Bad Boy Brothers
2) คู่ควงจำเป็น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แ้ล้วจะไปหาได้จากไหนเนี่ย"ฟางบ่น
~พลั๊ก!!~
"ขอโทษครับ"
"เดินยังไงของนายเนี่ย!!"ฟางหันไปวีนใส่คนที่เดินชนเธอ
"พอดีผมรีบนะ"
"รีบไปตายหรอไงห๊ะ!!"
"นี้คุณ!!"เค้าหันกลับมาชี้หน้าเธอ
"ทำมั้ย!!"ฟางทำหน้าหาเรื่อง
"ผมไม่อยากมีเรื่องกับผู้หญิงนะ!!"
"กลัวตายละ!!"
"อย่าท้าผมนะ..."
~ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป~
"ว่าไงครับแม่?"
"โอเคครับ!เดี๋ยวป๊อบรีบไปนะครับ"ป๊อบปี้บอกและกำลังจะเดินกลับ
"เดี๋ยวก่อน!"ฟางดึงแขนเค้าไว้
"อะไรละคุณ!ผมรีบนะ"
"เมื่อกี้นายบอกว่าชื่ออะไรนะ?"
"ผมบอกคุณตอนไหน"
"เออน่า!บอกมาเหอะ"
"ทำมั้ยผมต้องบอกคุณด้วย"
"นี้นาย!!บอกมาสิ!!"
"นี้เธอ!!ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ!อะไรนักหนาห๊ะอยากมีเรื่องจริงๆใช่มั้ย!!"
"ฉันถามว่านายชื่ออะไร!!"
"ป๊อบปี้!!"
"ป๊อบปี้ลูกชายตระกูลอัครอภิอะไรนั้นป่ะ?"
"ใช่!ทำมั้ย?"
"เป็นแฟนกันมั้ย!"
"นี้!!เห็นว่าฉันรวยหน่อยก็เปลี่ยนสีเลยนะเธอ!"
"ฉันเป็นคนนะ!!"
"อยากกินฉันบอกกันดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องมาชวนทะเลาะให้ตัวเองดูมีราคาเลย"
"ใครอยากกินนายห๊ะ!!พูดจาหยาบคายแบบนี้ไม่น่าเกิดมารวยเลยนะ!"
"แล้วเธอคิดว่าตัวเองดีนักหรือไงห๊ะ!!"
"นี้นาย!!ฉันไม่อยากเถียงกับนายล่ะ!คือว่าฉันนะมีแฟนอยู่แล้วแต่เค้าแค่...เออ...แค่มีเงินหน่อยอ่ะแม่เลยให้เลิกคบ ฉันไม่อยากเลิกเลยจะให้นายมาเป็นแฟนปลอมๆหลอกแม่หน่อยอ่ะ"
"แล้วทำมั้ยฉันต้องเชื่อเธอด้วย!"
"เราก็มีประโยชน์กันทั้งคู่นะ ฉันรู้มาว่าพ่อนายอ่ะให้หาแฟนเพื่อไปรับมรดก ถ้านายเป็นแฟนฉันฉันจะช่วยนายเอง"
"แบบเธอเนี่ยนะ!ถ้าเธอไม่เด่น ไม่เลิศพอบ้านฉันไม่ยอมรับหรอก"
"ฉัน!ลูกสาวคนเล็กของตระกูลมโหฬารตระการตา แบบนี้ได้ป่ะ!"ฟางเชิดขึ้น
"ตระกูลอะไรไม่รู้จัก?"
"ไอ้บ้า!!บ้านฉันรวยเป็นอันดับ 5 ของประเทศเลยนะ"
"อ๋อหรอ"
"แล้วตกลงนายว่าไงเนี่ย!"
"ก็ได้นะ!พ่อฉันคงไม่บังคับให้ถึงขั้นแต่งงานหรอก เพราะถ้าแต่งจริงแบบเธอคงเป็นเมียฉันไม่ได้"ป๊อบปี้มองหัวจรดเท้า
"ทำมั้ย!!ฉันไม่ดีตรงไหนห๊ะ!!"
"เตี้ย!!ขาสั้น!!ไม่สวย!!ขี้วีน!!ไม่เหมาะสมกับฉันเท่าไหร่!!"
"ด่ากันขนาดนี้เอากันเลยมั้ยละ!!"
"อะไรกัน!!นี้แม่เธอบอกให้ท้องด้วยหรอมาขอฉันเอาอ่ะ"
"ไอ้บ้า!!ทุเรศ!!ทะลึ่ง!!"
"ก็เธอพูดเองนี้!"
"แกตายยยยยยยย"ฟางตรงเข้าไปบีบคอป๊อบปี้
"นี้เธอปล่อยนะ!!"ป๊อบปี้พยายามผลักออก
"ไม่ปล่อย!!แกอย่าอยู่เลยยยยยยย"ฟางยังคงบีบคอป๊อบต่อไป
"นี้เธอ!!เบาๆดิ เฮ้ยๆๆๆๆ"ป๊อบปี้ร้องออกมาเมื่อเค้าเสียหลักล้มลงไปทำให้ฟางล้มตามมาด้วย ปากทั้งคู่ประกบกันแบบพอดีเป๊ะ!
"ป๊อบปี้ลูกทำช้าจังจะ....ตายแล้ววววววววว!!!"เสียงคุณหญิงแองเจอลิน่าทำให้ผู้คนแห่กันมาเต็มไปหมด
"มีอะไรกันค่ะคุณหญิง?ว้ายแม่!!!"คุณหญิงแจ่มศรีอุทาน
"มีอะไรนะค่ะ!!ว้ายยยย"คุณหญิงสมสุดา สมสุดา!แม่ฉันนี้!ตายแน่ยัยฟาง
"ลุกเดี๋ยวนี้เลยนะยัยฟาง!!"แม่ดึงฉันขึ้น
"เป็นอะไรมั้ยจ๊ะลูกป๊อบ?"คุณหญิงแองเจอลิน่าเข้าไปประคองลูกชาย
"ไม่เป็นอะไรหรอกครับแม่"
"แล้วนี้มันอะไรกัน!!ทำมั้ยมาทำบัดสีกันอยู่ตรงนี้ห๊ะ!!"แม่ฉันวีนแตก
"ไม่มีอะไรนะแม่!พอดีเกิดอุบัติเหตูนิดหน่อยอ่ะ"
"นิดหน่อยหรอยัยฟาง!!แกจูบกับผู้ชายนี้นะนิดหน่อย!!"
"พวกเราเป็นแฟนกันจูบกันไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี้ครับ!"นายป๊อบปี้เดินมาโอวไหล่ฉัน
"แฟนกัน?"ทุกคนทำหน้างง
"ครับ!ผมเป็นแฟนยัย...เออฟางนะครับ"
"แกคบกับป๊อบปี้หรอ?"แม่ทำหน้าสงสัย
"จ๊ะ!!"
"แล้วพี่จองเบอะไรของแกละ?"
"ฟางบอกแม่แล้วไงว่าพี่จองเบอ่ะเลิกไปตั้งนานแล้ว"
"แล้วที่แกออกไปข้างนอกอ่ะ?"
"ก็ออกไปหาป๊อบนะสิ!ใช่มั้ยค่ะป๊อบ"ฉันหันไปหานายนั้น
"ใช่ครับ!พวกเราชอบออกไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ"
"แล้วนี้คบกันมากี่ปีแล้ว?ไหนป๊อบบอกแม่ว่ายังไม่มีแฟนไง"คุณหญิงแองเจอลิน่า
"สองปี/สองเดือน"ฉันกับนายป๊อบปี้บอก ซวยแล้วไงดันไม่ตรงกันอีก
"ยังไงกันแน่เนี่ย?"แม่ถาม
"สองเดือน/สองปี"อ้าววววว
"คือเราคบกันมาสองปีกับอีกสองเดือนนะครับ"
"ใช่ค่ะๆ"
"แต่ป๊อบบอกแม่ว่าไม่มีแฟน"
"คือผมไม่อยากเปิดตัวนะครับเดี๋ยวไอ้พวกน้องๆมันจะอิจฉาไปมากกว่านี้"
"แล้วทำมั้ยแกไม่บอกแม่ห๊ะยัยฟาง"
"คือฟางทะเลาะกับเค้าบ่อยนะค่ะเลยไม่อยากบอกกลัวแม่เป็นจะเป็นห่วง"
"ครับ!เมื่อกี้ที่เราจูบกันเพราะผมง้อฟางอยู่นะครับ"
"ไหนบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุไง?"
"คือผมแกล้งฟางเองแหละครับ"
"แล้วไป!ว่าแต่หนูนามสกุลอะไรจ๊ะ?"คุณหญิงแองเจอลิน่าถาม
"มโหฬารตระการตาค่ะ"
"ใช่ได้เลยนี้!แม่อนุญาติให้ป๊อบคบคนนี้จ๊ะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ