Bad Boy Brothers
jam68
10) คิดถึงเป็นบ้า!! The End
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันเลิกขาดกับป๊อบปี้มาหนึ่งเดือนแล้วแหละ!เวลาก็ผ่านไปเร็วดีเนอะ เค้าคงโกรธฉันมากเลย!ตอนนี้ฉันก็ยังคบกับพี่จองเบอยู่ พี่เค้าปลอดภัยแล้ว อ๋อ!พี่เค้าตกบันไดหัวน็อคพื้นนะตัวโดนพันเป็นมัมมี่เลย วันนี้ฉันก็มาดูแลเค้าเหมือนทุกวันแหละ
"พี่จองเบค่ะ!"ฉันเิปิดประตูเค้ามาก็เจอพี่จองเบนอนดูทีวีอยู่
"ครับ^_^"
"ทานโจ๊กดีกว่านะค่ะฟางซื้อมาให้"ฉันแกะโจ๊กเทใส่ถ้วยก่อนจะเลื่อนโต๊ะไปที่เตียงและประคองพี่เค้าให้ลุกขึ้นนั่ง
"เดี๋ยวฟางป้อนนะ"ฉันตักโจ๊กมาเป่าก่อนจะป้อน
"ฟางครับ!"
"ว่าไงค่ะ?"
"พี่จะแต่งงานนะ"
"แต่งงานหรอค่ะ!!กับฟางหรอ?"ฉันยังไม่พร้อมตอนนี้นะ ฉันยังอยากเที่ยว อยากเป็นอิสระ ฉันไม่อยากแต่งงาน...กับพี่จองเบ!
"เปล่าครับ!"กรี๊ดดดดดดดด...ฉันไม่ต้องแต่งงานกับพี่จองเบแล้วแหละ
"แล้วพี่จะแต่งงานกับใครละค่ะ?"
"ลูกเพื่อนพ่อนะครับ"คลุมถุงชนอย่างนั้นหรอ!เหมือนฉันกับนายป๊อบเลยเนอะ แม่เราจะจับให้เราแต่งงานกัน คิดแล้วก็เศร้า!มันก็ผ่านไปเป็นเดือนแล้วนะทำมั้ยฉันยังไม่ลืมเค้าสักที เวลาเห็นแหวนที่นิ้วตัวเองทีไรน้ำตามันค่อยจะไหลตลอด ฉันยังไม่ได้คืนแหวนเค้าหรอกและเค้าก็ยังไม่ได้คืนต่างหูฉันเหมือนกัน เราไม่เคยเจอกันเลยหลังจากวันนั้น แปลกนะ!เรารู้จักกันก็ไม่นานแต่ทำมั้ยฉันถึงคิดถึงเค้าได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้ ถ้าจะบ้าไปใหญ่แล้วมั้งเนี่ย
"ฟางครับ!ฟาง!ฟาง!"
"คะ...ค่ะ"
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ!พี่เรียกตั้งหลายครั้ง"
"เปล่าค่ะ!ฟางดีใจด้วยนะค่ะที่พี่จะแต่งงาน"
"นี้ฟางไม่เสียใจหรอ?พี่เป็นแฟนฟางนะ"เออว่ะ!!ฉันเป็นแฟนเค้านี้หว่าฉันต้องเสียใจสิ
"พี่จองเบอย่าแต่งเลยนะค่ะ!ฟางคงทำใจไม่ได้แน่ๆ ฮือๆๆๆ"
"ไม่ทันแล้วครับฟาง=_="
"หรอค่ะ แฮะๆ"ฉันยิ้มแห้งๆ
"พี่ว่าถึงเวลาที่เราจะคุยเรื่องความสัมพันธ์ของเราแล้วนะ"
"ค่ะ!"
"พี่ถามฟางตรงๆนะค่ะ!ฟางคิดยังไงกับพี่กันแน่?"
"ก็คิดว่าพี่เป็นแฟนฟางไงค่ะ"
"พี่ขอแบบเปิดใจนะครับ พี่ไม่ต้องกลัวพี่จะโกรธหรอก"
"เออ...คือ...คือฟางว่าเราต่างกันเกินไปนะค่ะ"
"ยังไงครับ?"
"พี่เรียบร้อย เจ้าระเบียบแต่ฟางไม่ พี่ไม่เที่ยวไม่ดื่มแต่ฟาง..."
"ฟางเที่ยวและดื่ม"
"ค่ะ"
"ที่พี่เห็นว่าฟางเรียบร้อย เป็นเด็กดีมันไม่ใช่ฟางหรอกค่ะ!ฟางกลัวว่าถ้าฟางแสดงออกมาจริงๆแล้วพี่จะรับไม่ได้"
"ฟางเลยทำตัวเป็นผู้หญิงเรียบร้อย"
"ค่ะ!ฟางไม่ได้ตั้งใจจะโกหกพี่จองเบนะ ฟางแค่ไม่กล้าแสดงออกเท่านั้นเอง"
"แล้วเวลาฟางอยู่กับเค้าฟางเรียบร้อยมั้ยครับ?"
"ใครค่ะ?"ฉันย้อนถาม
"ก็คุณป๊อบปี้นะครับ"
"ไม่หรอกค่ะ!เค้านะนิสัยเสียจะตายไป!ถ้าฟางไปเรียบร้อยใส่นะเค้าก็แกล้งฟางตายพอดี"
"ฟางแสดงตัวตนที่แท้จริงกับเค้า ฟางมีความสุขเวลาอยู่กับใครมากกว่ากันครับ?"
"อยู่กับพี่ฟางก็มีความสุขนะค่ะ ฟางรู้สึกว่ามันอบอุ่นเหมือนกับ..."ฉันเงียบไป
"เหมือนกับอะไรครับ?"
"เหมือนฟางได้อยู่กับพี่ชาย"
"พี่ว่าเราคงไม่ได้รักพี่แบบแฟนแล้วแหละ"
"ฟางขอโทษนะค่ะ"ฉันก้มหน้าลง
"ไม่เป็นไรหรอกครับพี่เข้าใจ!งั้นเราลดสถานะของเรากันดีกว่าเนอะ"
"ค่ะ!ต่อไปฟางของมีพี่ชายดีๆแบบพี่จองเบละกันนะค่ะ"
"ได้เลยน้องสาว"ฉํนเข้าไปกอดพี่จองเบ
...................................................................................................................................
ไม่น่าเชื่อเลยนะ!ฉันโสดมาสองเดือนแล้ววววววววววว ฉันเลิกกับพี่จองเบและก็ไม่ได้กลับไปคุยกับป๊อบปี้
"ยัยฟาง!"แม่เรียก
"ค่ะ"
"ไม่ออกไปไหนหรอ?"
"ไม่เอาอ่ะ!ขี้เกียจ"
"แกไม่ออกไปไหนมาสองเดือนแล้วนะ"
"ก็ไม่อยากออกอ่ะ"
"แกช่วยออกไปไหนหน่อยเหอะ"
"แม่จะเอายังไงเนี่ย!ออกบ่อยก็ว่า ไม่ออกก็บ่น"
"แกช่วยทำอะไรที่มันพอดีอ่ะเป็นป่ะ!"
"เฮ้อ!!"ฉันถอนหายใจ
"แกยังไม่ดีกับป๊อบปี้ใช่มั้ย?"แม่ถาม
"คงไม่ดีแล้วแหละแม่"
"ทะเลาะอะไรก็คุยกันดีๆสิฟาง!มัวแต่มางอนกันแบบนี้แล้วจะเข้าใจกันมั้ยละ"
"เค้าคงไม่อยากคุยกับฟางหรอค่ะแม่"ฉันทำหน้าเศร้าๆ
"โอเคๆ...งั้นวันนี้ไปออกงานกับแม่นะ"
"ไม่ไปได้มั้ยอ่ะ!"
"ไม่ได้!แกออกไปข้างนอกบ้างนะฟางแม่เป็นห่วง"
"ค่ะ!งั้นฟางขอไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ"
...............................................................................................................................
~งานวันเกิดลูกสาวคุณหญิงแจ่มศรี~
"สวัสดีค่ะคุณหญิงสมสุดา"คุณหญิงแจ่มศรีทักทายแม่ฉัน
"อ้าว!หนูฟาง ป้าไม่ได้เจอตั้งนานนึกว่ากลับออสเตรเลียไปแล้วนะเนี่ย"
"ฟางอยากอยู่บ้านนะค่ะเลยไม่ได้ออกไปไหน"
"สวัสดีค่ะคุณหญิงแจ่มศรี"เสียงคุณหญิงแองเจอลิน่าดังขึ้นหวังว่านายป๊อบปี้คงไม่มาหรอกนะ
"สวัสดีครับ"ความหวังฉันพังทลาย
"แม่ค่ะ!ฟางขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"ฉันเดินออกมาทันทีโดยไม่ฟังคำตอบ ฉันยังไม่พร้อมจะสู้หน้าเค้าตอนนี้ ฉันทำใจไม่ได้TT^TT
~ฮืม...เลิกกันนะเธอ ก่อนมันจะสายไป~
"ว่าไงเจ้"ฉันรับโทรศัพท์พี่โฟน
(ไม่โทรมาหาเลยนะย่ะ!)
"พอดียุ่งๆอ่ะ"
(ยุ่งเรื่องอะไรละงานก็ไม่ได้ทำ)
"ก็เรื่องทั่วไปอ่ะ"
(ทั่วไปของแกเนี่ยคือพี่จองเบป่ะ)
"ก็นั้นแหละ"
(แล้วเป็นไงอ่ะ!แกยังคบกับนายป๊อบปี้นั้นอยู่ป่ะ)
"ไม่ได้คบแล้วแหละ!พอดีเราทะเลาะกันอ่ะ"
(แล้วพี่จองเบอ่ะ!รักกันตายเลยดิแกอ่ะ)
"พี่จองเบก็เลิกแล้ว"
(อะไรนะ!!แกรักเค้าจะตายเลิกได้ไงว่ะ)
"ฉันกับพี่จองเบรักกันแบบพี่น้องนะ!เราต่างกันเกินไป"
(แล้วแกรักใครละ?นายป๊อบปี้ไง!)พี่โฟนพูดแซวๆ
"อือ"
(อะไรนะ!!แกรักนายป๊อบปี้หรอ)
"อืม!เราคบกันแล้วและ...เลิกกันแล้วด้วย"
(ทำมั้ยผู้หญิงชอบคนเลวว่ะ)
"เค้าก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นสักหน่อย พี่นั้นแหละ!คบกับหนุ่มฉลาดระวังหัวระเบิดนะ"
(ฉันก็ว่าอยู่เนี่ย!คุยกับมันที่ไรปวดหัวทุกที 555)
"ว่าแต่พี่สบายดีหรอ?"
(สบายดีหายห่วงน้องเอ่ย แกนั้นแหละ!ยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆนะเว้ย อย่าคิดฆ่าตัวตายละแค่เลิกกับนายป๊อบปี้นะ)
"จะบ้าหรอเจ้!!ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นสักหน่อยนะ"
(อ้าวหรอ!หน้าแกดูโง่ๆ)
"พี่โฟน!!ไม่ด่าฉันสักวันจะตายมั้ยเนี่ย"
(ฉันไม่อยากให้แกเครียดนี้!ว่าแต่แกเลิกกับป๊อบได้ไงว่ะ?)
"วันนั้นฉันต้องไปเปิดตัวกับพ่อเค้านะ!แต่พี่จองเบตกบันไดฉันเลยมาดูอาการจนลืมนัด เค้าโทรมาแล้วเราก็ทะเลาะกัน ฉันอยากไปจริงๆนะเจ้!ฉันอยากไป!!...ฉัน...ฉัน ฮือๆๆๆ"ฉันปล่อยโฮออกมา
(เฮ้ยใจเย็นๆ!ค่อยๆพูดนะฟาง แกมีอะไรแกระบายออกมาฉันพร้อมจะฟังแกนะ)
"ฉันทะเลาะกับเค้า!!เพราะฉันเอง!!เพราะฉันเป็นคนลังเลเองเรื่องมันถึงเป็นแบบนี้...ฉันรักเค้าจริงๆนะเจ้ ฉันรักเค้ามาก แต่ฉันก็สงสารพี่จองเบ พี่เค้ายังทำอะไรไม่สะดวกแล้วเจ้จะให้ฉันทิ้งพี่เค้าหรอ!!"
(ฉันเค้าใจแกนะเว้ยฟาง!แต่ถ้าฉันเป็นป๊อบปี้ฉันก็เจ็บ แกคบกับเค้าแต่แกยังเป็นห่วงคนรักเก่าเนี่ยนะ)
"แล้วเจ้ว่าฉันไม่เจ็บหรอ...ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว ฉันแค่อยากดูแลพี่จองเบให้ดีที่สุดก่อนเลิกเค้ายังให้ฉันไม่ได้เลย!!เค้าบอกว่าเค้าจะยอมฉัน เค้าบอกว่าเค้าจะเข้าใจฉัน...แต่เค้าก็ทำไม่ได้TT^TT"
"ฉันขอโทษ"เสียงป๊อบปี้ดังขึ้นข้างหลัง
"นาย"ฉันหันกลับไป
"เจ้!แค่นี้ก่อนนะฉันจะไปหาแม่"ฉันว่าสายจากพี่โฟนและเดินหนีไปแต่เค้ากลับเข้ามากอดฉัน
"ฉันขอโทษ!ฉันขอโทษ!ฉันขอโทษ!!ฉันขะ..."
"พอเหอะ!"ฉันพูดขัด
"ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ"
"พอแ้ล้ว!"
"ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ฉัน..."
"พอ!!ฉันบอกให้พอ!!พอสักที!!พอสักที!!!"ฉันตะโกนสุดเสียงพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
"เธอจะไม่ให้อภัยผู้ชายคนนี้เลยหรอ"เค้าพูดเบาๆ
"ฉันต้องถามนายมากกว่ามั้ง!ฉันทำอะไรมันก็ผิดไปหมด!!นายบอกจะเข้าใจฉันแต่นายไม่เคยทำมันเลย ที่นายทำอยู่ตอนนั้นคือการทน ความอดทนนายมันหมดแล้วนี้!นายจะมายุ่งกับฉันทำมั้ย"
"ฉันขอโอกาสอีกครั้ง!ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก เธอจะให้อภัยผู้ชายเลวๆคนนี้ได้มั้ย ฉันคิดถึงเธอมาก คิดถึงจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ฉันคิดถึงเธอ ฉันคิดถึงเธอมาก"เค้ากอดฉันแน่นขึ้น
"ปล่อย!"
"ไม่ปล่อย"
"ปล่อยสิ!ฉันบอกให้ปล่อย!ฉันหายใจไม่ออก"ฉันดันเค้าออก
"ขอโทษครับ"ป๊อบปี้ปล่อยฉันแต่ยังจับมือไว้
"เธอหน้าแดงนี้!แสดงว่าหายโกรธฉันแล้วอ่ะดิ"
"ใครหน้าแดง!เปล่าสักหน่อย"
"อย่ามาโกหกเลย!ว่าแต่เธอคิดถึงฉันมั้ย?"
"ไม่!!"
"ฉันคงคิดไปเอง!ฉันขอโทษ"เค้าปล่อยมือแล้วเดินจากไป เฮ้ย!!ง้ออีกนิดเดียวก็หายแล้วนะจะรีบไปไหนเนี่ย
"เดี๋ยวก่อน!นี้นายเดี๋ยวสิ!"ฉันวิ่งดึงเค้าไว้
"ง้ออีกนิดเดียวก็หายแล้วนะ!ไม่มีความอดทนเอาซะเลย"
"ก็เธอไม่คิดถึงฉันนี้"
"ฉันเป็นผู้หญิงนะ!เล่นตัวนิดหน่อยสิ"
"ผู้หญิงคนอื่นที่ฉันเคยคบไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย"
"ก็ฉันไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้นนี้!"
"เพราะเธอเป็นแบบนี้ไงฉันถึงได้รักมาก"ป๊อบปี้เชยปลายคางฉันขึ้นก่อนจะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆ
"เดี๋ยวนะ!เราดีกันแล้วหรอ"ฉันเอานิ้วปิดปากเค้าไว้
"เรื่องนั้นเอาไว้ที่หลัง"เค้าจับนิ้วฉันออกก่อนที่>////<
"ตายแล้ว!!"เสียงคุณแม่แองจี้ดังขึ้น(อารมณ์แปรปรวนทะเลาะกับป๊อบเรียกคุณหญิงดีกันเรียกคุณแม่)
"ตาป๊อบ!แม่ให้มาง้อนะไม่ใช่มาจูบกัน"
"นี้แหละครับวิธีง้อของผม"
"ดีกันแล้วสิ!ดีเลยแกจะได้เลิกเศร้าสักที ฉันเห็นแล้วปวดหัวนะ"แม่ฉันบอก
...................................................................................................................................
(อีกนิดนึงนะ)
~คอนโดป๊อบปี้~
สุดท้้ายเราก็กลับมาคบกัน เรารักกันมากกกกก...แค่เลิกกันมาแล้วห้าครั้งและนี้ก็จะเป็นครั้งที่หก!!
"นาย!!"ฉันดึงเค้าจนล่วงโซฟา
"อะไรของเธอเนี่ย!!"เค้าหันมาโวยวาย
"นายอยากเลิกกับฉันมากหรือไงห๊ะ!!นี่แนะๆๆๆ!!"ฉันทุบเค้ารัว
"โอ๊ยๆๆๆ...ฉันเจ็บนะ!เธอเป็นอะไรอีกเนี่ย"
"ก็นายเที่ยวไปบอกคนอื่นว่าเราเลิกกันนี้!นายอยากเลิกกับฉันใช่มั้ย!!"
"ฉันเนี่ยนะ!ฉันยังไม่เคยพูดเลยนะ"
"ก็ฉันได้ยินแบบนี้นี่"
"เธอไปได้ยินใครพูดมา"
"ก็พนักงานในร้านเสื้อผ้านะสิ"
"ไปซื้อมาอีกแล้วหรอ เมื่อวานก็ไปถอยมาสี่ตัวแล้วนะ"เค้าทำหน้าเซ็งๆ
"นิดหน่อยเอง!นี้ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะ"
"ฉันไม่ได้พูดจริงๆนะ ทำมั้ยเธอชอบเชื่อคนอื่นมากกว่าแฟนตัวเองนะ"
"ก็นายมันไม่น่าเชื่อถือนี้!"
"ฉันไม่ได้พูดจริงๆนะ ใครจะเลิกได้ละแรงขนาดนี้เลิกไปโดนฆ่าตายพอดี"
"นี้นาย!!"ฉันชี้หน้า!ว่าฉันตลอดเลยนะ
"ล้อเล่นนนน...รักขนาดนี้จะเลิกได้ไงละ"เค้าดึงฉันลงมากอด
"จริงนะ!"
"จริงสิ"
"แน่นะ"
"อ๊ะแน่สิ!"
"เฮ้ย!!บ้าป่ะเนี่ย"
"ไม่เอาไม่พูดแล้ว!เราหาอะไรเล่นดีกว่า"
"เล่นอะไรละ?"
"เดี๋ยวก็รู้..."ป๊อบปี้อุ้มฉันขึ้นก่อนจะพาไปที่ห้องนอน คิดเอาเองละกันนะว่าเราทำอะไร
...................................................The End................................................................
จบไปแล้วของป๊อบ-ฟาง สนุกกันมั้ยอ๊า...ยังไงก็ช่วยอ่าน ช่วยเม้นกันด้วยนะ พรุ่งนี้จะเป็นตอนของป๊าโมะ-ม๊าแก้ว ชาว TKR เตรียมตัวอ่านกันได้เลยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
