด็ดขาดเลยนะ"

"เออๆๆๆ...ฉันเชื่อแล้วเว้ย!ฉันก็แค่จะลองใจแกเล่นเท่านั้นแหละ ที่เนี่ยพวกแกก็มีแฟนกันหมดแล้วนะเว้ย!ไอ้ป๊อบ!!แกนะรีบไปง้อแฟนก่อนที่ฉันจะตัดแกออกจากกองมรดก"

"รู้แล้วน่าพ่อ"พี่ป๊อบปี้พูดเสียงเซ็งๆ

"มานี้เลย!"ผมลากยัยเฟย์มาที่ห้องดนตรี

.................................................................................................................................

~ห้องดนตรี~

"พี่พาฉันมาห้องนี้ทำมั้ยเนี่ย?"ฉันถาม

"ขอดูรอยสักหน่อยสิ"

"ห๊ะ!!แต่่ว่า..."พี่เขื่อนไม่ฟังผลักฉันลงกับโซฟาก่อนจะตามมาทับฉันไว้

"พะ...พี่จะทำอะไรนะ?"ฉันถามเสียงสั่นรู้สึกขนลุกไปทั้งตัวเพราะมือพี่เขื่อนที่อยู่ไม่สุก

"ก็จะดูรอยสักไง"พี่เขื่อนค่อยๆเลื่อนมือมาปลดกระดุมเธอฉันทีละเม็ดๆเผยให้เห็น

"ไหนอ่ะรอยสักเธอ?"

"เออออออ"

"เธอโกหกหรอ?"

"ก็ฉันกลัวพ่อพี่ไม่เชื่อนี้!งั้นปล่อยได้แล้วนะ"ฉันบอกยิ้มๆ

"เธอกล้าโกหกฉันหรอยัยงั้ง!"

"เค้าขอโตดดดดด"

"ยังงี้ต้องลงโทษให้เข็ด!"พี่เขื่อนยิ้มเจ้าเล่ห์

"พี่จะทำอะไร อื้อออ"เสียงฉันถูกกลืนหายไปด้วยจูบที่นุ่มนวลแต่ชั่งเร้าร้อน

..................................................The End..................................................................